برای کدامیک از این فرزندان و دختران زیبا و شجاع این سرزمین سوگواری کنم، به کدام خانواده و هموطن هم زبان آذربایجانی‌ام تسلیت بگویم! برای حدیث نجفی یا برای یلدا آقافضلی یا برای اسرآ پناهی یا برای آیلار حقی...
درود و تسلیت بر این ملت، به خانواده آیلار حقی و همه خانواده‌های صبور و مقاوم آذربایجان، که روزگار سختی را می‌گذارنند و من به عنوان یک زن ترک آذربایجانی به فرزندان و زنان این سرزمین افتخار می‌کنم.
در برابر خانواده‌های محترم دغدار و و این ملت: از بلوچستان تا خوزستان از کردستان تا خراسان از همدان تا مازندران و گیلان، از تهران تا اراک و اصفهان و شیراز و بندرعباس و کرج که در برابر ستمگران زمان ایستاده‌اند و مقاومت میکنند و پا پس نمی‌کشند سر تعظیم فرود می‌آورم.
از مهساامینی نماد زن-زندگی-آزادی تا کیان پیرفلک که این روزها نماد معصومیت از دست رفته فرزندان این خلق ستمدیده است.
از پشت دیوار بلند زندان اوین با بغضی عمیق و دلی اندوهگین اما امیدوار به شما زنان و جوانان هموطن آذربایجانی‌ام، از تبریز تا اردبیل، از ارومیه تا زنجان از خوی تا مغان، سلام می‌گویم.
افسوس که در این روزهای سخت در خیابان‌ها و میدان‌ها و محله‌های شهر شما نتوانستم از نزدیک در کنار خواهران و مادران و دختران دلیر این سرزمین باشم.
به شما زنان و جوانان می‌بالم که به ما آموختید تنها راه ما برای پایان استبداد و طلوع خورشید عدالت و آزادی، اتحاد مردمان این سرزمین است. به امید افراشته شدن پرچم آزادی از کناره‌های ارس تا سراسر ایران تا خلیج فارس.

۲۷ آبان ۱۴۰۱
زندان اوین
عالیه مطلب زاده
نایب رئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات ایران