جناب شاهزاده رضا پهلوی،

با سپاس، دعوت‌نامه عمومی دبیرخانه جنابعالی که بدون ذکر نام گیرنده به نشانی ایمیل این‌جانب ارسال شده بود، دریافت شد. در این دعوت، هدف از برگزاری نشستی با عنوان "همایش همکاری ملی برای نجات ایران" مطرح شده است.

بی‌تردید تأیید خواهید فرمود که این‌جانب و دیگر دوستان، در تمامی سال‌هایی که در ارتباط و گفت‌وگوی مستمر با جنابعالی بوده‌ایم، همواره بر ضرورت شکل‌گیری یک آلترناتیو متکثر برای ایران تأکید داشته‌ایم. امروز، در شرایط حساسی که کشورمان تحت تهدیدها و حملات خارجی قرار دارد و نظام ماجراجوی اسلامی در وضعیتی آشفته و در آستانه فروپاشی به سر می‌برد، برگزاری کنفرانسی با هدف نجات ملی، اقدامی شایسته و درخور تقدیر است.

در عین حال، باور دارم که موفقیت چنین کنفرانسی در گروی حضور و مشارکت متکثر و متوازن نیروهای گوناگون دموکراسی‌خواه ایران در هیئت برگزارکننده آن است. مشارکت فراگیر و سازمان‌یافته این طیف‌ها، از قطبی شدن اپوزیسیون سیاسی و پیامدهای زیان‌بار آن برای وحدت و انسجام ملی جلوگیری خواهد کرد.

از دید یک شهروند مسئول، حضور در کنفرانسی به اهمیت گذار به دموکراسی، بدون مشارکت در برنامه ریزی آن، تقلیل حقوقش به اعتراض یا بیعت است. تا کنون هیچ اطلاعی راجع به هیئت برگزار کننده و راه مشارکت در تنظیماتش در دسترس نیست.

متاسفانه، پیش از اعلام رسمی برگزاری این کنفرانس، جنابعالی و دبیرخانه‌تان هیچ‌گونه تماسی با سازمان‌ها و شخصیت‌های شناخته‌شده سیاسی جهت تشکیل هیئتی متکثر و فراگیر نداشته‌اید. تصور می‌کنم در این ارزیابی با من هم‌نظر باشید که جامعه جهانی - از جمله نهادهای مدنی و سیاسی ایران - آلترناتیوی را که نماینده واقعی تنوع دیدگاه‌ها و نیروهای سیاسی نباشد، نخواهد پذیرفت. تجربه‌های منفی در زمینه تغییر نظام‌های سیاسی در کشورهای همسایه، هشداری روشن برای پرهیز از تکرار اشتباهات گذشته است.

امید است جنابعالی با نگاهی ژرف‌تر به این دغدغه‌ها توجه فرمایید و در شیوه برنامه‌ریزی و اجرای "همایش همکاری ملی برای نجات ایران" بازنگری لازم را به عمل آورید.

با احترام،

مهران براتی