علی دايی: به خاطر مردم از مايلی کهن شکايت کردم، برای حمايت دنيزلی به استاديوم می روم، خبر ورزشی

فرهاد عشوندی / علی دايی، بعد از حضور پرافتخار در مراسم بهترين‌‌های دنيا، برای دقايقی رو در روی ما نشست. چند ساعت بعد از بازگشت به تهران، از او درباره اين مراسم پرسيديم. جلو رفتيم و به بحث داغ دعوای او و محمد مايلی‌کهن رسيديم. علی دايی که در مقطعی مقابل او سکوت کرده بود، حالا ديگر دليلی برای سکوت نمی‌بيند‌‌: «وقتی اين‌طور توهين کرد، بايد از خودم دفاع می‌کردم.» سرمربی راه‌آهن، به سؤالات ديگری هم پاسخ داد، درباره پليدی‌‌های فوتبال، شکست راه‌آهن مقابل ملوان بدون او و سرانجام دنيزلی و پرسپوليس. گفت‌وگوی اختصاصی خبرورزشی با دايی نزديک به يک ساعت طول کشيد:

***

*دوباره مسی عنوان بهترين بازيکن جهان را از آن خود کرد. شما هم در مراسم بهترين‌‌های دنيا حضور داشتيد و اين خودش برای ما يک افتخار است.

به‌هر‌حال شما عضو کميته فنی فيفا هستيد که جايگاه بسيار خوبی است.
خواهش می‌کنم، شما خيلی لطف داريد. اگر من به چيزی رسيده‌ام فقط خواست خدا بود. خدا بود که در حق من لطف کرد. مثل ۵، ۶ سال گذشته که در مراسم بهترين‌‌های دنيا شرکت داشتم، خب امسال هم بودم. غير از مسی که معلوم بود قطعاً بهترين بازيکن دنيا می‌شود، حضور ژاپن بسيار جالب بود. اين کشور سه کانديدا داشت که واقعاً برای خود من باعث افتخار بود. شما نگاه کنيد، بهترين بازيکن زن دنيا، يک ژاپنی شد. فدراسيون فوتبال اين کشور هم کانديدای بهترين فدراسيون دنيا بود. همان‌طور که متوجه شديد بهترين سرمربی زن دنيا نيز، سرمربی تيم بانوان ژاپن شد. اين خيلی افتخار بزرگی است برای ژاپن و کل آسيا.

*فکر نمی‌کنيد سونامی در ژاپن باعث شد فيفا به آنها توجه زيادی کند؟
شما نگاه کنيد تيم‌ملی زنان ژاپن در دنيا اول شده، اينکه کار سونامی نيست. مگر سونامی اين تيم را قهرمان دنيا کرده است؟ اصلاً نکته‌‌اش همين است که بعد از سونامی، فدراسيون فوتبال ژاپن اين کار را کرده و موفق شده تيم‌ملی زنان کشورش را قهرمان دنيا کند. تيم مردان ژاپن هم که بهترين تيم آسياست و همواره در جام‌جهانی‌خوب کار کرده. به نظر من واقعاً آنها مستحق اين عناوين بودند.

*رئالی‌ها مراسم را تحريم کردند، نه مورينيو بود و نه رونالدو. نبود آنها در زوريخ چه بازخوردی داشت؟
خب به خاطر بازی سه‌شنبه شب‌شان بود که نيامدند. اتفاقاً فيفا به صورت مستقيم با آنها صحبت کرده بود. غير از مورينيو، ۴ بازيکن که نتوانستند در مراسم بهترين‌ها حضور داشته باشند، با امکاناتی که فيفا گذاشته بود، به صورت مستقيم با مهمان‌ها حرف زدند و بابت غيبت‌شان در مراسم عذرخواهی کردند. يعنی اين‌طور نبود که فکر کنيد تحريم کرده‌اند.

*کلاً انگار مورينيو با فيفا رابطه خوبی ندارد.
البته او را هم نشان دادند. در کل اينکه فکر کنيد تحريمی بوده و نيامدند، درست نيست. اگر بازی نداشتند حتماً به مراسم می‌آمدند. تک‌تک آنها به خاطر غيبت‌شان از مسئولان فيفا و مهمان‌ها عذرخواهی کردند.

*ما بين کانديداها تنها يک نفر را داشتيم و او هم کشاورز بود، بازيکن تيم‌ملی فوتسال. واقعاً می‌شود يک روز فوتبال ما هم به سطح فوتسال‌مان برسد؟ ما که فکر می‌کنيم اين بيشتر شبيه يک رؤياست تا واقعيت.
البته چيزی که در مراسم اخير من ديدم اين بود که فوتسال جايی نداشت. خبری نشد و اصلاً درباره ورزشی غير از فوتبال حرفی زده نشد. امسال هم مراسم انتخاب بهترين فوتساليست دنيا نبود، حالا من نمی‌دانم به چه دليل از قبل بحث آن مطرح شده بود. الان دو سالی هم هست که فرانس فوتبال در اين مراسم شرکت می‌کند و به همين دليل نه از فوتسال حرف زده می‌شود و نه ورزش ديگری. سال قبل هم من نديدم بهترين فوتساليست دنيا انتخاب شود.

*حالا واقعاً اميدی هست که در فوتبال بتوانيم يک روز در اين مراسم نماينده‌ای داشته باشيم؟
خيلی سخت است، خيلی.

*هر روز اتفاقات بدی در فوتبال ايران پيش می‌‌آيد. معمولاً داريم دعوا می‌بينيم. قبل از سفر شما به زوريخ هم حرف‌‌هايی عليه شما زده شد، از سوی آقای مايلی‌کهن...
واقعاً تا موقعی که چنين مسائلی در فوتبال ما باشد، به هيچ‌جا نمی‌رسيم. تا موقعی که نتوانيم چشم ديدن هم را داشته باشيم و بزرگ شدن همديگر را نتوانيم ببينم، وضعيت همين‌طوراست. تا موقعی که حسودی چشم‌هايمان را کور کرده باشد نمی‌توانيم به جايی برسيم و موفق باشيم. اگر می‌خواهيم به اهداف بزرگ برسيم، اين راه درستش نيست.

*همه می‌گويند شما افتخار فوتبال ايران هستيد، به ويژه وقتی به چنين مراسم بزرگی می‌رويد. اين هم بماند که به‌هر‌حال انتقاداتی هم به شما وارد است ولی ما نمی‌توانيم اين موضوع را رد کنيم که مثل علی دايی کم در فوتبال وجود دارد. به اين زودی علی دايی ديگری در فوتبال ايران نخواهيم داشت.
همه اين حرف و حديث‌ها از تنگ‌نظری است و از افکار کوچک آدم‌ها سرچشمه می‌گيرد. آدم‌‌های بزرگ مطمئناً از اينکه ببيند آدم‌‌های ديگر موفق می‌شوند، خوشحال می‌شوند. اين آدم‌‌های کوچک هستند که از موفقيت ديگران ناراحت می‌شوند. بنده اين چيز را از زندگی ياد گرفته‌ام و آن را تجربه کرده‌ام. تا موقعی که رفيقت موفق شد و تو خوشحال بودی، آدم بزرگی هستی ولی به محض اينکه احساس ناراحتی کردی شک نکن که تبديل به آدم کوچکی شده‌ای. اين چيزها ثابت شده است. خودم احساس می‌کنم کلاً نبايد درباره يک‌سری مسائل حرف زد...

*البته يک مقطعی بود که شما اصلاً جواب نمی‌داديد و اين خيلی خوب بود.
بله؛ من جواب ندادم اما ديگر نمی‌توانستم سکوت کنم. به من انواع توهين‌ها شد. وقتی اين‌طور توهين می‌کنند نمی‌توانم ساکت بنشينم. تنها من نبودم که، راجع به خيلی‌های ديگر هم حرف زدند. بنده احساس کردم بايد اين جريان يک‌جا قطع شود. الان هم وکيلم دارد به صورت جدی شکايتم را پيگيری می‌کند.

*فکر کنيم شما قبل از بيانيه آخر آقای مايلی‌کهن رفتيد، درست است؟
نه؛ آن را هم ديدم و رفتم. دست‌شان درد نکند. اتفاقاً دو سه ساعت بعد از اينکه احضاريه به ايشان ابلاغ شد، بيانيه‌‌اش را صادر کرد! همه‌چيز قانون دارد. صبر و تحمل هم اندازه‌ای دارد. تا حدی آدم به خاطر بزرگ بودن و پيشکسوت بودن، چيزی نمی‌گويد و می‌گذرد ولی ديگر نمی‌شود از همه‌چيز چشم‌پوشی کرد. يک وقتی ديگر فقط تو نيستی و چيزهايی حق جامعه است و حق من نوعی نيست، حق مردم است. آن‌وقت است که بايد سکوت شکسته شود و حتماً جواب داده شود. من قبلاً سکوت کردم ولی ديگر نمی‌شد و الان دارم از طريق قانونی همه‌چيز را پيگيری می‌کنم.

*از اين بحث‌ها خارج شويم و برسيم به موضوعی که در دو سه هفته گذشته، در فوتبال ايران داغ بوده است‌‌؛ ناپاکی و دلالی. در سه، چهار سال گذشته همواره ابهام‌‌هايی درباره مسئولان فدراسيون، مربيان، بازيکنان، خبرنگاران و... بوده. شما فکر می‌کنيد مطرح کردن اين قضيه در حالی که همه نشسته‌اند کنار گود و دارند نگاه می‌کنند، کمکی به فوتبال می‌کند؟
قطعاً کمک نمی‌کند. اگر ما مطرح می‌کنيم، بايد مبارزه هم کنيم. راهش اين است که عوامل ناپاک را از فوتبال کنار بگذاريم، کاری که در همه‌جای دنيا انجام می‌شود.

*آنها خيلی شلوغ‌کاری نمی‌کنند و ما بيشتر می‌بينيم رسيدگی می‌شود ولی در ايران انگار برعکس است.
بله؛ آنها به موقع شلوغ‌کاری هم می‌کنند ولی ما اگر شلوغ‌کاری می‌کنيم، بايد يک کاری هم انجام بدهيم. اين نمی‌شود که فقط حرف بزنيم. بايد بياييم و عمل کنيم به حرف‌‌هايی که می‌زنيم در آن صورت می‌توانيم به نتيجه برسيم. اگر قرار باشد همه‌‌اش هياهو باشد، آنهايی که دارند غيرقانونی عمل می‌کنند در هياهو خودشان را بالا می‌کشند و وقتی هم می‌بينند برخوردی نمی‌شود، با قدرت به کارشان ادامه می‌دهند. چند سال پيش بود که اتفاقاً برخوردهايی با يک‌سری آدم‌ها شد ولی اين برخورد ادامه پيدا نکرد. به نظرم بايد آدم‌‌هايی که فعاليت غيرقانونی می‌کنند، کنار گذاشته شوند.

*درباره خود شما هم گهگاه برخوردهای دوگانه‌ای شد. در همين جريان مايلی‌کهن، خواستند که مصاحبه نکنيد.
من مصاحبه‌ای نکردم بلکه حرف را شخص ديگری زد. شما برويد جست‌وجو کنيد و ببينيد دعوايی بوده که من شروع‌کننده آن باشم؟ قطعاً به موردی دست پيدا نمی‌کنيد چون معمولاً ديگران هستند که دعوا را شروع می‌کنند. من نبايد از حق خودم دفاع کنم، موقعی که می‌آيند اين‌طور به من توهين می‌کنند؟ وقتی يک‌سری مسائل پوچ و بی‌مورد را عنوان می‌کنند، من نبايد بيايم و حرف بزنم؟ قطعاً بايد از خودم دفاع کنم، همان‌طور که همه اين کار را می‌کنند.

*نمی‌دانيم اين اخبار تا چه حد درست است يا نه‌‌؛ ولی انگار شما هر دو شکايت خود از پرسپوليس و فدراسيون را پس گرفته‌‌ايد و بی‌خيال طلب‌هايتان شده‌‌ايد.
نه؛ اين‌طور نيست. من از پرسپوليس طلب دارم. اخيراً هم صحبت‌هايی شده است و ان‌شاءا... به زودی اين طلب من پرداخت می‌شود. درباره شکايتم از فدراسيون نيز اتفاقی نيفتاده و همه‌چيز مثل سابق است.

*به‌هر‌حال شما در فيفا نفوذ داريد و می‌توانستيد از اين نفوذ برای انجام کارهای خود استفاده کنيد، درست است؟
من احتياجی به نفوذ ندارم. آدم موقعی از نفوذ خودش استفاده می‌کند که حق نداشته باشد، ولی من حرف حق را می‌زنم. اگر هم به فيفا مدارک را بدهم، شک نکنيد کارهايم با سرعت بيشتری پيگيری می‌شود. ولی من دنبال اين نبودم که حق کسی را ناحق کنم. قانون وجود دارد و من از مراجع قانونی برای رسيدگی کمک گرفته‌ام.

*بازی ملوان را باختيد، در حالی که شما روی نيمکت راه‌آهن حضور نداشتيد. کمی هم درباره آن مسابقه حرف می‌زنيد.
من هنوز بازی را نديده‌ام ولی مطمئن باشيد اين تنها باری بود که اصلاً دوست نداشتم در مراسم بهترين‌‌های دنيا شرکت کنم. خيلی دلم اينجا بود، پيش تيمم. هر دقيقه نتيجه بازی را دنبال می‌کردم. خيلی ناراحت شدم از اينکه سه امتياز را از دست داديم. من مطمئن هستم می‌توانيم در بازی‌های بعدی جبران کنيم.

*راه‌آهن در ليگ‌برتر ماندنی می‌شود؟
ما جزو تيم‌هايی خواهيم بود که ليگ را با رتبه يک رقمی تمام می‌کنيم.

*يک سؤال هم درباره حضور دنيزلی در پرسپوليس می‌پرسيم. يک جورهايی سناريوی اول فصل در ابتدای نيم‌فصل دوم هم تکرار شد. پرسپوليس با باخت آغاز کرد ولی قطعاً شما دوست داريد تيم محبوبتان خوب نتيجه بگيرد، درست است؟ آن هم با دنيزلی...
مطمئناً. دنيزلی يکی از بزرگ‌ترين مربيانی است که به اين مملکت آمده و دارد برای ما کار می‌کند. او نياز به زمان دارد. من، هم کارش را دوست دارم و هم کاراکترش را. آرزوی قلبی‌ام اين است که موفق شود و بتواند با پرسپوليس نتايج خوبی به‌دست بياورد.

*اگر لازم باشد، برای حمايت او به آزادی می‌رويد؟
بله، مطمئن باشيد. من ايشان را دوست دارم ولی در حال حاضر با راه‌آهن قرارداد دارم و در خدمت اين تيم هستم.