کی‌روش: رفتار علی کريمی بايد الگو باشد

خبرآنلاین ـ کارلوس کروش مهمان مجموعه رسانه ای خبر در پنج شنبه هفته گذشته بود.

مردی که مفاهيمی چون جرأت، شهامت، مبارزه تا آخرين لحظه و جنگندگی را با تفسيری تازه و به شکلی متفاوت به فوتبال ملی ما عرضه کرد. آمد تا معرفت، جوانمردی و قدرشناسی را هم تعريف کند.

آن مرد آمد، آن مرد آمد تا مراتب تشکر و امتنان خود را از روزنامه ما بابت حمايت از تيم ملی در طول برگزاری جام ملت‌های آسيا رسماً اعلام کند. کروش تأکيد کرد آنچه من را به روزنامه خبرورزشی کشاند، وطن‌پرستی شماست که حامی تيم ملی کشورتان بوديد.

کارلوس کروش روز پنج‌شنبه هفته گذشته- بخوانيد يک روز تعطيل- آمد در حالی که تحريريه روزنامه شلوغ‌تر از روزهای عادی هميشگی شده بود!

همکاران ما اغلب با خانواده و فرزندان خود به تحريريه آمدند، کارلوس کروش هم خوش‌خلق و باحوصله به ويژه با کودکان عکس انداخت، شوخی کرد و خصوصيات اخلاقی و شخصيت خاص و دوست‌داشتنی خود را به نمايش گذاشت. قراری هم برای انجام مصاحبه گذاشته نشده بود. در واقع در طول اين ۴ سال که کارلوس کروش به ايران آمده، کم مصاحبه کرده و هرگز به دفتر روزنامه‌های ورزشی نرفته بود و پنج‌شنبه برای اولين‌بار به خبرورزشی آمد.

از قبل می‌دانستيم انجام گفت‌وگو با سرمربی پرتغالی تيم ملی سخت است و به آسانی تن به مصاحبه نمی‌دهد، خاصه آن که اين ‌بار قرار بر يک ديد و بازديد ساده و به قول آرين قاسمی مترجم کروش فقط يک تشکر بود و نه مصاحبه!

اما مگر می‌شود خبرنگار باشی، همه وقايع تيم ملی و حواشی مرتبط با آن را دنبال کرده باشی، کارلوس کروش هم جلوی چشمانت باشد و مصاحبه نکنی؟!

نه، امکان نداشت! همين که کارلوس بالای تحريريه روی صندلی نشست، سردبير استارت گفت‌وگو را زد و ساير همکاران نيز ادامه دادند تا مصاحبه‌ای جالب شکل بگيرد.

مرد پرتغالی در اين گفتمان با صراحتی کم‌نظير، نگاهی ژرف و منحصر به فرد و به شکلی خاص درباره تيم ملی، جام ملت‌های آسيا، دست‌اندرکاران کنفدراسيون فوتبال آسيا و چهره‌های شاخص فوتبال ايران حرف زد که برای خودمان هم جالب توجه بود.

به طور مثال وقتی بحث ما و کارلوس کروش به علی کريمی، جدايی ناگهانی او از تيم ملی و سکوت يک ماه اخير او رسيد، سرمربی محبوب و دوست‌داشتنی کشورمان شمرده شمرده و با طمأنينه گفت: «راجع به علی کريمی يک علامت سؤال در ذهن بنده نقش بسته که چرا او از جمع ما جدا شد؟ او يک تصميم خاص گرفت و احساساتش را هم با ما در ميان نگذاشت. به تصميم علی کريمی احترام می‌گذارم. از لحاظ شخصی معتقدم خيلی حيف شد که او از جمع ما جدا شد و رفت. خيلی هم متأسف شدم که چرا علی کريمی دلايل اين تصميم خود را به من نگفت! اگر مرا در جريان می‌گذاشت، شايد می‌توانستم کاری کنم اما به هر حال چنين نکرد و من هم به اين تصميم او احترام می‌گذارم. با اين وجود معتقدم علی کريمی با سکوت خود در اين مدت الگوی مناسبی از خود بر جای گذاشت. کريمی با همين سکوت خود درس بزرگی به همه داد. او ثابت کرد آدمی نيست که امروز از ظرفی غذا بخورد و بعد ظرف غذا را بشکند و اين رفتار او جای تقدير دارد.»