اگر ج.ا اول از همه کنار بکشد احتمالا فکر می کند ترسیده است و بهانه به آمریکا/اسرائیل می دهد که اقدام نظامی کنند و اگر آمریکا اول کنار بکشد تصور می کند که تنش بیشتر خواهد شد و باید به سراغ گزینه نظامی برود که از بکارگیری آن اکراه دارد.

استدلال بنده این است که آمریکا اگرچه با اظهارات دیروز #ویتکاف و روبیو بالاخره وارد فاز شفافیت راهبردی در تعیین خطوط قرمز و موانع شد اما با ادامه مذاکرات بعید بنظر می رسد (نمی گویم صد در صد) که بتواند رژیم را مجبور به خلع سلاح کامل اتمی و موشکی و نیابتی کند: فراموش نکنیم که خواسته های آمریکا فقط عدم غنی سازی در خاک ایران نیست! خواسته های آمریکا موارد زیر است و ج.ا باید داوطلبانه همه این خواسته ها را به همراه مکانیسم نظاراتی-راستی آزمایی سفت وسخت به طور داوطلبانه برآورده کند: -عدم دستیابی ج.ا به بمب اتم -برچیده شدن کلیه تاسیسات غنی سازی اورانیوم - امحا یا نابودی سانتریفیوژها - رقیق سازی/امحا یا صادر کردن سوخت های اتمی - برچیده شدن کامل تاسیسات اتمی نطنز، فردو و اصفهان - توقف برنامه موشکهای بالستیک دوربرد و مداخلات منطقه ای سوال این است که آمریکا بر چه اساسی مطمئن است که بدون شلیک حتی یک گلوله و با اتکا صرف بر روند دیپلماسی صد در صد همه این امتیازات را از ج.ا در بازه زمانی کوتاه خواهد گرفت؟ آیا ج.ا به طور کامل همه این شروط را می پذیرد؟

اگر تیم ترامپ بتواند همه این امتیازات (دقت کنیم که نه یکی، بلکه همه این امتیازات) را از ج.ا بگیرد شاهکار دیپلماتیک قرن را رقم زده است. اما من صد در صد مطمئن نیستم که ج.ا فقط در میز مذاکره همه این شروط بالا را صفر تا صد بپذیرد---- یک زور نظامی یا تهدید به #سرنگونی لازم است! پرسش دیگر این است که آمریکا از تداوم مذاکره با رژیم دقیقا به دنبال چیست؟ تیم ترامپ که خواسته هایش را گفته و خطوط قرمز را بالاخره شفاف تعیین کرده، دیگر مذاکره برای چیست؟! مگر ترامپ نگفته بود ج.ا باید همین الان تصمیم بگیرد و سریع جواب بدهد؟؟!!

برای شنیدن یک بله یا خیر ج.ا چند دور مذاکره دیگر باید برگزار کرد؟! حرف آخر اینکه بر اساس مُدل بازی «جوجه ترسو» بنظر می رسد که آمریکا اتفاقا نباید از کنار کشیدن از مذاکرات ابایی داشته باشد، حتی باید تهدید به خروج از مذاکرات کند، و تصور نکند که با کنار کشیدن از مذاکرات جوجه ترسو است. ج.ا این مذاکرات بی فایده را تا ابد هم ادامه می دهد چون با دیپلماسی زمان می خرد. در حالی که آمریکا نباید بیش از حد به رژیم زمان بدهد. شاید آمریکا باید مُدل بازی را از اساس عوض کند! مذاکرات کنونی با ج.ا بی فایده است مگر اینکه ترامپ صد در صد مطمئن باشد که بدون کوچکترین نیاز به اقدام نظامی حتی محدود علیه ج.ا و تهدید به سرنگون رژیم می تواند ج.ا را دقیقا مثل مُدل لیبی خلع سلاح زیرساختی/سخت افزاری اتمی و موشکی (+نیابتی) کند. زمان مشخص خواهد کرد که ترامپ آیا می تواند یا نه!