محمود کلاری پس از دريافت جايزه کمرايميج: اين قشنگ‌ترين قورباغه‌ای است که در همه عمرم ديده‌ام! ايسنا

محمود کلاری که جايزه‌ی قورباغه نقره‌يی کمرايميج را از نوزدهمين دوره جشنواره «پلاس کمر ايميج» برای فيلمبرداری فيلم «جدايی نادر از سيمين» ساخته‌ی اصغر فرهادی دريافت کرده است، بامداد روز دوشنبه ۱۴ آذر با استقبال دوستان و هنرمندان تصويربردارش از جمله بهرام مولايی، سيف‌اله صمديان، شهريار اسدی، بهزاد دورانی و... به تهران بازگشت.

به‌ گزارش خبرنگار سينمايی خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، اين هنرمند در مراسم اعطای جايزه‌اش که در شهر لوتز برگزار شد،گفت: «اين قشنگ‌ترين قورباغه‌ای است که در همه‌ی عمرم ديدم و باعث افتخارم است که اين جايزه فوق‌العاده را به خاطر اين فيلم فوق‌العاده ـ «جدايی نادر از سيمين» ـ می‌گيرم.»

تشکر ويژه‌ی کلاری از اصغر فرهادی بود و خوشحال از اينکه به اين فيلم‌ساز و شيوه‌ی پيشنهادی او برای تصويربرداری اين فيلم اعتماد کرده است.

فيلمبرداری روی دستِ منحصر به‌فرد و خلاقانه‌ی فيلم «جدايی نادر از سيمين»، مهم‌ترين ويژگی اين فيلم است که در کنفرانس خبری مراسم اعطای جايزه در لهستان بيشترين پرسش‌ها و تحسين‌ها را از سوی منتقدان و خبرنگاران در پی داشت.

کلاری در اين نشست عنوان کرد: «۱۲ سال پيش که نخستين بار به‌خاطر فيلم «باد مرا خواهد برد» ساخته عباس کيارستمی نامزد دريافت جايزه از اين فستيوال بودم، اعتقاد داشتم که فيلمبرداری خوب يعنی ساختن تصاويری با ترکيب‌بندی زيبا اما اين روزها، درحالی‌که تصويربرداری بيش از ۶۰ فيلم را پشت سر گذاشته‌ام، به اين باور رسيده‌ام که در سينما، فيلمبرداری خوب درک دقيق فيلمنامه و نزديک شدن حسی‌تر به مفهوم ذاتی آن است. مهمترين چالش‌ در «فيلم جدايی نادر از سيمين»، دور شدن از خودم و همه‌ی تجربه‌ها و باورهای قبلی‌ام بود تا بتوانم تخيل کارگردان را تصويری کنم.»

به گزارش ايسنا، «کمر ايميج» جايزه‌ای معتبر و جهانی با سابقه‌ی برگزاری ۱۹ سال در لهستان است. اين جايزه را مدرسه «ووژ» در لهستان که مهمترين مدرسه فيلمبرداری جهان به شمار می‌رود پيشنهاد و راه‌اندازی کرده است.

«کمر ايميج» که از آن به‌عنوان اسکار فيلمبرداری جهان ياد می‌کنند، فستيوالی ده روزه و تنها فستيوال تخصصی هنر فيلمبرداری در دنياست که محفلی برای جمع شدن فيلم‌بردارهای شاخص جهان به‌شمار می‌رود.

جوايز آن مربوط به فيلمبرداری در شاخه‌های مختلف دانشجويی، مستند، تبليغاتی، موزيک ـ ويدئو است و نيز بخش اصلی که فيلم‌های بلند داستانی است با نمايش ۱۵ فيلم شاخص دنيا در بخش مسابقه همراه است.

اين فستيوال، در بخش فيلم‌های بلند سه جايزه‌ی قورباغه طلا، نقره‌ و برنز دارد. امسال محمود کلاری ـ تصوير بردار برجسته‌ی ايرانی ـ برای نخستين بار در تاريخ سينمای ايران توانست برای فيلم «جدايی نادر از سيمين» قورباغه‌ی نقره‌يی را از آن خود کند.

در حالی که در جمع پانزده فيلم اصلی فيلم‌هايی همچون «درخت زندگی» ساخته‌ی ترنس يانگ و «ماليخويا» ساخته‌ی فون ترير حضور داشتند، جولانتا ديلوسکا به‌خاطر فيلم‌ سينمايی «در تاريکی» به کارگردانی آگنسکا هولاند که فيلم معرفی شده برای اسکار سال ۲۰۱۱ از سوی کشور لهستان است، موفق به دريافت قورباغه طلايی شد؛ همچنين آندرآ آرنولد برای «بلندی‌های بادگير» ساخته‌ی روبی رايان، قورباغه برنز بخش مسابقه نوزدهمين دوره جشنواره «پلاس کمر ايميج» را دريافت کرد.

هيات داوران در جريان برگزاری فستيوال در شهر «لوتز» پانزده فيلم نهايی را همراه با تماشاگران می‌بينند و پنج فيلم شاخص را که بيشترين آرای هيات انتخاب را به خود اختصاص داده‌اند به‌عنوان کانديداهای اصلی اعلام می‌کنند.

پيش از اين نيز محمود کلاری يک‌بار به‌خاطر فيلمبرداری فيلم «باد مرا خواهد برد» و شهريار اسدی به‌خاطر فيلمبرداری فيلم «لاک‌پشت‌ها هم پرواز می‌کنند»، حسين جعفريان به خاطر فيلم‌های «طلای سرخ»،«درباره‌ی الی»، بهرام بدخشانی به‌خاطر فيلم «بمانی» و بايرام فضلی به‌خاطر فيلم «ماندو» به اين جشنواره راه‌يافته‌اند که در اين ميان شهريار اسدی که سال‌ها به‌عنوان دستيار محمود کلاری با او همکاری کرده، در سال ۲۰۰۴ با فيلم «لاک‌پشت‌ها هم پرواز می‌کنند» در جمع پنج کانديدای نهايی حضور داشت.

گفته می‌شود:جايزه‌ی قورباغه نقره‌يی «کمر ايميج» برای محمود کلاری، مهمترين و نخستين دستاورد معتبر بين‌المللی سينمای ايران در رشته‌های تخصصی سينما به‌غير از کارگردانی و بازيگری و... است.

به گزارش ايسنا،محمود کلاری متولد سال ۱۳۲۰ تهران است، در سال‌های نوجوانی به‌عکاسی علاقمند شد و به‌گفته‌ی خودش عکاسی را به‌دليل فراهم آوردن امکان توجه به آدم‌ها انتخاب کرد. همين علاقه موجب شد تا پس از گذراندن دوره تخصصی عکاسی، نخستين نمايشگاهش را با عنوان «ديدار با آدم‌های اطراف‌مان» يک سال پيش از انقلاب (۱۳۵۶) در تالار عبيد زاکانی دانشگاه تهران برپا کند.

کلاری در سال ۱۳۵۸ به استخدام آژانس بين‌المللی عکس خبری سيگما در پاريس درآمد و فعاليت حرفه‌يی را درعکاسی تا سال ۱۳۶۶ که به‌عنوان فيلمبردار وارد سينما شد، ادامه داد.

او تاکنون بيش از ۶۰ فيلم سينمايی را فيلمبرداری کرده که آثار سه‌دهه گذشته را دربر دارد.

اين مدير فيلمبرداری سينمای ايران، از آغاز تاسيس جامعه‌ی اصناف سينمای ايران «خانه سينما» تا به امروز دو دوره رياست انجمن فيلمبرداران سينمای ايران را برعهده داشته است و دو سيمرغ بلورين از جشنواره بين‌المللی فيلم فجر را هم در کارنامه دارد. نخستين آن مربوط به سال ۱۳۶۷ به خاطر فيلم «سرب» و ديگری سال گذشته برای فيلم «جدايی نادر از سيمين» است.

محمود کلاری علاوه بر کارگردانی دو فيلم «ابر و آفتاب» (۱۳۷۵) و «رقص با رويا» (۱۳۷۹) در فيلم‌هايی نظير «بانو» (داريوش مهرجويی)، «جهان پهلوان تختی» (بهروز افخمی) و «کارگران مشغول کارند» (مانی حقيقی) به ايفای نقش نيز پرداخته است.