ضیافت ریاستجمهوری نیکاراگوئه چالش جدیدی برای حکومت جمهوریاسلامی بود. محسن رضایی که با وجود تحت تعقیب بودن از سوی اینترپل به دلیل نقش داشتن او در انفجار مرکز یهودیان در بوئنسآیرس در سال ۱۹۹۴ به مراسم تحلیف دانیل اورتگا، رئیسجمهوری نیکاراگوئه سفر کرده بود با واکنش کاربران فضای مجازی و سران کشورهای مختلفی روبرو شد. اجرای عدالت و محاکمه محسن رضایی به دلیل ارتباط داشتن در حمله به مرکز یهودیان در آرژانتین درخواستی بود که بارها طی روزهای اخیر تکرار شد اما بدون واکنش اجرایی از سوی اینترپل بینتیجه ماند!
محسن رضایی به درخواست دولت آرژانتین در «اعلان قرمز» وضعیت اینترپل قرار داشت اما وی که در اقدامی تروریستی نقش فعالی داشت بدون کوچکترین معضلی از سوی اینترپل به ایران بازگشت و این موضوع شاید برای افرادی به یک معمای حلنشده تبدیل شده باشد. بخشی از کاربران فضای مجازی عدم واکنش اینترپل را بیتفاوتی مقامات پلیس این مرکز بینالمللی به آن اقدام تروریستی دانستند اما در پس هر اتفاق امنیتی-سیاسی میتوان لایههای پنهان آن را بررسی کرد تا به دلایل حقیقی یک رویداد سیاسی رسید.
هر چند مقامات آمریکایی، آرژانتینی و اسرائیلی نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند اما با بررسی پیشینه روابط اینترپل با جمهوریاسلامی مشخص میشود که این مرکز بینالمللی ارتباط تشکیلاتی گستردهای با جمهوریاسلامی دارد. فارغ از حکومت جمهوریاسلامی، ایران در سال ۱۳۰۱ به عضویت پلیسبینالملل درآمد و دفتر این سازمان را در سال ۱۳۰۴ در تهران تاسیس کردند و اولین نشست مشترک بینالمللی این سازمان در ایران در سال ۱۳۴۷ در تهران برگزار شد و آخرین نشست این سازمان در ایران مربوط به سال ۱۳۷۳ است که ۴۳ کشور و ۱۱ سازمان بینالمللی در آن شرکت کردند! شاید بتوان گفت دلیل روابط گسترده اینترپل با جمهوریاسلامی مرتبط با همین نشست باشد. جمهوریاسلامی در سال ۱۳۷۳ به دلیل عملکردش در مقابله با ورود موادمخدر به اروپا عالیترین نشان پلیس بینالمللی را دریافت کرد.
افغانستان به عنوان بزرگترین تولید کننده بحران عصر معاصر یعنی مواد مخدر و روانگردانها شناخته میشود. افغانستان دچار بحرانهای مالی است و با کمکهای مالی کشورهای دیگر و تولید مواد مخدر اداره میشود که کمکها ۸۰ درصد و موادمخدر ۲۰ درصد درآمدهای این کشور محسوب میشود. هرچند منابع رسمی از تولید مواد مخدر و روانگردانها نیست اما گفته میشود دستکم ۹ هزار تن سالانه تولید و کشت میشود که در سالهای ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۰ در دوران قدرت گرفتن طالبان این میزان بیشتر بود و حالا با قدرت گرفتن مجدد طالبها در افغانستان گفته میشود با افزایش تولید مواد مخدر روبرو خواهیم بود.
اولین مقصد موادمخدر از افغانستان به ایران است تا از طریق مسیرهای ترانزیتی و دریایی به صورت قاچاق و با کمک مافیای موادمخدر به کشورهای دیگر بخصوص به اروپا منتقل شود. کشت مواد مخدر در افغانستان صرفا مرتبط با تریاک نیست و انواعِ مخدر، کشت و تولید میشود که به دلیل ارزان بودن آن در افغانستان و گران بودن آن در اروپا و دیگر کشورها خط مقدم مقابله با مواد، جمهوریاسلامی تصور میشود که برخلاف ادعا و تصور این کشور نه تنها مانع انتقال مواد نیست بلکه مسیر ترانزیتی را پلی جهت منافع مالی و سیاسی خود پیش برده است. پلیس جمهوریاسلامی در پروپاگاندای رسانهای خود، هرچند مدت، بخشی از مواد ترانزیتی را نابود میکند تا نیمهپنهان ماجرای انتقال مواد مشخص نشود.
ماجرای پلیس اینترپل، موادمخدر و محسنرضایی
همانطور که اشاره شد رژیم جمهوریاسلامی به دلیل مقابله (هرچند ضعیف و سودمند برای سیستم مالی خود) با موادمخدر ارتباط گستردهای با سازمان بینالمللی پلیس جنایی( اینترپل) دارد و به همین دلیل جمهوریاسلامی توان فشار سیاسی و امنیتی را به این سازمان دارد.
پس از ماجرای حضور محسن رضایی در آمریکای جنوبی تلاش کردم با مقامات اینترپل تماس بگیرم و پس از چندین مرتبه تماس تلفنی و ارسال ایمیل از چرایی بیتوجهی آنان به بازداشت متهمی با «اعلان قرمز» دریافتم که مقامات اینترپل جهت پاسخگویی برنامهای ندارند و به همین دلیل از طریق چند روزنامهنگار ساکن ایران تلاش کردم با مقامات انتظامی و آگاه، دلایل بیتوجهی اینترپل را مطلع شوم که صرفا با اطلاعات ضعیفی روبرو شدم و در میانه تحقیقاتم یک منبع اگاه در وزارتکشور در گفتگویی خصوصی مدعی شد پس از حضور محسنرضایی در مراسم تحلیف ریاستجمهوری نیکاراگوئه اخطارهای بازداشت محسن رضایی به وزارتکشور و نهادهای امنیتی اعلام شد که بلافاصله مقامات جمهوریاسلامی با اینترپل در تماس شدند و پس از تهدید اینترپل مبنی بر آزادسازی مسیر ترانزیت موادمخدر این سازمان بینالملل پلیس جنایی را مجبور به سکوت و عدم هرگونه واکنشی کردند.
هرچند انتقال موادمخدر توسط سپاهقدس طی سالهای اخیر موضوع بحث محافل امنیتی-اقتصادی است و بسیاری معتقدند قدرت سپاه و خرید تسلیحات نظامی از طریق مبادله موادمخدر صورت میگیرد با این حال خطر آزادسازی مسیر ترانزیت موادمخدر میتواند خطر مهمی برای اروپاییها باشد که به همین دلیل اروپاییها و مقامات پلیس اینترپل این اهرم فشار را جدی گرفته و هیچگونه تهدید و فشاری روی محسن رضایی شکل نگرفت.
نگارنده معتقد است که پلیس اینترپل همانطور که یکی از مخالفان جمهوریاسلامی را در لیست خود قرار داده است میتواند در رابطه با محسن رضایی نیز درگیر یک بازی سیاسی شده باشد.