انته‌خواب‌آت! احمد وحدت‌خواه

انتخاباتی که به انتقال قدرت سياسی از يک جناح يا طبقه اجتماعی به ديگری منتهی نشود بودونبودش علی‌السويه است. جمهوری اسلامی تنها نظام سياسی در جهان است که برندگان همه‌جور انتخابات در آن مأمور و مجری برنامه و سياست‌های بازندگان آن می‌شوند!

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

احمد وحدت‌خواه ـ ويژه خبرنامه گويا

انتخاباتی که به انتقال قدرت سياسی از يک جناح يا طبقه اجتماعی به ديگری منتهی نشود بود و نبودش علی السويه است. جمهوری اسلامی تنها نظام سياسی در جهان است که برندگان همه جور انتخابات در آن مامور و مجری برنامه و سياست های بازندگان آن می شوند!.

در يکی از آگهی های شلوار جين ساخت شرکت بين المللی «لی وايز» مردی از پشت تريبون يک سالن باشکوه برای سياستمداران و دانشمندان برجسته جهان در حال سخنرانی است. حضار مرد و زن با لباسهای رسمی و فراخ به سخنان مرد جوان گوش می دهند. سخنران نيز يک کت مشکی براق و پاپيونی با خالهای قرمز بر پيراهن سفيد خود بر تن دارد و موضوع گفتار خود را چنين آغاز می کند: «خانم ها، آقايان، مهمترين عامل عظمت و پيشرفت ملت آمريکا چه بوده است؟»

در حاليکه حضار با نگاه متعجبانه برای دادن پاسخی به اين پرسش به يکديگر هاج و واج نگاه می کنند سخنران از پشت تريبون خارج می شود و با اشاره به شلوار جين رنگ و رو رفته و نيمه پاره خود فرياد می زند: «قدرت انتخاب»!

آزادی انتخاب در بحث های فلسفی و سياسی در نقطه مقابل جبر قرار دارد. از ديرباز فلاسفه و دانشمندانی که درباره نوع بشر و زندگی اجتماعی او بحث و جدل و تحقيق می کرده اند بر سر اينکه آيا رفتار و کردار ما در اثر انتخاب و آزادی عمل ما شکل می گيرد و يا زاييده جباريت قوانين طبيعی و ارزش های تعيين شده حاکمان است در دو مکتب جداگانه جای می گرفته اند.

مکتب رنسانس که با ظهور انديشه های متکی بر پيشرفت در علوم تجربی، نجوم، پزشکی و ادراکات فلسفی از عالم هستی شکل گرفت آزادی عمل و انتخاب و نهايتا به دست گرفتن سرنوشت انسانها به دست خود را بر جباريت دستگاه روحانيت و اطاعت بی چون و چرا از اوامر و تلقينات آنها غلبه کرد.

اين نگرش جديد فلسفی به حيات و عنصر مرکزی آن، يعنی انسان، در آميزش با انديشه های سياسی يونان باستان در مورد نحوه اداره جوامع به تولد دموکراسی های غربی انجاميد که سالها پس از آن امواج فرهنگی و اجتماعی آن به شکل انقلاب مشروطه نيز به سواحل ميهن ما رسيد.

به عبارت ديگر، دموکراسی به عنوان تعيين کننده ضوابط و روابط ميان انسانها روش زندگی اجتماعی نوين را برای نوع بشر به همراه آورد و ستون اصلی آن را حق انتخاب کردن، نه انتخابات، گذاشت.

انتخابات تنها روند نمايش حق انتخاب انسان است و اگر به نتيجه دلخواه رای دهندگان منجر نشود به خودی خود ارزش ويژه ای ندارد.

ما در انتخابات شرکت می کنيم تا در چهارچوبی متمدنانه آمال و آرزوهای عقيدتی، اقتصادی، فرهنگی و به يک کلام انسانی خود را از طريق آن به دست بياوريم زيرا نقطه مقابل بدست آوردن اين خواسته ها بازگشت به دوران توحش و قانون جنگل است.

انتخاباتی که به انتقال قدرت سياسی از يک جناح يا طبقه اجتماعی به ديگری منتهی نشود بود و نبودش علی السويه است. جمهوری اسلامی تنها نظام سياسی در جهان است که برندگان همه جور انتخابات در آن مامور و مجری برنامه و سياست های بازندگان آن می شوند!.

بحث بر سر شرکت يا عدم شرکت در «انتخابات» آينده در اين نظام هر آيينه تنها بر حول خود انتخابات به عنوان يک فرصت و نه امکان پذير بودن واقعی رسيدن به آزادی انتخاب شهروندان در مقابل هزاران جباريت فرهنگی(حجاب) و سياسی (سيستم ولايت مطلقه فقيه) رژيم باشد جز فريبی برای به خواب کردن ملت نيست.

ما امروز به داشتن قدرت انتخاب برای تغيير نيازمنديم، نه انتخابات.

[email protected]