نماينده مجله يالثارات: سينماگران روی لب فلان بازيگر يا اتاق خواب زوم ‌می‌کنند

به گفته کوشکی؛ بسياری از فيلم‌‌ها در دوره سجادپور ساخته شد اگر ساخته نمی‌شد و پول آن در جوی آب ريخته ‌می‌شد؛ سودش بيشتر بود. سينماگران به‌جای تاکيد بر مسايل مهم فقط روی لب فلان بازيگر يا اتاق خواب زوم ‌می‌کنند.

خبرگزاری کار ايران (ايلنا): محمد صادق کوشکی(عضو هيات علمی دانشگاه تهران و نماينده مجله يالثارات) معتقد است که امروز سينمای ايران برخلاف سينمای آمريکا که به جامعه خودش وفادار است‌، به جامعه وفادار نيست و آن را بازنمايی نمی‌کند.

به گزارش خبرنگار ايلنا، کوشکی که در برنامه هفت سينمايی شب گذشته(۲۵ فروردين) با اشاره به وضعيت سينمای ايران بعداز انقلاب گفت: در دهه ۶۰ تا سال ۶۸ سينما بازنمايی جامعه بود و واقع گرايی ‌می‌کرد. فيلمهايی همچون دو چشم بی سو و توبه نستوه که از فيلم‌های خوب دهه ۶۰ است، محصول اين دوره است.

وی ادامه داد: اما از سال ۶۹ به بعد بخشی از بدنه سينما خودش را ازواقعيت‌ها به نام روشنفکری جدا کرد و هرچند از سال ۶۹ تا ۷۱ يعنی در دوره‌ای که سيد محمد خاتمی وزير ارشاد بود تلاش شد تا يک سينمای ملی اسلامی و بومی خلق شود اما بعدها و در دوره رياست جمهوری خاتمی و وزارت مهاجرانی تير خلاص به اين سينما زده شده و سينما فقط متعلق به گروهی از افرادی که از ونک به بالا زندگی ‌می‌کنند، تعلق گرفت.

کوشکی با اشاره به وضعيت سينما در دوره دولت احمدی نژاد گفت: دولت محمود احمدی نژاد با شعار ارزش و عدالت به روی کار آمد اما در شش سال گذشته وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حتی نتوانسته رييس جمهور خود را تبليغ کند و ارزشهای اسلامی را نتوانسته است تبليغ کند.

وی با تاکيد بر اينکه انقلاب اسلامی فرهنگی بود، گفت: انقلاب اسلامی صورت گرفت تا سليقه مخاطب ارتقاء پيدا کند و ديگر در حد فيلم‌‌هايی همچون طوقی‌، گنج قارون و فيلم هندی نباشد‌.

عضو هيات علمی دانشگاه تهران با انتقاد از کم توجهی به داستان‌های ارزشی و دفاع مقدسی گفت: هرگاه سريالی در اين حوزه يا فيلمی در سينما ساخته شده؛ مورد استقبال بوده به طور مثال سريال شهيد بابايی از لحاظ هنری از ۱۰۰ نمره فقط ۳۰ نمره ‌می‌گيرد اما مردم از آن استقبال کرده‌اند.

وی ادامه داد: امروز گروهی سينماگران خودشان را ايزوله کرده‌اند و فقط فقط به ونک به بالا توجه ‌می‌کنند و در اين ميان حتی ما يک فيلم سينمايی نداريم که روايتگر فاصله طبقاتی باشد. امروز بسياری از کارگردان‌ها بدون مساله پشت دوربين ‌می‌ايستند و اگر مساله‌ای هم دارند فقط در اندازه محله زندگی اشان است.

کوشکی تاکيد کرد: گروهی از سينماگران به‌جای تاکيد بر مسايل مهم فقط روی لب فلان بازيگر يا اتاق خواب زوم ‌می‌کنند و حتی بعضی از سينماگران به بديهيات دينی و شرعی نيز پايبند نيستند و حتی گروهی به روابط نامشروعی افتخار ‌می‌کنند.

وی ادامه داد: امروز فيلمساز ايرانی به‌جای آن که درباره حضرت امام حسين (ع) فيلم بسازد، درباره رابطه دختر و پسر فيلم ‌می‌سازد لذا سينمای ايران امروز مملو از کارگردان‌‌هايی است که فيلم‌‌های شانه تخم مرغی ‌می‌سازند يا روشنفکران نهيليستی.

کوشکی تاکيد کرد: بسياری از فيلم‌‌ها در دوره سجادپور ساخته شد اگر ساخته نمی‌شد و پول آن در جوی آب ريخته ‌می‌شد؛ سودش بيشتر بود. راه نجات اين سينما اين است که خود هنرمندان آستين‌های خود را بالا بزند.