واکنش ناصر ملک مطيعی به درگذشت ايرج قادری

اعتماد ـ ناصر ملک مطيعی ـ بودن من شرمندگی دارد وقتی رفقايم نيستند. از اينکه آنها يک به يک می روند و من می مانم. من می مانم که ديگر کسی را ندارم بلند شوم، قصد ديدارش کنم و به خانه اش بروم.

مرگ حق است و بايد راضی به رضای حق باشيم، اما اين يک تسلی است برای قلب غمباری که دوستی عزيز را از دست داده است، برای دردی که تاسف شديدی به همراه دارد. اما ما تسلايی داريم و آن احترام مردم است: مردمی که لطف دارند، مهر دارند و به هنرمند علاقه مند هستند.

ايرج را راه دوری به خاک سپردند: او را در غربت و به دور از ما در خاک گذاشتند. غربت فقط معنای خارج از کشور را ندارد. وقتی هنرمندی مثل قادری در سکوت به خاک سپرده می شود اين مفهوم غربت است. اما هنرمندان بايد سپاسگزار باشند که اگر کسی را ندارند، مردم در کنار آنان هستند و می دانم اين مردم به ديدار ايرج می روند و غربت خاکسپاری او را به فراموشی می سپارند.

ايرج قادری دوست گرمابه و گلستانی داشت: سعيد مطلبی. امروز زمانی است که بايد صميمانه به او تسليت گفت.