کبوترِ خونین، مهران رفیعی

Thursday, Nov 10, 2022

نظر کن بر پر و بالِ سپیدم
ببین نقشِ حرم با خون کشیدم

نشانِ لانه‌ام گلدسته‌ها بود
من از دیوانگی منزل گُزیدم

ز پروازم ترا من شاد کردم
بسی حرفِ گران از تو شنیدم

ندیدی جز وفا در خُلق و خویم
چرا تیر و کمان دستت بدیدم؟

بهارِ عمرِ من پر پر بِکردی
مگر از عمر تو من دانه چیدم؟

سرابِ دیده‌ام حوضِ حرم بود
بدست مومنان در خون تپیدم

فشاندم رنگِ خود بر چهرهِ دین
جزایِ آن خطا حالا چشیدم

تلف کردم تمام وقت خود را
به کویِ معرفت اینک رسیدم

رای دهید

مطلب قبلی...

نویدهای آزادی، مهستی شاهرخی

مطلب بعدی...