سکوت حسن نصرالله پیامدی بهتری برای او داشت
احمد زیدآبادی
سیدحسن نصرالله رهبر حزب‌الله لبنان، دو نقش سیاسی و نظامی توأمان در کشورش بازی می‌کند. نقش سیاسی او در چارچوب دولت و نقش نظامی او خارج از چارچوب دولت است. ایجاد توازن بین این دو نقش کاری بی‌نهایت بغرنج و دشوار است؛ بخصوص هنگامی که در تعارض و تضاد با یکدیگر قرار می‌گیرند.
سخنرانی امروز آقای نصرالله، بغرنجی نقش او در برابر جنگ در نوارغزه را عیان کرد. او به عنوان رهبر گروهی که در دولت لبنان سهیم است، طبعاً نمی‌توانست به اسرائیل اعلان جنگ دهد، اما او در مقام رهبر یک گروه نظامی و چریکی، انتظاراتی آفریده است که جز با اعلان جنگ در چنین شرایطی، طیفی از هواداران پرشورش آرام نمی‌شوند.
آقای نصرالله در طول سخنرانی‌اش در برخی لحظات کوشید با حماسی کردن لحن خود، تأثیر عدم اعلان ورود به جنگ را نزد مخاطبانش جبران کند، اما وقتی که آمادگی و امکانِ عملی برای انجام کاری وجود نداشته باشد، با حماسی کردن لحن و زبان نمی‌توان آن را پنهان کرد.
به نظرم اگر سیدحسن نصرالله، به جای این سخنرانی به سکوت خود ادامه داده بود، در مجموع پیامدهای بهتری برای او داشت.
در همین زمینه:
فعلا قِصِر در رفتیم اما بعید است پوتین دست بردارد
شهاب‌الدین حائری شیرازی
نصرالله: خیلی‌ها می‌گفتند سید می‌خواهد وارد جنگ شود؛ ما خیلی وقت است وارد جنگ شده‌ایم.
پانوشت
سخنان نصرالله یک پیام داشت ما وارد جنگ نمی‌شویم.
گویا ایران دریافته وضعیت داخلی آنقدر بغرنج است که تاب هیچگونه درگیری را ندارد.
وضعیت ما در حال حاضر بسیار شبیه موقعیت عراق بود پس از حمله به کویت، البته اگر حزب‌الله و یا دیگر نیروهای نیابتی وارد درگیری جدی با اسرائیل می‌شدند.
تحریمها و سیاستهای ضدتوسعه مردم را از پشت نظام به رویاروی نظام کشانده، سیاستهای غلط اجتماعی در حجاب و فیلترینگ و سیاستهای فقرافزا در همه زمینه‌ها نظیر واردات خودرو و سیاستهای تحریم‌زا همه دست به دست هم داده تا ایران فعلی بسیار یادآور عراق در زمان حمله آمریکا باشد.
به هر حال تا اینجای کار ایران قصر در رفت با اجتناب از تحریک امریکا و اسرائیل اما بعید به نظر می‌رسد پوتین که تنها برنده کشتار غزه است دست بردارد.
بعید است نفوذی‌های روسیه در عملیات وارد کردن ایران به جنگ اسرائیل و حماس، همچنان ناکام بمانند چرا که ۴۴ سال است منافع ملی ایران را توانسته‌اند قربانی منافع روسیه نمایند.
