گفتوگو نباشد، یا خشونت جای آن میآید یا فریبکاری، مصطفی ملکیانما فقط با گفتوگو میتوانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مسالهای از سه راه رفع میشود، یکی گفتوگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفتوگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را میگیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]
خواندنی ها و دیدنی ها
در همين زمينه
17 آبان» امام کيست؟ ابوالحسن بنی صدر9 آبان» مصاحبه مجله آرش با ابوالحسن بنیصدر در رابطه با تحولات کشورهای عربی 12 مرداد» چرائیِ فرصتسوزیها؟ ابوالحسن بنیصدر 28 تیر» از بهار ۶۰ تا بهار ۹۰، ابوالحسن بنیصدر 15 تیر» وقتی انسان دانش و زمان و مکان را از آن خود میکند، ابوالحسن بنیصدر
بخوانید!
9 بهمن » جزییات بیشتری از جلسه شورایعالی امنیت ملی برای بررسی دلایل درگذشت آیتالله هاشمی
9 بهمن » چه کسی دستور پلمپ دفاتر مشاوران آیتالله هاشمی رفسنجانی را صادر کرد؟
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! مقاله ابوالحسن بنیصدر در هافينگتون پست: پيشنهادات مشخص به غرب برای اقدام عليه رژيم ايرانهر رهبری که بهطور ضمنی يا صريح، طرفدار سياست تهاجم نظامی يا تحريمهای اقتصادی زيانرسان به مردم عادی است، تنها بهسود رژيم ايران اقدام میکند که خود را در بحرانهای دائمی حفظ کرده است. بنابراين، پرسش اين است که دولتهای غربی در قبال ايران چه سياستی را بايد در پيش بگيرند؟
با انتشار گزارش جديد سازمان ملل متحد در مورد نزديک شدن ايران به سلاح های هسته ای و تحرکات نظامی اسرائيل برای حمله ی «پيشگيرانه»، رژيم ملاها در کانون توجه جهانی قرار گرفته است. ابوالحسن بنی صدر اولين رئيس جمهوری ايران که خودش بوسيله ملاها کنار گذاشته شد، چگونگی تغيير رژيم بدون توسل به جنگ يا تحريمهای اقتصادی که به مردم عادی ايران لطمه می زنند، را شرح می دهد. به نظر میرسد، «موفقيت» نظامی در ليبی بار ديگر قدرتهای غربی را به مداخله تهاجمیتر در امور ايران ترغيب کرده است. با وجود اين، تهديد مداخله نظامی و به کارگيری تحريمهای اقتصادی که تنها نتيجهاش رنج مردم عادی است، به تقويت رژيم ايران در کنترل قدرت منجر میشود. هر رهبری که به طور ضمنی يا صريح، طرفدار چنين سياستهايی است، تنها به سود رژيم ايران اقدام میکند که خود را در بحرانهای دائمی حفظ کرده است. بنابراين، پرسش اين است که دولتهای غربی چگونه می توانند به ايرانیها و به طور کل مردم کشورهای اسلامی، در سرنگونی رژيمها و تحقق نتيجهای دموکراتيک بدون توسل به چنين سياستهايی، کمک کنند؟ همانطور که همگی میدانيم، دموکراسی فرهنگی است که تا حدی از طريق تلاش و مبارزه برای تحقق آن گسترش میيابد. نه تنها نمیتوان دموکراسی را تحميل يا وارد کرد، بلکه مداخله خارجی میتواند گسترش آن را تضعيف هم بکند. با توجه به اين، از آنجا که رژيم ايران نمیتواند خود را بدون رابطه با قدرتهای خارجی حفظ کند، میتوان اقدامات مشخصی بهمنظور تضعيف اين روابط و تقويت روند دموکراتيک در درون ايران صورت داد. به منظور تسريع روند دموکراسیسازی در ايران و ساير کشورهای اسلامی تعدادی از پيشنهاد ها را مطرح می کنم. پيشنهادها به دولتهای خارجی در قلمروهای سياسی و نظامی: پيشنهادها به دولتهای خارجی در قلمروی اقتصادی: ۸ – ممنوع کردن اعطای قرضه به دولتهای سرکوبگر و جلوگيری از چنين اقدامی توسط بانکها و نهادهای اقتصادی. ـــــــــــــــــــــــــ Copyright: gooya.com 2016
|