"در مناسبات متعارف دیپلماتیک برنامه ها را پیش می بریم"، "قصد غنی سازی نداریم"، شورای عالی امنیت ملی به وزارت خارجه ماموریت داده است تا در چهارچوب تصمیمات این نهاد، "برای حفظ منافع ملی کشور به رایزنی‌های خود ادامه دهد" و ...

اما از سوی دیگر ولی سفیه نظام و اطرافیانش زبان تهدید و یاغی گری را در پیش گرفته و بدون هیچ برگ برنده ای سعی بر بزرگ نمایی قدرت در هم شکسته و نداشته شده خود می نمایند:

"تعلیق همکاری با آژانس، تهدید به ساخت بمب اتم، و خروج از ان پی تی."... "خروج از ان پی تی، تهدید لفظی نیست. طرح آن آماده شده است"! نزدیک به هفتاد "نماینده" مجلس، خواستار ساخت بمب اتمی می شوند، عضو هیات‌ رییسه مجلس، می گوید؛ "خروج از ان‌پی‌ تی، اتخاذ سیاست ابهام و در نهایت آزمایش بمب اتمی" تنها گزینه‌هایی است که می‌تواند جمهوری اسلامی را از سرنوشت عراق و لیبی محفوظ بدارد"... و در نهایت علی خامنه ای به صراحت بر ادامه غنی سازی تکید می ورزد: " ایران - بخوانید رژیم جمهوری اسلامی - غنی سازی را متوقف نمی کند".

این زبان و رفتار دوگانه که خوشبختانه به هیچ روی به نفع این رژیم نیست - و همچنان که پیش از این نبوده است - ، در نهایت آنان را با مشکلات گسترده تری مواجه می سازد، و تنش های داخلی آنان را نیز افزایش می دهد. به طور قطع چنان چه آنها بر همین روش پای بفشارند، به جای "کعبه"، سر از "گورستان" در خواهند آورد. اصرار آنها بر تداوم سیاست های مزورانه و دوگانه، زمینه را برای فعال سازی مکانیسم ماشه، فراهم می آورد. فعال شدن مکانیسم ماشه، اما خود دو پی آمد اساسی خواهد داشت: دو پی آمدی که می تواند هم برای رژیم و هم برای مردم ایران و آینده کشور، سرنوشت ساز باشد.

یک: فشار تحریم های اقتصادی علیه رژیم که می تواند با تحریم های سیاسی نیز همراه شود و بسیار درد آور و تعیین کننده باشد. به رغم شعارها و ادعاهای برخی از سران رژیم که؛ ما به تحریم ها عادت کرده ایم و راه مقابله با آن ها را می دانیم، شرایط جهانی، منافع کشورهای طرف معامله با رژیم و تصمیمات شورای امنیت سازمان ملل، کار را برای آنها بسیار دشوار خواهد ساخت. کما اینکه خود در تحلیل های درونی نسبت به این مساله آگاهی دارند. (1)

دو: تلاش رژیم - در واکنش به فعال شدن مکانیسم ماشه - برای گسترش سلاح های موشکی، پهبادی و احتمالا هسته ای و تداوم غنی سازی، خود می تواند زمینه ساز هم رایی و هم نظری جهانی برای برخورد نظامی با رژیم جمهوری اسلامی به سردمداری دولت اسراییل و آمریکا شود. هم رایی که می تواند کار زاری جهانی همچون جنگ عراق که با ائتلاف 35 کشور شکل گرفت را در پی داشته باشد.

اما رژیم راه سومی نیز دارد. و آن تن دادن به خواست های کشورهای غربی است؛ توقف غنی سازی، معلوم شدن سرنوشت چند صد کیلوگرم اورانیوم غنی شده ، محدود سازی برنامه های موشکی، عدم دخالت در کشورهای دیگر و پایان تهدید نابودی اسراییل و عدم حمایت از نیروهای نیابتی! چنین گزینشی تنها هنگامی عملی خواهد شد که رژیم مرگ تدریجی را بر مرگ ناگهانی ترجیح دهد. حال پرسش اساسی این است که:

آیا سران و سردمداران رژیم جمهوری اسلامی برای حفظ حاکمیت و حکومت، همانطور که پیش از این هم گفته اند، بر همه ی باورها و ادعاهای دروغین خود و برای حفظ نظام، از تمامی آنچه از بدو تاسیس این حاکمیت شعارهای محوری خود قرار داده بودند، دست خواهند شست و به تعبیری برای حفظ نظام، نماز و حج و توحید و امام زمان را قربانی خواهند کرد و یا در تداوم سیاست های ابلهانه و بی ثمر خود، با خروج از ان پی تی و تکرار تهدید ساختن سلاح اتمی، سرنوشت مردم و جغرافیای سیاسی و تاریخی ایران را در دستان اسراییل و آمریکا قرار خواهند داد؟ البته که در موضع گیری های این وحوش هیچ رد پایی از عقلانیت و خرد ورزی وجود نداشته و ندارد و سازش احتمالی آنها نیز تنها بر پایه حفظ موجودیت خویش استوار خواهد بود و نه بر اساس خرد ورزی، حفظ منافع ملی و سرنوشت مردم ایران. با این حال در نهایت این مردم هستند که سرنوشت رژیم را رقم خواهند زد و آن را به زباله دانی تاریخ خواهند افکند و نه بند و بست های سیاسی با قدرت های غربی!

___________________

1) وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی20 مرداد در نامه‌ای محرمانه به وزارت خانه‌ها و شرکت‌های بزرگ هشدار داده بود که فعال ‌سازی مکانیسم ماشه می‌تواند موجب توقف فروش نفت ایران، وقوع بحران‌های بزرگ اقتصادی و امنیتی، رشد بیکاری و تشدید نارضایتی اجتماعی در کشور شود.