مادر رخت سیاه بر تن کرد. تصویر پسر بر دست گرفت و به مبارزی بی هراس بدل گشت. بی هراس از قدرت، بی هراس از مرگ! که بی هراسی از قدرت شهامت می‌آورد. توان ایستادن می‌بخشد.
به تصویر دردمند زنی می‌نگرم با چشمانی عمیق که گوئی به ابدیت خیره گردیده است. چشمانی پیر اما هنوز وحشی و بی هراس چون یوزپلنگان سرزمینم. زنی که در ۸۰ سالگی در حمایت از مبارزه زنان بر علیه حجاب اجباری، حجاب از سر گرفت. سر‌ی با موی سپید، چونان قله دماوند که سر بر آسمان می‌ساید و تمام قد در برابر سرکوبگران می‌ایستد.
به چهره مصمم، لب هایی فشرده شده او که خبر از اندوهی سخت و دردی جانکاه می‌دهد می‌نگرم. به دو تصویر گرفته بر دست. که هر دو را پسران خود می‌داند. هر دو فرزندان رنج و کار. بزرگ شده با کار، با تلاش و محنت، برای نهادن یک لقمه حلال به معنی واقعی بر سر سفره خالی اما شکوهمند خود.
حق خورده شده کسی بر این سفره نیست. دسترنج شرافتمندانه دست‌های پینه بسته از کار است که ماحصل اندک بر سر سفره نهاده‌اند.
حماسه فرزندی ست که می‌گفت: "ما زندگی نمی‌کنیم، ما بردگی می‌کنیم، ما بندگی ‌می‌کنیم و مُردن به چنین زندگی ننگینی، شرافت دارد. "
حماسه هزاران جان عاشقی است که برای رسیدن به آزادی و زندگی شرافتمندانه جان باختند.
حماسه گوهر عشقی، حماسه میلیون‌ها زن زحمتکش ایرانی است که امروز نان آوران خانه‌اند.
حماسه زنانی که روح فرزندانشان را در درون خود زنده می‌کنند. حماسه "ناهید شیر بیشه" است که سال هاست به جرم خونخواهی فرزند، شکنجه و زندان را تحمل می‌کند.
روح‌های زنده شده فرزندان در وجود مادران است. روح هایی که نمی‌توان گشت، به زندان برد و یا شکنجه کرد!
گوهر عشقی! نماد دردی ست که بر مادران خاوران‌ها رفته است! مادران آبان، مادران تمام روزها. مادرانی هراس انگیز برای شحنگان و زیبا در چشم آزادی خواهان.
زنی زحمتکش که زندگی درس‌های زیادی بر او آموخته است. زنی عامی که امروز نمادی از مقاومت بی هراس زن ایرانی ست در برابر رژیم.
زنی که می‌گوید: "مردم، صاحبان حقیقی این کشورند، انسانند و نه بردگان حاکمان فاسد. می‌توان این ظلم را پایان داد، اگر بخواهیم و با هم متحد شویم و در آن صورت، هیچ چیز در برابر اتحاد مردم، توان ایستادن ندارد. "
خانم گوهر عشقی!
سیمای مصمم تراکه سیمای زنان مبارز این سرزمین است دوست می‌دارم. سیمای ترا که سخن از اتحاد ملی می‌گوید و سرنگونی حکومت را بشارت می‌دهد.
آری مادر! "مردم صاحبان حقیقی این کشورند". روزت مبارک باد.

ابوالفضل محققی