دعوت مشترک کروبی و موسوی از مردم برای حضور در راهپيمايی ۲۲ خرداد، سحام نيوز

مهدی کروبی و ميرحسين موسوی نسبت به برگزاری راهپيمايی مردمی در روز ۲۲خرداد بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسی و طبق ماده ۳۰ ، ۳۱ و ۳۲ آئين نامه اجرايی قانون احزاب، تاکيد کردند و از همه گروه ها، تشکل ها و احزاب اصلاح طلب خواستند تا در خواستشان را در همين زمينه به وزارت کشور ارسال نمايند.

سحام نيوز: صبح ديروز مورخ ۶ارديبهشت ۱۳۸۹ ميرحسين موسوی به ديدار مهدی کروبی رفت. در اين ديدار نوروزی که يکساعت به طول انجاميد مسائلی همچون سياست داخلی و خارجی کشور، وضعيت زندانيان سياسی و حوادث و رخدادهای اخير مملکتی مورد گفت و شنود قرار گرفت.به گزارش خبرنگار سحام نيوز، مهدی کروبی ضمن خوش آمد گويی به ميرحسين موسوی آرزو کرد امسال سال عزت و آزادی برای مردم ايران باشد و از خدا خواست تا آزادی هرچه زودتر زندانيان سياسی را فراهم کند.

مير حسين موسوی نيز با انتقاد از سياست های موجود در کشور گفت: اغلب سياست های ما “باری به هر جهت” است و متاسفانه ساختارهای ما همچون ماسه زار و شن زاريست که آب در آن پايدار نمی ماند. وی افزود: در حال حاضر در زمينه ساختاری برنامه ای دقيق و روشن نداريم و بايد برای دراز مدت فکری نمود. شرايط حکومت طوری شده است که همه را توطئه گر تصور ميکند و دچار نوعی توهم توطئه گرديده است. ميرحسين موسوی ضمن انتقاد از جريان تماميت خواه گفت: اينان اصل صحبت ما را درک نميکنند. صرفا در بيانيه ها و سخنرانی های ما به دنبال کلمات هستند نه مفهوم. متاسفانه سيستم ايدئولوژيک ايرادش همين است. توهم و شايعه ای را که خود ساخته و پرداخته اند آنچنان بازگو ميکنند که خودآنان باورشان ميشود و چيزی که ساخته اند ، دامن خودشان را ميگيرد و اينچنين ميشود که واقعيت را نمی شنوند.

مهندس موسوی ضمن انتقاد از سياست خارجی کشور؛ وضعيت اقتصادی،مسائل داخلی و فساد را از جمله مشکلات کشور برشمرد. وی گفت: ما باور داريم مردم ما حافظه ی جمعی دارند. حکومت فکر ميکند مردم اعمال،کارها و رفتارهای آنان را فراموش ميکنند، اما اينچنين نيست. مثلاً در همان مسئله فساد اقتصادی که چند هفته پيش مطرح شد چه سيری پيش آمد!؟ چند نفر خرده پا دستگير و اسم يک نفر را بردند و سپس به يکباره همه چيز مسکوت ماند. يا مسئله کوی دانشگاه و آن فيلمی که منتشر شد. متاسفانه فکر ميکنند مردم با مرور زمان يادشان ميرود. موسوی افزود: اين کارها غيراسلاميست. هر روز به گروهی مردم لقب مرتد و کافر و غيره ميدهند به جرم اينکه کلامی بر خلاف ديدگاه و نظر آقايان بر زبان رانده اند. به راستی نميدانم اينان چگونه ميخواهند پاسخ خداوند را بدهند. وضعيت کارگران و اخراج آنان و تعويق در پرداخت حقوق آنان، پائين آمدن نرخ سرمايه گذاری و غيره… همه از نقاط ضعف سيستم اقتصادی و مديريتی کشور است. مردم اين قول ها و وقايع را يادشان نمی رود. ميرحسين موسوی باذکر خاطره ای در اين باب افزود: در همان اوايل انقلاب مردم رفتند و آن شخصی که در زمان رضاشاه دستور شليک به مردم را در واقعه مسجد گوهرشاد داده بود را در سن ۹۰ سالگی دستگير کردند. می خواهم بگويم مردم اعمال و رفتارهايی را که در اين يکساله بر آنان اتفاق افتاده از ياد نخواند برد.

موسوی با انتقاد از وضعيت مديريتی کشور و ضعف های موجود در آن گفت: در همه کشورها مديران و مقامات دولتی سابق به عنوان شورای مشورتی به دولت های موجود کمک ميکنند. اما در ايران به طور مثال آقای خاتمی با ۸سال سابقه رياست جمهوری در کشور و جنابعالی و ديگر سران، همکنون در چه وضعيتی هستند. تمام کارشناسان خبره و باسابقه از سازمان ها رانده شدند، صرفا به دليل مسائل خطی و سياسی! موسوی افزود: من چشم انداز روشنی را در راستای بهتر شدن مسائل اقتصادی کشور نميبينم. زيرا بستر ها خراب شده اند.ابزارها از بين رفته است. دستگاه های بيم دهنده از ميان برچيده شده اند. و برای کارشناسان در جامعه ديگر جايگاهی قائل نيستند. حتی اگر همکنون شخصی از اصولگرايان صحبتی بر ربان بياورد وی را منافق خطاب می کنند.

مهدی کروبی نيز در سخنانی ضمن تاييد سخنان ميرحسين موسوی، افزود: متاسفانه اعمالی که اين افراد بر سر مردم می آورند با نام اسلام است و اين رفتارها باعث ميشود به اسلام ضربه وارد ميشود. در حال حاضر شرايط جامعه بسيار وحشتناک است به طوری که هرچه ميخواهند ميگويند، هر تهمت و ناروايی که که ميخواهند به افراد نسبت ميدهند، هر آماری که تصور ميکنند منتشر ميکنند و همه اينها به اين دليل است که آنان فکر ميکنند صدای طرف مقابلشان به جايی نميرسد؛ اما نميدانند که اين مردم هستند که ميشنوند و شرايط اقتصادی و سياسی را می بينند که چه چشم انداز سياهی در انتظارشان ميباشد. مثلا در همين ماجرای عسلويه چه تعداد از کارکنان و کارگران به دليل عدم تصميم گيری صحيح و پياده نمودن سياست های نادرست، از کار بی کار شدند؟ بر اساس آمار رسمی چرا بايد طی چهار سال گذشته تعداد شاغلان در عسلويه از ۶۰هزارنفر به ۸هزارنفر کاهش يابد؟ چرا بايد بدليل عدم مديريت صحيح، سالانه ۳۰ميليارد دلار درآمدی را که ميتواند از محل برداشت گاز از عسلويه عايد کشور شود را بايد از دست داد؟ دليل اين همه بی کاری چيست؟ دليل وضعيت بد کاری و اقتصادی کارگران چيست؟ آقايان نميدانند و يا نميخواهند بدانند که يک سخن آنان در مجامع بين المللی ميتواند تا چه حد به مردم و اقتصاد يک کشور لطمه بزند. به خاطر تحريم رفتند با شرکت های از چين و مالزی و ونزوئلا قرارداد بسته اند و آخرش هم طرح را داده اند به نيروهای نظامی!

مهدی کروبی در انتقاد از عملکرد دوگانه حکومت در خصوص وقايع اخير گفت: هنگامی که من از وقايع کهريزک و فجايع روی داده در آن سخن گفتم و پيگيری کردم، هزاران تهديد و ترعيب و دروغ را برای خدشه دار کردن ادعای مستند من به بنده نسبت دادند. از هيچ کاری در خصوص فشار آوردن به من فروگذار نشدند. در آخر هم با آن همه هياهويی که به راه انداخته بودند، خودشان گزارشی ارائه دادند که چه وقايعی در کهريزک رخ داده است. ۳نفر بخت برگشته را که ۲نفرشان از نيروهای انتظامی و يکی ديگر از آنها به قول خودشان از اراذل و اوباش بوده را محکوم کردند و پرونده را مسکوت نمودند. حتی به گزارش مجلس هم توجهی نشد.

حجت الاسلام و المسلمين کروبی در ادامه نيز با انتقاد شديد از سيستم های نظارتی گفت:بنا به نامه ای که زندانيان به مراجع نوشتند و جوابيه ای هم به آن نامه تاکنون داده نشده است، با همسر يک زندانی تماس گرفته اند که از همسرت جدا شو! اين چه قانونيست؟ اين چه حقوق شهروندی و حقوق بشريست که بازجو به خود اين حق را ميدهد که در مسائل کاملا شخصی يک زندانی و روابط خانوادگی او دخالت نموده و تهديد کند؟ آيا اين يک مامور حکومت اسلاميست؟ اين که ميگويند عظمت داريم همين است؟ کروبی خطاب به موسوی گفت: شما نخست وزير امام بوديد. يادتان است که امام تاکيد داشتند در سفر به کشورهای ديگر بايد عزت و آبروی مملکت حفظ شود. آيا هم اکنون عزتمان حفظ شده است؟ اينکه ميگويند سفرهای ما عظمت است همين است؟ زيمباوه و چند کشوری در همين سطوح عزت است؟ اينکه به “پشه مالاريا ” و يا “جلاد مخالفان” تشبيه و خطابتان کنند عزت است؟ حتماً مانند دانشگاه کلمبيا با آن همه توهين از آن به عنوان فتح الفتوح نام ميبرند! آقايان چه با خودشان فکر ميکنند؟ آيا اصلاً فکری هم ميکنند؟ در زمان رياست من بر مجلس شورای اسلامی، هنگام سفر به يک کشور اگر ميديديم شايد بعضی از شئون رعايت نمی شود سفر به آن کشور را لغو ميکرديم تا مبادا شاَن اين ملت متمدن و با عظمت به دليل عملکرد ما پائين بيايد. امروز يک حرف و يک سياست را ميگويند و پی ميگيرند و فردا چيز ديگری! آيا مجبورند اينقدر کشور را سبک کنند؟

آقای کروبی با نخ نما دانستن سخنان و توطئه های رسانه های جريان حاکم گفت:از ما می خواهند که توبه کنيم البته توبه خوب است اما آيا آن همه کشتار،دروغ، شکنجه، تجاوز به حقوق مردم حيف و ميل بيت المال توبه نمی خواهد؟ آنهايی بايد توبه کنند که چنين رفتارهای ناروايی را در حق مردم ايران انجام داده اند. يک روز ميگويند بايد جمعيت را زياد کرد،روز بعد ميگويند جمعيت تهران زياد است و بايد ۵ميليون نفر از تهران را خارج نمود، روز بعد ميگويند ميخواهد زلزله بيايد! در مورد زلزله هم ميگويند مردم توبه کنند تا زلزله نيايد. آخرش هم که زلزله نمی آيد ميگويند دعاها اثر کرد! مگر مردم مسخره افکار و اعمال کودکانه و بدور از خرد شما هستند؟ آيا اين همه گرفتاری اقتصادی و بيکاری که همچون طاعون کشور را مبتلا کرده است کافی نيست؟ در حال حاضر برای همين مردم چه برنامه ی شفاف و سودمندی پياده کرده ايد که ميخواهيد با آن پشتوانه، آن چند ميليون نفری که با تبليغات شما در آينده به نسل اين جامعه افزوده شوند را به سرو سامان رسانيد؟ اين چه روشی است که اين آقايان در پيش گرفته اند؟

کروبی همچنين در مورد وضعيت حقوق بشر و زندان ها در کشور افزود : چطور در زمان شاه سازمان های حقوق بشر(که بر اساس مصالح و منافعشان) که به زندان های ايران فشار وارد می کردند خوب بودند و حالا که همين سازمان ها پيگير وضعيت زندانيان سياسی و خانواده آنان و وضعيت اسفبار زندان های ما هستند، محکوم، مجرم و بدخواه هستند؟آيا برخی از همين رسانه هايی که شما هم اکنون آنها را عوامل سيا می ناميد از گزارشات شان در مورد زندان های ايران به وجد نمی آمديد؟ نمی خواهم نام عزيزانی که آن دوران در زندان و خارج از زندان اظهار خوشحالی می کردند از اين همه فشارهايی که اين سازمان ها بر حکومت شاه می آوردند. چون در آن موقع حکومت نبوديم، اما حالا که حکومت شديم آنها را سازمان هايی وابسته و عوامل سيا می خوانيم؟

آقای موسوی نيز با ابراز نگرانی از وضعيت مديريتی و نهاد های نظارتی آن گفت: تمام دستگاه های نظارتی ما خوابيده است و يا برچيده شده اند، مانند برنامه و بودجه. برای همين آقايان خواب نما ميشوند و هر روز طرح هايی را در خصوص اهدای ۱ميليون تومان به هر بچه و يا کمک های مالی به کشورهای مختلف را پياده ميکنند. متاسفانه سازمان و نهادی هم نمانده که گزارشی از اين وضعيت ارائه کند. البته در کشور طرح هايی اجرا ميشود، آنهم اينکه عده ای را ميگيرند و فردا ازاد ميکنند و از آنان ميخواهند چيزهايی را بگويند و بعد در صورت عدم تحقق اهدافشان دوباره به روانه ی زندانشان ميکنند. وی از اهميت آگاهی مردم سخن گفت و افزود: در حال حاضر آگاهی مردم ما نسبت به مسائل سياسی و اجتماعی از حالت جنينی خارج شده است و مردم آگاهتر شده اند و اين آگاهی ها روز به روز و با سرعت فزاينده ای رو به گسترش است. تحليل مردم ما عميق تر شده است.اما در حال حاضر چون اعمال اين افراد با نام اسلام صورت ميگيرد هنوز صدماتی به اسلام وارد می شود.

مهدی کروبی نيز در همين خصوص گفت: اگر نماينده ای که آقايان آن را نماينده مردم ميخوانند نيز بخواهد سخنی بر خلاف نظر و عقيده حاکمان قدرت بر زبان براند، وی را تهديد به عدم تاييد صلاحيت برای نامزدی در انتخابات های آينده ميکنند. آيا نماينده مجلس که بايد نماينده مردم باشد،می تواند با آرامش خيال و عدم ترس از آسيب و ارعاب به نيازهای موکلين خود پاسخ دهد؟آيندگان در باره ما چه قضاوتی خواهند کرد و چه در کتاب هايشان خواهند نوشت؟

در پايان اين ديدار مهدی کروبی و ميرحسين موسوی نسبت به برگزاری راهپيمايی مردمی در روز ۲۲خرداد بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسی و طبق ماده ۳۰ ، ۳۱ و ۳۲ آئين نامه اجرايی قانون احزاب، تاکيد کردند و از همه گروه ها، تشکل ها و احزاب اصلاح طلب خواستند تا در خواستشان را در همين زمينه به وزارت کشور ارسال نمايند.