باید گام برزمین واقعیت بگذارند تا ببینند ملت ایران جمع دویست سیصد نفری دورهمیهای کلاب هاوسی نیست که مجیز گویان برایشان هورا میکشند . شاید با فراموش کردن خیالات وتوهّمات واهی ریاست جمهوری و وکالت و وزارت در ایران فردا ازادعای توخالی مبارزه برای آزادی ملت دست بردارند و بیش ازاین سد راه مبارزات واقعی مردم نشوند. فعالیت این گروه از به اصطلاح مبارزان، تا امروز نتیجه ای جز ایجاد شکاف و تضعیف اپوزیسون و ایجاد موانع متعدد در برابر فعالان سیاسی نداشته است. اگر چه با تداوم وضع موجود ایران، نانشان حسابی در روغن است و کوچکترین تغییر در جهت بهبود اوضاع کشورومردم ، در تضاد آشکار با منافع سرشاری است که نصیب میبرند و منطقآ نباید تمایلی به تغییر وضع اسفبار امروز و دستیابی ملت به رفاه و آزادی داشته باشند.

بی مناسبت نیست که به ماهیّت فرهنگی و اجتماعی این بخش از فعالان کلاب هاوس فارسی اشاره کنیم که مشتی است نمونه خروار از بافت جمعیتی مهاجرینی که دریکی - دودهه دهه اخیر ترک وطن کرده اند و تضاد معناداری با مهاجران سالهای پیش از آن دارند . نگارنده از بیش از چهل سال پیش شاهد اقامت و مهاجرت ایرانیانی بوده که اکثریت قریب به اتفاقشان به قصد تحصیل و تجارت رحل اقامت در امریکا وبرخی از کشورهای اروپایی افکندند. جامعه ای محترم وموفّق که مورد احترام کشورمیزبان بودند و کمتر رفتاری مرتکب میشدند که سر و کارشان با اداره پلیس و نهادهای قضایی بیفتد. اما موج مهاجرت بی هدف و بدون برنامه ی خیل بیکاران و بیسوادان ایرانی به اقصی نقاط جهان ، به نتیجه ای منتج شد که بعضآ اخبار شرم آوری در رسانه ها منتشر میشود که از یکسو موجب خدشه دار شدن حیثیـّت ملّی و از سوی دیگر ایجاد مزاحمت برای دول کشورهای میزبان است (*). رفتار ناهنجار فعالان در این بخش از کلاب هاوس فارسی، نمونه ای است از آن دسته ازایرانیانی که فاقد شخصیت و توانایی لازم برای مهاجرت بوده اند.

جماعتی که بخشی در واقعیت و بخشی از آنها بعضآ تا دهها ساعت در کلاب هاوس فارسی مورد اشاره به شاخ و شانه کشیدن و فحاشیهای چندش آور و مهوع به یکدیگرمشغولند. جماعتی که رفتارشان ، قمه بدستانی را بیاد میاورد که تا همین یکی دو سال پیش در فضای مجازی داخل کشور، خطاب به همپالکیها و دیگراراذل و اوباش رجز خوانی میکردند وهماورد میطلبیدند که هرگزهم از حیطه مجازی خارج نشد. با این تفاوت که بنظر میرسد این دسته ازجماعت مهاجر و فعال در کلاب هاوس ، جبران حقارت وگمنامی خود را در اهانت و توهین به بزرگان مورد احترام مردم جستجو میکنند. هزینه زندگی این دسته از مهاجرین که کاری جز فعالیت در کلاب هاوس فارسی و داد و بیداد و فحاشی و اتهام زنی ریز و درشت به یکدیگر ندارند ، منطقآ نمیتواند تنها با اندک مقرری تآمین اجتماعی کشور مقیم ، تامین شود. تجربه نشان میدهد همانهائی که با صدای فریاد بلند تری، اتهام مزدوری و جیره بگیری نهادهای اطلاعاتی مختلف را به زمین و زمان نسبت میدهند ، خود بیش از همه دم خروس وابستگی وآلودگی مالیشان ، توی ذوق میزند.

در خاتمه شرط انصاف نیست که به آن دسته از فعالان کلاب هاوس فارسی اشاره نکنیم که با مباحث سالم و ادبیاتی فاخر ورعایت تمام باورهای ادب واخلاق و فرهنگ ، براستی قلبشان برای وطن میطپد وجز رهایی ایران و ایرانی دلمشغولی دیگری ندارند که باید صمیمانه قدردان این مبارزان واقعی بود و حسابشان بکلّی از جماعت موضوع این یادداشت جداست.

(*) - بخش قابل توجهی از این دسته از مهاجران را " صادراتی ها" تشکیل میدهند

بهرام مشتاق