روز شنبه گذشته، ۱۵ بهمن ماه مونا (غزل) حیدری نوجوان ۱۷ ساله اهوازی بدست شوهرش به قتل رسید. شوهر او با افتخار سر بریده او را در ملأ عام به نمایش گذاشت و لبخند پیروزی سر داد. این اتفاق وحشیانه یادآور سربریدن رومینا اشرافی دختر تالشی و یا ریحانه عامری دختر کرمانی بدست پدرانشان بود.
پدیده هولناک قتل‌های ناموسی نه یک استثنا، بلکه در حکومت اسلامی به یک قاعده تبدیل شده است. مطابق آمارهای دولتی ۳۰ درصد قتل‌های اتفاق افتاده در ایران فقها بر اساس قاعده غیرت و ناموس توسط مردان خانواده صورت می‌گیرد، مردانی که خود را مالک جسم زن و صاحب اختیار او میدانند و بخوبی میدانند که توسط قانون حمایت می‌شوند.
جمهوری اسلامی از همان آغاز کار با حاکم کردن قوانین شریعت، زمینه رشد سنتهای زن ستیز کهن را در جامعه فراهم کرد. قوانینی که نه تنها بازدارنده نیستند، بلکه تشویق کننده نیز می‌باشند. قوانین مجازات اسلامی آنجا که پای زنان بمیان می‌آید با صراحت اجازه کشتار آنان را با معافیت مجازات قاتلان صادر کرده است. در حکومت فقها سنت و فرهنگ ضد زن در قوانین این نظام باز تولید شده‌اند.
پاشنه آشیل حکومت اسلامی زن و بدن اوست. با تحمیل حجاب اجباری، محدود کردن زنان در همه عرصه‌ها، قانونی کردن چندهمسری، پایین آوردن سن ازدواج و ترویج کودک همسری، و نیز با اعمال خشونت ساختاری در جامعه و خانواده، عملا آپارتاید جنسیتی علیه زنان ایران اعمال می‌شود. قتل‌های ناموسی در چنین بستری جنایت مقدس قلمداد و تبلیغ فرهنگ ناموس پرستی و «حافظ پاکی جامعه اسلامی» خوانده می‌شوند.
ساختار سیاسی و قوانین قرون وسطایی نظام حاکم بستر اصلی قتل‌های ناموسی را فراهم کرده و فقط با رفتن جمهوری اسلامی است که زنان ایران می‌توانند از این جهنم موجود رهایی یابند.
شورای مدیریت گذار ضمن تسلیت به همه بانوان ایران زمین، همه وجدان‌های بیدار ایران را مورد خطاب قرار می‌دهد که در مقابل این وحشیگری دوران جاهلیت سکوت نکنند و در مقابل عادی سازی جنایتی که علیه زنان کشور ما صورت می‌گیرد بپاخیزند.
شورای مدیریت گذار ضمن دفاع از حقوق انسانی زنان، آنها را نیروی اصلی تحول و سازندگی ایران آینده می‌داند و از زنان کشورمان دعوت می‌کند برای پایان دادن به دوران جهالت و سیاهی و استقرار یک جامعه انسانی عاری از خشونت متشکل شوند.
دبیرخانه شورای مدیریت گذار
۱۷ بهمن ۱۴۰۰
