هیچ اتفاق دیگری به اندازه توافقنامه ایران و روسیه، درجه درماندگی و طرد ایران از جامعه بین المللی را نشان نمیدهد. این توافقنامه ننگین حکایت از آن دارد که جمهوری اسلامی، همانند یک غریق، آویزان هر دستگیره مانندی میشود که به زیر آب نرود. اگر تا دیروز فقط شاهد مغازله از دور بودیم اینبار با یک توافقنامه بیست ساله، نه فقط همکاریها و روابط را مستحکم تر کرد بلکه وقتی متن و محتوای توافق را میخوانید به نتیجه دیگری نمیرسید که رژیم حاکم بر ایران، امنیت، اقتصاد و منابع طبیعی سرزمینمان را دو دسته در اختیار رژیمی قرار داده که خود مطرود و مورد تحریمهای جامعه بین المللی میباشد. این در حالیست که ما در زمان رژیم سابق مورد احترام تمام کشورهای جهان بودیم و نمایندگان کشورهای دیگر و کمپانیهای معتبر بین المللی، به صف میایستادند و سعی در دادن امتیاز و سودی بیشتر از از سایر رقبا به کشورمان داشتند.
حالا به غیر از خدشه دار شدن استقلال سیاسی کشورمان، مواردی در این توافقنامه گنجانده شده که بی مناسبت نیست اگر ادعا کنیم از خواندن آن، مو به تنمان سیخ میشود. به عنوان مثال، در قرارداد بیست ساله که از سال ۲۰۲۱ (۱۳۹۹) مذاکره درباره آن شروع شده بود، در بند ۹ مینویسد "دفاع و همکاری نظامی". در توافقنامه بیست ساله اخیر این جمله در بند ۱ تبدیل میشود به " دفاعی و امنیتی". میدانید این یعنی چه؟ یعنی چنانچه اوکراین در جنگ با روسیه وارد آن کشور شود، طبق وجود کلمه "دفاع" در این بند، روسیه میتواند از ایران بخواهد در" دفاع" از آن کشور وارد جنگ شود. تا آنجا که من اطلاع دارم درباره کلمه "دفاع" توضیحی در این توافقنامه ندیدم. شاید هم به عمد در اینباره سکوت شده. نظر به اهمیت کلمه "دفاع" در این توافقنامه چنانچه دوستان توضیحی در این مورد خواندهاند خوشحال میشوم که مطلعم کنند. در مورد روسیه هم این ابهام وجود دارد که روابط روسیه و اسرائیل بد نیست، آیا در صورت حمله نظامی اسرائیل به ایران، روسیه به کمک ایران وارد جنگ خواهد شد در حالی که از آن طرف درگیر جنگ با اوکراین میباشد؟
از لحاظ اقتصادی و استخراج نفت (اقلا از نظر من) نیز ابهاماتی وجود دارد، بخصوص آنجا که نوشته شده " حق تقدم روسیه در استخراج نفت در بخش ایرانی دریای خزر به ویژه ذخایر عظیم حوزه چالوس.... " آیا این حق تقدم نسبت به ایران (یعنی صاحب اصلی منابع نفت) میباشد یا منظور، حق تقدم نسبت به سایر کشورها میباشد؟ این حق تقدم روسیه شامل حوزه ایلام و کرمانشاه نیز میباشد (۲).
طبق محاسبه کورش زعیم، ذخایر آبی و ساحلی دریای خزر، حوزه ایران، دستکم ۴۸ میلیارد بشکه نفت و ۲۹۲ میلیارد فوت مکعب گاز میباشد. همین روسیه که با ما توافقنامه!! امضاء کرده، درسال ۲۰۱۹ رژیم حقوقی دریای کاسپین را تغییرداد و سهم ایران را از ۵۰٪ به چیزی بیش از ۱۱ در صد تقلیل داد (۱). یعنی سهم ایران ایران، چیزی حدود ۲/۳ تریلیون دلار (مواظب باشید دچار سرگیجه نگردید!!) کم شد. طبق تحلیل کورش زعیم، قیمت کالاهائی که باید به ایران پرداخت گردد، محاسبه هزینه تولید به اضافه ۸ ٪ خواهد بود. اشتباه نکردهاید، هرطور که حساب کنیم یعنی ۸ ٪ درآمد (۲). این توافقنامه نیست، چپاولنامه است.
در عکسی که پوتین و پزشکیان در کنار عکس تزار گرفتهاند آقای پزشکیان خیلی راست قامت و مفتخر از امضای توافقنامه و پوتین با یک لبخند زیرکانه و نیم نگاهی به چپ کنار هم ایستادهاند. معنای تبسم پوتین را نمیشود جز این درک کرد که "عجب انداختیم! "
تعجب من از این بابت است که اصلاح طلبان، سال پیش در اطاقهای فکرشان و در مصاحبهها، به نفوذ بی حد روسیه بر روی رژیم اعتراض داشتند و در حقیقت نوعی روسیه زداعی را آغاز کرده بودند، از جمله همین آقای ظریف.
نمیدانم چه شده که اصلاح طلبان ناگهان مانند برق زدهها صدای اعتراضشان خاموش شده. به ضم من پزشکیان هنوز متوجه پوسته خربوزهای که زیر پایش گذاشتهاند نشده. زمانی که گند کار بالا بگیرد، رژیم بدون تردید انگشت اتهام را به سوی پزشکیان نشانه میگیرد. پزشکیان در حقیقت نقش یک سپر بلا را بازی میکند. از یک سو در نیویورک سعی در تجدید فرجام میکند ولی آنقدر از قرآن و امامان نقل قول کرد که نهایتا با دست خالی به ایران برگشت و از سوی دیگر با روسیه این توافقنامه ننگین را امضاء میکند، خامنهای هم زیرکانه پشت سرش مخفی شده..
نمیتوان در داخل کشور زنان و مردان سرزمینمان را به دار بیاویزی و در خارج دلربائی کنی. نماینده لهستان در پارلمان اروپا عین همین جملات را در حضور ظریف آشکارا بیان نمود.
آشکارا میتوان دید که رژیم حاکم، دچار نوعی گوگیجک شده. از نظر خامنهای توافق با آمریکا از کفر بد تر بود. چند روز پیش علنا گفت در مذاکرات با آمریکا باید مراقب بود. متوجه شدید؟ رهبر که با هر تماسی با آمریکا شدیدا مخالف بود حالا غیر مستقیم میگوید مذاکره کنید ولی مواظب و مراقب.
زمان آن رسیده که ولی فقیه به جای توافقنامه با روسیه، حالا که تمام تیرها به سنگ خورده برای اولین بار بعد از انقلاب ۵۷ با مردم خودش توافق و آشتی کند، ردای توبه به تن کند و از مردم ستمدیده با عجز و التماس تقاضای بخشش کند. بخشش بخاطر ژیناهای بی شماری که مادرشان هنوز داغ شهادتشان را فراموش نکرده و نخواهند کرد.
به قول خاتمی اگر خیال "خود براندازی" دارید، خود دانید ولی مملکت را با خودتان به لب پرتگاه نبرید.
داریوش مجلسی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(۱): عواقب تغییر رژیم حقوقی دریای خزر در ۲۰۱۹ بوسیله روسیه، برای ایران دارای ضرر بزرگی بود. مناطقی که از شوروی جدا شده و کشورهای مستقل و هم مرز با بحر خزر شده بودند از روسیه خواستند قرارداد جدیدی برای استفاده از بحر خزر بسته شود که شامل رعایت حقوق آنها در استفاده از بحر خزر نیز باشد. قبلا ۵۰ درصد از این دریا متعلق به شوروی و ۵۰ در صد متعلق به ایران بود. از آنجا که تغییر و تبدیل و ایجاد کشورهای جدید در شوروی اتفاق افتاده بود نه ایران، لذا فقط در قسمت روسیه میبایست تقسیم جدیدی برای استفاده از بحر خزر میشد که کشورهای جدید در ساحل دریای مازندران نیز بتوانند از سهم خودشان از این دریا سود ببرند. در حقیقت این تقسیم دریا، نمیبایستی شامل ایران گردد چون ایجاد کشورهای جدید در شوروی بود نه ایران. ولی روسیه ایران را هم مشمول این رژیم جدید نمود و سهم ایران از این دریا از ۵۰ درصد به چیزی بیش از یازده درصد تقلیل یافت. دولت آنزمان هم اعتراضی به این بی عدالتی ننمود.
(۲) این مورد در مذاکرات قبلی مورد توافق گرفته بود. در توافقنامه بیست ساله جدید، دیگر تکرار نشده. در معاهده جدید در بند ۴۶، ذکر شده که در صورت خاتمه این معاهده، موارد مورد توافق در مذاکرات قبلی به قوت خود باقی خواهند بود. بنا بر این (اقلا برای من) روشن نیست این موارد که بسیار به ضرر کشور ما میباشند هنوز معتبر میباشند یا نه.

اپوزیسیون در برابر یک سهگانه! بابک خطی

خداناباوری پایان ایمان است، اکبر کرمی