مسعود پزشکیان: اصلاً نمیپذیرم ایران از هیچ کشوری عقبتر باشد
هسته سخت قدرت حکومت اسلامی در میانه جنگافروزی، تنش، بحران و انزوای بینالمللی در کشمکشهای بیانتهای اختلافات درونی، اقتصاد ورشکسته و کسری بودجه نجومی، پزشکیان را آورد تا با وسط بازی افسار دولت را دستش بدهند. او دقیقاً عکسبرگردان بیت خامنهای و برادران قاچاقچی است. خیالپردازی و توهمزدگی او در همان راستای سیاست راهبردی خامنهای برای تأمین هزینه جنگافروزی و پنهانکردن پوزه به خاک مالیده در رقابتهای منطقهای و انزوای سیاسی است.
جامعه در گرداب فقر و فلاکت غوطه میخورد، خشمگین و زخمخورده است! جای تولید انرژی سوخت و تأمین برق را جدول خاموشی و قطع گاز و کمبود بنزین و افزایش قیمت گرفته است. در میانه تحریمهای کمرشکن و مسدودشدن راههای بند و بستهای پنهانی دستبهدست کردن قاچاق ارز و رشد کسری بودجهای که دیگر دارد لایه اوزون را هم سوراخ میکند، رئیس دولت وامانده که دست در جیب خالی مردم دارد میگوید نمیپذیرد ایران از هیچ کشوری عقبتر باشد! از اجرای حداکثری برنامههای کلان نظام و رشد ۸ درصدی اقتصاد کشور نوید میدهد.
پیش پای او سازمان برنامهوبودجه سیاه روی سفید حساب کرده بود، رشد اقتصادی ۸ درصدی به معنای جذب۲۰۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری جدید برای هر سال است.
محمود نجفی رئیس اتاق بازرگانی تهران میگوید: " در سال ۲۰۲۳ کل تأمین مالی انجام شده در اقتصاد ایران ۶۵ درصد تولید ناخالص داخلی برآورد شده است. درحالیکه تأمین مالی بزرگترین اقتصادهای جهان که با رشد اقتصادی یک تا دو درصد روبرو هستند برای مثال ژاپن ۴۷۱، بریتانیا ۴۶۶، کره جنوبی ۳۳۲، آمریکای شمالی ۲۹۶ و چین ۱۸۵ درصد تولید ناخالص داخلی آن کشورها بوده است. " او میگوید: " در ۶ماهه گذشته در اقتصاد کشور حدود ۱۲۰۰ هزار میلیارد تومان، نقدینگی انجام شده است که ناشی از فشار تأمین مالی دولت بهخاطر کسری بودجه بوده است. " این خیالپردازیها بخشی از شارلاتانبازی حکومت اسلامی است. جامعه منتظر آمارسازی حکومتی نیست!
بحران اقتصادی، حاصل کارکرد سیاستگذاری حکومت برای تأمین ماجراجویی و عربدهکشیهای منطقهای و پر کردن جیب گشاد آیتاللهها و آقازادهها و ایادی حکومتی است.
مردم منشأ سفره خالی و فلاکت اقتصادی و سیهروزی خود را میدانند، بارها فریاد زدهاند، فقر، فساد گرونی میریم تا سرنگونی، حرف اول و آخر جامعه با حکومت اسلامی روشن است.
سیامک بهاری
*
مجاهدان، رضا فرمند
آیا واقعا هنر نزد ایرانیان است و بس؟ بهروز ورزنده