حکومت جهل و تاریکی برای گسترش نادانی و ادامه حیات نحس خویش احتیاج به دشمن خارجی دارد، تا به توسل به آن مخالفانش را سرکوب و هوادارانش را متحد بکند. از روز اول ورود این خونآشامان به کشورمان هزاران نفر از سرمایههای این مملکت با اتهامات واهی ''ایادی استکبار و صهیونیسم جهانی'' یا عوامل انگلیس، اسرائیل و آمریکا به دست جلادان حکومت به قتل رسیدهاند. لازم به ذکر است که سرکوب مخالفان با توسل به دشمن خارجی خیالی نکته مشترک تمام حکومتهای توتالیتر در تمام نقاط جهان میباشد. خونآشامان برای مشروعیت بخشیدن به حکومت نحس خویش از مخالفان انسانیتزدایی میکنند تا شکنجه، زندانی و قتل آنها باعث ناراحتی وجدان عموم مردم نشود. این حکومت چگونه میتوانست دلسوزترین فرزندان این مرز و بوم را شکنجه یا بصورت دستهجمعی اعدام بکند بغیر از اینکه آنها را در چشم مردم از انسانیت تهی بکند؟ فراموش نکردهایم که تا اوایل دهه هفتاد مادران و خواهران جانباخته در خفا بر عزیزان خویش میگریستند و بخش بزرگی از مردم تحتتاثیر پروپاگاندای جمهوری اسلامی با خانواده اعدامشدگان همدردی نمیکردند.
دروغ را در گذر زمان هر چقدر بیشتر تکرار کنید، بعد از گذشت زمان عموم مردم دروغ بودن اولیه را فراموش خواهند کرد و این دروغ تبدیل به حقیقت خواهد شد. بیش از چهل سال است که وضعیت مملکت از سال قبل بدتر میشود و حتی رهبر جمهوری اسلامی هم از نامگذاری سالها با معنی توسعه اقتصادی به شعار کنترل تورم عقبنشینی کرده است. تورم، گرانی، نابرابری و ظلم امان مردم را بریده است و حکومت تاریکی و جهل هیچ بهانهای بجز ربط دادن این مشکلات به آمریکا و اسرائیل و کشورهای خارجی ندارد. حتی در روزهایی که زنان و مردان ایران در حال خلق حماسه "زن، زندگی و آزادی بودند این حکومت که ذاتاً ضد ایران و ضدبشر است سعی کرد با موشکباران اقلیم کردستان و مانور نظامی در کنار مرزهای جمهوری آذربایجان ژست آبدوغ-خیاری میهندوستی به خود بگیرد، که مثلاً وانمود بکند در حال شاخ و شانه کشیدن بر علیه کسانی است که میخواهند مملکت را تجزیه بکنند. آن سادومازوخیست زنجیری اگر یک سخن راست گفته باشد این بود که، "جنگ نعمت است". حکومت تاریکی با تحریک صدام به صدور انقلاب خود یکی از عاملان جنگ عراق بود که با یکدندگی لااقل از سال شصتویک تمام پیشنهادهای صلح را رد کردند، چونکه جنگ برای اینها نعمتی بود که با توسل به آن هزاران فرزند این مرز و بوم را شکنجه، زندانی و به قتل رساندند و توده مردم را پشت سر خود متحد کردند. اینکه در این جنگ صدها هزار جوان و نوجوان این مرز و بوم بخاطر سیاستهای اینها جانشان را از دست دادند برایشان کمترین ارزشی نداشت، بیشتر اینها پشت کشتهشدگان جنگ برای زنان بیوهشان طنز یا نقشه صیغه میکشیدند. دشمنخارجی درست است که توهم است اما در حقیقت تبدیل به نوعی ایدئولوژی شده است که ذهن قسمتی از مردم ایران را به خویش مشغول کرده است. این دروغ و توهم آنقدر توسط سیستم آموزشی و رسانههای جمعی تکرار شده است که بنوعی در ناخودآگاه قسمتی از مردم ایران ریشه دوانده و تبدیل به حقیقت شده است. بیخود نیست که چپ و راست مخالف حکومت هم بنوعی آلوده به این ویروس شده است، و حتی راست هم که قبلاً متهم به عامل خارجی میشد، امروز تحت تاثیر ویروس ایرانشهری همگام با حکومت در حال نفرتپراکنی بر علیه کشورهای همسایه میباشد. در حالی که جمهوری اسلامی از عراق، سوریه، لبنان تا یمن و نیجریه با گروههای تروریستی نیابتی در حال بیثباتی و عملیات تروریستی است، نوچههای با مزد و بیمزد حکومت جهل و تاریکی با وقاحت و پررویی کشورهای همسایه و غرب را متهم به دخالت در امور داخلی و تحریک مردم بر علیه حکومت میکنند. امروز دستگاههای ایدولوژیساز جمهوری اسلامی آش شلمشوربایی از شیعهگرایی، ناسیونالیسم و خارجیستیزی را بعنوان ایدئولوژی خویش به طرفدارانش عرصه میدارد تا با توسل به آن انسانهای نامتقارنی مانند علیز، عارف و امید نادان را پشت سرش متحد بکند. اما هر کس کوچکترین نشانی از وجدان داشته باشد با نگاهی به وضعیت کشورهای منطقه میتواند حقیقت عریان را دریابد. حقیقت در چشمان گرسنه کودکان یمن است، در کولهپشتی آوارگان سوریه است، حقیقت در گرانی و بیثباتی فلج کننده خیابانهای بیروت زیبا است، در وحشیگریهای حشدالشعبی است، در کمک و حمایت از طالبان بود. حقیقت این است که جمهوری اسلامی نه تنها دشمن مردم ایران است که بلکه اصلیترین عامل بیثباتی، فقر و گسترش تروریسم در کشورهای منطقه است. حقیقت در این است که از روز به روی کار آمدن این حکومت جهل و تاریکی هم مردم ایران هر روز بدبختتر از روز قبل میشوند، و هم اسلامگرایی و به طبع آن بیثبانی و جهل در کشورهای همسایه و منطقه گسترش مییابد. امروز فقط عراق، سوریه و یمن نیست که به برکت حضور جمهوری اسلامی بیثبات شدهاند، امروز این ترکشها در شاخ آفریقا به نیجریه هم رسیده است. اینکه جمهوری جهل و تاریکی برای ادامه حکومت نحس خویش مخالفت با خویش را به کشورهای خارجی نسبت میدهد قابل درک است، چونکه بالاخره هر چه باشد برای این بیوجدانها چند صباحی روی کار ماندن مهمتر از هر چیزی است و برای این امر حاضر هستند که نه فقط ایران که بلکه کل جهان را به آتش بکشند. اما مسئله زمانی غیرقابل تحمل میشود که کسانی که ادعای وجدان و انسان دوستی دارند موازی با حکومت حتی با صبغه مخالف حکومت کار و بارشان تقلید از حکومت در خارجیستیزی است، بدون اینکه در قبال جوالدوزی که به کشورهای خارجی میزنند، سوزنی هم به خود بزنند و از سیاستهای خانمانسوز و تروریستی جمهوری اسلامی در کشورهای منطقه و همسایه یادی بکنند. امروز دشمن ما در خانه نشسته است، اینها نه فقط دشمن مردمان ایران که بلکه دشمن مردمان عراق، سوریه، یمن، لبنان، فلسطین و دیگر مردمان کشورهای همسایه هستند. اینها اگر امروز موفق شدهاند که مردم ایران یا سوریه و یمن را بدبخت بکنند بمعنی این است که دندانشان را برای بدبخت کردن مردم ترکمنستان، تاجیکستان، آذربایجان و یا امارات تیز میکنند. هدف غایی ضحاک فقط خون و ویرانی است و برایش عرب و عجم فرقی ندارد. اینکه آیا حکومت جهل و تاریکی با توسل به اعتقادات آخرالزمانی خویش به عمد ویران میسازد تا امام زمان ظهور بکند و این ویرانیهایها را آباد بکند هیچ اطلاعی ندارم، اما شواهد و قرائن حاکی از این است که اینها تا منطقه را زمین سوخته نکنند دست از سر ما بر نخواهد داشت. اینها نه فقط دشمن زن و آزادی هستند بالاتر از آن دشمن خونی زندگی هستند. بر ماست که وجدانمان را قاضی قرار بدهیم و یادی از قربانیان غیرایرانی این حکومت بکنیم و هم خطر این حکومت را به جهانیان گوشزد بکنیم و هم از قربانیان غیرایرانی جمهوری اسلامی بر علیه این حکومت یاری بجوییم. فراموش نکنیم که این اولین قدم از طرف ما میتواند باشد که این حکومت که سبب بدبختی مردم خاورمیانه شده است ما را نمایندگی نمیکند و ما خواستار صلح و خوشبختی مردم یمن، سوریه و عراق و غیره میباشیم. اینان که حکومت جمهوری اسلامی باعث بدبختیشان شده است همسایگان ما هستند و نسلهای بعد از ما هم قرار است که با نسلهای بعد اینان هم با هم همسایه باشند، همدردی و اتحاد امروزه ما میتواند باعث زندگی مسالمت آمیز آیندهگان ما بشود.
معصومه قربانی
نوشیدن جام زهر رابطه با عربستان سعودی، محمد جعفری
نوروزانه، ابوالفضل محققی