*
*
گم شد ز نظر آن همه زیبایی و آثار
وین حال فرا یاد من آورد وطن را
شد داغ دلم تازه که آورد بیادم
تاریکی و بد روزی ایران کهن را
روز گذشته دانالد ترامپ بعنوان چهل و هفتمین رییس جمهور امریکا طی مراسمی زیبا و تماشایی زمام امور را بدست گرفت.
مراسم با سرود ملی امریکا و موزیک زیبایی شروع و بعد از تشریفات معمول اولیه یاد بنیان گذاران (جرج واشینگتن) بزرگان (ابراهام لینکلن) قهرمانان (ژنرال پتن) بر امده از فرهنگ و تمدن ۲۵۰ سالهاششان را گرامی داشتند و حمایت ان بزرگان از ازادی یاد اور شدند، سپس نماینده ادیان کشور ضمن ادای احترام وفاداریشان برای پاسداری از ارزشهای امریکا اعلام کردند.
انتقال قدرت در کمال ارامش در محیطی عاری از خشونت در روز یاد بود مارتین لوترکینگ پرچمدار جنبش بدون خشونت از بایدن به ترامپ منتقل شد.
بی اختیار بیاد مضحکه انتخابات و جابجایی مهرههای بی اراده و مسخ شده در جمهوری اسلامی افتادم.
محل تجمع پر شده ازپارچهها و نوشته هایی با زبان بیگانه که هیچ تناسبی با رسم و رسوم ما ندارد. ابتدا مراسم را با ایات و عباراتی چند با زبان عربی که هییچ سنخیتی و سازگاری با منش ایرانیان ندارد شروع میکنند. سپس لشگری از مداحان و دریوزگان مفت خور با زوزهها و عربدههای گوش خراش، ارامش فکری و اعصاب حاضران رادرهم مینورد
سپس نوبت به سخنرانی بت بزرگ، ابلیس اعظم میرسد، او نیز بروال موسوم با نقل قولی از حسن، حسین، و عباس کلام را شروع میکند، بعد از لختی وراجی و گفتههای تکراری، تهدیدهای توخالی، نهایتا با رجز خوانیهای ابلهانه، بدون نام بردن از ایران و ایرانی رنجها ودردهای بی پایانش کلام را به پایان میرساند
بعد نوبت گروه اوباش و عمله اکلههای سپاهیان مفت خور با شکمهای برامده از دزدی و فساد میرسد، که بنا به سنت حزب اله با مشتهای گره کرده، دشنام هایی به امریکا و اسراییل حواله وی دهند و این نمایش تهوع اور را، همچنان ۴۷ سال است، بدون هیچ دستاوردی ادامه میدهند
در حالیکه مردم محروم و در بند ایران با ان سابقه تمدنی ۲۵۰۰ ساله و میراث گرانبهای ملی و فر هنگی در ارزوی کمترین خواستههای انسانی و نیازهای اولیه در چرخه فقر و فلاکت بدون هیچ گشایشی دست و پا میزنند
اینک که رژیم که رژیم در بحرانی ترین و شکننده ترین شرایط خود قرار دا رد فرصتی است گران بها برای رهایی از این بختک منحوس چهل وهفت ساله که به جان مردم ایران افتاده رهایی یابیم
آن را از دست ندهیم که تاریخ بر ما نخواهد بخشید.
صادق حسینی
*