نه تو خمينی هستی نه ايران ايران ديروز!‬ علی کشتگر

اين همه اعتراضات و مخالفت‌های اصول‌گرايان عليه دولت احمدی‌نژاد نشانه چيست؟ خامنه‌ای امروز نه رهبر که در حد سخن‌گوی افراطی‌ترين جريانات نظامی ـ امنيتی تنزل کرده‌است. اين که اخيرا بخشی از نيروهای نظامی - امنيتی مصباح يزدی را امام خوانده‌اند حکايت از آن دارد که موقعيت خامنه‌ای حتی در ميان تکيه‌گاه اصلی او نيز زير سوال است

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

علی خامنه ای در سالگرد درگذشت آيت الله خمينی، رهبران جنبش سبز را به اعدام تهديد کرد.‬
او گفت: «برخی با هواپيمای امام و با همراهی امام از پاريس به ايران آمدند، اما در زمان امام به خاطر خيانت اعدام شدند؛ بعضی از دورانی که امام در نجف بود با ايشان ارتباط داشتند و در ابتدای انقلاب هم مورد توجه امام قرار گرفتند، اما بعد رفتار و موضع‌گيری آنها موجب شد که امام آنان را طرد کرد».‬
‬
در پاسخ به اين سخنان علی خامنه ای که در استانه ۲۲ خرداد سالگرد خيانت بزرگ او به رای ملت و به قصد مرعوب کردن مردم ايراد شد ياد آوری چند نکته ضروری به نظرم رسيد‬
۱- خامنه ای خمينی نيست. آيت الله خمينی بنيانگذاز جمهوری اسلامی بود و همه جناح های نظام ‬
اتوريته و رهبری او را پذيرا بودند. مرجعيت آيت الله خمينی در ميان روحانيون زير سوال نبود، در حالی که امروز خامنه ای حتی در ميان روحانيت هم مقبوليت ندارد و ناچار است به زور نيرو های نظامی امنيتی و يا با رشوه هلی مالی جايگاه خود را حفظ کند. ‬
۲- در زمان آيت الله خمينی پايگاه توده ای نظام در حدی بود که فراخوان او می توانست ميليونها نفر را در سراسر کشور بسيج کند، در حالی که امروز برای گردآوری چند هزار نفر در مراسم رسمی حکومت همه امکانات نظام بسيج می شود تا عده ای از تهيدستان را بخاطر يک وعده شکم سير در کنار بسيجی ها بنشانند. همين مراسم امسال سالگرد درگذشت آيت الله خمينی مثال خوبی است برای خامنه ای و ايادی او که فلاکت خود را نظاره کنند. هزاران اتوبوس در سراسر کشور برای آوردن داوطلب به مراسم سالگرد راه افتادند،‌همه امکانات رژيم بسيج شد و دست آخر هم حکومتی که می خواست با برگزاری تظاهرات ميليونی، جنبش سبز و سران آن را مرعوب کند نتوانست حتی ۵۰ هزار نفر را به دور خود جمع کند. حالا همين را مقايسه کنيد با واکنش سريع مردم در جريان درگذشت آيت الله منتظری که با وجود همه موانع نظامی و امنيتی و مخاطراتی که وجود داشت ظرف کمتر از ۲۴ ساعت صد ها هزار نفر برای ادای احترام به وی خود را به قم رساندند.‬
۳- مردم امروز ايران هم ديگر مردم دوره آيت الله خمينی نيستند. جامعه ايران به لحاظ سياسی و درک مردم از حقوق شهروندی چنان دگرگون شده که ميشود گفت تفاوت٣٠ و يا ٢٠ سال پيش با امروز تفاوت از زمين تا آسمان است. در آن زمان بخش بزرگی از مردم از جمهوری اسلامی و رهبر آن حمايت می کردند، حالا اما اکثريت عظيم ملت از خامنه ای منزجرند و برای حق رای خويش جان بر کف به خيابانها می ريزند و اين همه جنايات ماموران خامنه ای در زندان و بيرون زندان هم خللی در اراده آنها پديد نياورده است. البته در دوره خمينی هم اعدام مخالفان از جمله اعدام قطب زاده و خلع بنی صدر نه از موضع قدرت که از موضع ضعف صورت گرفت. قتل عام زندانيان سياسی هم جنايتی بود که خمينی پس از نوشيدن جام زهر آتش بس و احساس ضعف به قصد ارعاب مخالفان به آن دست زد. ‬
اعدام های دوره خمينی هم البته مايه تقويت نظام و اعتبار او نشد بلکه نخستين شکافهای عميق در درون نظام حاکم که به اعتراض و برکناری آيت الله منتظری و ميدان دار شدن امثال خامنه ای انجاميد و نظام را در سراشيب انزوا و افول قرار داد از پيامد های همين اعدامها است. ‬
۴- جهان امروز نيز در مقايسه با ۳۰ سال پيش دگرگون شده است چنان که کار آدمکشان و خودکامگان و همه حکومتهايی که می خواهند به زور سرنيزه و فساد و ارعاب بر ملت خود حکومت کنند روز به روز دشوار تر شده است. امروز جهانيان نسبت به آنچه در ساير نقاط جهان رخ می دهد آگاه تر و حساس تر شده اند. ‬
کودتای ۲۲ خرداد و عواقب آن حکومت خامنه ای را از درون و برون دچار آن چنان فرسايشی کرده که رهبری او حالا حتی در ميان اصول گرايان و نظاميان نيز زير سوال است. اين همه اعتراضات و مخالفتهای اصولگرايان عليه دولت احمدی نژاد نشانه چيست؟ خامنه ای امروز نه رهبر که در حد سخنگوی افراطی ترين جريانات نظامی ـ امنيتی تنزل کرده است. اين که اخيرا بخشی از نيرو های نظامی - امنيتی مصباح يزدی را امام خوانده اند حکايت از آن دارد که موقعيت خامنه ای حتی در ميان تکيه گاه اصلی او نيز زير سوال است. تهديد سران جنبش سبز به اعدام چيزی جز تسليم به موضع مصباح يزدی و دنباله روی از او و شاگردان او که مدتهاست همين شعار ها را سر می دهند نيست. بهترين کاری که خامنه ای در حق خود و اطرافيانش می تواند انجام دهد نه تهديد مخالفان به اعدام که تسليم به اراده مردم و طلب بخشش است. کاری که حداقلی از شجاعت و صداقت می خواهد، چيزی که او از آن بی بهره است.‬
‬
يکشنبه ١٦ خرداد ١٣٨٩‬
علی کشتگر‬