سينماگران در مهمانی روز سينما

• جنتی: وزارت ارشاد نبايد تسليم عناصر خودسر شود

جمع کثيری از اهالی سينما در مهمانی رييس جديد سازمان سينمايی برای روز سينما، پس از چند سال گردهم آمدند.

به گزارش خبرنگار بخش سينمايی خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، در مهمانی ويژه رييس سازمان سينمايی به مناسبت روز سينما و بازگشايی خانه سينما که شامگاه ۲۲ شهريور ماه برگزار شد، علی جنتی وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمن خوشامدگويی به سينماگران و مهمانان اظهار کرد: روز سينما را با کمی تاخير تبريک می‌گويم. اميدوارم اين روز طليعه‌ی همکاری و همدلی و انسجام بيشتر اهالی سينما باشد.

وی ادامه داد: سينمای ايران يکی از نقاط برجسته و افتخارآفرين برای همه ماست. در طول سه دهه گذشته، سينمای ايران با توليد صدها فيلم و حضور در صدها جشنواره داخلی و بين‌المللی و کسب جوايز متعدد داخلی و خارجی توانسته افتخارات زيادی را برای کشورمان به همراه داشته باشد. وظيفه همه ما به خصوص وزارت ارشاد است که همه تلاشش را برای افزايش اين بالندگی و شکوفايی و همچنين تقويت سينمای ايران به کار گيرد.

وزير ارشاد با اشاره به چالش‌های امروز سينمای ايران گفت: من به خوبی می‌دانم که امروز سينمای ايران با چالش‌های زيادی روبروست. تعداد سينماهايی که در ايران است به تدريج روبه فرسودگی رفته، سرانه صندلی‌های سينما هر روز پايين‌تر می‌آيد و مشکلات اقتصادی کشور تاثير خودش را بر حذف بليت سينما از سبد خانواده گذاشته است.

جنتی افزود: ما در سال ۹۰ مجموعا ۱۳ ميليون و ۴۰۰ هزار نفر مخاطب در سينماهای‌مان داشتيم، در حاليکه اين رقم در سال ۹۱ به ۹ ميليون نفر رسيد و اين موضوع جای تاسف بسيار دارد.

وی در ادامه ضمن بيان بخشی از چالش‌های امروز سينمای ايران خاطرنشان کرد: کمبود بعضی از اعتبارات، ضعف نيروی کارشناسی ماهر و متخصص در سازمان سينمايی، کمبود امکانات رفاهی و بيمه‌ای، ضعف همه زيرساخت‌ها از جمله سالن، تجهيزات، شهرک سينمايی و...، کمبود توانايی بخش خصوصی برای سرمايه‌گذاری در حوزه سينما و ضعف بازاريابی و عرضه فيلم‌های ايرانی در عرصه جهانی همه جزو مشکلاتی است که سينماگران امروز به آن می‌انديشتند.

جنتی در عين حال ابراز اميدواری کرد: ما به آينده اميدوار هستيم.من بسيار اميدوارم که با همکاری همه شما اهالی سينما و همه فرهيختگان و همه کسانی که برای فرهنگ تلاش می‌کنند، بتوانيم آينده درخشانی را برای کشورمان رقم بزنيم.

وزير ارشاد در ادامه سخنانش به بعضی از اقداماتی که بايد در اين دوره به آنها رسيدگی کند، اشاره کرد و اظهار کرد: تلاش ما بر اين است که از بودجه‌ها و اعتبارات استفاده بهينه کنيم. لايحه نظام صنفی در سينما را حتما به تصويب برسانيم و در بخش خصوصی برای سرمايه‌گذاری در سينما اعتمادسازی کنيم.

وی تصريح کرد: مشکلاتی که اصحاب سينما در زمينه پرداخت ماليات دارند را تا حد زيادی کاهش دهيم و در سايه تعامل سازنده با محافل بين‌المللی، حضور فيلم‌های ايرانی را در بازارها و شبکه‌های ماهواره‌ای بين‌المللی گسترش دهيم. البته در اين زمينه، بايد به بحث حقوق مالکيت معنوی فيلم‌ها توجهی جدی شود. همچنين ما تلاش داريم از اسپانسرهای مختلف برای ساخت شهرک‌ها و فراهم آوردن زيرساخت‌ها کمک بگيريم و از همه مهم‌تر اينکه آيين‌نامه‌هايی که وجود دارد را بازنگری کنيم.

جنتی: وزارت ارشاد پس از اعطای مجوز نبايد تسليم عناصر خودسر شود

وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت يازدهم با تاکيد بر توجه به صدور مجوز‌ها تصريح کرد: قبلا هم اشاره کرده بودم که وزارت ارشاد بايد پای مجوزی که برای ساخت يا اکران يک فيلم می‌دهد، بايستد. معنا ندارد که فيلمی با مجوز ساخته و اکران شود و عناصر خودسری بخواهند آن را از روی پرده پايين بکشند و وزارت ارشاد تسليم شود.ما تلاش می‌کنيم حقوق همه سينماگران را با عدالت پيگيری کنيم. آنچه برای ما ملاک است، قانون است و بايد بدون تنگ‌نظری با همه برخورد کنيم.

علی جنتی در پايان سخنانش ضمن ابراز خرسندی از بازگشايی خانه سينما عنوان کرد: خوشحالم که بعد از يک سال و نيم خانه سينما باز شد. ديروز يکی از روزهای بسيار خوشحال کننده برای ما بود و امروز که می‌بينم همه سينماگران در محيطی گرم کنار هم جمع شده‌اند، يکی از بهترين ساعات زندگی ماست. اميدوارم اين همدلی ادامه داشته باشد و بتوانيم با کمک شما آينده‌ای درخشان را بسازيم.

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

پرستويی: خوشحال‌تر می‌شديم اگر دوستانی که غيبت داشتند، هم حضور می‌داشتند

در ادامه‌ی مراسم روز سينما، پرويز پرستويی در سخنانش ضمن ابراز خرسندی از بازگشايی مجدد خانه سينما گفت: خوشحالم پس از ۸ سال توانستم به اين جمع راه پيدا کنم. آقای ميرکريمی چند وقت قبل می‌گفتند «من چندسالی است که کار نکرده‌ام». من به ايشان گفتم «من چند سال کار کردم اما ای کاش کار نمی‌کردم چون کار کردنم حاصلی جز رنج و توهين و بی‌احترامی نداشت».

وی با اشاره به شايعه کنارگذاشتن بازيگری که مدتی قبل مطرح شده بود، بيان کرد: شايعه شده بود که پرستويی در سکوت خبری بازيگری را کنار گذاشته و در روستايش کشاورزی می‌کند. آن زمان که بيشتر در کوهپيمايی آقای ايوبی را می‌ديدم به ايشان گفتم که من،ابايی ندارم چون کشاورززاده هستم اما من و امثال من حق نداريم که از سينما کنار بکشيم و کار نکنيم چون با هدف ديگری به سينما آمده‌ايم.

پرستويی در پايان سخنانش خاطرنشان کرد: خوشحال‌تر می‌شديم اگر آن‌ دوستانی که غيبت داشتند، هم حضور می‌داشتند.

اسعديان: حالمان خوب است چون با ما با احترام برخورد شد

به گزارش ايسنا، در ادامه اين مراسم که در تالار «آبگينه‌» باشگاه ديپلماتيک برگزار می‌شد، همايون اسعديان رييس کانون کارگردانان سينمای ايران در سخنانی مطرح کرد:ما حالمان بهتر است اما توضيح‌اش کمی سخت است. مگر در اين چندروز چه اتفاقی افتاده است؟ سيل مخاطب به سينما هجوم آورده است؟ صندوق بيمه بيکاری افتتاح شد؟ خير. هيج معجره‌ای اتفاق نيفتاده اما حال ما بهتر است.

وی ادامه داد: شايد دليل اين حس خوب، باز شدن در خانه‌مان باشد اما اين هم نيست. آن خانه، فقط نماد همدلی چند هزار نفر سينماگر مظلوم و شريف است. حالمان خوب است چون با ما با احترام برخورد شد. آقای ايوبی وقتی به خانه سينما پا گذاشتيد، عصای دست آقای بازيگر شديد اما نه به صورت نمايشی. ما حالمان خوب است چون بعد از اين چند سال که با هزار توهين با ما حرف زده شده بود و شمشير تکفير را بالای سرمان می‌چرخاندند، شما روبروی سينمای نجيب ايران سر فرود می‌آورديد.

کارگردان «طلا و مس» در پايان سخنانش يادآور شد: در سال‌هايی که مدعيان فرهنگ، کمر به نابودی سينما بسته بودند، صبورانه تحمل کرديم. در زمانه‌ای که کلمه قانون را به ابتذال کشاندند، کنار هم مانديم تا آنچه می‌خواستند، نشود.باور کنيد که ما هم دغدغه کشورمان را داريم و بدانيد که ما هم مثل شما، دغدغه عزت‌مندی نظام جمهوری اسلامی ايران داريم و می‌دانيم اين عزت‌مندی، عزت‌مندی ماست.

شهادتين طائرپور برای سينماگران

سپس فرشته طائرپور تهيه‌کننده و يکی از روسای سابق هيات مديره‌ی خانه سينما متنی را خواند.

در متن فرشته طائرپور آمده است:

«يا حفيظ و يا امين

سلام بر همه سينمای ايران...

و سلام بر مردانی در عرصه سياست، که سينمای ملی ايران را از صميم جان ، دوست می‌دارند.

سالنمای سينمای ملی ايران يکبار ديگر ورق خورده و سال نوی خود را آغاز کرده است.

ديگر مهم نيست که روز تکريم سينمای ملی، از تقويم‌ها حذف شده است...

ديگر مهم نيست که دکه تفکر و ادبيات آلوده ، در بازار سينمای ايران، در آتشی که خود افروخته، هنوز به تمامی نسوخته است...

ديگر مهم نيست که خزانه سينمای ايران از همه بودجه‌ها و اندوخته‌های نقدی و اعتباری، و ريالی و دلاری خود تهی است...

مهم اينست که ما ، خانواده سينمای ملی ايران، به همراه آثارمان و آرمانهايمان ، از تارترين سالهايی که برايمان رقم زده بودند، عبور کرده‌ايم و به امروز رسيده‌ايم...

مهم اينست که قفل، از خاطر و خانه‌مان گشوده شده...

مهم اينست که درخت صبر سينمای ايران، يکبار ديگر شکوفه ظفر داده ...

و مهم اينست که داريم جان گرفتن دوباره اين ققنوس پر و بال سوخته را جشن می‌گيريم...همه با هم.

جای همه آنهايی که حسرت ديدن اين روز را با خود به خاک و افلاک بردند، خاليست...

جناب دکتر ايوبی، بگذاريد ابتدا با شما سخن بگويم که امشب ميزبان ما شده‌ايد تا محروميتمان را از ميزبانی در جشن هرساله "خانه سينما" در چنين مناسبتی، تسکين دهيد:

به قول آن جمله آشنا،

"من نوشتم از راست...تو نوشتی از چپ... وسط سطر رسيديم به هم".

اين يک واقعيت متقن و مغتنم است که هر يک از ما از نقطه‌ای متفاوت، به طرف ديگری حرکت می‌کنيم.

ما از سمت سينما می‌آييم... و شما از سوی سياست...

ما بارمان، بلور بارفَتَن است ... و شما بارتان، فولاد سنگ شکن...

بارِ بارفَتَنی ما، از اصابت سنگی، طنين تندری و يا حتی تلنگر سرانگشتی، ترک بر می‌دارد... و بار فولادی شما، هرچه ضربت ببيند، آبديده‌تر می‌شود.

ما از راست می نويسيم و شما از چپ... يا شايد هم شما از راست و ما از چپ، فرقی نمی‌کند... مهم اينست که خواسته و ناخواسته، مدام در ميانه سطر روزگار، به هم می‌رسيم... دقيقا در همان بزنگاهی که ميعادگاه هردوی ماست

با ملت ... با ملت و طلبِ ملت... با ملت و عزتِ ملت... و با ملت و قضاوتِ ملت ...

آيا به ما حق می‌دهيد که در آستانه هر تغييری، اين پرسش‌های تاريخی، از خاطرمان خطور کند که:

نکند باز سياست، به سينما جفا کند!؟

نکند باز سياست، وزن پولادين خود را، بر شانه‌های شکننده سينما بگذارد!؟

نکند باز سياست به جا نياورد که قرارست سکوی ايستادگی و سربلندی و جلوه‌گری فرهنگ و هنر باشد... و اين جام بلورين و جهان نما را پيشِ نگاه همه انسانها، اعم از ايرانی و جهانی بر سر دست بگيرد!؟

نکند باز سياست فراموش کند که سينماگران هرچه آرامتر، آگاه‌تر ، شادتر و آزادتر باشند، هرچه بيشتر نسبت به قدرت‌ها و هيبت‌ها و مکنت‌ها، بی‌اعتنا و بی‌ادعا باشند و هرچه از حواشی مزاحم در فضای فعاليت‌شان کاسته شود، در انجام وظايف خود ، موفق‌تر خواهند بود !؟

نکند باز پستوهای سياست، پناه و پشتوانه فرصت طلبانی شود که مدام واويلاهای سياسی سر می‌دهند، تا صله‌های سينمايی بگيرند!؟ ... همانهايی که در اين چند سال، توجه مخاطبان را از فيلم‌های در حال نمايش گرفتند و به سمت بحران‌های پشت پرده سينما سوق دادند، تا در گل آلودی اين برکه، ماهی‌های ميلياردی خود را صيد کنند.

جناب دکتر ايوبی، با همان کليدی که در به ناحق بسته "خانه سينما" را گشوديد، در دهان بدگويان به سينما را ببنديد...چنين جفايی با سلامت و ساحت سينمای ملی ايران سازگار نيست.

و جناب وزير اجازه دهيد که با شما نيز سخنی بگويم:

ما، خانواده سينمای ملی ايران، برخاسته از دل نخبگان فرهنگ و هنر اين سرزمين، امروز درآستانه سال نوی سينما و با به سر رسيدن زمستان استخوان-سوزی که بر ما گذشت، در اين جشن مبارک، شهادت می‌دهيم؛

شهادت می‌دهيم که بر هيچ الهه‌ای جز الله، ايمان نياورده‌ايم...

شهادت می دهيم که رسول اکرم، آن قسم خورده به قلم و مبعوث گشته برای اتمام مکارم اخلاق را بعنوان پيامبر خود برگزيده‌ايم...

شهادت می‌دهيم که مروت را در هيچ مکتبی، بيش از مکتب مولا علی، نيافته‌ايم...

شهادت می‌دهيم که ايران، سرزمين مقدس ماست...و سربلنديم که گِل ما را ازخاک پاک اين خطه سرشته‌اند...

و شهادت می‌دهيم که جز در سايه سار درخت ايران، عزتی برای خود جستجو نمی‌کنيم... همان درخت افراشته‌ای که ريشه‌اش مليت، ساقه‌اش فرهنگ، شاخه‌اش استقامت، برگش بداعت، شکوفه‌اش عزت و ميوه‌اش درايت و دانايی است.

آری جناب وزير، ما مسلمانيم و ايرانی... ايرانی‌ايم و مسلمان... و بيش از سی سال است که با پندارمان، گفتارمان و کردارمان، اين شهادت‌ها را برای همه گوش‌های شنوا، تکرار کرده‌ايم... اما همچنان در مواجهه با ترديد سياستمداران و تکفيرِکج فهمان، آسيب ديده و می‌بينيم.

جناب وزير، قبله نماز ما، همان کعبه‌ای است که همه مسلمانان و علمای اعلام، رو به آن سجده می‌کنند... اما قنوت‌مان حديثی ديگر دارد.

جناب وزير، پيشانی ما داغِ مُهر ندارد... اما داغ مهرِ مردم و مملکتمان را در سينه داريم...

جناب وزير ما اينگونه مسلمانيم و اينگونه ايرانی...

گذشته‌ای داريم سرشار از افتخار... امروزمان، خوب يا بد، گذشتنی است...

حرفه‌مان ساختن روياها و فرداهاست،

اگر می‌خواهيد فردای اين سرزمين را، دست در دست اهالی فرهنگ آن بسازيد، چاره‌ای نداريد جز آنکه:

ما را بشناسيد... دوست بداريد ...و احترام بگذاريد.»

ايوبی:اميدوارم نياز نباشد هنرمند برای اثبات اسلامش شهادتين بخواند

حجت‌الله ايوبی- رئيس سازمان سينمايی- که ميزبان مراسم روز ملی سينما بود، نيز در سخنانی اظهار کرد: اميدوارم اين نسيمی که امروز بر گل‌های خانه سينمای ايران وزيدن گرفته است، آغازی بر حرکت به سمت فردای سينمای ايران باشد.

وی ادامه داد: اميدوارم ديگر غم در دل هنرمندان ايرانی رخنه نکرده و با اين همدلی و شادمانی برای اعتلای سينمای ايران پيش برويم. اميدوارم همه بدانند که سينمای ايران پيشانی پرافتخار فرهنگ اين سرزمين است. اميدوارم از اين پس هيچ‌گاه نياز نباشد که هنرمند ما برای اثبات اسلامش، شهادتين بخواند در حالی که همه می‌دانيم که سينمای ايران در سال‌های سخت، خدمات زيادی به اين کشور کرده است.

معاون وزير ارشاد با اشاره به اينکه آغاز کارش با سختی‌هايی همراه بوده است، گفت: برخی از دوستان از اينکه من کار را با سختی و تنش آغاز کردم نگران بودند. به آن‌ها نويد می‌دهم که نگران نباشيد. ما راهی را که آغاز کرده‌ايم، ادامه خواهيم داد تا آرامش را به سينمای کشور بازگردانيم.

ايوبی در پايان خاطرنشان کرد: من با عشق و انرژی فراوان به خدمت شما و سينمای ايران آمدم و برای سختی‌هايش هم آماده‌ام.