یکشنبه 7 مهر 1392   صفحه اول | درباره ما | گویا


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

"گذشته" نماينده‌ سينمای ايران در اسکار شد

فيلم سينمايی «گذشته» نماينده سينمای ايران در اسکار ۲۰۱۴ شد.

به گزارش بخش سينمايی خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، امير اسفندياری اعلام کرد: کميته انتخاب فيلم پس از ورود به بحث در خصوص دو نامزد نهايی، فيلم‌های«دربند» ساخته پرويز شهبازی و «گذشته» ساخته اصغر فرهادی، در يکی از چالشی‌ترين جلسات ادوار اخير، عاقبت به معرفی «گذشته» به فرهنگستان علوم و هنرهای سينمايی رای داد.

بنا بر اين گزارش، طبق اعلام بنياد سينمايی فارابی، «اعضاء کميته با تاکيد بر ارزش‌های غير قابل انکار دو فيلم، با توجه به مباحثات به عمل آمده در جميع جهات، از اهميت موضوع زبان و فرهنگ ايرانی و صنعت کنونی سينمای ايران تا برخورداری از بيشترين احتمال موفقيت و توجه به راهبردهای آينده سينمای ايران در تاثيرگذاری مستقيم بر جريان توليد در ساير کشورها، با مطالعه دقيق تاريخچه و مقررات جايزه اسکار بهترين فيلم خارجی زبان، در نهايت به انتخاب فيلم «گذشته» ساخته اصغر فرهادی رای دادند و توافق کردند گزارشی از بحث‌های به عمل آمده در جلسات کميته به قلم يکی از پايه گذاران سينمای نوين ايران، هنرمند بزرگوار، استاد مسعود کيميايی، تنظيم گردد. متن اين گزارش به قلم ايشان به شرح زير است:

گزارشی از مجمع داوران برای انتخاب يک فيلم از سينمای ايران جهت معرفی به دوره هشتاد وششم اسکار

«وجدان، رَحِم داوری است

امر قضاوت بر موج‌های سهمگين است. اين زمانی بسيار حساس، سرنوشت می‌سازد که هنرمندی به داوری يک اثر هنری بنشيند و دليل بياورد. داوری در وجدان رشد می‌کند. و سرنوشتی که با خطا بر يک اثر محتوم شود در عمر هنرمند قضاوت شده و قضاوت کرده به تاثيری رنج ساز می‌رسد که قابل بخشش نيست.

داورانی انتخاب می‌شوند تا از ميان حدود پنجاه فيلم يک فيلم را انتخاب کنند تا معرفی به آکادمی اسکار شود. داوران به جمع نشسته همه آگاه بر هنر خود هستند و جای آنها در جامعه امن است.



تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 


اعتبار اسکار از سينمای پر بحث و ريشه‌دار آمريکا می‌آيد. سينمای آمريکا تفکری به سينمای جهان دارد که انکار ندارد. اما در گرامر يک فيلم بدون شک سينمای آمريکا موثر اول بوده است.

هنوز سلسله فيلم‌های نوآر، وسترن، حتی موزيکال گرامرهای از تجربه آمده را در مدارس هنر تدريس می‌کنند. اين تربيت هنوز در داوری‌های اسکار مشهود است.

سينما، ادبيات و خصوصا شعر در آسيا، اروپا و در سال‌های اخير در آفريقا و آشکارا سينما و ادبيات در آمريکای جنوبی مستقل بوده است. آيا بايد اثری انتخاب شود که در داربست تفکر يک جشنواره اندازه گيری شود يا آن همه رعايت هنرمندانه نيست. اثری که رعايت نمی‌کند مستقل است و استقلال هنرمند به معنای برآمده از جامعه‌ای آزاد است.

داوران اين دوره همه از هنرمندان مستقل و يا تلاشگر برای رسيدن به استقلال هستند.

موضوع اول توان سخندانی داور است که می‌تواند عقايدش را در هنردانی بگويد. و اگر چنين نشود دلايل نگفته، قضاوت را تخريب می‌کند.

توجه داور به مقوله بسيار مهم «حقيقت سازی» باشد که حقيقت‌های دست‌ساز فرازهای يک اثر را نسازد، هيچ تخيلی توليد نشود، صحت مفهوم سازی، دانستن به کاربرد هنری فنون که ختم به دانستن تکنيک است، ربط داده‌ها.... پيدايش اين همانی‌ها و يا تمثيل سازی با وجدان داوری به گفتگوها بيايد.

ربط‌ها و پيدايی ناشناخته‌ها به شناخته‌های معلوم همراه با دانستگی باشد.

بايد دست فيلمی را داوران بگيرند و از اين بزرگراه پر خطر رد کنند. اسفناک که در آن سوی بزرگراه اشتباه کرده باشی. داوران در اين صبح فقط عقايد پاکيزه خودشان را سخن بانی کردند و به پای عقايد شريف خودشان دلايل آزاد خودشان را رای کردند.

با احترام به تمام فيلم‌ها دوازده فيلم ماند و از ميان اين مانده دو فيلم در کنار هم، هم قد و هم اعتبار ماندند. باشد که عقيدۀ تندرست با مهر بيايد که مهر با وجدانِ هنرمند است حتی اگر درباره بی مهری قضاوت کند. فيلم «گذشته» اثر آقای اصغر فرهادی و فيلم «در بند» اثر آقای پرويز شهبازی.

«دربند» داوران را به بند کرد و در بند فيلم «گذشته» شد. در هم شدند. پر از اعتبار، پر از سينما و پر از تعهد، ابزار و کلمات قديمی‌اند. بايد از آنها معنای تازه‌ای ساخته شود. هر دو سينمای قصه‌گو که پيدايش اسطوره و حماسه از قصه گويی آغاز می‌شود.

«دربند» با موضوعی ايرانی، با پرداختی از سينمای متداول مستقل، آمده از سينمای معترض و فيلم «گذشته»، صاحب يک سينمای متاثر از گرامر سينمايی جهان، پر از دانايی های يک فيلمبردار، بازی بازيگران و چرخيدن در يک خانه کوچک، بدون گم کردگی و خلاف راه.

از فيلم «دربند» چيزی کسر نشد، در بلندی ايستاد و فيلم «گذشته» با يک عقيده پيش بينی شده روبرو شد که به قضاوت‌های سينمای آمريکا، خصوصا شناخت شيوه کارگردانی آقای اصغر فرهادی آشناتر است.

داوری در دو شکل خود قضاوت می‌شود: واقعی – عينی و ارزشی.

گمان‌ها راه‌های زيادی را درباره شناخت پيشنهاد می‌کنند، اما هيچگاه نمی‌توان از راه گمان به شناخت و از اين شناخت به حقيقت ناپيدای قضاوت در هنرها رسيد.

با اطمينان می‌گويم در اين قضاوت ها، به وقت پايان، اشکی پنهان با ماست. نکند بادی آشنا و بر حق به بادبان ديگری بوزد؟

فيلم «گذشته» ساخته اصغر فرهادی انتخاب شد.»

اعضاء کميته: مسعود کيميايی، بهروز افخمی، کمال تبريزی، حسن حسندوست،مسعود رايگان، عليرضا زرين دست، حسين معززی نيا، امير اسفندياری و فاطمه معتمد آريا.


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 
Copyright: gooya.com 2016