اعتراض اعضای کانون کارگردانان خانه تئاتر: چرا جلوی هر کاری از بالا گرفته می‌شود؟! ايلنا

اعضای کانون کارگردانان خانه تئاتر با صدور بيانيه‌ای به حودات رخ داده در حوزه تئاتر و توقيف بدون دليل و ناگهانی نمايش‌ها واکنش داده و خواستار پاسخگويی و عذرخواهی مسئولين معاونت هنری ارشاد شدند.

ايلنا: شب گذشته(شنبه۳ دی ماه) اعضای کانون کارگردان های خانه تئاتر و محمد يعقوبی،هادی عامل در خانه تئاتر در نشستی به توضيح اتفاقات افتاده در توقيف دو نمايش "خشکسالی و دروغ" و"افسانه ببر" پرداختند و با استناد به مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، توقيف نمايش های خود را رد کردند.

به گزارش خبرنگار ايلنا، در اين نشست محمد يعقوبی گفت: شورای نظارت و ارزشيابی ارشاد چرا نمی‌تواند از مجوزی که می‌دهد حمايت کند؟

وی بااشاره به بيانيه خانه تئاتر درخصوص اتفاقات جاری؛ آن را دلگرمی برای گروه نمايش خشکسالی و دروغ عنوان کرد.

يعقوبی در ادامه بيان کرد: به نظر من؛ تئاتر کشور با مشکل بسيار روبروی است چراکه سرپرست اداره‌ای دستور توقيف نمايشی را صادر می‌کند که خود آن را نديده است. رحمت الله امينی(رئيس شورای نظارت و ارزشيابی) اهل گفتگو است و با شنيدن توضيحات من قانع شد و مانعی برای ادامه نمايش نديد. من؛ زمانی که خبر توقيف نمايش "خشکسالی و دروغ" را شنيدم بسيار متعجب شدم چراکه اين نمايش يکی از آرام‌ترين نمايش‌های من است. روز چهارشنبه ۲۳ آذر ماه دستور توقيف نمايش من ازسوی مديری صادر شده بود که کار را نديده بود و براساس شنيده‌ها آن را مخالف با موازين ديده بود. بعداز آنکه کار ما دوباره به بازبينی رفت و من کتاب نمايش خشکسالی ودروغ را برای تصويب متن فرستاده بودم آنها ۲۱ مورد اصلاحيه اعلام کردند، البته اين بعداز توقيف نمايش بود و پيش از اينکه به ما بگويند که اين نمايش چه اصلاحيه‌هايی نياز دارد؛ دستور توقيف را دادند. در بازبينی اوليه او نتوانست اشکالی از اين نمايش بگيرد که منجر به توقيف شود و ما مطئن هستيم که کارشناس اين حوزه اشتباه کرده است و از اين رو بايد دشتگلی و اداره کل هنرهای نمايش برای اين اتفاق از مردم و گروه عذرخواهی کنند.

وی افزود: من دوست دارم به مديران مرکز هنرهای نمايشی بگويم شما در اين مرکز چه می‌کنيد و چه قدرتی داريد که حتی نمی‌توانيد از مجوزی که داده‌ايد؛ حمايت کنيد و همه‌اش می‌گوييد مديران بالا، دستور اين توقيف را داده‌اند. تمامی کارهای انجام شده در حوزه تئاتر دراختيار اين اداره است، چرا ارگان‌ها و افراد ديگر که تخصصی در اين زمينه ندارد به اين حوزه وارد می‌شوند و اعمال نظر می‌کنند.

يعقوبی با اشاره به مواردی که به‌عنوان اصلاحيه عنوان شده است به استفاده نکردن از نور‌های زنده اشاره و گفت: طبق مصوبه شورای انقلاب فرهنگی که تمامی خانواده تئاتر از آن مطلع هستند؛ استناد می‌کنيم و اين مورد را مشابه يکی از اين بندهای آن نمی‌دانيم. ما از شب اول اجرا بالای ۱۰۰ درصد تماشاگر داشتيم و اگر نمايش ما با ضعفی روبرو بود؛ تماشاگر به ديدن‌آن نمی‌آمد چراکه تبليغات در تئاتر سينه به سينه است و اگر کسی تعريف يک نمايش را شنيده باشد به ديدار آن می‌رود، پس ما ضعف نداشتيم و خط قرمز‌ها را می‌دانيم.

وی ادامه داد: پيش از اجرا به من گفتند که ماجرای قذافی نباشد که من با توضيح؛ امينی را قانع کردم تازه اگر مشکل اين نمايش قذافی و ۲۵ باشد؛ راهش توقيف نيست و بايد به ما اطلاع می‌دادند.

در ادامه اين نشست، رضا گوران(عضو کانون کارگردان‌های خانه تئاتر) بيان کرد: حرف‌های ماشنيده نمی‌شود. همه اتفاقات برای اين حوزه می‌افتد و ما خبر نداريم و بدون هماهنگی با اين کانون کارها انجام می‌شود و از اين رو ما نمی‌توانيم پاسخگويی گروه‌ها باشيم.

در ادامه يعقوبی بيان کرد: اگر من پيشنهادی به بازيگری برای نمايش‌های بعدی بدهم او حق دارد که ‌آن را قبول نکند چراکه فکر می کند ازکجا معلوم استبدون هماهنگی ۴ روز بعد به توقيف نرود و به نظر من؛ با اين اتفاقات تئاتر خصوصی که از آن صحبت می‌شود؛ اتفاق نمی‌افتد. آقای دشتگلی؛ بازيچه‌ی حرف ديگران شده است و آيا اين شان وزارتخانه‌ای فرهنگی است که ديگران و آدم‌های پنهان برای آن تصميم بگيرند و آنقدر ضعيف باشد که از خانواده خود نتواند حمايت کند؟

در ادامه رضا گوران گفت: بالاترين صحبت‌های مقام کشور امروز نشان از آن دارد که هنرمند فرهيخته، دارای هوش زمانه است و از مردم زمان خود جلوتر است. ما درحال حاضر بعداز گذشته سی دهه از انقلاب اسلامی ۲ دسته هنرمند داريم يک دسته که متولد پس از انقلاب هستند و در اين دوران رشد کردند و ديگر هنرمندانی که در گذشته بودند و هنر اين کشور با نام آنها شناخته می‌شود. به نظر من هيچکدام از اين دو گروه نمی‌توانند موازين را نشناسند. ما متولد اين نظام و اين انقلاب هستيم و دستاورد‌های انقلاب را می‌شناسيم و اگر معرفتمان بيشتر از مردم نباشد، کمتر نيست. ما برای مردم کار می‌کنيم آن هم کار فرهنگی. ما چرا بايد روبه روی مردم بايستيم؟ ما به خودمان اجازه نمی دهيم به ساحت مخاطبمانمان اهانت کنيم.

در ادامه اين نشست، هادی عامل(کارگردان نمايش افسانه ببر) با اشاره به اتفاقاتی که برای اين نمايش در طول اجرا و تعدد بازبينی‌ها روی داده است، گفت: بعداز آنکه قرار شد در تئاترشهر پروژه تئاتر محيطی به اجرا رود؛ ما خواستيم در اين راه قدم برداريم و متن ترجمه شده اين نمايش را به واحد نظارت ارائه کردم و مورد بازبينی قرار گرفتيم و فردای آن روز "محمدرضا الوند" چند مورد را تلفنی به ما گفت و ما آن را رعايت کرديم. نمايش افسانه ببر هيچ موردی به لحاظ اخلاقی و اجتماعی ندارد و داستان يک سرباز چينی روستايی است. ما ۱۵ روز اجرا رفتيم که اجرای ما متوقف شد و گيشه هم بليت نفروخت و ما هم توقيف شديم. پس از آن دوباره به بازبينی رفتيم و مواردی را که بر پشت يک کاغذ آگهی درج شده بود؛ به ما ابلاغ شد و ما اخلاقا متعهد شديم که آن موارد را رعايت کنيم و کرديم. چراکه می‌خواستيم که ديگران هم در اين حوزه کار کنند و کار محيطی که بدون حمايت انجام می‌شود؛ متوقف نشود.

وی در اين نشست پرسيد چرا مسئولين نظارت و ارزشابی هيچ موردی را به صورت کتبی به نمايش‌ها اعلام نمی‌کنند و همه آنها شفاهی عنوان می‌شود؟

عامل در ادامه توضيح داد: بعداز بازبينی مجدد ما در دهه اول محرم به اجرا نرفتيم و پس از آن خبر به گوش ما رسيد که اجراهای ما تمام شده است در صورتی که ما ۴۰ اجرا داشتيم و بعداز مذاکرات زياد به اعلام شد که کار ما با ايام محرم سنخيتی ندارد و نبايد به اجرا برود.

در ادامه اين نشست، حسين کيانی هم گفت: اگر موارد را بر اين امر بگذاريم که شورای نظارت می‌خواهد از ضايعه اخلاقی جلوگيری کند اما ضرر کرده است چراکه با اين روش نمی‌توان از ضايعه اخلاقی جلوگيری کرد. اگر به تاريخ صد و چند ساله تئاتر ايران مراجعه کنيد؛ نمی‌توانيد يک مورد را نشان دهيد که تئاتر توانسته باشد ضايعه اخلاقی را به جامعه برساند.

وی با مقايسه بين جريانات فوتبال و تئاتر کشور گفت: کل هزينه بودجه تئاتر در تهران ۳ ميليارد تومان است و در مقايسه دستمزد ۳ بازيگر فوتبال هم نيست. ازطرف ديگر مشکل تئاتر اين است که تئاتر اساسا نمی‌تواند و ضرورتی ندارد که برای مسئولين تبديل به پروپاگاندای تبيلغاتی شود. تئاتر و ادبيات داستانی ما مورد بی‌مهری قرار گرفته است چراکه سينما و تلويزون برد بيشتری در تبليغات دارند. تئاتر محدوديت زمان و مخاطب دارد و نمی‌تواند مورد تبليغ مسئولين قرار بگيرد.

کيانی ادامه داد: تئاتر هميشه مورد کنترل و بازبينی بوده است ولی سالايق شخصی بر آن اعمال نمی‌شده است واين هم دليلش اين است که کسی که در صدر نشسته به درک تئاتر نرسيده است و نگاه منفی هميشه به تئاتر ما بوده است. يک معضل فرهنگی و اجتماعی هميشه در تئاتر وجود دارد چراکه در بيرون مصداق آن است و تازمانی که بيرون و جامعه درست نشود؛ اين ضايعه وجود دارد و گناه تئاتر در اين ميان چيست. هنرمند که هيچگاه نمی‌تواند تخريب‌گر عمل کند.

وی گفت: هنرمند خط قرمزها و حدود و ثغور را می‌داند و حساسيت‌های بيجا و اعمال سليقه‌های شخصی و اين دور از شان ارشاد است که قوانين آن آنقدر سست باشد که بتواند بحران و تنش ايجاد کند.

کيانی در ادامه به اتفاقات افتاده پيش از اين برای نمايش هدا گابلر اشاره کرد و گفت: اين گروه نزديک به سه ماه تمرين کرده است و هنوز دستمزدی نگرفته‌اند.در صورتی که حق قانونی آنهاست و حداقل خواسته عوامل اين نمايش اين است که دستمزد آنها پرداخت شود.