حالا هم پس از به ثمر رسیدن خواسته اصلی آمریکا و اسرائیل در نابودی تاسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی آنها با اولین جناحی که بتوانند کنار می‌آیند و اگر این گروه از درون هسته سخت نظام اسلامی باشد، آن‌گاه است که مردم بی‌دفاع ایران با یک حکومت مافیایی و دزدسالار که به طور سیستماتیک کشور را به بیچارگی کشانده تنها می‌مانند.

حکومتی که اگر از این بحران جان به در برد در بستن فضای سیاسی و سرکوب و کشتار مردم دیگر خدا را هم بنده نیست، خصوصا که می‌خواهد تحقیری که متحمل شده است را هم با آزار، سرکوب و کشتار مردم التیام بخشد و ما از این گروگشی‌های زمان تحقیر در تابستان ۶۷ خاطرات سیاه و تلخی داریم.

پس یکبار هم که شده به خود بیایید و بر یک آلترناتیو مشترک برای گذار بر اساس محورهای زیر هم‌قسم و متحد گردید:

-حفظ و احترام به تمامیت ارزی ایران

-احترام به حقوق و آزادیهای فردی

(ایرانی برای تمام ایرانیان فرای قوم، زبان، لهجه و ...)

-گذار دمکراتیک با اتحاد تمام گروه‌های اپوزیسیون و مردم

- ایجاد حکومت سکولار (جدایی کامل دین از سیاست)

-اجرای عدالت ترمیمی انتقالی

مردم برادری خود در تحقق گذار از جمهوری اسلامی را در جنبش‌های سال ۷۸، ۸۸، ۹۶، ۹۸ و به طور ویژه و همگانی در جنبش زن زندگی آزادی ثابت کرده‌اند، همواره پیشگام بوده و از جان، روان و مال‌شان برای آزادی وطن مایه گذاشته‌اند.

حالا، برای یک بار هم که شده، شما قدم اول را بردارید و چون همیشه صرفا منتظر اتفاقات داخلی نباشید که مردم ایران در شرایط جنگی و شوک شدید به سر می‌برند و اکنون چشم امید به اپوزیسیونی متحد از داخل و خارج از کشور دوخته‌اند که بر یک گروه مشترک برای گذار توافق نموده، توجهات جهانی را به خواسته مردم ایران جلب نموده، مردم را در بستر یک رهبری گروهی متحد و یکصدا به اعتصاب و اعتراض بخوانند تا فرصتی برای نجات یک ملت و سرمایه‌هایش از بیش از چهار دهه جنگ و اختناق و فلاکت اقتصادی پدید آید.

به جهنمی که ایران بعد از این اتفاقات با وجود تداوم جمهوری اسلامی به آن تبدیل می‌شود بیندیشید و این بار به جای بحث‌های نظری تمام ناشدنی، یک بار برای همیشه برای آزادی وطن "عمل" کنید.

بابک خطی