مقدمه
ادراک بازار، پیشبینی جمعی بازیگران اقتصادی درباره آینده قیمتها، تورم، نرخ ارز و ریسکهای سیاسی است. فضای شکلگیری این ادراک، متکثر و چندصدایی است و مشارکتکنندگان آن شامل سرمایهگذاران خرد و کلان، شرکتها، صادرکنندگان، واردکنندگان و بانکها هستند. هر بازیگر بر اساس اطلاعات محدود، تجربه و منافع خود تصمیم میگیرد؛ بنابراین پیشبینیهای بازار- که شامل ترکیب همه پیش بینی های بازیگران بازار است- معمولاً با درصدی از خطا هم درست از کار میآیند. یکی از ویژگیهای مهم این فضا، استقلال نسبی آن از تبلیغات رسمی حکومت است. بازار برخلاف پیامهای تبلیغاتی، رفتار خود را بر اساس ارزیابی ریسک واقعی و منافع اقتصادی تنظیم میکند. در این چارچوب، عواملی مانند فعال شدن مکانیسم ماشه، افزایش تنشهای سیاسی و احتمال جنگ، بهطور مستقیم ادراک بازار را تحت تأثیر قرار میدهند و باعث تغییر رفتار اقتصادی بازیگران میشوند.
تحلیل پدیدهها و شبکه متغیرها
۱. افزایش نرخ ارز
افزایش نرخ ارز، شاخص اصلی ادراک ریسک و بیثباتی اقتصادی است. در شرایط نزدیک شدن به جنگ یا تشدید تحریمها، سرمایهگذاران و مصرفکنندگان به دنبال حفظ ارزش داراییهای خود هستند و به داراییهای امن مانند دلار و طلا روی میآورند. این رفتار بازتاب انتظارات تورمی و نگرانیهای امنیتی است و نشاندهنده ارزیابی بازار از احتمال شوکهای سیاسی، امنیتی و اقتصادی آینده است. افزایش نرخ ارز موجب افزایش هزینه واردات، افزایش قیمت تمامشده کالاها و تورم جاری میشود. همچنین، هزینه ساخت مسکن را بالا برده و تقاضای سرمایهگذاری بلندمدت در بخش تولید و مسکن را کاهش میدهد.
۲. رکود و کاهش قیمتها در بازار مسکن
رکود و کاهش قیمتها در بازار مسکن، بازتاب بیاعتمادی سرمایهگذاران و مصرفکنندگان نسبت به آینده اقتصادی و ثبات سیاسی است. کاهش تقاضا و افزایش احتیاط سرمایهگذاران، ناشی از:
افزایش هزینه ساخت و خرید مسکن ناشی از نرخ ارز بالا
انتظار کاهش قدرت خرید مردم
افزایش ریسک سرمایهگذاری بلندمدت در داراییهای ثابت
این عوامل باعث میشوند سرمایهگذاران به جای مسکن، به داراییهای نقدشونده و امن مانند ارز و طلا منتقل شوند و رکود مسکن تشدید گردد.
۳. فرار سرمایه از بورس سهام و فعالیتهای تولیدی
ادراک ریسک بالا باعث فرار سرمایه از بورس و صنایع تولیدی میشود. سرمایهگذاران ترجیح میدهند سرمایه خود را به خارج از کشور یا به داراییهای امن و نقدشونده تبدیل کنند. خروج سرمایه از بخش تولید و بورس باعث کاهش سرمایهگذاری داخلی و رکود اقتصادی میشود که فشار بر نرخ ارز و تورم انتظاری را افزایش میدهد. کاهش سرمایهگذاری در تولید، رشد اقتصادی را کاهش داده و توان تولید داخلی را محدود میکند، که در دورههای فشار خارجی، اثرات آن بر تورم و نرخ ارز تشدید میشود.
۴. فرار سرمایه به خارج
فرار سرمایه به خارج، متغیر کلیدی دیگری است که شبکه را تقویت میکند. جریان خروج سرمایه، ذخایر ارزی را کاهش میدهد و بازار داخلی را شکنندهتر میکند. کاهش ذخایر ارزی باعث افزایش نرخ ارز میشود و رکود بازار مسکن و کاهش سرمایهگذاری تولیدی را تقویت میکند.
۵. تورم انتظاری و انتظارات بازار
تورم انتظاری، بهعنوان متغیری که هم معلول و هم علت رفتار اقتصادی است، نقش مرکزی در شبکه دارد. افزایش انتظارات تورمی ناشی از ادراک ریسک جنگ و فشار اقتصادی، رفتارهایی مانند انباشت داراییهای امن، کاهش مصرف و کاهش سرمایهگذاری در بخشهای تولیدی و مسکن را تحریک میکند. رفتارهای پیشگیرانه فعالان اقتصادی باعث افزایش تورم واقعی میشود، که دوباره انتظارات تورمی را تقویت میکند و چرخهای بازخوردی شکل میدهد.
۶. جریان شبکهای ادراک بازار و متغیرها و همافزایی آنها
شبکه متغیرهای اقتصادی در شرایط نزدیک شدن به جنگ و فعال شدن مکانیسم ماشه، یک چرخه بازخوردی چندوجهی ایجاد میکند:
ادراک ریسک جنگ و فشار اقتصادی موجب افزایش نرخ ارز و تورم انتظاری خواهد شد.
افزایش نرخ ارز به کاهش تقاضای مسکن و رکود بازار مسکن می انجامد.
رکود مسکن و تورم انتظاری به معنای کاهش سرمایهگذاری در بورس و امور تولیدی است.
کاهش سرمایهگذاری و فرار سرمایه با کاهش رشد اقتصادی و محدودیت منابع اقتصادی همراه است.
کاهش منابع و ذخایر به معنای تقویت نرخ ارز و انتظارات تورمی است.
بازخورد چرخهای: تورم انتظاری و رفتار پیشگیرانه بازار موجب تشدید بیثباتی اقتصادی میشود.
این شبکه همافزایی متغیرهای اقتصادی نشان میدهد که ادراک بازار، عامل اصلی همگرایی و تعامل میان متغیرهای کلیدی اقتصادی است و رفتار اقتصادی واقعی را تحت تأثیر قرار میدهد و اقتصاد ایران را به رکود بیشتری می کشد.
جمعبندی
افزایش نرخ ارز، رکود و کاهش قیمت مسکن، فرار سرمایه از بورس و فعالیتهای تولیدی و فرار سرمایه به خارج، همراه با رشد انتظارات تورمی، شاخصهای کلیدی ادراک بازار نسبت به احتمال جنگ و فشار اقتصادی هستند. فعال شدن مکانیسم ماشه و تشدید تنشهای سیاسی، این ادراک را تقویت میکند و رفتارهای پیشگیرانه بازار، خود به تشدید بیثباتی اقتصادی منجر میشود. بنابراین، شاخصهای یادشده نه تنها پدیدههای اقتصادی مستقل، بلکه نمادهای روانشناختی و رفتاری بازار در مواجهه با ریسک جنگ و فشار بینالمللی هستند.

شمارش معکوس برای زیستن در تهران، جهانگیر گلزار