بيانيه سازندگان ۶ فيلم تحريمی: آمران و مشاوران تحريم استعفا کنند

ايسنا ـ جشن اکران آخرين فيلم تحريمی حوزه هنری با حضور شش فيلمساز که فيلم‌هايشان تحريم شده در موزه سينما برگزار شد.

به گزارش خبرنگار سينمايی خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)،سازندگان شش فيلم تحريم شده از سوی حوزه هنری که سال گذشته نمايش فيلم‌هايشان با مشکل مواجه شد، عصر شنبه ۹ شهريور ماه در موزه سينما گرد هم آمدند تا به اين شکل و در کنار سينماگران ديگر آغاز نمايش فيلم «پل چوبی» را به عنوان آخرين فيلم تحريم شده از سوی حوزه هنری جشن بگيرند.

در اين مراسم، مهدی‌کرم‌پور (کارگردان پل چوبی) در سخنان کوتاهی گفت: اين جشن برای نمايش آخرين فيلم تحريمی حوزه هنری و نيز اولين فيلم نمايش داده شده در دولت يازدهم است.

او سپس از غلامرضا موسوی، فريدون جيرانی، مرتضی و مصطفی شايسته، مانی حقيقی و علی سرتيپی و سيدجمال ساداتيان دعوت کرد تا به عنوان تهيه‌کننده و کارگردان‌های فيلم‌های تحريم شده «من مادر هستم»، «من همسرش هستم»، «پل چوبی» و «پذيرايی ساده»، «برف روی کاج‌ها» روی سن حضور داشته باشند تا بيانيه‌ای را به نمايندگی از آنها قرائت کند.

کرم‌پور همچنين تاکيد کرد اين بيانيه از سوی عبدالرضا کاهانی کارگردان «بی‌خود و بی‌جهت» نيز هست.البته عبدالرضا کاهانی به دليل اين که خارج از کشور به سر می‌برد در اين مراسم حضور نداشت.

به گزارش ايسنا، در اين مراسم، هنرمندان ديگری از جمله مهناز افشار، عليرضا رئيسيان، علی معلم، ابوالحسن داوودی، حسن فتحی، مسعود جعفری‌جوزانی، بيتا منصوری، جعفر صانی‌مقدم، محمدرضا عرب، مهراوه شريفی‌نيا، اسدالله نيک‌نژاد و... حضور داشتند.

متن بيانيه قرائت شده از سوی سازندگان شش فيلم تحريمی نيز بدين شرح است:

«يک سال پيش، در روزهای آخر تابستان ۱۳۹۱، مديران حوزه هنری مرتکب اشتباه بزرگی شدند. طی اقدامی بی‌منطق، تنگ‌نظرانه و غيرقانونی تصميم گرفتند شش فيلم از توليدات سينمای ايران را تحريم و از اکران آنها در سينماهای خود ممانعت کنند.

تک تک اين شش فيلم به شکلی قانونی و حرفه‌ای توليد شده بودند. هر شش فيلم پروانه ساخت و نمايش داشتند و سازندگانشان برای اهل سينما چهره‌هايی آشنا بودند، اما مديران حوزه به تحريم اين فيلم‌ها اکتفا نکردند. آنها هم به شکل علنی در مطبوعات و رسانه‌ها و هم در پشت درهای بسته و از خلال رايزنی‌های متعدد، اقدام به پرونده‌سازی عليه اين فيلم‌ها کردند. گفتند اين فيلم‌ها ضداخلاقند و نبايد ديده شوند. گفتند مردم به آنها پشت خواهند کرد. گفتند مجوزی که به اين فيلم‌ها داده شده بايد پس گرفته شود. آنها حتی شايعه لغو اين مجوزها را منتشر کردند و به اين عملکرد خود مفتخر بودند.

تنها وجه مشترک سازندگان اين شش فيلم حضور آثارشان در ليست سياه حوزه هنری بود. اين ليست شامل طيف وسيعی از سينماگران می‌شد و به شيوه‌ای طراحی شده بود که مانع شکل‌گيری هر گونه اتحاد معنادار بين اين فيلمسازان بشود اما اين اتحاد در اوج ناباوری مديران حوزه شکل گرفت و تا يک سال بعد تا به امروز، همچنان پايدار مانده است. اعضای اين گروه دست به دست هم دادند، در مقابل يکی از بزرگترين هجمه‌ها عليه توليدات فرهنگی اين کشور ايستادگی کردند و تک تک فيلم‌هايشان را با موفقيتی چشمگير به نمايش عمومی در آوردند.

امروز ما اکران عمومی ششمين فيلم از فيلم‌های تحريم شده توسط حوزه هنری را جشن می‌گيريم. خوشحاليم که ثابت کرديم که اراده صنفی سينماگران اين کشور تا اين حد مقتدرانه و تاثيرگذار است. خوشحاليم که ثابت کرديم مديران غيرحرفه‌ای در مقابل عزم هنرمندان چاره‌ای جز تسليم ندارند. خوشحاليم که ثابت کرديم قانون‌مداری و صبوری اهل فرهنگ موجب سرافکندگی عناصر خودرای می‌شود.

ما ماموريتی را که يک سال پيش به عهده گرفتيم، امروز به پايان می‌بريم اما همچنان نگرانيم. نگرانيم که اتفاقات سال گذشته درس عبرتی کافی برای مديران حوزه هنری و ديگر مديران عرصه فرهنگ نشده باشد. به اين دليل برآيند تجربيات اين حرکت صنفی موفق را در قالب پنج درخواست مشخص ارائه می‌کنيم:

۱-ما خواستار استعفای دسته‌جمعی آمران و مشاوران اين تحريم در حوزه هنری هستيم. مسئولان اين اقدام ضدفرهنگی طی اين سال‌ها نشان داده‌اند که ظرفيت صيانت و مديريت در عرصه فرهنگ را ندارند. دوران موسوم به تدبير و اميد، دوران خداحافاظی با استبداد فرهنگی است. استعفای اين آقايان از نظر ما اولين گام در راه ايجاد اعتقاد دوباره بين سينمای ايران و حوزه هنری است. در ادامه از مدير آتی سازمان تبليغات اسلامی تقاضا می‌کنيم به هنگام انتصاب مديران حوزه، خاطره تلخ شکست مديران فعلی را در ذهن‌شان مرور کنند و تاريخ را تکرار نکنند.

۲-از مديران و مسئولان صنفی که در قبال اين تحريم سکوت کردند و ما را تنها گذاشتند، می‌خواهيم که از فعاليت‌های صنفی در حوزه سينما کناره‌گيری کنند. شما نماينده صنفی ما بوديد اما در سخت‌ترين دوران به ما پشت کرديد و از دفاع علنی از حقوق ما سرباز زديد. شما به نفس مفهوم صنف‌گرايی خيانت کرديد و ديگر نمی‌توانيد نماينده صنف ما باشيد.

۳- از وزير محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونت محترم سينمايی تقاضا می‌کنيم که به هنگام مشاوره با مديران حوزه هنری و کسانی که خود را به عنوان مديران اصناف سينما معرفی می‌کنند، مفاد کليدی اين بيانيه را در نظر بگيرند. اعتماد بدنه سينمای ايران از اين دو گروه سلب شده است.

۴- بخش عمده‌ای از فعاليت‌های صنفی سازندگان اين شش فيلم با دوران تبليغات نامزدهای رياست‌جمهوری همزمان بود. به اين دليل هرگونه اعتراض از جانب ما به عملکرد شهردار تهران در قبال مساله سينما آزادی می‌توانست موجب بروز سوءتفاهم شود. ما سکوت کرديم اما سکوت ما هرگز نشانه رضايت نبود. بارها و بارها از کانال‌های مختلف از شهردار محترم تهران جناب قاليباف و معاونان ايشان تقاضا کرديم تا به مساله سينما آزادی توجه کنند اما گويا توجه به خواسته‌های ما با برنامه‌های سياسی ايشان سنخيتی نداشت و شکوايه‌های ما بی‌جواب ماند.

از شهردار آينده و همچنين از اعضای جديد شورای شهر تقاضا داريم اجازه ندهند سينماهای شهرداری تهران که سرمايه‌های عمومی شهروندان تهران هستند، به عنوان اهرمی برای پيشبرد اهداف سياسی جناح‌ها به کار گرفته شود. حوزه هنری ظرفيت مديريت سينماهای کشور و به خصوص سينما آزاد را ندارد. اين سينماها بايد از حوزه هنری پس گرفته شوند و توسط مديران مدبر اداره گردند.

۵- در سال گذشته ما برای جبران خسارتی که سوءمديريت حوزه هنری بر سرمايه ما وارد کرده بود، شکايتی حقوقی عليه مديران حوزه تنظيم کرديم اما روند اين شکايت پس از مذاکراتی که بين سازمان سينمايی و حوزه هنری انجام گرفت، برخلاف ميل ما بدون اطلاع ما به مصالحه و توقف منجر شد. ما از وزير محترم ارشاد و معاونت محترم سينمايی تقاضا می‌کنيم تا اين پرونده را بازگشايی کرده و به شکايات قانونی ما از حوزه هنری رسيدگی کنند.

در پايان وظيفه خود می‌دانيم که از همه سينماگران، منتقدان، خبرنگاران و از همه مهم‌ترين سينمادوستان عزيزی که در اين مسير پر افت و خيز در کنار ما ماندند، از اکران هر شش فيلم ما استقبال کردند و صدای اعتراض ما را بلندتر و رساتر از آنچه می‌شد تصور کرد، همه جا منعکس کردند، صميمانه تشکر کنيم. ما بدون حمايت و دلگرمی شما به اينجا نمی‌رسيديم. هر يک از ما گلی را در دروازه حوزه هنری کاشتيم و بازی را شش بر صفر برديم اما همه پاس‌های گل را شما داديد. از تک تک شما ممنونيم. با شما عهد می‌بنديم که در آينده با همين اقتدار و سربلندی عليه مديريت خودسرانه در حوزه فرهنگ کنار شما باشيم.