برای مهسا امینی وُ جاودانگی اش...زن زندگی آزادی

>

نه التماسِ قصۀ خزان

نه حیرتِ ترانۀ نهان

نه اُلفتی به عزلت وُ سکوت

خروشِ این زمانه ام؛ فغان

مرا برای گیسوانِ یاس

به خاک وُ خون کشانده بی امان

چو یک زنم بزرگ وُ نازنین

به دارِ نفرتِ شما نشان

سوارِ بارۀ غرور وُ مَنگ

وجودِ بی وجودتان گمان

منم همان زنی که کُشته شد

به دستِ ظالمان وُ قاتلان

ولی بدان که زنده ام هنوز

شقایقم رفیقِ ارغوان

چو شعرِ آتشم به دفترت

نشانِ عاشقانِ این جهان

تبسمی زِ سادگی به لب

هماره نرگسی به گیسوان

بسانِ رودِ سادۀ سخن

زُلالِ شعرِ جاریِ جوان

در آسمانِ دیدگانِ گُل

ستارۀ سِتُرگِ جاوِدان

به جشنِ بوسه وُ سرود وُ رقص

درخششِ نشاطِ کهکشان

درختِ خانه پُر جوانه شد

به حرمتِ سُرودِ عاشقان

تمامِ عاصییانِ سرزمین

به رستخیزِ رَزمِ ناگهان

زنانِ میهنِ عزیزمان

دوباره سربلند وُ پُر توان

به راهِ رهروانِ انقلاب

به مُشتِ خشمِ آهنین روان

زنان به قهر وُ قدرتی قَدَر

به سرنگونیِ شما دمان...

صدا صدایِ صحنۀ قیام

به عمقِ جنبشِ مبارزان

حضورِ با شکوهِ آتشی

معاصرِ پیامِ آسمان

تمامِ هستیِ پلیدتان

رَوَد به باد وُ شد نشان؛ عیان...

سه شنبه 25 شهریورماه 1404///16 سپتامبر 2025