فرماندار یوتا بازداشت قاتل چارلی کرک، فعال محافظه‌کار آمریکایی و حامی ترامپ، را تایید کرد

فرماندار یوتا در آمریکا با تایید بازداشت قاتل چارلی کرک، فعال راستگرای آمریکا و چهره حامی دونالد ترامپ و اسرائیل، را تایید کرد.

فرماندار یوتا "ما گرفتیمش":

به گفته او، هویت این فرد تایلر رابینسون است. اسپنسر کاکس، فرماندار یوتا اشاره کرد یک عضو خانواده «تایلر رابینسون»، قاتل چارلی کرک، گفت که او «در سال‌های اخیر سیاسی‌تر شده بود.»

عکس/دستگیری قاتل:

به گفته فرماندار یوتا، روی اسلحه‌ای که در ارتباط با این پرونده کشف شد بازرسان حکاکی‌هایی روی پوکه‌های پیدا شده همراه تفنگ مشاهده کردند. روی یک پوکه نوشته شده بود: «هی، فاشیست! بگیر!» همراه با نماد «پیکان رو به بالا»، «پیکان رو به راست» و «سه پیکان رو به پایین».

روی یک پوکه دیگر نوشته شده بود: «اُه، بلا چاو، بلا چاو، بلا چاو، چاو، چاو.» و روی یک پوکه دیگر نوشته شده بود: «اگر این را می‌خوانی، تو همجنس‌گرا هستی، خنده‌دار.» به گفته فرماندار یوتا، قاتل در یک شام خانوادگی درباره دلایل مخالفتش با چارلی کرک صحبت کرده بود.

شبکه خبری ان‌بی‌سی: قاتل تایلر رابینسون ۲۲ ساله اهل یوتا است و پدرش بوده که او را به پلیس تحویل داده است

- به گزارش دیلی میل مظنون قتل چارلی کرک نزد پدرش که ۲۷ سال در نیروی پلیس خدمت کرده است، اعتراف کرد:

ایران اینترنشنال - دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا، اعلام کرد نیروهای امنیتی فردی را که به سوءقصد به چارلی کرک، فعال سیاسی برجسته محافظه‌کار، مظنون است، بازداشت کرده‌اند و او اکنون در مقر پلیس است.

ترامپ جمعه ۲۱ شهریور در گفت‌وگو با شبکه فاکس‌نیوز گفت: «فکر می‌کنم او را گرفته‌ایم.»

ترامپ افزود فردی که مظنون را می‌شناخته، او را لو داده است.

یک دیپلمات ارشد ایرانی به «ایران وایر » خبر داده است که اکثریت قریب‌به‌اتفاق اعضای نظام در دولت جمهوری اسلامی، سپاه پاسداران و بنیادهای حکومتی در سراسر ایران در بی‌خبری کامل از «آیت‌الله علی خامنه‌ای»، رهبر جمهوری اسلامی، به سر می‌برند و نگران سلامتی او هستند.

مسیح علی نژاد: این ویدیو را هرکجای دنیا بروید و نشان بدهید و بگویید که ما در جایی زندگی می‌کنیم که به خاطر رقص کودکان همراه با یک زن، نماینده آن شهر نامه می‌زند به دادستان و از او می‌خواهد به فوریت به موضوع ورود کند و با عاملان آن برخورد قضایی انجام دهد، فکر می‌کنند شوخی می‌کنید.

اما زیر سایه جمهوری اسلامی اینچنین صحنه‌ها به قدری مجرمانه است که دادستان باید به "فوریت" ورود کرده و اعلام جرم کند.

این جرم بزرگ در شهر شیراز اتفاق افتاده است و نماینده شیراز در مجلس از دادستان شهر خواسته است که سریعا برای این اقدام پرونده قضایی تشکیل دهد.

ایران تنها جایی در دنیاست که شادی و رقص در آن از نظر حاکمیتش اقدامی مجرمانه است. البته علاوه بر کشور افغانستان تحت اشغال طالبان!

اگر ویدیو بارگذاری نشد، مرورگر را رفرش کنید

... محاکمه به اتهام شکنجه

پرویز ثابتی، مقام بلندپایه ساواک و مسئول امنیت داخلی حکومت پهلوی پس از بیش از چهار دهه زندگی ناشناس در آمریکا اکنون با شکایتی ۲۲۵ میلیون دلاری در دادگاه فدرال فلوریدا مواجه است

ابتدا نتیجه ی این نوشته را بگویم تا منظورم کاملا مشخص باشد:

طی چند هفته ی گذشته هیاهوی بسیاری بر سر اظهار نظر جناب استاد امیر طاهری در باره گردانندگان نوفدی و دفترچه اضطراری به راه افتاده و استاد امیر طاهری توسط هوچی گرانِ مرکب از دوستداران احساساتی رضا شاه دوم و ماموران سایبری حکومت نکبت متهم به ضدیت با شاهزاده رضا پهلوی که جناب طاهری ایشان را به درستی رضا شاه دوم می نامند شده است که این اتهام را حتی بدون استدلال می توان رد کرد و آن را بی پایه دانست چرا که علاقه ی جناب استاد به رضا شاه دوم و پادشاهی مشروطه اظهر من الشمس است و نیاز به اثبات ندارد.

اما فرمایش جناب استاد آن قدر متین و مستدل است که از نظر محتوایی نیز نمی توان کمترین خرده ای بر نظر ایشان گرفت.

متاسفانه من به دلیل شکستگی دست توانایی تایپ زیاد و ورود به جزییات ندارم ولی کلیاتی که درک کرده ام در صورت درست خوانده شدن برای افراد بی غرض و مرض کافی خواهد بود.

مشکل جناب استاد با شخص رضا شاه دوم یا پادشاهی مشروطه نیست بلکه با آسیب هایی ست که پذیرش دفترچه اضطرار و دنباله روی از جوانان بی تجربه و تازه از جمهوری اسلامی به پادشاهی رسیده ی نوفدی و تدوین کنندگان دفترچه مزبور،،، به رضا شاه دوم و پادشاهی مشروطه وارد خواهد آورد. نگاه تیزبینانه و مبتنی بر تجربه ی جناب طاهری به آشی ست که گروهی از افراد گرد آمده در حول شاهزاده در حال طبخ هستند و به شدت به شاهزاده آسیب خواهد رساند.

خاطرم هست که عین همین انتقادها را من به جریانی که باعث شده بود، شاهزاده خود را در سطح «سخنگو»ی یک گروه پایین بیاورد، یا با افراد فریبکار سیاسی پشت یک میز برای تصمیم گیری های بیانه ای و مبارزاتی بنشیند، در موقع خود کردم و البته هواداران تندرو و بله قربان گو و نیز سایبری های پنج گانه در همان زمان حملات شدیدی به من کردند که بعد از چند هفته و چند ماه درستی این انتقادها مشخص شد و اکنون اگر به سخنان متین و مستدل و مبتنی بر اسناد تاریخی جناب طاهری توجه نشود طولی نخواهد کشید که صحت این سخنان برای همگان از جمله رضا شاه دوم مشخص خواهد شد.

***

علیرضا نوری‌زاده - ایندیپندنت فارسی

چالش بزرگ «دگراندیشان»؛ وقتی می‌گویی دگراندیش، دایره‌ را وسیع می‌کنی و تنگ‌نظری مدعیان روشنفکری شامل حالت نمی‌شود. نگفتم «روشنفکران»، مبادا خدای ناکرده متولیان روشنفکری در فرنگ و در ایران که علی‌رغم اشتباهات گاه در حد جنایت در حق مردم ایران، هنوز هم مرغشان یک پا دارد و اگر زبان بگشایی که پدر جان! در روزگار خوش «استبداد» آن پسر (عمر بعضی‌شان البته به پدر هم می‌رسد) حداقل کسی دهانمان را نمی‌بویید مبادا گفته باشیم دوستت دارم، یقه‌ات را می‌گیرند که بله... سلطنت‌طلب و پهلوی‌چی شده‌ای و نباید عملکرد ضدبشری این رژیم باعث شود عملکرد آن رژیم را از یاد ببری. بعد هم خط‌کش از کیسه در می‌آورند تا میزان روشنفکری‌ات را اندازه بگیرند.

گو اینکه به ‌اعتقاد من، طایفه روشنفکران و بعضا آزادی‌خواهان با همه اختلاف‌نظرها و تفاوت مشرب، می‌توانند (و به گمان من وظیفه دارند) در چارچوب پذیرش اصل جدایی دین از دولت (بدون بی‌حرمتی به جایگاه دین) حاکمیت ملی، تمامیت ارضی کشور، برابری همه شهروندان ایرانی با هم فارغ از جنس و نژاد و مذهب، در جبهه‌ای به وسعت ایران برای تحقق اصول مورداشاره هم‌عهد شوند، اما فعلا «من» آن‌ها، عامل لکنت زبانشان در سر دادن بانگ همبستگی شده است.

در عین حال، هر بار یک مسئله اساسی مثل برنامه اتمی، احتمال گرفتار شدن خانه پدری در جنگی نابرابر (مثل جنگ ۱۲ روزه اخیر) و گاه البته انتخابات (در همه وجوهش) پیش می‌آید، این مجموعه بزرگ دگراندیش چنان گرفتار اختلاف نظر می‌شود که گاه آرش دگراندیش به گونه‌ای می‌گوید و می‌نویسد که اگر اسمش را برداری و به جایش بنویسی حسین بازجو، نماینده سید علی آقا در کیهان، کسی شک نمی‌کند که این گفته یا نوشته از شریعتمداری نبوده است.

همینطور وقتی آزاداندیشان و تکنوکرات‌ها و نویسندگان و تحلیلگرانی در داخل کشور زیر تیغ امنیت‌خانه مبارکه نایب امام زمان، در باب قضیه اتمی و ضرورت گفتگوی مستقیم با آمریکا سخن به میان می‌آورند و مدعیات رژیم را نفی می‌کنند و سیئات و مصائب و خطرات رویای اتمی ولی‌فقیه و ذوب‌شدگان در او را بازگو می‌کنند، حس می‌کنی چقدر بین آن‌ها و تو که دیرسالی است چرنوبیل را در یاد داری و می‌دانی سید در اندیشه دستیابی به سلاح هسته‌ای است تا از حالا تا ظهور حضرت دل، آسوده باشد که نه ملت جرات مخالفت با او را خواهد داشت و نه عالمیان به ساحت مقدسش جسارت خواهند کرد، بدون اینکه یکدیگر را دیده باشید، نزدیکی بیشتری با آن‌ها حس می‌کنی تا با فسیل‌های چپ‌زده.

طی سال‌های گذشته در زمان انتخابات (شوراها، مجلس و ریاست‌جمهوری) مدعیان دگراندیشی چنان گرفتار اختلاف و نفاق می‌شوند که رژیم ولایت‌فقیه با شادمانی، تردیدی به دل راه نمی‌دهد که از این انتخابات نیز چون قبلی‌ها، بالاترین بهره‌ها را خواهد برد و در حالی که دگراندیشان مخالف آن سرگرم زدوخوردند، به سه شماره، اعضای شورا یا مجلس یا رئیس‌جمهوری تازه را جهت پابوسی و بیعت با «ولی امر مسلمانان جهان» به صف خواهد کرد.

من حیرت می‌کنم که صداهای حقیقت‌گو و گوش‌ها و دل‌های حقیقت‌جو در وطن بیشتر از آوارگان و به‌غربت‌نشستگانی است که مدعی مبارزه با رژیم جنایت‌پیشه ولایت‌فقیه‌اند. امروز شرایط خانه پدری با همیشه تفاوت دارد. اسرائیل با حمله اخیر به قطر و کشتن شماری از رهبران حماس، آشکار کرد که هیچ خط قرمزی را به رسمیت نمی‌شناسد و آنجا که پای امنیت و بقایش در میان باشد، نه عزیز و دوستش، شیخ تمیم، جلودار او است و نه حامی‌اش دونالد ترامپ. البته یادمان نرود زیر پا گذاشتن حاکمیت قطر نخستین بار به دست جمهوری ولایت‌فقیه صورت گرفت.

شگفت‌آور است که پزشکیان با دعای خیر سیدعلی، به نشست شانگهای می‌رود و با آنکه رئیسی در همین نشست دو سال قبل در جمع رهبرانی نشست که یک دست جام باده و دست دیگرشان به زلف یار بود، آقای دکتر پزشکیان وقتی فهمید در مراسم شام، شراب بوردو و شیراز‌ــ به حرمت حضورش‌ــ و انواع ویسکی‌ سرو می‌شود، سردرد و تاخیر را بهانه کرد و به نشست نرفت.

به گفته عباس عراقچی، وزیر امور خارجه‌اش، او دو ساعت با پوتین گفتگو کرد، اما من از یک دوست شنیدم که حداقل سه ساعت و نیم با حضور مهدی سنایی، مشاور روسی‌دان خود، با پوتین سرگرم چانه زدن بود.

سنایی تدریس در دانشکده حقوق و علوم سیاسی را از سال ۱۳۸۲ در گروه روابط بین‌الملل آغاز کرد و سپس با شکل‌گیری گروه مطالعات منطقه‌ای، دو دوره و تا سال ۱۳۹۲ عضو وابسته این گروه بود. او گروه مطالعات روسیه را در دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران در سال ۱۳۸۶ و مرکز مطالعات غیردولتی ایران و اوراسیا با عنوان ایراس را در سال ۱۳۸۳ بنیان گذاشت. او تا به حال چندین کتاب تالیف و ترجمه کرده و چند اثر نیز از او به زبان روسی منتشر شده‌ است.

چندی پیش دکتر محمد صدر، از مشاوران پزشکیان و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، در باب پوتین و البته زیرلبی، چین، سخنانی ادا کرد که رژیم ناچار شد برای ساکت کردن ارباب ولادیمیر، علیه او اعلام جرم کند. ابتدا بگذارید درباره خود محمد آقا یادآور شوم که در روزگار معاونت وزارت کشور، پدرش علامه وارسته مرحوم سیدرضا صدر، برادر امام موسی صدر، را به زندان بردند تا نتواند وصیت آیت‌الله سید کاظم شریعتمداری را مبنی بر نماز گزاردن بر جسدش به جا آورد و او نه‌تنها اعتراضی نکرد، بلکه به نوشته علامه صدر، برادر امام موسی صدر، به مجلس افطاری معاویه رفت و پدر را از یاد برد.

سیدمحمد صدر جزو جوانان دلبسته به انقلاب و خمینی بود. برخلاف عمویش، امام موسی، که همیشه می‌گفت با خمینی به بهشت هم نمی‌روم. محمد از سال‌های پیش از انقلاب در برپایی و تثبیت رژیم جهل و جور و فساد نقش کلیدی داشت. او معاون سیاسی وزارت کشور در دولت میرحسین موسوی بود و در حال حاضر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است و بارها از ضرورت پیوستن به گروه اقدام ویژه مالی یا اف‌ای‌تی‌اف (FATF) حمایت کرده است.

او در تازه‌ترین اظهاراتش، گفته بود ترور سید ابراهیم رئیسی کار اسرائیل بود و روسیه اطلاعات پدافندی جمهوری اسلامی را در اختیار اسرائیل قرار داد! صدر قرارداد با روسیه را هم کشک خواند و گفت روسیه به ترکیه که عضو ناتو است، اس ۴۰۰ فروخته، اما به ایران که متحدش است، اس ۴۰۰ نداده است.

مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی

صدر به واقعیت تحویل اس۳۰۰ از روسیه به ایران با یک تاخیر ۱۰ ساله هم اشاره می‌کند و می‌گوید مردم ایران خاطره خوشی از روس‌ها نداشتند و ندارند. علت این است که روس‌ها ۲۵۰ هزار کیلومترمربع از سرزمین‌های ایران را بلعیدند و روسیه دوران پوتین شش قطعنامه شورای امنیت به ویژه قطعنامه ۱۹۲۹ را که قطعنامه‌ای فلج‌کننده علیه جمهوری اسلامی بود، امضا کرد. مهم‌تر اینکه روس‌ها به ایران از پشت خنجر زدند و از ادعای امارات درباره جزایر تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی حمایت کردند.

در جنگ اخیر و جنگ قبلی که اسرائیل در واقع تمام مراکز پدافندی ما را زد، شک و تردیدهایی بود که چرا اسرائیل از این‌ها دقیق مطلع است. من تحلیلی به شما می‌گویم. روس‌ها اطلاعات را به اسرائیلی‌ها داده بودند. روسیه این است. البته اینکه به شما می‌گویم، معنایش نیست که روسیه نامرد و غربی‌ها مردند، ولی این‌ها اینجوری‌اند.

ایران اینترنشنال - مقام‌های ارشد اردنی هشدار دادند که تهدیدهای جمهوری اسلامی و متحدان منطقه‌ای آن در سال‌های اخیر «رو به افزایش» بوده و این روند را پس از دهه‌ها ثبات در کشوری که متحد غرب به شمار می‌رود، یک «پسرفت» توصیف کردند.

یک مقام امنیتی در اردن که نخواست نامش فاش شود به ایران‌اینترنشنال گفت: «فعالیت‌های تهدیدآمیز جمهوری اسلامی شامل تأمین مالی و جذب نیرو از سوی آن‌ها در سه سال گذشته سه برابر شده، تا جایی که حتی افرادی در دستگاه امنیتی هم به جاسوسی برای ایران متهم شده‌اند.»

او افزود: «برای جمهوری اسلامی ایجاد هر امکان و فرصتی در اردن، هرچند کوچک و محدود، مهم است.»

کشف انبار اسلحه و سرکوب

این منبع با اشاره کشف یک انبار اسلحه در نخستین ماه‌های سال جاری در این کشور گفت: «این انبار ابتدا به اخوان‌المسلمین نسبت داده شد و کشف آن سرکوب‌های گسترده‌ای در پی داشت، با این وجود فعالیت‌های جمهوری اسلامی پس از آن همچنان ادامه یافت.»

آن زمان اردن اعلام کرد ۱۶ نفر را به اتهام ساخت موشک‌های کوتاه‌برد، در اختیار داشتن مواد منفجره و سلاح‌های خودکار، پنهان کردن یک موشک آماده شلیک و جذب و آموزش غیرقانونی شبه‌نظامیان بازداشت کرده است.

اخوانِ ممنوعه

اخوان‌المسلمین جنبشی صدساله و پان‌عربی است که با نفوذ غرب و محو شدن دین در زندگی عمومی مخالفت می‌کند.

اعضای این گروه سال‌ها نفوذ قابل توجهی در پارلمان اردن و عرصه عمومی این کشور داشته‌اند. حماس نیز شاخه‌ای از این گروه به شمار می‌رود.

ایندیپندنت فارسی - به گزارش رکنا، مردی پس از هشت سال زندگی مشترک دریافت که دو فرزندش حاصل رابطه پنهانی همسرش با مدیر شرکت است. او پس از مشکوک شدن به رفتارهای همسرش، کودکان را به آزمایشگاه برد و نتیجه آزمایش «دی‌ان‌ای» نشان داد که هیچ‌یک از آنها فرزند او نیستند.

این مرد با مراجعه به پلیس شکایت کرد و ماجرا وارد روند قضایی شد. در جریان تحقیقات پلیس مشخص شد که همسر او سال‌ها با مدیر ۶۰ ساله شرکت، مردی به نام خسرو، رابطه داشته است. پزشکی قانونی نیز با آزمایش‌های لازم تأیید کرد که پدر اصلی دو کودک خسرو است.

متهمان پس از بازداشت در دادگاه حاضر شدند و هر دو اتهام زنای محصنه را رد کردند. همسر مدعی شد فرزندانش از طریق روش لقاح مصنوعی به دنیا آمده‌اند و هیچ رابطه نامشروعی نداشته است. با این حال، قاضی دادگاه اظهارات آنان را نپذیرفت و با استناد به مدارک و آزمایش‌های ارایه‌شده، حکم به اعدام هر دو صادر کرد.

شاکی در دادگاه تأکید داشت که همسرش زندگی او را نابود کرده و هیچ نشانه‌ای از پشیمانی در رفتار متهمان دیده نمی‌شود. او درخواست اشد مجازات برای هر دو نفر کرده بود و دادگاه نیز این درخواست را پذیرفت.

از اینستاگرام طنز سیاسی "هدلاین فردا" @headlinefarda

این کانال با استناد به سایت‌های معتبری مانند ایران‌اینترنشنال، پست‌های خبری طنز و جعلی منتشر می‌کند!

ایران اینترنشنال - وال‌استریت‌ژورنال در تحلیلی با اشاره به سیاست دولت‌های گذشته آمریکا در تصمیم مبنی بر عدم حمله به جمهوری اسلامی به دلیل امکان افزایش حمایت جامعه از حکومت، نوشت که جنگ ۱۲ روزه اسرائیل این فرضیات را از بین برد و اکنون «ترس تهران را فرا گرفته» و خامنه‌ای آزرده و جداافتاده شده است.

این روزنامه اشاره کرد بر خلاف موارد گذشته مرگ سرداران یا شخصیت‌های حکومتی، پس از جنگ اخیر هیچ گردهمایی عظیم سازمان‌یافته‌ای برگزار نشد.

وال‌استریت‌ژورنال افزود: «علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، جنگ را در پناهگاه‌های مختلف گذراند و گفته می‌شود سرگرم طراحی جانشینی‌اش بود. حضورهای گاه‌به‌گاه او و سخنرانی‌هایش به‌هیچ‌وجه خطابه‌های الهام‌بخش و پرشوری که مریدان انتظار داشتند نبود. او کوتاه‌گو، جداافتاده و آزرده شده است.»

در ادامه این مطلب آمده است: «مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور، با دستپاچگی از زنده ماندنش در حمله اسرائیل پز می‌دهد.»

این روزنامه با استفاده از عنوان «رسوایی ملی» نوشت که حکومت کارزار سرکوب وحشیانه راه انداخته تا با نام پاکسازی از جاسوس جامعه‌ای را بترساند که «دور پرچم گرد نیامده است.»

در پایان اشاره شد: «ترکیب غیرقابل‌پیش‌بینی بودن ترامپ و ستیزه‌جویی نتانیاهو، روحانیون را به شکلی بی‌سابقه متزلزل کرده است.»

نمایندگان ترمز‌بریده کجا متوقف می‌شوند؟ بررسی پیامدهای اظهارات ضدآژانس

ایران وایر - «گروسی عامل موساد است و ما خواهان محاکمه او هستیم.» «جواد حسینی‌کیا»، عضو کمیسیون صنایع مجلس دوازدهم، یک روز پس از اعلام توافق میان ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مصر، با اعلام این مطلب گفته: «ما مطلع هستیم که آژانس حتما اطلاعات سایت‌های هسته‌ای را به موساد داده است. گروسی خودش عامل موساد است و ما خواستار محاکمه او هستیم.» پیش‌تر، «فاطمه محمدبیگی»، نماینده قزوین نیز همین ادعا را مطرح و گفته بود: «گروسی اجازه ورود به کشور ما را نخواهد داشت و در صورت ورود، باید دستگیر شده و به‌عنوان متهم به جرمش رسیدگی شود.

ملت ایران هیچ‌گاه خیانت‌های مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای، آقای گروسی، را فراموش نخواهد کرد.» حسین شریعتمداری مدیر مسوول و نماینده ولی‌فقیه در روزنامه کیهان نیز همین ادعا را مطرح و خواستار اعدام گروسی شده بود. این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که وزارت امور خارجه در هماهنگی با شورای عالی امنیت ملی در تلاش برای متوقف کردن اجرای «مکانیسم ماشه» یا اسنپ بک توسط سه کشور اروپایی در شورای امنیت سازمان ملل متحد است. مکانیسمی که اجرای آن با بازگشت خودکار تحریم‌های گسترده و فلج‌کننده سازمان ملل، علیه ایران همراه خواهد شد.

حدود دو‌ماه پیش، در روز ۱۹خرداد۱۴۰۴ نیز «مجتبی زارعی»، نماینده تهران و عضو کمیسیون امنیت ملی نیز در توییتی مدعی شده بود: «اینک می‌دانیم کدام بمب‌های باند اسراییل در کدام نقطه و در کدام پناهگاه است، اعماق و امکانات نگهداری‌اش چیست، موادش چیست، آلیاژش کدام است، محاسباتش با ایران چگونه است؟ ضمنا بیش از ۱۰۰۰۰۰۰۰ برگ سند آوردیم که هر قسمتش را منتشر کنیم یک بحران در آسیا، اروپا و آمریکا به‌وجود خواهد آورد!» رجز‌خوانی بحران‌آفرینی که ۴روز بعد، با حمله اسراییل به ایران و ترور فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای همراه شد.

آتش زدن برجام در مجلس و شعله‌ور شدن منازعه میان ایران و آمریکا

اظهارات و رفتارهای هزینه‌زا و مخاطره‌آفرین نمایندگان مجلس شورای اسلامی، برای امنیت و منافع ملی ایران، مسبوق به سابقه است. جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی روز ۱۹اردیبهشت۱۳۹۷، در واکنش به خروج آمریکا به رهبری ترامپ از برجام، همزمان با سردادن شعار «مرگ بر آمریکا» در صحن علنی مجلس برجام و پرچم آمریکا را به آتش کشیدند. اقدامی که سطح منازعه میان ایران و آمریکا را افزایش و مسیر را بر تیم مذاکره‌کننده ایران، پرسنگلاخ‌تر کرد، تا در نهایت یک سال بعد در بن‌بست مذاکره ایران و آمریکا، به‌دستور «دونالد ترامپ»، رییس‌جمهور وقت آمریکا، «قاسم سلیمانی»، ترور و متعاقب آن به‌دستور پدافند هوایی سپاه پاسداران، هواپیمای مسافربری اوکراینی ساقط و حوادث اعتراضی پس از آن شکل گیرد و کشور یک بحران دیگر را تجربه کند.

منابع وابسته به ارتش اسرائیل گزارش دادند، در ماه‌های اخیر در خاک سوریه، گروه‌های تروریستی را که توسط واحد عملیات ویژه «نیروی قدس» سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هدایت می‌شدند، دستگیر کرده‌اند

کیهان لندن - در گزارشی که اکانت فارسی ارتش اسرائیل در «ایکس» روز جمعه ۱۲ سپتامبر (۲۱ شهریورماه) منتشر کرده، آمده در مجموعه‌ای از عملیات‌های ویژه در خاک سوریه اعضای چند گروه تروریستی که توسط «واحد ۸۴۰»، واحد عملیات ویژه نیروی قدس هدایت می‌شدند، دستگیر و برای بازجویی منتقل شدند.

این گروه‌ها با هدف انجام اقدامات تروریستی علیه کشور اسرائیل هدایت شده بودند. مشخص نیست مراحل بازجویی در کجا انجام شده اما به نظر می‌رسد این افراد به اسرائیل منتقل شده‌اند.

بر اساس این گزارش، در ماه‌های مارس و آوریل سال ۲۰۲۵، دو عضو میدانی سپاه پاسداران به نام «زیدان الطویل» و «محمد القریان» در خاک سوریه دستگیر شدند.

در ادامه این گزارش آمده است، در هفته‌های اخیر، چند گروه تروریستی که توسط تروریست‌های لبنانی وابسته به این واحد، قاسم صلاح الحسینی و محمد شعیب، هدایت می‌شدند، دستگیر شدند. قاسم صلاح الحسینی و محمد شعیب در ماه گذشته در لبنان کشته شدند.

الحسینی و شعیب نقش مهمی در مسیر قاچاق تسلیحات توسط جمهوری اسلامی از ایران به یهودا و‌ سامره و جبهه شمالی داشتند.

👈مطالب بیشتر در کیهان لندن

ارتش اسرائیل می‌نویسد: «در بازجویی‌های تروریست‌های دستگیرشده مشخص شد که برخی از آنها اصلاً نمی‌دانستند برای چه کسی فعالیت می‌کنند و جذب آنها به واحد ۸۴۰ اغلب بدون افشای اهداف واقعی این واحد و با استفاده از رشوه مالی انجام شده بود.»

تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی، حضور زنان هوادار تیم تراکتور در ورزشگاه سردار سلیمانی بنیان دیزل تبریز را نشان می‌دهد.

در ادامه مسابقات لیگ برتر، تیم‌های تراکتور و آلومینیوم روز جمعه، ۲۱ شهریورماه به مصاف هم رفتند.

***

ایران اینترنشنال - رسانه‌های اسرائیلی گزارش دادند ده‌ها بازیگر این کشور در یک حمله سایبری از نوع کلاهبرداری اینترنتی (فیشینگ) مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌اند. بر اساس گزارش‌ها، این حمله از سوی جمهوری اسلامی سازماندهی شده است.

اداره ملی سایبری اسرائیل در بیانیه‌ای اعلام کرد این بازیگران ایمیلی دریافت کرده‌اند که ظاهرا به فرآیند انتخاب بازیگر برای فیلمی از یک کارگردان مشهور مرتبط بوده است.

در این ایمیل از بازیگران خواسته شده بود علاوه بر ارسال ویدیوی تست بازیگری، مدارکی مانند کارت شناسایی، گذرنامه و نشانی محل سکونت خود را نیز ارائه دهند.

به گزارش رسانه‌های اسرائیلی، ده‌ها بازیگر پس از ارسال این مدارک برای فرستندگان ایمیل، پیام‌های تهدیدآمیزی دریافت کردند که این عملیات را به جمهوری اسلامی نسبت می‌داد.

اداره ملی سایبری اسرائیل به بازیگرانی که قربانی این حمله سایبری شده‌اند، توصیه کرد اسناد هویتی خود را تعویض کنند و این رخداد را به مراجع دولتی گزارش دهند.

جمهوری اسلامی طی سال‌های اخیر کوشیده است با به‌کارگیری روش‌های مختلف، در داخل اسرائیل شبکه‌های جاسوسی به وجود آورد و به اطلاعات طبقه‌بندی‌شده و حساس این کشور دسترسی پیدا کند.

شرکت امنیت سایبری اسرائیلی «دریم» ۱۳ شهریور گزارش داد گروه «عدالت میهنی»، وابسته به وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی، با استفاده از بیش از ۱۰۰ حساب ایمیل هک‌شده، کارزار فیشینگی علیه سفارت‌ها، وزارتخانه‌ها و سازمان‌های بین‌المللی در شش قاره جهان اجرا کرده است.

مقام‌های اسرائیلی ۲۷ مرداد اعلام کردند ماموران امنیتی حکومت ایران ده‌ها شهروند این کشور را از طریق تماس و ارتباطات اینترنتی برای خرابکاری و جاسوسی جذب کرده‌اند.

۲۳ مرداد، کانال ۱۲ تلویزیون اسرائیل گزارش داد عوامل جمهوری اسلامی در جریان جنگ ۱۲ روزه گوشی تلفن همراه آیلت شاکد، وزیر دادگستری پیشین اسرائیل را هک کردند.

استدلال حاکمان مستبد در مورد نياز به کنترل افکار؛ ارجاع به نمونه های بسيار نادر و خطرناک است. مثلا می گويند برای جلوگيری از ورود داعش به ايران بايد سخت گيری های امنيتی بکنيم و به اين بهانه هر بلايي بخواهند بر سر مردم می آورد.حتما اين حاکمان در دلشان بسيار ممنون از داعشی ها هستند که اين امکان را برايشان فراهم آوردند.

مثال ديگر؛ فلسفه وجودی و ايجادی نيروی پليس؛ وجود دزدها هستند. در نوع افراطی خاص جوامع مستبد؛ همه دزد هستند مگر خلاف آن ثابت شود.

سالهاست است که امثال آقای ج. آلف در شبکه های اجتماعی نسبت به اسلام و قران يا روشنفکری و تشيع و .... نفرت و جهل پراکنی می کنند. دريغ از اينکه يک کلمه حرف حساب و استدلال در لابلای گفتار ايشان يافت شود و حتی مطمئنم؛ ايشان معنی لغاتی که بکار می برد، نمی داند. در نظر ايشان؛ سکولار بودن يعنی فحش دادن به مسلمانها و قران و اعتقادات گروه زيادی از مردم جهان.

به خاطر دارم ايشان سالها قبل؛ نوشته هايي از همين دست را در سايت گويا منتشر می کرد و در خاتمه ی آن خود را استاد جامعه شناسی؛ ج. ا. معرفی می نمود. معمولا در پايين مقاله ايشان خوانندگان پر و پا قرص دائمی ايشان هم به او سلام و درود می فرستادند؛ خوانندگان ناشناسی که خود را با اسامی مستعار بسيار رکيکی معرف می کردند؛ مثلا يکی نام خود را "دارای آلت جنسی کلفت؛ ابول کلفت گذاشته بود و ديگری نام يکی از ستاره های صنعت پورن مونث را برگزيده بود .....

ده سال قبل؛ نامه ی کاملا محترمانه ی را برای او ارسال کردم که حاوی سئوالاتی از ايشان بود؛ اما دريغ از يک خط پاسخ.

امروز با ديدن حداقل دو مقاله در سايت گويا که از رفتار خطرناک ايشان ناراضی بودند؛ تصميم گرفتم متن نامه ی ده سال قبل خودم به ايشان را بصورت سرگشاده؛ با حذف نام وی؛ منتشر کنم:

انقلاب به تصمیم کسی صورت نمی‌گیرد. این‌طور نبود که مردم یک مرتبه از روی بی‌کاری در ۲۱ بهمن ۱۳۵۷ بگویند، خوب حالا فردا چه بکنیم؟! و بعد بگویند چون کار دیگری نداریم، پس برویم و انقلاب بکنیم!!

انقلاب بهمن ۱۳۵۷ در خلاء اتفاق نیفتاد. عوامل متعدد داخلی و خارجی در وقوع انقلاب نقش داشتند.

مهمترین عامل داخلی انقلاب، ولایت مطلقه پهلوی و شرکا، و شخص محمدرضا پهلوی بود. هشدارهایی که طی سال‌ها توسط نزدیک‌ترین معتمدهای او داده شد، درست از آب در آمد که می‌گفتند اگر به این نحوهٌ گرداندن کشور ادامه دهی، انقلاب خواهد شد! افکار عمومی منقلب شد، و با انقلاب در تاریخ ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، رژیم پهلوی به خودبراندازیِ خویش، زودتر رسید.

مهمترین عامل خارجی انقلاب، ولایت مطلقه سرمایه‌داری، و سلطه‌سالاری با افزون شدن خشونت و جنگ و فساد و تبعیض در غرب، به‌خصوص امریکا بود. افکار عمومی منقلب شد، و با انقلاب، سیاستمداران را از فساد و تزویر و خشونت، برحذر داشتند.

جنگ ویتنام و تجاوزها به حقوق و خشونت‌گستری و جنگ‌افروزی و فسادی که دولت و جامعه سیاسی امریکا را فرا گرفته بود، به حدی افکار عمومی امریکا را متاثر کرده بود که کانون اصلی گفتمان مبارزات انتخاباتی جیمی کارتر را، روی «حقوق بشر» و «مبارزه با فساد» متمرکز گرداند.

تجاوزها به حقوق و خشونت‌گستری‌ها و جنگ‌افروزی‌ها، به ویتنام محدود نمی‌شدند. همان‌طور که ولایت مطلقه فقیه و شرکا از «کمربند سبز شیعه» و تبدیل کاخ سفید به حسینیه سخن راندند، در بلوک غرب هم ولایت مطلقه سلطه‌سالاری و سرمایه‌داری برای «مبارزه با کومونیسم» و برای «حفظ منافع ملی» در هزارها کیلومتر دورتر و در سرزمین‌های ما، انگیزهٌ سیاست‌های خارجی آن‌ها به‌خصوص امریکا، سیطره بر دنیا و استعمار و استثمار بود. آن‌ها در بسیاری کشورها، افراد وابسته و وطن‌فروش را به قدرت رسانده بودند تا با سرکوب ملت، منابع طبیعی آن‌ها را به‌تاراج ببرند! شوری این آش، و تبعات آن به حدی بود که این سیاست خارجی هم، افکار عمومی امریکا را منزجر کرده بود. فشار افکار عمومی علیه تجاوزها به حقوق، توسط دست‌نشاندگان امریکا در کشورهای دیگر، از جمله ایران، افزایش یافته بود.

صادق بیگدلی (وکیل در کانادا) - در این ویدیو توضیح میدهد که اکثر ایرانیانی که خودشون را چپ می‌دونند اساسا چپ نیستند؛ لیبرال هستند

***

۱. مقدمه

بازدارندگی جنگی، به‌ویژه در مناطق پرتنش مانند خاورمیانه، به عوامل متعددی از جمله اقتصاد، انسجام اجتماعی، مدیریت بحران‌های داخلی، حمایت متحدان، اقتصاد غیررسمی، امنیت غذایی و امنیت سایبری بستگی دارد. رژیم ولایی و اسرائیل، با اقتصادها و ساختارهای اجتماعی متفاوت، در جنگ کوتاه‌مدت ژوئن ۲۰۲۵ رویارویی محدودی داشتند که نشان‌دهنده تأثیر این عوامل بر بازدارندگی بود. رژیم ولایی از استراتژی‌های نامتقارن مانند پهپادهای کم‌هزینه بهره برد، در حالی که اسرائیل بر فناوری پیشرفته و حمایت متحدان تکیه داشت. این یادداشت با بررسی شاخص‌های اقتصادی، تنگناهای داخلی، نقش متحدان، سرمایه اعتماد اجتماعی و متغیرهای جدید (اقتصاد غیررسمی، امنیت غذایی و امنیت سایبری)، به تحلیل مقایسه‌ای توانایی بازدارندگی دو کشور می‌پردازد. بنابراین هدف آن است که بر پایه اطلاعاتی که در دسترس است یک ارزیابی از موقعیت اقتصادی طرفین نزاع انجام شده و از جانبداری خودداری شود. ناگفته پیداست که علی‌رغم رجزخوانی طرفین، متغیرهای اقتصادی و اجتماعی در عالم واقعیت، میزان بازدارندگی را تعیین می‌کنند.

۲. شاخص‌های اقتصادی و بازدارندگی

۲.۱. تولید ناخالص داخلی

تولید ناخالص داخلی (GDP) نشان‌دهنده ظرفیت اقتصادی برای تأمین مالی عملیات جنگی، تاب‌آوری و جبران زیان‌های جنگ است. تا سپتامبر ۲۰۲۵، تولید ناخالص داخلی اسرائیل حدود ۵۲۰ تا ۵۶۰ میلیارد دلار با رشد تقریبی ۳ درصد بوده است، که انعطاف‌پذیری آن را حتی در شرایط جنگی نشان می‌دهد. اقتصاد اسرائیل متنوع، درون‌زا و برون‌گراست و بر فناوری پیشرفته استوار است. در مقابل، رژیم ولایی با تولید ناخالص داخلی ۳۵۰ تا ۴۰۰ میلیارد دلار، پس از جنگ ژوئن ۲۰۲۵ با رشد منفی ۱ تا ۲ درصد مواجه شده است، عمدتاً به دلیل تحریم‌ها و خسارات جنگی. اقتصاد رژیم ولایی به نفت وابسته، برون‌زا و درون‌گراست و تنوع لازم را ندارد، که آن را در برابر شوک‌های اقتصادی آسیب‌پذیر می‌کند.

۲.۲. بودجه نظامی

هر دو کشور حدود ۴ تا ۶ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به امور دفاعی اختصاص می‌دهند، اگرچه آمار رسمی ممکن است دقیق نباشد. این مقدار برای رژیم ولایی معادل ۱۰ تا ۲۰ میلیارد دلار و برای اسرائیل ۲۵ تا ۳۵ میلیارد دلار است. اسرائیل بر کیفیت و فناوری پیشرفته تمرکز دارد، در حالی که رژیم ولایی بر کمیت و نیروهای نیابتی تکیه می‌کند. این تفاوت، توانایی اسرائیل برای عملیات دقیق و پرهزینه را تقویت می‌کند، در حالی که رژیم ولایی بازدارندگی نامتقارن ایجاد می‌کند.

کودتا بود یا نبود

از زبان خودشان

به اسباب‌چینی هایشان بنگریم

بخش ب

چنانکه در بخش الف گفته شد:

هدف از این نوشته، که با استفاده از پژوهش های گرانبهای زنده‌یاد دکتر مصطفی علم صورت گرفته، به هیچوجه انکار اعتبار مشروطه ی سلطنتی در ایران نیست. درست به عکس. نظام مشروطه ی ایران هیچگاه با رای آزاد ملت ایران تغییر نیافته است؛ حقیقتی که نویسنده در مقاله ی«واکنش ها به بیانیه ی موسوی» بطور انکارناپذیر نشان داده است. اما این بدان معنی نیست که حقیقت تاریخی را نپذیریم. حقیقت تاریخی تضادی با اعتبار قانون اساسی مشروطه ندارد که هیچ؛ درست بسود آن است.

* *

«روز ۲۵ ژوئن ۱۹۵۳ در جلسه‌ای با حضور جمعی از رهبران آمریکا در وزارت خارجه از جمله برادران دالس، چارلز ویلسون وزیر دفاع، والتر بیدل اسمیت و کرمیت روزولت تصمیم گرفته‌شد عملیات "آژاکس" بموقع اجرا گذاشته‌شود. هندرسن و بایرود که در جلسه حضور داشتند نه له و نه علیه این تصمیم موضعی اتخاذ نکردند. محرک اصلی در درجه‌ی اول در مورد اتخاذ این تصمیم جان فاستر دالس وزیر خارجه بود که عقیده داشت بیطرفی مصدق نشانه‌ای از ضعف او در برابر کمونیستها محسوب می‌شود. با این ترتیب آیزنهاور نیز که عمدتاً بر قضاوت دالس و اسمیت تکیه می‌کرد با اجرای نقشه موافقت کرد. در مورد عکس‌العمل احتمالی شوروی در برابر کودتا احساس عمومی در جلسه چنین بود که چون استالین در ماه مارس فوت کرده و رهبری جدید آن کشور هنوز مواضع خود را استحکام کافی نبخشیده و یکپارچگی لازم را به‌دست‌نیاورده اتحاد شوروی در آن شرایط از درگیری ایران اجتناب خواهدکرد. با وجود این به عنوان يك اقدام احتیاطی اضطراری قرار شد ستاد مشترک آمریکا، درباره‌ی تمرکز عمومی نیروهای آمریکایی که امکان دارد آنها را در جنوب ترکیه و در حوالی بصره در عراق تجهیز کرد برای مقابله با یک کودتای احتمالی از جانب حزب توده در ایران تدابیر لازم را اتخاذ کند^۲۰.»

«نقشه‌ی کودتای آمریکایی - انگلیسی که قرار بود اجرا شود دارای ۴ نکته اساسی به این شرح بود: یک مبارزه‌ی سیاسی و تبلیغاتی دامنه دار به‌راه بیفتد که ضمن آن مصدق به عنوان چهره‌‌ی مرموز کمونیست نقابدار معرفی شود؛ اپوزیسیون نیز تشویق به ایجاد هرج‌ومرج و آشوب گردد. شاه زیر فشار قرار گیرد که مصدق را برکنار کند و زاهدی را به جای وی منصوب نماید و بالاخره پشتیبانی افسران ارتش برای جانشینی زاهدی به جای مصدق جلب گردد. ویلبر و روزولت خوراک تبلیغاتی لازم علیه مصدق را، که به فارسی ترجمه شد و در اختیار سیا قرار گرفت، تهیه کردند؛ اوراق تبلیغاتی با بهره‌مندی از اولویت درجه‌ی اول از دسترسی آژانسهای مطبوعاتی دور نگاه‌داشته‌شد و بسرعت با هواپیما به تهران ارسال گردید^۲۱.»

«در این میان زاهدی و همدستانش که از جانب شاه نیز پشتیبانی می‌شدند اپوزیسیون مجلس را تحریک کردند تا بر شدت حملات خود علیه مصدق بیفزاید. طرفداران دولت که به این نتیجه رسیده‌بودند که کاشانی با اهداف مخالفان همسویی نشان می‌دهد وی را از ریاست برکنار کردند و عبدالله معظمی از هواداران جبهه ملی را به ریاست جدید مجلس برگزیدند. این امر بشدت به کاشانی برخورد و او باتفاق دیگر نمایندگان مخالف تصمیم گرفت جلوی تصویب هر لایحه‌ای را که مصدق، خارج از حوزه‌ی اختیارات فوق العاده‌ی خویش به مجلس تقدیم کند، بگیرد. جبهه ملی دید با این ترتیب مجلس عملا فلج شده‌است، و از این رو ۲۷ تن نمایندگانی که رسما عضو آن جبهه بودند، روز ۱۴ ژوئیه ۱۹۵۳ استعفای خود از سمت نمایندگی مجلس را اعلام داشتند. به دنبال آنها ۲۵ نماینده‌ی دیگر نیز بدلایل مشابه یا مختلف دیگری دست به استعفا زدند. بر اثر این وضع کل تعداد نمایندگان مجلس به بیست‌وچند نفر رسید و با این ترتیب عملا مجلس از انجام وظایف خویش بازماند.

روز ۲۲ ژوئیه تظاهرات دامنه داری در تهران برگزار شد که شرکت کنندگان در آن تقاضا داشتند مجلس رسماً منحل اعلام شود. آنچه در این تظاهرات اهمیت بسیار داشت قدرت نمایی عظیم شرکت کنندگان توده‌ای در برابر تعداد ناچیز طرفداران جبهه ملی بود. انگلیس ها فرصت را مغتنم شمرده و به آمریکایی ها چنین وانمود کردند که هواداران مصدق را عمدتاً کمونیستها تشکیل می‌دهند اما واقعیت آن بود که کاشانی و بقایی که استادان تجهیز جمعیت و براه انداختن نمایشهای خیابانی بودند با انحلال مجلس موافقت نداشتند. در حالی که حزب توده طرفدار جدی منحل شدن مجلس بود.

روز ۲۷ ژوئیه مصدق طی یک پیام رادیویی خطاب به ملت گفت: بعضی قدرتهای خارجی تصمیم به سرنگون کردن او گرفته‌اند تا طرفداران خودشان را روی کار بیاورند و در اجرای این نقشه گروهی از نمایندگان مجلس با آنها همکاری می‌کنند. وی اضافه کرد در نظر دارد از طریق اجرای یک رفراندم از مردم سؤال کند آیا مایل به ادامه‌ی کار چنین مجلسی هستند یا نه؟ و اگر مردم ادامه‌ی چنین مجلسی را بخواهند او استعفا خواهدکرد. در رفراندمی که به دنبال این نطق انجام گرفت مردم به انحلال مجلس رأی دادند و آمریکا و انگلیس بر دامنه‌ی اتهامات خود مبنی بر اینکه مصدق با پشتیبانی کمونیستها دوره‌ی مجلس را لغو کرده‌است افزودند. در این اوضاع و احوال مصدق با سفیر شوروی مذاکراتی درباره‌ی توسعه‌ی روابط اقتصادی با آن کشور انجام داد و باز آمریکا و انگلیس اتهامات تازه‌ای وارد آوردند مبنی بر اینکه مصدق ایران را به روسها فروخته‌است ولی حقیقت آن بود که بتازگی مصدق تقاضای شوروی مبنی بر تجدید امتیازنامه‌ی شیلات شمال را رد کرده‌بود^۲۲.»

«در شرایط هرج و مرج و نابسامانی که به دنبال قتل افشارطوس، انحلال مجلس و تفرقه در صفوف رهبران جبهه ملی پیش‌آمده‌بود سیا زمینه را برای اجرای نقشه‌ی کودتا کاملا مساعد یافت اما هنوز به شاه در مورد این توطئه و نیازی که به پشتیبانی وی از آن از طرف وی احساس می‌شد، چیزی نگفته‌بودند. هندرسن در ایران نبود و باید پیام از طریق شخصی به شاه رسانده می‌شد که کاملاً مورد اعتمادش بود. روزولت تصمیم گرفت از پرنسس اشرف، خواهر دوقلوی شاه که به خاطر انجام اقدامات خرابکارانه علیه دولت مصدق به حالت تبعید در فرانسه به‌سرمی‌برد برای اجرای این منظور استفاده کند.»

عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی، اعلام کرد احتمال مبادله مهدیه اسفندیاری، شهروند ایرانی زندانی در فرانسه به‌دلیل حمایت از حماس، با زندانیان فرانسوی در ایران طی «روزهای آینده» وجود دارد.

عراقچی شامگاه پنج‌شنبه ۲۰ شهریور در مصاحبه با صدا و سیمای جمهوری اسلامی گفت مذاکرات تهران و پاریس برای مبادله زندانیان «به مراحل نهایی خود نزدیک شده» است.

او در عین حال تاکید کرد هنوز زمان دقیقی برای مبادله زندانیان میان دو طرف مشخص نشده اما احتمال می‌رود این اقدام در «روزهای آینده» صورت گیرد.

عراقچی افزود علاوه بر وزارت امور خارجه، قوه قضاییه و نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی نیز در این روند دخیل هستند و پس از طی مراحل لازم، «ترتیبات اجرایی» فرآیند تبادل زندانیان با طرف فرانسوی انجام خواهد شد.

در سوی دیگر، ژان نوئل بارو، وزیر خارجه فرانسه، بامداد جمعه ۲۱ شهریور گفت که مایل نیست درباره این «موضوعات حساس و بسیار جدی» اظهار نظر کند.

او در ادامه به رادیو فرانس اینتر گفت: «فرانسه همواره خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط اتباع خود در ایران است.»

ساعتی پیش شبکه ۱۳ اسرائیل: موضوع مهمی در حال وقوع است

یدالله کریمی پور

هم چنین دو سه ساعت پیش، نتانیاهو که در حال سخنرانی در شهرک معالیه ادومیم بود، در اقدامی ناگهانی نشست خبری را به دلایل نامعلومی ترک کرد. فقط گفت؛ نمی شود جزییات این اقدام را فاش کند.

مفسرین خبری آن را نشانه طرح بزرگ دیگری از سوی ارتش اسرائیل پیش بینی کرده اند.

ولی به گمانم‌دلیل ترک کردن شهرک معالیم توسط‌ نتانیاهو، رفتن به آن منطقه برای امضای طرح E1 بود‌، که یک فاز مهم در سیاست اراضی کرانه باختری است.

طرح E1 منطقه ای حساس است بین خاور بیت المقدس(اورشلیم) و شهرک معالیم. چنان چه اجرا شود، امکان جدایی جغرافیایی کرانه باختری را برای فلسطینی ها تشدید می کند و بر چشم انداز یک دولت فلسطینی مستقل، تاثیری بسیار جدی دارد. این اقدام اسراییل با مخالفت شدید بین المللی همراه بوده است. چون‌ آن را مانعی بزرگ برای راه حل دو دولتی می دانند.

نتانیاهو امروز طی سخنرانی در این شهرک گفت: هرگز دولت فلسطینی در کار نخواهد بود. این اراضی بخشی از میراث‌، امنیت و زمین اسرائیل است.

تکمیلی:

فیلم فرار عامل تیراندازی به چارلی کرک

در ویدیویی که مقامات یوتا منتشر کردند مردی (که به گفته آنها مظنون تیراندازی به چارلی کرک است) از بالای پشت بام می دود و بعد به پایین پریده و با عبور از خیابان مقابل به محوطه پارک مانند و پر از درخت می رود.

تصاویر ضارب ترور چارلی کرک

اولین تصاویر از ضارب چارلی کرک، طرفدار و حامی ترامپ و نتانیاهو 🔺رسانه‌های آمریکا تصاویری از ضارب «چارلی کرک»، فعال سیاسی طرفدار ترامپ و حامی سرسخت نتانیاهو و رژیم "اسرائیل" و سلاحی که با آن کرک را به قتل رساند، منتشر کردند.

منوتو - جلسه توجیهی اف‌بی‌آی در یوتا به‌ تازگی به پایان رسید و اطلاعات تازه‌ای درباره مظنون منتشر شد: مظنون هنوز فراری است، اما گفته می‌شود در سن دانشگاهی بوده و مرد است.

مقامات یک تفنگ بولت اکشن با قدرت بالا کشف کرده‌اند که برای بررسی به آزمایشگاه ارسال می‌شود.

آثار کف دست و ساعد مظنون نیز یافت شده است. اف‌بی‌آی تصاویر و ویدئویی از مظنون در اختیار دارد، اما مکان او و مسیر فرارش هنوز مشخص نیست. حرکت مظنون ردیابی شده؛ او وارد دانشگاه شده و پس از تیراندازی محل را ترک کرده است. احتمال انتشار تصاویر مظنون وجود دارد اگر پلیس نتواند او را پیدا کند.

وال استریت ژورنال: بازرسان مهماتی را پیدا کرده‌اند که روی آن‌ها عباراتی مرتبط با ایدئولوژی ترنسجندر و ضد فاشیستی حک شده بود؛ این مهمات درون همان تفنگی قرار داشت که مقامات معتقدند در تیراندازی مرگبار به چارلی کرک استفاده شده است. این خبر بر اساس یک بولتن داخلی نیروهای انتظامی و گفته فردی آشنا با تحقیقات منتشر شده است:

:::

گزارش اولیه:

چارلی کرک ترور شد

دونالد ترامپ از کشته شدن چارلی کرک، فعال محافظه‌کار آمریکایی خبر داد؛ رئیس جمهوری دستور داد پرچم‌های آمریکا نیمه‌افراشته شوند

چارلی کرک، فعال ۳۱ ساله محافظه‌کار و بنیانگذار گروه «ترنینگ پوینت یو‌اس‌ای» (نقطه عطف آمریکا) روز چهارشنبه ۱۹ شهریور در حین سخنرانی در برای دانشجویان در فضای باز دانشگاه «یوتا ولی» در ایالت یوتا هدف گلوله قرار گرفت و پس از آنکه به بیمارستان منتقل شد جان باخت. خبر کشته شدن او را رئیس جمهوری آمریکا اعلام کرد. چارلی کرک به انجام مناظره‌های چالشی با دانشجویان در دانشگاه‌ها شهرت داشت و در شبکه‌های اجتماعی نیز فعال بود. دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا، جی‌دی ونس، معاون، قانون گذاران آمریکایی و دیگر چهره‌ها از جمله نخست وزیر اسرائيل، بنیامین نتانیاهو به این تیراندازی واکنش نشان دادند.

آقای ترامپ در پیام تسلیتی نوشت «چارلی کرک بزرگ، و حتی افسانه‌ای، درگذشت. هیچ‌کس قلب و روح جوانان ایالات متحده آمریکا را مانند چارلی درک نکرد. او محبوب و مورد ستایش همه بود، به‌ویژه من، و اکنون دیگر در میان ما نیست. من و ملانیا همدردی خود را به همسر زیبایش، اریکا، و خانواده‌اش ابراز می‌کنیم. چارلی، ما دوستت داریم!» او همچنین گفت به افتخار «چارلی کرک، یک میهن‌پرست آمریکایی حقیقتاً بزرگ، دستور می‌دهم تمام پرچم‌های آمریکا در سراسر ایالات متحده تا عصر یکشنبه ساعت ۶ بعد از ظهر به حالت نیمه‌افراشته درآیند.»

چارلی کرک کیست؟

چارلی کرک به دلیل حمایت از سیاست‌های جمهوری‌خواهان و به ویژه سیاست‌های دونالد ترامپ شناخته می‌شود و در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های خبری محافظه‌کار حضور فعالی دارد. کرک همچنین کتاب‌هایی نوشته و در سخنرانی‌ها و برنامه‌های تلویزیونی شرکت می‌کند تا دیدگاه‌های سیاسی خود را ترویج دهد.

چارلی کرک (Charlie Kirk) یک فعال سیاسی، نویسنده و مفسر محافظه‌کار آمریکایی است. او بنیان‌گذار و رئیس سازمان Turning Point USA است، که یک گروه محافظه‌کار جوانان در آمریکا به شمار می‌رود و در دانشگاه‌ها فعالیت می‌کند تا ایدئولوژی محافظه‌کارانه را تبلیغ کند.

:::

مسعود نورمحمدی

ترور چارلی کرک، فعال سیاسی محافظه‌کار آمریکایی، در دانشگاه یوتا تنها یک حادثه امنیتی داخلی نیست؛ بلکه پرده از تناقضی قدیمی در سنت چپ‌گرایی جهانی برمی‌دارد: جریان‌هایی که سال‌ها شعار مبارزه با خشونت و دفاع از حقوق مردم را سر داده‌اند، خود در بزنگاه‌ها به خشونت متوسل می‌شوند.

چپ و شعار ضد خشونت

در آمریکا، لیبرال‌ها و چپ‌ها دهه‌ها پرچمدار مبارزه با فرهنگ اسلحه بوده‌اند. آن‌ها از «کنترل سختگیرانه بر فروش اسلحه» و «پایان دادن به تیراندازی‌های جمعی» سخن گفته‌اند. اما اگر عامل تیراندازی اخیر، چنان‌که برخی گمانه‌زنی‌ها می‌گویند، با انگیزه‌های چپ‌گرایانه عمل کرده باشد، پرسش بزرگی مطرح می‌شود: چگونه جریانی که خود را دشمن خشونت می‌خوانَد، دست به ترور می‌زند؟

تجربه تاریخی خشونت چپ

این تناقض البته جدید نیست. در قرن بیستم، گروه‌های رادیکال چپ در آمریکای لاتین، اروپا و خاورمیانه بارها از اسلحه برای رسیدن به آرمان‌هایشان استفاده کردند. از «راه درخشان» پرو و فدراسیون‌های چریکی در کلمبیا تا بادر-ماینهوف در آلمان، چپ رادیکال نتوانست میان شعار آزادی و ابزار خشونت تمایز قاطع بگذارد. نتیجه، بی‌اعتباری سیاسی و فراهم شدن بهانه برای سرکوب گسترده‌تر بود.

ایران: میراث فدائیان و مارکسیست‌ها

در ایرانِ پیش از انقلاب، سازمان‌های چپ مانند فدائیان خلق و گروه‌های مارکسیستی بارها به ترور و مبارزه مسلحانه روی آوردند. بخشی از آنان بعدتر یا در خدمت جمهوری اسلامی قرار گرفتند یا در تبعید به تکرار همان الگو ادامه دادند. حتی امروز نیز در فضای اپوزیسیون ایرانی، گرایش چپ غالباً نه با برنامه سیاسی سازنده، بلکه با «حذف» شناخته می‌شود: حذف فیزیکی در گذشته و حذف شخصیت و حیثیت در فضای رسانه‌ای امروز.

کانال تلگرام آرزوی فردای بهتر

پیروز نهایی ماراتون دموکراسی در ایران مردم هستند و منافع مردم در این است که فعلا در مقابل اختناق اجتماعی ناشی از حکومت ایدئولوژیکی و مذهبی و فقر و فلاکت اقتصادی ناشی از سوءمدیریت و فساد و رانت خواری مسئولین و آقازاده های فاسدشان و محدودیت های سیاسی که حکومت به انها تحمیل کرده از خود مقاومت مدنی نشان بدهند و به هر ضرب و زوری که شده تا واپسین لحظات و تا زمان فرا رسید تغییرات بزرگ برغم همه مشکلات و محدودیت های اجتماعی و سیاسی و اقتصادی در صحنه های اجتماعی حضور مستمر داشته باشند و غفلت جایز نیست.

توافق با گروسی به نفع مردم ایران است چرا که با هر عقب نشینی که حاکمیت در مقابل غرب از خود نشان می دهد متعاقبا در داخل ریزش بزرگ صورت می گیرد و عاقبت این ریزش ها با مرور زمان به جای می رسد که مجبور به پذیرش مطالبات بحق مردم می شود.

حکومت نه در سطح بین الملل و نه در داخل و نه در مقابل واقعیت های اجتماعی قدرت انطباق خود را از دست داده و اگر برای بقای خودش کاری نکند مثل نپال با یک شوش بزرگ و همگانی روبرو می شود شورشی که در ادامه اگر کنترول نشود به انقلاب می رسد و ریزش تعیین کنند بیشتر در همان لحظات انتهایی صورت می گیرد که بعضا کار را تمام می کند.

در ان زمان دیگر برای هر ابتکار عملی دیر شده و کاری از دست کسی بر نمی آید چه برسد به گذار مسالمت آمیز و انتخابات آزاد لذا حکومت فعلا که قدری برایش فرصت و زمان باقی مانده اجازه بدهد مردم ارزش گذاری کنند و در نهایت انتخابات آزاد برگزار کند.

روحانیون یا از طرق مسالمت آمیز و یا از طریق انقلاب از میدان سیاست حذف خواهند شد لذا مردم همچنان گام به گام تحولات سیاسی و اجتماعی را دنبال می کنند تا به مرحله فشار از پایین یعنی قدرت ملی برای دموکراسی و ازادی و فشار از بالا که از طریق جامعه جهانی به حاکمیت وارد می شود برسند.

مضافا به اینکه تحریم های اقتصادی همانگونه که موجودیت مردم را نشانه گرفته ارکان مدیریتی حاکمیت را فلج می کند و به عقب نشینی های بزرگتر تن می دهد.

جمهوری اسلامی دیر یا زود به مرحله می رسد که با این سیستم مدیریتی دیگر نخواهد توانست مملکت را اداره بکند و فرو می ریزد.

هادی خرسندی

ویژه خبرنامه گویا

امروز می شنیدم در کلابهاوس ایرانی اتاقی زده بودند به مناسبت زادروز پیامبر اسلام و صحبت زیاد راجع به ایشان بود از جمله همسران و برده ها و غنائمه! های جنگی. یکی سوال نوشت که «حضرت در ملأعام با همسرانش ظاهر میشد آیا؟». جوابی نگرفت. به یادم افتاد که یکی دو هفته پیش، این تیتر چند روزی جزو پربیننده های گویانیوز بود:

«بوسه عاشقانه حسن پورشیرازی و مهناز افضلی در جشن منتقدان خبرساز شد.»

شرحش اینکه «ویدئویی از بوسیدن حسن پورشیرازی توسط همسرش، مهناز افضلی در پانزدهمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان در فضای مجازی وایرال شده.». به یادآوردم که چند سال پیش هم آمده بود که:

«بوسه جنجالی نوید محمدزاده، بازیگر ایرانی و همسرش فرشته خبرساز شد!»

یکی دو ثانیه در مقابل عکاس (به اندازه کلیلک دوربین) بازیگر محبوب لب بر لب همسرش گذاشته بود که سونامی تیترها زد به فضای مجازی و زیر این تیترها عکسی یا ویدئوئی یا چند سطر خبر به فلاکت:

بوسه جنجالی نوید محمدزاده، بازیگر ایرانی و همسرش فرشته. - ويدئوی بوسه عاشقانه نوید محمدزاده و فرشته - نوید محمدزاده و فرشته حسینی ممنوع الکار شدند - واکنش پیمان معادی به بوسه جنجالی نوید محمدزاده و فرشته - جنجال بوسه عاشقانه نوید محمدزاده روی فرش قرمز فستیوال کن - عکس بوسه جنجالی نوید محمدزاده و فرشته، لو رفت! - حمله شدید سردبیر روزنامه نزدیک به رهبری به بوسه جنجالی فرشته حسینی و نوید محمدزاده - واکنش عاشقانه نوید محمدزاده به بوسیدن فرشته حسینی - صحنه کامل (!!؟؟) بوسه نوید محمد زاده و فرشته حسینی روی فرش قرمز کن - اسلوموشن بوسه جنجالی - لحظه بوسیده شدن فرشته حسینی توسط نوید محمدزاده - انتقاد متفاوت بازیگر معروف از بوسه عاشقانه نوید محمدزاده. (اقتصاد آنلاین)! - (کلاً در بکار بردن علامت تعجب و علامت سوال صرفه جوئی کردم.)

واکنش کیهان به بوسه جنجالی نوید محمدزاده و فرشته حسینی

« رفتار یک بازیگر پرهیاهو و همسرش در حاشیه جشنواره فیلم کن با حجب و حیای انسان ایرانی در تضاد است. نمایش «فرهنگ ایرانی- اسلامی» هنر می‌خواهد که شما ندارید! »

نظر یک کارشناس!

محمود گبرلو، مجری تلویزیون و کارشناس سینما در یک برنامه زنده تلویزیونی به انتقاد از بوسه جنجالی نوید محمدزاده و فرشته حسینی در جشنواره کن پرداخت.

حضور عوامل فیلم «برادران لیلا» در جشنواره کن با حواشی زیادی همراه بود اما یکی از جنجالی ترین این حواشی، بوسه ی نوید محمدزاده، بازیگر فیلم «برادران لیلا» و همسرش فرشته حسینی روی فرش قرمز جشنواره کن بود که با واکنش های زیادی در ایران مواجه شد. (جنجال را خودهاشان آفریدند که واکنش نشان دهند!.)

(و حالا کربلای معهود!)

«برخی این رفتار را در ملأعام درست نمی دانستند و برخی هم به دلیل همزمانی این اتفاق با ایام سوگواری ملت ایران به خاطر فاجعه متروپل، حرکت جنجالی این زوج مشهور را بی تفاوتی به شرایط کشور می دانستند و منتقد وقت نشناسی آن ها بودند.» - (باور کنید.)

اینطوری بهتر میشد:

عکاس: میشه یک لحظه هم را ببوسید؟ - نه آقا فاجعه متروپل! - الله الله الله. - الله اکبر. لا اله الالله. ایران ایران ایران رگبار مسلسل ها .... عزا عزاست امروز، روز عزاست امروز ....

باری هموطنان. فضای مجازی ایرانی نمایشگاهی شده بود از تنگ نظری ها، دنائت ها، حسادت ها،‌‌ عقده ها، بدذاتی ها، حقارت ها، حسادت ها، تنگ نظری ها، حقارت ها، حسادت ها (بله تکرار) و خالی کردن دق دلی های ملّی! و البته جلب مشتری و گدائی لایک!

این ژورنالیسم هوچی و حقیر در عین حال یک خوشرقصی پنهان در بطن خودش داشت که آنکه میخواهند ببیند، می بیند و آن، فتوای رهبر معظم است:

فتوای آیت‌الله خامنه‌ای

• پرسش: آیا بوسیدن همسر در حضور فرزندان یا دیگران جایز است؟

• پاسخ: در صورتی که موجب مَفسَده و تحریک شهوت دیگران یا جریحه‌دار شدن عفت عمومی نشود، اشکال ندارد، ولی بهتر است در منظر دیگران این کار انجام نشود.

***

راستش این همه مقدمه در رابطه با منظومه ای که اینجا آورده ام نه چندان لازم بود نه زیاد مربوط! اما مدت ها در پی این فرصت بودم!، وگرنه همین که کسی در کلابهاوس اشاره به رفتار پیامبر با همسر و همسران و کنیز و کنیزان و غنائمش میکرد مناسبتی بود که نگاهی به «سیره نبوی» بکنیم، برای روشن شدن اذهان عمومی.

***

رفتار پیامبر با همسران و غیره!

خبر آمد که شخصی هفته پیش

ببوسیده عیال شرعی خویش

.

زن خود را گرفته ماچ کرده

لبش چون هندوانه قاچ کرده

.

زنش شرعی، زنش عقدی، به ماچه؟

چرا پیش همه او را بماچه؟

.

تماسی ساده هم در روز روشن

نمی باشد روا بر شوهر و زن

.

چنین بوسیدنی در هر مراسم

بود توهین به روح حاج قاسم

***

مسلمانا بیا درسی تو امروز

از آن پیغمبر اکرم بیاموز

.

که همسر را فقط در کنج خانه

ببوسیدی و آنهم مخفیانه

.

اگر بردی عیالش را به بازار

نبوسیدی لب او را در انظار
.

(اگرچه هیچکس در آن هیاهو

ندانستی رسول اکرم است او

نه تصویری از آن حضرت شدی چاپ

نه عکسش بود در اینستا و واتساپ!

نه بر دور سر او هاله نور؛

خبر دادی نبی میآید از دور)

.

ولی با اینهمه آن نازنین مرد
جوانب را رعایت ها همی کرد

.

چو کاری مَفسَده آمیز بودی

نبی را زان عمل پرهیز بودی

.

مواظب بود در انظار مردم

بپرهیزد ز تحریک و تورّم!

.

همی گفتی نباشم بنده راضی

که کس افتد به فکر بچه بازی

.

بله، حضرت فقط در پشت پرده

لبان عایشه را ماچ کرده

.

ولی در کوچه و بازار بی شک

بغل میکرد او را مثل کودک

.

خلایق بی خبر از پشت پرده

چه خوش بودند با آن پیرمرده

.

که آورده ست طفلش را به بازار:

-«عجب نازه، خدا او را نگهدار»

.

-«چه دختر بچه ای، خیلی ملوسه»

-«نوه تونه؟ عجب! عین عروسه»

.

و حضرت با کلامی وحی گونه

بگفتی «بچه همسایه مونه!»

.

برای حفظ ظاهر پیش آنها

به او میگفت «میریم خونه قاقا!»

.

بناگه چشم بچه گرد گشتی!
ولی حضرت سریعاً میگذشتی

***

شنیدی ای مسلمان این حکایت؟

چنین میکرد آن حضرت رعایت

.

وگر پرسی ز اوصافش اضافه

ترا من میبرم زیر ملافه!:

.

ببین! حتی زمانی که پیمبر

ویار سینه میفرمود و دختر

.

نکردی یک چنین کاری در انظار

در این مورد روایت هست بسیار

.

همی رفتی سراغ دختر خویش

سری زیر ملافه برده ای پیش

.

بگفتی: فاطمه، ای جان بابا

بده پستان خود را بی محابا!

.

عزیزم، دخترم، نازم، ملوسم

بده تا بو کنم بابا، ببوسم

.

چه کُرکی روی پستانهاته بابا

همین ها قاتل باباته بابا

.

بهشت من لب تو، سینه توست

کجا لذت به از این میتوان جست؟

.

بده پستان الی غیرالنهایه

به من نازل بکن مانند آیه

***

چنین میکرد پیغمبر به پنهان

نه در مهمانی و کوچه خیابان

.

برای اینکه او شرم و حیا داشت

به افکار عمومی اعتنا داشت

.

تو گر هستی سلبریتی بهرحال

نکن در جامعه با همسرت حال

.

عمل مثل رسول الله ما کن

به افکار عمومی اعتنا کن
------------------
۱۹ شهریور ۱۴۰۴

www.gorbehe.com

آرشیو شعرهای هادی

----------------

فرزانه روستایی

پانزده سال پیش که ایران را ترک کردم حدود ۲۰سال سابقه کار خیلی فعال مطبوعاتی داشتم. امروز که آن روزهای خودم را مطالعه و مقایسه می کنم با خیل بسیاری از سیاسیون که سالها خارج از کشور به سر بودند می بینم که ۱۵ سال پیش یک شنل قرمزی بیش نبودم. حال، چرا شنل قرمزی!

وقتی مجبور به مهاجرت از کشور می شوید دو سه ساله به اندازه همه تجربیات عمرتان دزد و دروغگو و بیمار روانی و آدم مشکوک دوشخصیتی بلاتکلیف می بینی که از قضا هر یک از دیگری عقل کل تر هستند. شما با انبوهی آدم های تیتر دار و سابقه دار مواجه می شوید که در درجه اول تلاش می کنند به شما ثابت کنند که:

۱ـ شما شاید خودت هم نفهمیده باشی، اما چون در آن مملکت جایی کار می کردی خود بخود ندانسته عامل رژیم بوده ای. این ابلهان که یک سر دسته مشهور آنها یک پیکاری استاد دانشگاه در استکهلم است معتقدند حتی کلاغ های روی درخت های خیابان ولیعصر و پهلوی و مصدق همه عامل رژیم و از قضا اصلاح طلب هستند.

۲ـ در ضمن، با یک پشتکار باورنکردنی تلاش می کنند به تو بقبولانند هر آنچه تاکنون اعتقاد داشته ای اشتباه بوده و اصلا ایران و تاریخ و گذشته آن از روزی آغاز می شود که این آقایان ایران را ترک کرده اند. از نظر آنها هر آنچه در ۱۴۰۰ سال پیش در ایران شکل گرفته از ریشه و بن غلط است، همه چیز را باید با بولدوزر ویران کرد و از نو ساخت وگرنه مملکت سامان نمی گیرد.

سند ادعای فوق:
دو سال پیش که در ادامه جنبش مردم ایران با نام زن زندگی آزادی در ۲۲ دی ماه ۱۴۰۲ برای کمپین گلباران دفتر شارلی هبدو به پاریس سفر کردم از قبل حدود ۸۰ هزار یورو از مردم پول جمع کردم تا همه آن را گل خریده و برای تشکر از شارلی هبدو در کنار ساختمان خالی این نشریه فکاهی بگذارم.

علت این بود که مجله فکاهی شارلی هبدو در اوج جنبش زن زندگی آزادی ویژه نامه ای در حمایت از مردم ایران منتشر کرد که یک شاهکار بود. ساختمانی که قرار بود من ۷۵ هزار یورو گل خریداری کنم و در کنار دیوار آن بگذارم در سال ۲۰۱۵ شاهد یک حمله تروریستی و خونین القاعده بود. ۱۵ نفر از اعضای تحریریه شارلی هبدو در جریان این حمله قتل عام شدند. بعد از آن اتفاق، شارلی هبدو در مکانی فوق سری و امنیتی کار می کند و به تماس و ایمیل هیچکس جواب نمی دهند. پلیس امنیت پاریس هم همه کسانی که را که سراغ آنها را می گیرند به شدت مونیتور می کند. یعنی عملا امکان پیدا کردن شارلی هبدو در پارییس وجود نداشت و ندارد.

عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، برای نخستین بار از زمان تصدی سمت خود وارد تونس شد؛ سفری که در بحبوحه تنش‌های منطقه‌ای و نگرانی شرکای غربی تونس انجام می‌شود و می‌تواند آغازگر فصل تازه‌ای در روابط دو کشور با پیامدهای دیپلماتیک گسترده باشد

انقلاب شش‌ساعته نپال: نسل Z چگونه یک دولت را به زانو درآورد

حمید آصفی

آنچه در نپال رخ داد را می‌توان یکی از سریع‌ترین و غیرمنتظره‌ترین خیزش‌های تاریخ معاصر نامید. اعتراضات نه از دل ایدئولوژی، نه از شعارهای سنگین حزبی، بلکه از یک ممنوعیت ساده؛ فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی آغاز شد. اما همین تصمیم، انفجاری را رقم زد که تنها در چند ساعت دولت را از هم پاشاند، نخست‌وزیر را وادار به استعفا کرد و ارتش را به صحنه آورد. وقتی دولت نپال دسترسی به فیسبوک، اینستاگرام و یوتیوب را مسدود کرد، تصورش این بود که جوانان چند روزی غر بزنند و بعد ساکت شوند. اما همین نسل Z، که زندگی روزمره‌اش به اینترنت و آزادی بیان گره خورده، این ممنوعیت را نه یک محدودیت موقت، بلکه تحقیر مستقیم و اعلام جنگ علیه سبک زندگی خود دانست. خیابان‌های کاتماندو پر شد از جوانانی که شعارشان ساده بود: «دست از سر اینترنت ما بردارید».

آنچه این خیزش را عجیب می‌کند سرعت سقوط دولت است. در عرض کمتر از شش ساعت پارلمان و دفتر نخست‌وزیری به آتش کشیده شدند، وزرا و مقام‌ها با عجله و حتی با چنگ زدن به طناب هلی‌کوپترها تلاش کردند از شهر بگریزند، نخست‌وزیر «خادگا پرساد شارما اولی» استعفا داد و برای مدتی به یک پادگان ارتش منتقل شد، و ارتش ناچار شد برای کنترل اوضاع وارد پایتخت شود و عملاً مدیریت کشور را در دست گیرد. این روند نشان داد که دولت در نپال بیش از آنچه تصور می‌شد شکننده و بی‌پشتوانه است. آتش زدن مجلس فقط یک حرکت نمادین نبود؛ پیامی روشن داشت: نهادی که باید نماینده مردم باشد، در چشم نسل جدید چیزی جز یک دکور خالی و ابزار پوششی برای فساد و بی‌عملی نبود. جوانان به‌وضوح نشان دادند که دیگر هیچ اعتباری برای سازوکارهای رسمی باقی نمانده است.

در نهایت ارتش برای جلوگیری از جنگ داخلی و هرج‌ومرج بیشتر وارد عمل شد. اما نکته جالب اینجاست که ارتش نه در جایگاه سرکوب کامل، بلکه در موقعیت میانجی قرار گرفت. فرماندهان ارتش وارد مذاکره با نمایندگان معترضان شدند، چون فهمیدند این موج اجتماعی آن‌قدر عمیق و گسترده است که با گلوله و سرنیزه فروکش نخواهد کرد. اعتماد عمومی نابود شده است. حتی اگر دولت جدیدی تشکیل شود، بازسازی اعتماد میان حاکمیت و نسل Z کار ساده‌ای نخواهد بود. الگوی جدید اعتراضات شکل گرفته است. دیگر لازم نیست دهه‌ها مبارزه یا سال‌ها تظاهرات طولانی در کار باشد؛ نسل شبکه‌های اجتماعی می‌تواند در عرض چند ساعت یک دولت را فلج کند. ارتش تبدیل به ضامن بقا شد. این مسئله شاید در کوتاه‌مدت ثبات بیاورد، اما در بلندمدت پرسش جدی ایجاد می‌کند: آیا ارتش به‌عنوان قدرت سیاسی جدید عمل خواهد کرد یا صرفاً نقش آتش‌نشان موقت را بازی می‌کند؟ اروپا و غرب نیز با واقعیتی جدید روبه‌رو شدند. آنها همیشه با دولت‌های شکننده جنوب آسیا بر سر میز مذاکره می‌نشستند، اما حالا باید بفهمند که بازیگران اصلی دیگر نه وزرا و نخست‌وزیران، بلکه نسلی جوان، بی‌تجربه اما جسور و متصل به شبکه جهانی است.

نپال یک نمونه محلی نیست؛ یک آژیر هشدار جهانی است. هر حکومتی که تصور کند با فیلتر، با بستن دهان‌ها و با حذف شبکه‌های اجتماعی می‌تواند بحران مشروعیت خود را پنهان کند، دیر یا زود با همان لحظه‌ای روبه‌رو می‌شود که نپال تجربه کرد: انفجار ناگهانی، سقوط برق‌آسا، و تسلیم در برابر نسلی که دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد.

ایران وایر - بر اساس گزارشی که سازمان حقوق‌بشری «هرانا» منتشر کرده یک زندانی محکوم به اعدام به نام «یعقوب سبزی» در زندان قزلحصار به زندگی خود پایان داده است.

این گزارش تایید کرده که این زندانی ۲۶ساله اهل شهرستان کوهدشت در استان لرستان بوده و شامگاه ۱۹شهریور۱۴۰۴ تلاش کرد به زندگی خود پایان دهد و به بهداری زندان منتقل شد اما صبح روز پنج‌شنبه ۲۰شهریور در حالی که ماموران زندان قصد انتقال او به بیمارستانی خارج از زندان را داشتند جان خود را از دست داد.

هرانا در گزارش خود نوشته است که یعقوب سبزی از هفت‌سال‌و‌نیم قبل در سالن ۱۷ زندان قزلحصار با اتهامات مرتبط با جرایم مواد مخدر زندانی بوده است.

پایان دادن به زندگی در میان زندانیان ایران به‌ویژه زندانیان محکوم به اعدام پیش از این نیز سابقه داشته است.

دو چهره کلیدی در رسوایی ایران کنترا که طی دهه هشتاد میلادی و دوران دولت رونالد ریگان روی داد، ۴۰ سال پس از آن که با حضور در جلسات استماع کنگره و پخش تلویزیونی‌شان شهرت پیدا کردند، با هم ازدواج کرده‌اند

مسعود پزشکیان: در ایران برای هر ۱۲۰۰ نفر یک مسجد وجود دارد

مسعود پزشکیان در نشستی با «فعالان فرهنگی و اجتماعی» اردبیل گفت: «ما در کشور ۸۰ هزار مسجد داریم و برای هر ۱۲۰۰ نفر، یک مسجد در ایران وجود دارد.» او ادامه داد: «چرا با وجود ۸۰ هزار مسجد مشکلات را نمی‌توانیم حل کنیم؟ مشکلات اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و امنیتی باید در مساجد حل شود.»

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، رئیس جمهور در این نشست گفت: «روز قیامت خداوند از ما ضعف و ذلت و خواری را نخواهد پذیرفت.»

وی افزود: «خداوند از ما بهانه نمی‌پذیرد؛ شاید به کسی که مریض و معلول است کمک کند، اما هیچ بهانه‌ای جای تلاش و مسئولیت ما را نخواهد گرفت.»

به گزارش ایندیپندنت فارسی مسعود پزشکیان همچنین به عواقب فعال شدن مکانیسم ماشه و محدود شدن فروش نفت از سوی جمهوری اسلامی اشاره کرد. او گفت: «چرا ما را در نفت تحریم می‌کنند؟ چون در حال حاضر مشکل این است که فکر می‌کنند اگر نتوانیم نفت بفروشیم، نان شب پیدا نمی‌کنیم. چرا با این همه امکانات و نخبه و صنعت و... نباید بتوانیم بدون فروش نفت سر پا بایستیم؟»

پزشکیان در ادامه با اشاره به موقعیت جغرافیایی استان اردبیل، پیشنهاد کرد که «طور دیگری» به این استان نگاه شود.

این اظهارات در حالی بیان می‌شود که اگر سه کشور اروپایی بریتانیا، آلمان و فرانسه، فعال شدن مکانیسم ماشه را به تعویق نیندازند، حدود دو هفته بعد تمام تحریم‌های بین‌المللی که پیش از توافق برجام تصویب شده بود، دوباره اعمال می‌شود. این کشورها نیز تاکید کرده‌اند که تنها در صورت مشاهده «گام‌های ملموس و روشن» از سوی جمهوری اسلامی برای حل مسئله پرونده هسته‌ای، فعال شدن مکانیسم ماشه را به تعویق خواهند انداخت.

العربیه - منابع آگاه به وب‌سایت «آکسیوس» خبر دادند محمد بن عبدالرحمن آل ثانی، نخست‌وزیر قطر، به استیو ویتکاف، نماینده کاخ سفید، اطلاع داده کشورش پس از حمله اسرائیل به دفتر «حماس» در دوحه، شراکت امنیتی خود با واشینگتن را بازنگری خواهد کرد.

به‌گفته دو منبع مطلع، نخست‌وزیر قطر در دیدار با فرستاده کاخ سفید این حمله را «خیانت» توصیف کرد و هشدار داد دوحه در صورت لزوم ممکن است شرکای دیگری برای تأمین امنیت خود پیدا کند.

این منابع افزودند نخست‌وزیر قطر تأکید کرده است کشورش طی شش ماه گذشته یک بار هدف حمله ایران و بار دیگر هدف اسرائیل قرار گرفته و به همین دلیل «ارزیابی عمیقی» از شراکت امنیتی با آمریکا انجام خواهد داد.

بنا به این گزارش، در واشینگتن نیز دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، پس از حمله اسرائیل دو بار با بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، تماس گرفته و نارضایتی خود را ابراز کرده است. به‌گفته مقامات آمریکایی، ترامپ تصمیم نتانیاهو را «شتاب‌زده و از روی نابخردی» توصیف کرده است.

قطر گزارش آکسیوس درباره بازنگری در شراکت با آمریکا را تکذیب کرد

ایران اینترنشنال - قطر پنج‌شنبه گزارش وبسایت آمریکایی آکسیوس را مبنی بر این‌که دوحه در حال بازنگری در شراکت امنیتی خود با ایالات متحده است رد کرد.

به گزارش دفتر رسانه‌ای بین‌المللی قطر، این کشور این گزارش را «به‌طور قاطع نادرست» خواند. این کشور حوزه خلیج فارس اعلام کرد که روابط امنیتی و دفاعی‌اش با واشینگتن «بیش از هر زمان دیگری مستحکم و همچنان در حال گسترش است».

ایران اینترنشنال - صداوسیمای جمهوری اسلامی مصاحبه‌ای با عابد الثور، مقام نظامی حوثی‌ها، را منتشر کرد که او در آن یهودیان و ساکنان اسرائیل را تهدید می‌کند که این کشور را ترک کنند و می‌گوید آن‌ها تا در این کشور هستند امنیت نخواهند داشت.

این مقام حوثی‌ها گفت که سلاح‌های پیشرفته‌ای در اختیار دارند. حملات حوثی‌ها در ماه‌های اخیر چندین‌بار با واکنش اسرائیل مواجه شد. اسرائیل در تازه‌ترین عملیات خود مراکز نظامی در صنعا و الجوف، از جمله ستاد تبلیغات نظامی حوثی‌ها، اردوگاه‌های آموزشی و یک مرکز ذخیره‌سازی سوخت برای فعالیت‌های نظامی را هدف قرار گرفت.

اسلام عامل سقوط انسان و همیشه طرفدار سرکوب بوده است. پس از چهل و هفت سال حکومت اسلامی هنوز کسانی هستند که شلاق بدست و ناسزاگویان در پی خاموش کردن هرگونه انتقاد به اسلام و قرآن هستند. ایدئولوگ ها و روزنامه نگاران بی دانش در پی تحمیل جباریت اسلامی هستند، حال آنکه در بستری از تجربه اجتماعی و پژوهش علمی و مبارزه فکری، دین اسلام فرومی ریزد. حال آنکه اسلام یک دین متجاوز و استعماری و ضد حقوق بشری است و امروز پژوهش‌های علمی در نزد اندیشمندان غرب و برخی ایرانیان مانند من، تابوها و ممنوعیت‌ها را بی اعتبار ساخته و تروریسم فکری اسلامگرایان و متحدان آنها را خنثی نموده است. مبارزه علیه ایدئولوژی قرآنی یک ضرورت اساسی فرهنگی و تمدنی و علمی است. این مبارزه در راستای حقوق انسان و برابری زن و مرد است. در اینجا بطرز فشرده دلیل هایی در باره ضرورت مبارزه علیه قرآن و اسلام گفته می‌شود.

قرآن توتالیتر

فلسفه به ما پرسشگری می‌آموزد و دانش راه آزمایش و تجربه علمی را نشان داده و امکان خطا را در نظر دارد. تربیت فرهنگی فلسفی و علمی و تحول تاریخی و اجتماعی ما را برای تغییر آماده می‌کند و فناتیسم و عقب ماندگی روانی را می‌کاهد. آشنایی روزافزون با اندیشه‌های انتقادی تازه، توسعه خردگرایی و قدرت تخریب روانی اسلام، به ایرانیان پرشمار یادداده که در پی تغییر باید بود.

قرآن هرگونه پلورالیسم فکری را رد می‌کند و مدافع توتالیتاریسم روانی و کنترل انحصارطلبانه مغزهاست. آیه ۸۵ آل‌عمران می‌گوید «هرکس غیر از اسلام دینی بجوید از او پذیرفته نمی‌شود و در آخرت از زیانکاران خواهد بود». اسلام بمعنای نفی اندیشه گری و بمعنای عبودیت انسانهاست. مدرن بودن یعنی پرسشگری و همسو بودن با دانش و تکنولوژی است. (درباره دانش، خرد مدرن، سکولاریسم و نقد دین به کتابهای «اندیشه ورزی ها»، «شیعه گری و ازخودبیگانگی ایرانیان» و «نواندیشان دینی، روشنگری یا تاریک اندیشی» از جلال ایجادی و بیش از پنجاه برنامه تلویزیونی او رجوع کنید). مدرن بودن بمعنای پیروی از خرد مدرن و دانش و تجربه انسانی است. قرآن می گوید در برابر الله «توحید» یا سرسپردگی در نزد «بنده» یک اصل اساسی است. توتالیتاریسم اسلامی هرگونه پرسشگری و تردید علمی و فلسفه جوئی را محکوم می کنند و انسان را بعنوان یک اسیر و غلام و بنده در نزد الله یا حاکمان الهی می خواهد.

قرآن مقدس نیست

اسلامگرایان می‌گویند دین و قرآن ما مقدس است. ما می‌گوئیم هیچ پدیده و کتابی مقدس نیست. ارزش هر مکتب و اندیشه به کیفیت فرهنگی و تاریخی و نقش آن در پیشرفت تمدن و فرهنگ انسانی وابسته است. اسلامگرایان می‌گویند قرآن مقدس است زیرا الله آنرا فرستاده است. در آیه ۳۰ سوره بقره می‌خوانیم: وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ‏ لَکَ. «و ما تسبیح و حمد تو را به جا می‌آوریم، و تو را تقدیس می‌کنیم.». روشن است که تقدیس الله یعنی ستایش از یک بت و خرافه پرستی. ما به دانش باور داریم و در طول روند ۱۴ میلیارد سال از بیگ بانگ جهان بی انتهای هستی، پدیده‌ای مانند الله یافت نشده است. ادعای الله بی پایه است زیرا الله وجود ندارد و بعلاوه محتوای قرآن الله، فاقد کیفیت فلسفی و آموزشی است و سرشار از خرافه پرستی و بدآموزی برای انسانهاست. کاتبان خلفای عرب، قرآن را برای حاکمان و اسیرکنندگان روان انسان ساختند. قرآن یعنی درجا زدن در وحشیگری قبیله گرایی و نفی قطعی اومانیسم و اصرار در لذت جوئی از انسان کشی است. مدرن بودن یعنی طرد قرآن است. هیچ کتابی مقدس نیست ولی اسلامگرایان مکار «قرآن مقدس» را در ذهن عامی و بی فرهنگ کاشتند.

حمله به دوحه نشان داد که آمریکا با مذاکرات دنبال چیزی جز فریب و پوششی برای خیانت نیست. همان‌طور که در گذشته تجربه کرده‌ایم، آمریکا همواره پشت میز مذاکره لبخند می‌زند اما در میدان عمل به‌دنبال ضربه زدن است

انفجارهای سلسله‌وار امروز در دوحه، پایتخت قطر، توسط اسرائیل به قصد ترور چند تن از اعضای دفتر سیاسی حماس صورت گرفت و دفتر نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو (این جنایتکار متهم به نسل‌کشی)، در شبکه ایکس نوشت این کشور مسئولیت کامل حمله به مقر فرماندهان حماس در دوحه پایتخت قطر را می‌پذیرد.

در واقع امر، در لحظه‌ای که اسرائیل اسماعیل هنیه را در ایران مورد اصابت قرار داد و اکنون با حمله به قطر که متحد آمریکا محسوب می‌شود، تنی چند از سران حماس را که در حال بررسی پیشنهاد آتش‌بس (که اتفاقاً معروف به پیشنهاد ترامپ بوده است) ترور کرده‌اند، مصونیت تمامیت ارضی کشورها و مصونیت دیپلماتیک را از اعتبار ساقط کرد!

آن زمان، به بهانه مخالفت با نظام ولایت فقیه، تجاوز اسرائیل به خاک ایران و نقض استقلال ایران را جامعه بین‌الملل نادیده گرفت و فرقی بین تجاوز به خاک یک کشور و نقض استقلال آن کشور و مخالفت با نظام حاکم بر آن کشور را نادیده گرفت تا اینکه اکنون نوبت به متحد آمریکا رسید. هرچند دولت قطر این حمله را وقیح و بزدلانه توصیف و نقض آشکار و مصداق آشکار نقض حاکمیت ملی قطر دانست، عربستان سعودی نیز «حمله خونبار» اسرائیل به تمامیت ارضی قطر را به شدت محکوم کرد و نیز گوترش، دبیرکل سازمان ملل، این حمله را محکوم کرد، اما وقتی به مصداق

سرچشمه شاید گرفتن به بیل

چو پر شد نشاید گذشتن به پیل

با این نوع بی‌اعتبار کردن استقلال سایر کشورها توسط اسرائیل به‌طور اصولی و یکپارچه مخالفت قاطع نمی‌شود، رفته‌رفته این کنار زدن خط قرمز استقلال کشورها، کار را به حاکم شدن کامل قانون جنگل می‌کشاند و اگر از رویکرد توسعه طلبی تهاجمی اسرائیل که فعلا در پی تثبیت برتری خود در منطقه است ، جلوگیری قاطع نشود ، مرزهای دور را نیز در می نوردد.

بخش اول:

https://news.gooya.com/2025/08/post-100866.php

بخش دوم:

https://news.gooya.com/2025/08/post-100983.php

بخش سوم:

https://news.gooya.com/2025/08/post-101083.php

بخش چهارم:

https://news.gooya.com/2025/09/post-101174.php

بخش پنجم:
https://news.gooya.com/2025/09/post-101297.php

« اگر دولتهای غربی حقیقت را به مردم خود می گفتند و اینکه در حمله پوتین به اوکراین، غرب و سیاست به محاصره در آوردن روسیه از طریق اتحادیه نظامی ناتو که به تحریک روسیه منجر شده است، آنوقت آمریکا می باید نقش خود را در این برخورد می پذیرفت. نتیجه چنین پذیرفتنی این بود که دیپلماسی جای جنگ را می گرفت و این همان چیزی بود که آمریکا نمی توانست بپذیرد. چرا که هدف واقعی از این جنگ، بنابر گفته لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا، ضعیف کردن روسیه بود (تا بعد از آن به سراغ چین بروند):

«ما می خواهیم شاهد تضعیف روسیه به حدی باشیم که نتواند کارهایی را انجام دهد که در حمله به اوکراین انجام داده است.» (136)

دولتمردان و زنانی، همچون هیلاری کلینتون، سخن لوید آستین را شفاف تر بیان می کنند:

«هیلاری کلینتون و دیگران صراحتاً این ایده که در افغانستان اتفاق افتاد را به‌عنوان الگویی برای چگونگی حمایت و حتی تشویق سازمان ملل متحد از جنگ طولانی در اوکراین مطرح کرده‌اند تا روسیه را تضعیف کرده و در نهایت رژیم پوتین را سرنگون کند.» (137)

به سخن دیگر، جنگ اوکراین همانگونه که بوریس جانسون و مارکو روبییو، وزیر خارجه ترامپ اعلام کرد، جنگ اوکراین جنگی نیابتی بوده است برای رسیدن به این هدف:

«جنگ اوکراین، جنگی است نیابتی میان دو قدرت اتمی» (138)»

آیا حمله روسیه به اوکراین، حمله ای بی دلیل/ بدون تحریک /unprovoked بود یا حمله ای تحریک شده/ provoked؟

زمانی که روسیه با نقض قوانین بین المللی به اوکراین حمله کرد، جو بایدن این حمله را حمله ای «غیر قابل توجیه» و «بی دلیل و بدون تحریک» توصیف کرد. (124)

از آن زمان تا کنون تقریبا تمامی شخصیتهای سیاسی و رسانه های اصلی، این حمله را حمله ای بی دلیل و بدون تحریک توصیف کرده اند و اینکه دلیل آن ترس پوتین از دموکراسی در اوکراین بود و مهمتر، کوشش او در بازسازی اتحاد جماهیر شوروی. (125)

ولی واقعیات، داستان دیگری را بما می گویند. در بخشهای قبلی پژوهش نشان داده شد که از زمانی که آمریکا تعهد خود را در باره عدم گسترش ناتو به طرف شرق اروپا زیر پا گذاشت، بسیاری از دیپلماتها، سیاستمداران، اساتید آمریکایی و اروپایی نسبت به آن هشدار دادند. این در حالی بود که ناتو، بر خلاف ادعای سران ناتو، نه یک سازمان نظامی دفاعی بلکه سازمانی بود که بعد از فروپاشی شوروی به سازمانی تهاجمی تبدیل شده بود و نمونه های حملات نظامی به کشورهای یوگسلاوی و لیبی، در پوشش "مداخله بشر دوستانه"، از مشهود ترین نمونه های آن بود و این سبب حساسیت بسیار بیشتر روسیه در رابطه با ورود ناتو به شرق اروپا و وارد شدن نیروهای نظامی ناتو در مرز اوکراین شده بود.

ولی نئوکانزواتیوهای آمریکا که حال خود را فاتح جنگ سرد و تنها ابر قدرت جهان می دانستند و وزارت خارجه را در اختیار گرفته بودند هیچیک از این هشدارها را جدی نگرفتند. هشدارها زمانی جدی تر شد که سخن از وارد کردن اوکراین به ناتو شد. تا جایی که صدر اعظم آلمان، آنجلا مرکل، گفته بود که پوتین چنین بیانیه ای را اعلام جنگ به خود تلقی می کند و ویلیام برنز، سفیر آمریکا به واشنگتن هشدار داده بود که وارد کردن اوکراین به ناتو، قرمز ترین خط قرمز تمامی دستگاه سیاسی روسیه است.

علت این حساسیت شدید ،همانگونه که قبلا اشاره شد، این بود که روسیه سه بار در زمان ناپلئون و جنگ جهانی اول و دوم به قیمت ویرانی عظیم روسیه از طرف اروپا مورد تهاجم قرار گرفته بود و هر سه بار ارتشهای مهاجم از طریق اوکراین به روسیه حمله کرده بودند. از جمله به همین دلیل بود که بر اساس قانون اساسی اوکراین، اصل بر بیطرفی بود. اصلی که بعد از کودتای 2014، مجلس اوکراین آن را از قانون اساسی اوکراین خارج کرد. (126)

تا شرایط قانونی برای عضو شدن در اتحادیه ناتو را فراهم کند.

بعد، در سال 2015، یعنی 7 سال قبل از حمله روسیه به اکراین، سازمان سیا، در برنامه ای پنهان، آموزشهای نظامی به نیروهای نخبه اوکراین را شروع کرده بود:

«یکی از افرادی که با این برنامه آشنا است، آن را با صراحت بیشتری بیان کرد. "ایالات متحده در حال آموزش یک شورش است" یک مقام سابق سیا گفت که این برنامه به اوکراینی‌ها یاد داده است که: "چگونه روس‌ها را بکشند."» (127)

بنابر گزارش نیویورک تایمز، هنوز چند روز از سرنگونی رئیس جمهور ویکتور یانوکویچ در کودتای 2014 نگذشته بود که رئیس جدید اطلاعات اوکراین، والنتین نالیواچنکو/Valentyn Nalyvaichenko با سازمان سیا و دستگاه اطلاعاتی انگلستان/MI6 تماس گرفته و پیشنهاد جاسوسی سه طرفه از روسیه را می کند. پیشنهادی که بسرعت از طرف سازمان سیا پذیرفته شد و 10 سال قبل از حمله روسیه، 10 مرکز پنهانی جاسوسی در مرز روسیه را ایجاد می کند. (128)

در این رابطه، بسیاری از جمله موسسه کوینسی/Quincy Institute، مقاله ای را با عنوان:

«سیا در اوکراین: چرا این به عنوان تحریک تلقی نمی شود؟» ارائه داد. (129)

خواننده فقط باید تصور کند که اگر چنین کاری را روسیه در مرزهای مکزیک یا کانادا با آمریکا انجام داده بود، دولت آمریکا چگونه آن را توصیف می کرد؟ یادمان باشد زمانی که شوروری در سال 1962 چند موشک اتمی را در کوبا مستقر کرد، در واکنش، آمریکا، جهان را در لبه جنگ اتمی قرارد داد. چرا که شوروی وارد «منطقه حائل» آمریکا شده بود.

این اسناد و دیگر اسنادها به روشنی بما می گویند؛ با وجودی که این روسیه بود که به اوکراین حمله کرد، ولی این حمله، نه حمله ای بدون تحریک که حمله ای بوده است که به علت تحریکات شدیدی که ناتو و دولت اوکراین انجام داده اند، صورت گرفته است. در تحقیق بسیار طولانی دیگری که اخیرا نیویورک تایمز با عنوان: «تاریخ پنهان جنگ در اوکراین» (130) منتشر کرد، بوضوح می بینیم که آمریکا از همان آغاز جنگ، نقشی اساسی در جنگ اوکراین بازی می کرده است و از هیچ کوششی در پنهان کردن فروگزار نمی کند تا در روایت "حمله بدون تحریک روسیه" خدشه ای وارد نشود. همانگونه که قبلا به آن اشاره شد، این تحقیق یک ساله که حاصل 300 مصاحبه با فرماندهان ارتش آمریکا، اوکراین و افسران اطلاعاتی می باشد، نقش رهبری آمریکا در اداره جنگ را نشان می دهد. پژوهش به روشنی نشان می دهد که چگونه فرماندهان نظامی اوکراین تحت فرماندهی فرماندهان نظامی آمریکا که بیشتر در پایگاه هوایی ویسبادن/Wiesbaden آمریکا در آلمان عمل می کرده اند. از جمله ژنرال کریستوفر تاد دوناهو/Christopher Todd Donahue فرمانده نظامی آمریکایی:

پژوهش ادامه می دهد:

«از برخی جهات، اوکراین، در بعدی وسیعتر، یک مسابقه مجدد در تاریخ طولانی جنگ‌های نیابتی ایالات متحده با روسیه بود - ویتنام در دهه 1960، افغانستان در دهه 1980، سوریه سه دهه بعد.»(131) حتی بعضی از شاهین های محافظه کار جدید، از جمله رابرت کیگان/Robert Kagan اظهار کرد:

«اصرار بر اینکه تهاجم (روسیه به اوکراین) کاملاً بدون تحریک بوده است گمراه کننده است." ایالات متحده "کارتهای خوب خود را بد بازی کرد.» (132)

پاپ فرانسیس هم در سخنرانی خود، بگونه ای تلویحی آمریکا را مسبب حمله روسیه توصیف کرد:

«"شاید به نحوی تحریک شده باشد" زیرا او گفتگویی را در آستانه جنگ به یاد می آورد که در آن به او هشدار داده شده بود که ناتو "در دروازه های روسیه پارس می کند".

فرانسیس اضافه کرد که چند ماه قبل از جنگ، با رئیس دولتی ملاقات کرد که او را معرفی نکرد، اما او را به عنوان "مرد خردمندی که کم حرف می‌زند، در واقع مردی بسیار عاقل توصیف کرد... او به من گفت که در مورد نحوه حرکت ناتو بسیار نگران است. من از او دلیلش را پرسیدم و او پاسخ داد: "آنها در مقابل دروازه‌های روسیه پارس می‌کنند. آنها نمی‌دانند که روسها، امپراطوری هستند و امپراتوری ها نمی توانند بپذیرند که دیگر قدرتها به آنها نزدیک شوند." » (133)

در اثبات این نظر می توان به واکنش آمریکا، زمانی که روسیه اعلام کرد که ممکن است در واکنش به نظامی سازی اوکراین، تسلیحات و نظامی های خود را به کوبا و ونزوئلا بفرستد، واکنش آمریکا از زبان وزیر دفاع آمریکا، جایک سالیوان/Jake Sullivan این بود:

«اگر روسیه در این مسیر حرکت کند، قاطعانه با آن برخورد می کنیم.» (134)

آمریکا به عنوان یک امپراطوری، زمانی که شوروی چند موشک اتمی را در کشور همسایه خود، کوبا، مستقر کرد، جان اف کندی، جهان را تا مرز جنگ جهانی اتمی قرار داد و سالیوان می گوید که آمریکا هرگز اجازه نخواهد داد تا روسیه نیرو به کوبا و ونزوئلا بفرستد و واکنشی سخت نشان خواهد داد. ولی اگر روسیه در واکنش، به نزدیک شدن اتحادیه نظامی ناتو به حساس ترین مرز روسیه در اوکراین ، واکنشی سخت نشان دهد و به اوکراین حمله کند، آنگاه میگویند روسیه بدون هیچ تحریکی به اوکراین حمله کرده است.

به همین علت است که ترامپ می تواند زلنسکی و تحریک های او بر ضد روسیه را متهم به شروع جنگ کند:

«شما (زلنسکی) جنگی را بر علیه فردی (کشوری) که بیست برابر شما وسعت دارد شروع نمی کنی و بعد امیدوار باشی که دیگران به شما تعدادی موشک بدهند.» (135)

و در ادامه جو بایدن را مقصر در جنگ توصیف کرد.

بنابر این، سوال این است که چرا بطور مرتب دولتها و رسانه های غرب تکرار می کنند که این حمله بدون تحریک انجام شده است؟ علت جز این نمی تواند باشد که اگر ناتو می پذیرفت گسترش بی مهابای ناتو به طرف مرزهای روسیه و اوکراین را بگونه ای دو فاکتو عضو ناتو کردن و آموزش و مسلح کردن ارتش اوکراین و ایجاد ایستگاه های جاسوسی سازمان سیا هم می توانسته است سبب تحریک روسیه برای حمله به اوکراین بوده باشد، آنگاه:

- دیگر نمی توانستند داستان و روایتی از این جنگ را به خورد مردم خود دهند که یکی شر مطلق است و دیگری خیر مظلق.

- دیگر نمی توانستند پوتین را تنها مقصر جنگ اعلام کرده و اینکه علت حمله پوتین به اوکراین نه مخالفت آمریکا با بیطرف ماندن اوکراین و در نتیجه کوشش در وارد کردن این کشور به ناتو بلکه رویای پوتین برای بازسازی شوروی بوده است.

- دیگر نمی توانستند، بگویند که نباید اشتباه 1938، که در آن، چمبرلین، نخست وزیر انگلستان برای مماشات و دلجویی از هیتلر و جلوگیری از توسعه طلبی او، منطقه سودتلند کشور چکسلواکی را در موافقتنامه صلح به آلمان واگذار کرد را تکرار کرد و اینگونه دیپلماسی را کنار گذاشته و اینکه گفتگو با پوتین/هیتلر زمان، در میادین جنگ انجام خواهد شد.

به سخن دیگر، اگر دولتهای غربی حقیقت را به مردم خود می گفتند و اینکه در حمله پوتین به اوکراین، غرب و سیاست به محاصره در آوردن روسیه از طریق اتحادیه نظامی ناتو که به تحریک روسیه منجر شده است، آنوقت آمریکا می باید نقش خود را در این برخورد می پذیرفت. نتیجه چنین پذیرفتنی این بود که دیپلماسی جای جنگ را می گرفت و این همان چیزی بود که آمریکا نمی توانست بپذیرد. چرا که هدف واقعی از این جنگ، بنابر گفته لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا، ضعیف کردن روسیه بود (تا بعد از آن به سراغ چین بروند):

> «گر نبودی در جهان امکان گفت / کی توانستی گل معنا شکفت»

زندانی در حال انتقال در بزرگراه اوکلاهما، آمریکا، شیشه عقب ون زندان را شکست و نیمه‌بدنش را بیرون کشید. او به رانندگان علامت می‌داد و کمک می‌خواست اما ماموران خودرو را متوقف کردند و او دوباره مهار شد. اداره زندان اوکلاهما به ضمن تایید این حادثه از انتقال بدون آسیب زندانی خبر داد

***

خامنه‌ای پس از جنگ دوازده روزه چه تغییری کرده؟ گفتگوی بی بی سی با مهدی خلجی

اگر ویدیو بارگذاری نشد، مرورگر را رفرش کنید

:::

فلاحت پیشه: باید سیاست خارجی را ملی کرد

:::

ممنوعیت کوتاه‌مدت شبکه‌های اجتماعی در نپال موجی از اعتراض‌های خشونت‌آمیز را در کاتماندو، پایتخت این کشور، به‌راه انداخت.

این اعتراض‌ها نخست‌وزیر کی‌پی شارما اولی را وادار به استعفا و خروج از کشور کرد. به گزارش شبکه خبری «ان‌دی تی‌وی» (NDTV)، وزیران نپالی و اعضای خانواده‌هایشان برای فرار از خشم معترضان، به طناب‌های نجات هلیکوپترهای ارتش آویزان شدند.

:::

از کانال تلگرامی من پنجاه و هفتی نیستم

یکی از دوستان ما که از قضا بسیار مردم گریز است و برای خود ویلایی به مدد برادر در شمال مهیا کرده و سکنی گزیده، درست روزی که رئیسی در حادثه ای مشکوک جان باخت، با من تماس گرفت که به احتمال، واکنش من را درباره این اتفاق بداند و چون من به شدت ابراز خوشحالی کردم با ژست انسان نمایانه فرمودند "من هرگز از مرگ کسی خوشحال نمی شوم"

من که در تمام این سالها شنونده غُرهای فزاینده او و دلایلش بر مردم گریزیش بودم و مدام هم میگفتم "بله خوب زیستن بین این دوپایان در هیات آدم بسی مشکل شده،"

یکباره از کوره در رفتم و گفتم

" در زمان جنبش مهسا در توجیه موضع انفعالیت گفتی" جان آدم ارزش دارد"

در مقابل مرگ هزاران جوان و کودک و نوجوان که این فرد یکی از مسسببان آنها بوده و البته که رزومه اش به کشتارهای دهه ۶۰ تا به این لحظه مشهود است، ککت نگزید

اما حالا برای یک قاتل که از قضا مسسبش هم مردم نبوده که خودشان بوده اند، زنگ زده ای که بگویی از مرگ یک قاتل خوشحال نمیشوی که مثلا بگویی تو خوبتری اما صدها مادر داغدیده و خانواده داغدیده یا مردمی که به شکل های متفاوت و یکسان زندگیشان در گرو این قاتلان گروگان است، بد هستن که خوشحالی می کنن"

گذشت...

بعد از یکسال و نیم دوباره صحبت اتفاق افتاد و باز نالید و غُر زد که این مردم سراسر غریزه اند و ....
و یکباره رشته سخن را با جنگ دوازده روزه پی گرفت و جوشید که
"در این جنگ میدانی چقدر از هموطنان ما کشته شدند"

گفتم

"میدانی همزمان سر چندنفر جوان بیگناه در طناب پیچیده شده و هنوز میشود و مسبب این و آن را هم هیچ کس نیست جز این نظام فاسد فاسق قاتل؟"

گفتم آخر آدم حسابی

نمیشود هم از هموطن بد بگویی و بگریزی از آنها و همزمان در جنگی ۱۲ روز ناگهان فغان برآری ای هموطن و ای وطن

نمیشود آنجا که برایت هزینه دارد مثل ماست به ریخته شدن اینهمه خون نگاهی کنی و غیرتت جوش نخورد اما یکباره در دوازده روز ، برای همین هموطن غریزه مسلک، آی هموطن من سردهی!!

"این که تو اسمش را می گذاری انسانیت، نامش همان غریزه است که از آن میگریزی و در دستش نیز اسیری
نامش انسانیت انتخابی ست."

مثل همیشه باز هم دیر شده

عباس عبدی

آنان که در دهه ۱۳۶۰ در سنین مدرسه بودند و حتی اندکی بزرگسال، سریال باز هم مدرسه‌ام دیر شد را به یاد دارند. آقای اکبر عبدی که در آن زمان کودک و نوجوان هم نبودند، و در ابتدای جوانی قرار داشتند، نقش دانش‌آموزی را بازی می‌کردند که هر روز بنا به توجیهی دیرتر از زمان مقرر به مدرسه می‌رفت و تکیه کلام باز هم مدرسه‌ام دیر شد را به یادگار گذاشتند. پدر و مادرش هم می‌کوشیدند که مشکل او را حل کنند، ولی ظاهراً موفقیت کافی حاصل نمی‌شد.



🔘آن تاخیرها برای یک دانش‌آموز، آن هم در دهه ۱۳۶۰ چندان عجیب و نامتعارف نبود، ولی در ایران تأخیر دایمی در تصمیم‌گیری‌های به موقع و موثر در اغلب موضوعات مهم، همچنان ادامه دارد. تصمیمات در زمان مناسب گرفته نمی‌شود، در نتیجه، تصمیمی که چند سال پیش باید گرفته می‌شد، امسال و برحسب اجبار به آن تن داده می‌شود. اگر این تصمیم در زمان خودش گرفته می‌شد نتیجه‌بخش بود، ولی اجرای کنونی آن نتیجه مورد انتظار را هم ندارد. جالب است که در اغلب موارد تصمیمی هم وجود ندارد، اگر هم هست، تصمیم خوبی نیست، و خیلی دیر اجرایی می‌شود. بعد هم متوجه نمی‌شویم که چرا به این روز افتادیم.



🔘چرا در سیاست تصمیم نمی‌گیریم یا دیر و بد تصمیم می‌گیریم؟ این ویژگی یا ناشی از محاسبه نادرست از وضعیت و قدرت خود و یا درک غلط از سود و زیان تصمیم، یا از ترس تبعات سیاسی داخلی است. محاسبه نادرست اغلب تحت تأثیر اتکای به قدرت و بی‌توجهی به فرآیندها است.



🔘هنگامی که واقعیت را با عینک قدرت ارزیابی کنیم، درک نادرستی از آن پیدا می‌کنیم. واقعیت را باید با سنجه‌های دقیق مستقل از قدرت ناظر شناخت. بسیار دیده شده که سیاست‌مداران با اتکا به قدرت، واقعیات روشن را نادیده گرفته و رد می‌کنند. مثلاً نظرسنجی‌ها را قبول ندارند. در حالی که آنان صلاحیتی برای اظهارنظر کارشناسانه در این باره ندارند. فقط چون قدرت دارند آن را نادیده گرفته و رد می‌کنند.



🔘یکی از مهم‌ترین مواردی که در آن بی‌تصمیمی و نه حتی دیرتصمیمی بلکه بدتصمیمی دیده می‌شود، مسأله زنان و پوشش آنان است. البته منحصر به این مورد نیست و در هر موضوعی هست. ماهواره، فیلترینگ، قیمت‌گذاری حامل‌های انرژی و سایر کالاها و خدمات، در سیاست خارجی و توافق با طرف‌های خارجی و... هر جا نگاه می‌کنیم، موارد فراوانی از بی‌تصمیمی، و دیرتصمیمی را می‌بینیم که در نهایت منجر به بدتصمیمی هم می‌شود.



🔘در این یادداشت می‌خواهم به بخشی از گفتگوی اخیر آقای علی مطهری با خبر آنلاین اشاره و از این جهت آن را نقد و ارزیابی نمایم. آقای مطهری در این گفتگو به نکاتی اشاره می‌کند از جمله اینکه: ▪️"قانون عفاف و حجاب صلاح نبود که به آن شکل اجرا شود. من نمی‌گویم کسی که در خیابان روسری ندارد را بگیریم. می‌گویم با آن موارد ناهنجاری که هست - مثلا کسی با رکابی آمده یا شکمش را بیرون گذاشته است - برخورد شود. روسری را در خیابان سخت نگیرند ولی در دانشگاه‌ها و ادارات دولتی و مانند اینها، باید دقیق رعایت شود. وظیفه دولت است. این که بگویند کار مساجد است و کار دولت نیست، خیلی اشتباه است. در فیلم‌های سینمایی و نمایش‌های خانگی اباحه‌گری بیشتر شده است."▪️



🔘محتوای بالا از حیث اینکه از طرف آقای مطهری گفته شده، یک گام به پیش، هر چند خیلی دیر شده است. چرا یک گام به پیش است؟ چون موضع ایشان در سال ۹۲ در دسترس است که معتقد بودند: ▪️"از ابتدای انقلاب اسلامی حجاب استاندارد گذشته از چادر عبارت بود از شلوار، مانتو تا زانو و روسری و مقنعه؛ دولت اسلامی موظف است آن بخش از امر به معروف و نهی از منکر که مستلزم اعمال قانون است و کار مردم نیست را انجام دهد و بدیهی است که اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، مجلس شورای اسلامی به وظیفه خود عمل خواهد کرد."▪️



🔘ایشان در ادامه نیز نسبت به پوشش ساپورت هم خیلی حساس بودند، در حالی که امروز در باره روسری چنین نظری دارند. این تغییر نگرش نکته مثبت ایشان است. ولی چه چیزی نسبت به گذشته فرق کرده است؟ اگر اصل تغییر را بپذیریم، در این صورت نمی‌توانیم و حق نداریم یک الگوی ثابت و غیر قابل تغییر از پوشش را تجویز کنیم. در این صورت بر چه مبنایی می‌توان گفت که حد پوشش چه باشد؟ ابتدا باید این مبنا را شرح داد سپس وارد مصداق شد.



🔘آنچه که از این سخنان برداشت می‌شود این است که اجبار حجاب شرعی منظور ایشان نیست، چون در این صورت، نگذاشتن روسری مجاز نیست. پس اگر ایشان نظرشان را نسبت به گذشته اصلاح کرده‌اند، باید توضیح دهند که کدام عامل موجب شده که نگاه امروز وی نسبت به گذشته بازتر باشد؟ آیا در آينده باز هم تغییر نخواهد کرد؟



🔘به نظر من "قدرت" عامل اصلی این نگاه بود. در واقع در گذشته گمان می‌کردند که دولت قدرت برخورد دارد، لذا آن حد از حجاب را تجویز می‌کردند، و اکنون متوجه شده‌اند که قدرت برخورد وجود ندارد، لذا محدودیت کمتری را در نظر می‌گیرند. دلیل دیگری برای این تغییر به ذهن نمی‌رسد.



🔘مشکل اینجاست که این نگاه جدید ایشان در شرایط کنونی کارآیی ندارد، در حالی که اگر پیش از اعتراضات سال ۱۴۰۱ و مرگ مهسا گفته می‌شد، نه تنها موثر بود، بلکه چند گام به پیش بود. اگر نظام سیاسی و طرفداران حجاب به معنای دقیق، حق زنان را در پوشش عرفی بپذیرند، آنگاه می‌توان در باره فراتر از عرف رفتن افراد سخن گفت و مقررات گذاشت، ولی تا هنگامی که چنین حقی شناخته نشده است، بحث کردن از پوشش در عمل غیر ممکن می‌شود.



🔘اینکه برای ادارات نیز همچنان محدودیت قایل شده‌اند نشان می‌دهد که مسأله اساساً اجتماعی و اخلاقی و عفت و این جور چیزها نیست، بلکه مسأله صرفاً سیاسی و اتکا به قدرت است و تا هنگامی که این نگاه حل نشود، قابل تصور نیست که بتوان در یک محیط آرام و تفاهم‌آمیز حدود پوشش یا هر رفتار دیگر را تعیین کرد.



🔘🔘متاسفانه همچنان در همه موارد گفته شده از جمله پوشش زنان در موقعیت بی‌تصمیمی و دیرتصمیمی هستیم.

از کاتماندو تا تهران؛ مردم می‌خواهند پادشاهشان بازگردد

معترضان در نپال و ایران به دنبال ثبات، عدالت و کارآمدی‌اند؛ ارزش‌هایی که وعده‌ داده شدند، اما تجربه جمهوری‌های معیوب هرگز نتوانست آن‌ها را تحقق بخشد

امیرحسین میراسماعیلی - ایندیپندنت فارسی

کی‌پی شارما اولی، نخست‌وزیر نپال، در پی تداوم اعتراض‌های گسترده و خونین ضدحکومتی از سمتش استعفا کرد و حالا این کشور بار دیگر به نقطه‌ای سرنوشت‌ساز در تاریخ سیاسی خود رسیده است.

این اعتراض‌ها ابتدا در واکنش به فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی شکل گرفت، اما خیلی زود به شورشی علیه فساد گسترده و ناکارآمدی دولت تبدیل شد که در پی آن، تنها در یک روز، دست‌کم ۱۹ نفر کشته و بیش از ۱۰۰ نفر زخمی شدند.

کی‌پی شارما اولی در نامه استعفایش خطاب به رئیس‌جمهوری نپال نوشت: «با توجه به شرایط بحرانی کشور از سمتم استعفا می‌کنم تا راه‌حل سیاسی بر اساس قانون اساسی امکان‌پذیر شود.» رام‌چاندرا پاودل، رئیس‌جمهوری نپال، هم استعفا را پذیرفت و اعلام کرد رایزنی‌ها برای انتخاب نخست‌وزیر جدید آغاز شده است.

هم‌زمان، معترضان پس از شنیدن این خبر، با شعار «پیروزی» وارد ساختمان پارلمان شدند؛ صحنه‌ای که به‌عنوان نشانه‌ای از عمیق‌ترین ناآرامی سیاسی دهه‌های اخیر نپال توصیف شد.

بحران اخیر نپال از جایی آغاز شد که دولت تصمیم گرفت چندین شبکه اجتماعی پرطرفدار را مسدود کند و این اقدام خشم «نسل زد» را در نپال برانگیخت و با وجود عقب‌نشینی دولت و لغو محدودیت‌ها، اعتراض‌ها نه‌تنها فروکش نکرد، بلکه وارد مرحله تازه‌ای شد و بر مخالفت با فساد ساختاری و ناکارآمدی سیستم حکومتی متمرکز شد.

مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی

اکنون پرسش کلیدی برای نپالی‌ها این است که چه کسی جانشین اولی خواهد شد و چه تغییری در ساختار قدرت رقم خواهد خورد، اما آنچه بیش از همه توجه‌ها را جلب کرده، بازگشت دوباره صدای پادشاهی‌خواهی به خیابان‌های کاتماندو است.

فریاد بلند پادشاهی‌خواهی خیابان

پادشاهی‌خواهان در نپال ماه‌های گذشته به همراه ملی‌گرایان هندو و حزب راشتریا پراجاتانترا، تظاهرات گسترده‌ای در پایتخت نپال برگزار کردند که ده‌ها هزار نفر در آن شرکت کردند. خواسته اصلی آنان احیای دوباره سامانه پادشاهی و نشاندن دوباره پادشاه پیشین بر تخت بود. شعار «راجا آون پارچا» به معنای «پادشاه باید بازگردد»، بارها در خیابان‌های کاتماندو طنین‌انداز شد و پادشاهی‌خواهان خواستار بازگرداندن هندوئیسم به‌عنوان دین رسمی کشور شدند؛ درخواستی که در بستر ناکامی جمهوری نپال معنا می‌یابد.

ایندیپندنت فارسی - در جلسه استماع کنگره آمریکا ویدیویی منتشر شد که نشان می‌دهد یک موشک هل‌فایر شلیک‌شده از پهپاد ارتش آمریکا به یک جسم درخشان ناشناس در نزدیکی سواحل یمن اصابت کرده اما بدون اثر از آن منحرف می‌شود.

این تصاویر که مربوط به ۳۰ اکتبر ۲۰۲۴ است، توسط اریک برلیسون، نماینده جمهوری‌خواه ایالت میزوری، ارائه شد. جورج نپ، کارشناس پدیده‌های ناشناخته، در این نشست گفت: «این همان موشک هل‌فایر است که به شیء ناشناس پرنده برخورد کرد و فقط برگشت.

سوال این است: این چه چیزی می‌تواند باشد؟» او افزود که ویدیوهای مشابه بسیاری در سرورهای محرمانه وجود دارد که نه کنگره و نه افکار عمومی اجازه مشاهده آن‌ها را نداشته‌اند. دو افسر سابق نیروی هوایی آمریکا نیز در این جلسه شهادت دادند و روایت‌هایی از مشاهدات مستقیم خود درباره اجسام پرنده ناشناس ارائه کردند؛ از جمله یک شیء مستطیلی به بزرگی زمین فوتبال در کالیفرنیا و یک مثلث متساوی‌الاضلاع عظیم در پایگاه لنگلی ویرجینیا.

***

در برنامه بیست و هفتم «زیر ذره بین سخن» به اتفاقاتی که در یکی دو هفته ی گذشته رخ داد می پردازیم و از توهین به فردوسی و کنسرت شجریان و درگیری های به وجود آمده میان پادشاهی خواهان و استاد امیر طاهری و دکتر تقی زاده و سخنرانی شاهزاده در اجلاس نوفدی سخن می گوییم. با ما همراه باشید...

مدعیان عقل و پیروان جهل!

احمد زیدآبادی

چرا برخی از کسانی که خود را عقلی‌مسلک، علم‌گرا و سکولار معرفی می‌کنند، از قرآن و سیرهٔ پیامبر اسلام درست همان برداشتی را دارند که خشن‌ترین و وحشی‌ترین گروه‌های مدعی اسلام‌گرایی از اسلام ارائه می‌کنند؟

برای نمونه، چرا فردی مثل جلال ایجادی که مثلاً خود را "عقل‌گرا" می‌نامد، درک و فهمش از متون اسلامی عیناً مثل گروه‌هایی مانند داعش و القاعده و طالبان و همتایان شیعی آنان است؟

چرا افرادی مانند او در فهم متون اسلامی، برای شناختِ دینی چهره‌هایی چون محمد اقبال و عبدالرحمن کواکبی و سید محمود طالقانی و یا حتی میرزای نائینی و آخوند خراسانی و شیخ حسینعلی منتظری جایی باقی نمی‌گذارند و درست مثل داعشی‌ها، قرائت خشونت‌آمیز و انسان‌ستیز خود را از میراث پیامبر اسلام، مطلق می‌کنند؟

دلیلش به نظرم دو چیز است. اول اینکه این قبیل افراد که جمعی از آنان خود را حامی "شاهزاده" رضا پهلوی هم معرفی می‌کنند، هیچ آشنایی عمیق و حتی متعارفی با مفهوم عقل و علم و سکولاریسم ندارند و این مفاهیم را تنها به صورت ابزاری برای پنهان کردن بی‌بضاعتی معرفت‌شناسی خود به کار می‌گیرند!

همین جناب جلال ایجادی اگر توانست به جای اهانت‌های مشمئزکنندهٔ دائمی خود به پیامبر اسلام در یک یادداشت "عقل" را تعریف و تبیین کند، من حرف خود را در مورد او پس می‌گیرم!

مسئلهٔ دوم اما روان‌شناختی است. آدم‌هایی که مختصات روانشناسانهٔ همسانی دارند، سوای از اینکه مادی‌مشرب یا مذهبی یا سوسیالیست یا کاپیتالیست باشند، نهایتاً به گفتار و رفتاری کم و بیش مشابه هم می‌رسند!

چندی پیش به یکی دو کانال تلویزیونی ماهواره‌ای برخوردم که به زعم خود، مبلغ مسیحیت بود و محبت و نجات از طریق عیسی مسیح را تبلیغ می‌کرد! مجری برنامه اما بعد از کلی صحبت‌ از لزوم مهربانی و محبت، اشاره‌ای به پیامبر اسلام کرد و دهانش را به سخیف‌ترین و زشت‌ترین اهانت‌ها نسبت به ساحت محمد آلوده ساخت!

البته این کثافت‌کاری‌ها غباری بر دامن محمد نمی‌نشاند، اما مدعیان دروغین عقل و علم و سکولاریزم و همینطور محبت و مهربانی را مفتضح و رسوا می‌کند!

درود ما بر محمد تا ابدالآباد که خداوند فهم جهان هستی از دریچهٔ توحید وجود را از طریق او به انسان آموخت، فهمی که جهان‌بینی‌های شرک‌آلود را منسوخ کرد و زمینه‌ای برای ختم و پایان عصر نبوت بر روی کرهٔ خاکی شد.

*دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مقاله، نظر نویسنده بوده و الزاماً بازتاب دیدگاه خبرنامه گویا نیست

زیباکلام با اشاره به کناره گیری حسین علایی و برکناری نادره رضایی از پزشکیان انتقاد کرد و نوشت: شما را بخدا یکذره جنم داشته باشید و اینقدر در مقابل تندروهایی که با پنج درصد آرا به مجلس راه یافته و کشور را با این روز انداخته اند کوتاه نیایید.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، صادق زیباکلام، فعال سیاسی اصلاح طلب، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: آقای پزشکیان همه افتخار شما انتصاب مدیرانی همچون نادره رضایی و حسین علایی بود.

شما را بخدا یکذره جنم داشته باشید و اینقدر در مقابل تندروهایی که با پنج درصد آرا به مجلس راه یافته و کشور را با این روز انداخته اند کوتاه نیایید. هدف آنها تکرار"خالص سازی" دوران مرحوم رئیسی است. تسلیم نشوید.

عارف نیروهای مسلح را به شرکت در تأمین و ذخیرۀ مواد غذایی کشور فراخواند

ناصر اعتمادی - رادیو بین المللی فرانسه

محمدرضا عارف، معاون اول رئیس‌جمهوری، از سازمان اتکا این بازوی اقتصادی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی خواست که به یاری دولت برای تأمین و ذخیرۀ اقلام اساسی بشتابد. عارف با استناد به سخنان اخیر علی خامنه‌ای تأکید کرد که «امنیت غذایی» وظیفۀ کل حاکمیت و هم‌تراز با امنیت دفاعی است.

محمدرضا عارف، معاون اول رئیس جمهوری ایران، از سازمان اتکا (سازمان تعاونی مصرف کادر نیروهای مسلح جمهوری اسلامی) خواست که برای تأمین و ذخیره مواد غذایی کشور به دولت یاری برساند. عارف که این سخنان را در مراسم افتتاحیه طرح‌های توسعه‌ای این سازمان ایراد می‌کرد با اشاره به اظهارات اخیر علی خامنه‌ای در دیدار با رئیس جمهوری و اعضای دولت، تأمین امنیت غذایی مردم را وظیفه‌ای برای کل حاکمیت دانست و تلویحاً گفت که دولت به تنهایی قادر به انجام این مهم نیست و برای تحقق آن نمی‌تواند نیازهای مالی نیروهای مسلح را در اولویت خود قرار بدهد. عارف گفت : « اگر چه دولت در پشتیبانی از نیروهای نظامی تکلیف دارد اما مسائل معیشتی و اقتصادی مردم حائز اهمیت اساسی است و [رهبر نیز] در دیدار اخیر خود با اعضای دولت وفاق ملی بر مسائل اقتصادی و مردم تأکید کردند»

محمد رضا عارف در جای دیگری از سخنانش امنیت غذایی و دفاعی را همتراز یکدیگر دانست و گفت که دولت انتظار دارد که سازمان اتکا علاوه بر تأمین نیازهای غذایی کادر نیروهای مسلح سهمی نیز در تأمین نیازهای عمومی کل جامعه به مواد غذایی و معیشت مردم بر عهده بگیرد.

عارف گفت که دولت در پی افزایش ارتباطات ریلی و تهاتر با سایر کشورها به ویژه کشورهای همسایه برای تأمین امنیت غذایی کشور است.

👈مطالب بیشتر در سایت رادیو بین المللی فرانسه

دوشنبه گذشته علی خامنه‌ای در دیدار با رئیس جمهوری و اعضای کابینه خواستار تأمین به موقع کالاهای اساسی مردم، تأمین ذخایر کالاها «نسبت به نصاب مورد نیاز» برای مقابله با «مخاطرات محتمل و غیرقابل پیش بینی» شد و برای جلوگیری از افزایش بی وقفۀ قیمت‌ها توصیه کرد که واردات بعضی از کالاهای اساسی از انحصار خارج شود.

اکنون با سخنان محمدرضا عارف معلوم می شود که خروج واردات و تأمین کالاهای اساسی مردم از انحصار بمنزلۀ سپردن آن به نیروهای مسلح است. در واکنش به سخنان عارف، امیر عزیز نصیرزاده، وزیر دفاع جمهوری اسلامی، گفت که «وزارت دفاع وظیفه دارد علاوه بر تأمین نیازهای نیروهای مسلح، در عرصه امنیت غذایی جامعه نیز نقش‌آفرینی کند».

حمله به پهپادهای روسیه در لهستان؛ فرودگاه ورشو بسته شد و جنگنده‌های ناتو به پرواز درآمدند

ایران اینترنشنال - پس از آنکه گزارش‌هایی از ورود پهپادهای روسی به حریم هوایی لهستان منتشر شد، مقام‌های این کشور فرودگاه بین‌المللی ورشو را بستند، جنگنده‌های لهستانی و ناتو به پرواز درآمدند و ارتش در حالت آماده باش کامل قرار گرفت. مقامات لهستان گفته‌اند علیه این اهداف از سلاح استفاده کرده‌اند.

دونالد توسک، نخست‌وزیر لهستان، در رسانه اجتماعی ایکس نوشت: «عملیات مرتبط با نقض‌های مکرر حریم هوایی لهستان در جریان است. ارتش علیه اهداف از سلاح استفاده کرده است.»

نخست‌وزیر لهستان افزود در تماس دائمی با رییس‌جمهوری و وزیر دفاع است و گزارش مستقیم از فرمانده عملیاتی دریافت کرده است.

ولادیسلاو کوسینیاک-کامیش، وزیر دفاع لهستان، گفت نیروی هوایی این کشور علیه اهداف متخاصمی که وارد حریم هوایی لهستان شده‌اند از سلاح استفاده کرده است.

او در رسانه اجتماعی ایکس نوشت: «جنگنده‌ها علیه اهداف متخاصم از سلاح استفاده کرده‌اند.»

معاون وزیر دفاع لهستان نیز گفت: «عملیاتی برای خنثی‌سازی اهدافی که مرز لهستان را نقض کرده و از آن عبور کرده‌اند، بر فراز این کشور در جریان است.»

فرماندهی عملیاتی نیروهای مسلح لهستان در رسانه اجتماعی ایکس اعلام کرد این کشور پس از نقض‌های مکرر حریم هوایی‌اش در جریان حمله روسیه به اوکراین، برای سرنگونی پهپادها بر فراز خاک خود از سلاح استفاده کرده است.

در این بیانیه آمده است: «در جریان حمله امروز فدراسیون روسیه به اهدافی در اوکراین، حریم هوایی ما بارها از سوی پهپادها نقض شد. به درخواست فرمانده عملیاتی نیروهای مسلح، از سلاح استفاده شده و عملیات برای یافتن اهداف ساقط‌شده در حال انجام است.»

فرماندهی عملیاتی ارتش لهستان سه‌‍شنبه ۱۸ شهریور در بیانیه‌ای اعلام کرد: «سامانه‌های دفاع هوایی زمینی و رادار شناسایی در بالاترین سطح آماده‌باش هستند.»

این اقدام پس از حملات هوایی گسترده روسیه به خاک اوکراین انجام شده است.

در این بیانیه آمده است: «برای تضمین امنیت حریم هوایی لهستان، فرمانده عملیاتی نیروهای مسلح تمامی رویه‌های لازم را فعال کرده است و ارتش کاملاً آماده پاسخ فوری است.»

بر اساس اطلاعیه هوانوردی (NOTAM) منتشرشده در وب‌سایت اداره هوانوردی فدرال آمریکا، فرودگاه شوپن ورشو و دست‌کم دو فرودگاه دیگر در لهستان به‌دلیل «فعالیت پیش‌بینی‌نشده نظامی مرتبط با تضمین امنیت ملی» بسته شدند.

دو و ماه نیم پس از اعلام آتش‌بس توسط دونالد ترامپ میان جمهوری اسلامی و اسرائیل، رافائل گروسی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، سه‌شنبه ۹ سپتامبر (۱۸ شهریور) در قاهره با عباس عراقچی وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران دیدار کرد. در این دیدار بدر عبدالعاطی وزیر خارجه مصر نیز حضور داشت

کیهان لندن - این توافق پس از آن انجام شد که برخی منابع داخلی مدعی شدند پرونده هسته‌ای جمهوری اسلامی که توسط علی شمخانی دبیر پیشین شورای‌ عالی «امنیت ملی» جمهوری اسلامی «راهبری» می‌شد، از او گرفته و به علی لاریجانی دبیر جدید این شورا سپرده شد.

طبق گفته‌ی‌ گروسی این توافق قرار است شرایط دسترسی بازرسان به تأسیسات اتمی در ایران را فراهم کند.

لارنس نورمن خبرنگار روزنامه «وال‌استریت ژورنال» شامگاه سه‌شنبه به نقل از منابع خود نوشت: «من متوجه شده‌ام که [جمهوری اسلامی] ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به یک توافق دست پیدا کرده‌اند، این می‌تواند تأثیر مهمی روی روند مکانیسم ماشه بگذارد اما این توافق به تنهایی نمی‌تواند مهلت مکانیسم ماشه را تمدید کند. جزئیات برای نحوه تصمیم‌گیری سه قدرت اروپایی و آمریکا در این موضوع بسیار مهم است.»

فرصت کوتاه برای دسترسی به سایت‌ها

نورمن همچنین نوشت: «یک پرسش کلیدی این است که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قبل از پایان مهلت ۳۰ روزه اسنپ‌بک چقدر اطلاعات کسب خواهد کرد و چقدر به وعده‌های دسترسی پس از آن مهلت متکی خواهد بود؟»

👈مطالب بیشتر در کیهان لندن

اینهمه در حالیست که امضای چنین توافقی در میانه نشست شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی عجیب و ناگهانی به نظر می‌رسد آنهم در حالی که تا پیش از آنکه عراقچی به قاهره برود، شماری از مقامات تهران مدیرکل آژانس بین‌المللی را «جاسوس موساد» و «خائن» نامیدند! برخی مقامات از جمله برادران لاریجانی نیز او را تهدید جانی کرده و نمایندگان مجلس شورای اسلامی هم در بیانیه‌ای اعلام کردند آژانس سرسپرده آمریکا و اسرائیل است و مشروعیت خود را از دست داده است.

البته مفاد این توافق هنوز مشخص نیست. اما آنچه آژانس طی این مدت از جمهوری اسلامی می‌خواست شامل بازدید از تأسیسات اتمی بمباران شده، مکان نگهداری از بیش از ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده ۶۰ درصدی و صدور مجوز برای بازرسان مجرب و همچنین دسترسی به دوربین‌های نظارتی بود که جمهوری اسلامی با همه آنها مخالفت کرده بود.

پیشتر، رافائل گروسی مدیرکل آژانس در مصاحبه با «فاکس نیوز» به جمهوری اسلامی هشدار داده بود: «اگر بخواهید از تکرار آنچه در ژوئن [جنگ ۱۲ روزه] دیدیم جلوگیری کنید، باید فعالیت‌های آژانس از سر گرفته شوند.» او به حکومت اخطار داد: «بدون نظارت آژانس در ایران هیچ مذاکره جدی شکل نمی‌گیرد.»

بازداشت نزدیک به ۲۵۰ نفر در فرانسه

یورونیوز - فرانسه روز چهارشنبه صحنه اعتراضات گسترده جنبش «همه‌چیز را مسدود کنید» بود؛ تظاهراتی بدون رهبر مرکزی که تنها دو روز پس از سقوط دولت فرانسوا بایرو، با بستن خیابان‌ها و آتش‌زدن زباله‌ها، فعالیت‌ها در پاریس و شهرهای دیگر را فلج کرد و به بازجویی از بیش از ۲۵۰ تن انجامید.

حمزه صفوی، استاد دانشگاه:

در جلسه محرمانه وزارت خارجه دولت رئیسی می گفتند ایران تنها ابرقدرت جهان است! و من و بغل دستی ام خندیدیم!

مجید مرادی در واکنش به این ویدئو در کانال تلگرام خود نوشت:

جناب رحیم صفوی کوچک!

این حرف‌ها را می گذاشتی برای سی سال دیگر. هنوز زود است!

همان زمان که شما را به مشاوره به جلسات محرمانه وزارت خارجه فرامی‌خواندند ما را برای گفتن این جمله که آمریکا بزرگ ترین قدرت نظامی و اقتصادی جهان است و چاره ای جز مذاکره با آن نیست آن هم در کلاس درس سیاست خارجی ایران به بازجویی در خانه‌های اشباح!

دعوت می‌کردند. آن جا هم مفصل حرفم را زده‌ام و موجب تعجب و رنجش آنها شدم. در خانه‌های اشباح، زبان آدمی تندتر و گزنده تر می‌شود چون نان و نمکی در میان نیست اما تو که خودت و پدرت یک عمر سر سفره نظام نشسته‌اید چرا به جای خنده زیر لب و عشوه پنهانی، به آن مشاور عبداللهیان نگفتی این حرفها چیست که می‌گویی؟ با کدام مؤلفه‌ها ایران را در کنار پنج قدرت برتر جهانی نشانده‌ای؟! آیا با شما چه می‌کردند؟!

چرا اکنون یک سال پس از سقوط دولت رئیسی این حرف را می‌زنی؟!

مگر شما را صرفا برای تایید و سر تکان دادن و ناهار خوردن دعوت کرده بودند؟!

ایران امروز در یکی از تاریک‌ترین دوره‌های تاریخ معاصر خود قرار گرفته است . ترکیب رکود بازار بخاطر نبود در آمد کافی ، تورم که حاصل رفتار و سیاستهای استبداد حاکم بر وطن است و در نتیجه بیکاری و مخصوصا بیکاری برای جوانان ، و فقر گسترده، زندگی میلیون‌ها انسان را هم از نظر جسمی و مخصوصا روحی به ورطه نابودی و بیماری کشانده است. گزارش‌های رسمی نشان می‌دهند که بیش از ۳۸ درصد کودکان ایران زیر خط فقر زندگی می‌کنند، ۲۳ میلیون نفر در حاشیه‌نشینی گرفتارند و شاخص فلاکت به بالای ۴۲ واحد رسیده است. این ارقام تنها آمار خشک نیستند؛ هر کدام تصویرگر زندگی خانواده‌هایی هستند که هر روز میان نان و ادامه حیات و آموزش از یک طرف و میان سلامت و بقا، انتخابی دردناک انجام می‌دهند.

ریشه بحران: استبداد و ناکارآمدی

فقر کنونی ایران محصول صرفاً شرایط اقتصادی جهانی یا تحریم‌ها نیست؛ بلکه بیش و پیش از هر چیز نتیجه نظامی استبدادی ولایت مطلقه فقیه است که سال‌هاست منابع ملی را به جای ممکن کردن توسعه پایدار، صرف جنگ‌افروزی در منطقه و پشتیبانی مالی و نظامی از گروههای خشونت طلب و از طرف دیگر مستبدینی همچون بشار اسد کرده است . و از طرف دیگر با سیاستهای سرکوب مردم و بزرگ کردن دستگاه سرکوب با بودجه های کلان و تولید جو خشونت و نا امنی در کشور و باز گذاشتن دست رانت خواران هر روز بحران بر بحران افزوده است . حکومت مستبد ایران با تصمیم‌های ناگهانی و بی‌برنامه - از تعطیلی‌های پیاپی گرفته تا سیاست‌های ناکارآمد ارزی - نه تنها تولید را فلج کرده، بلکه میلیون‌ها شغل را نابود ساخته و بر تعداد فقیران و بیکاران کشور افزوده است.

این نظام به جای سرمایه‌گذاری بر آموزش، بهداشت و رفاه اجتماعی، بودجه‌های کلان را به نهادهای نظامی و امنیتی اختصاص داده است. نتیجه این سیاستها کاملا روشن است: کاهش شدید کیفیت آموزش، ترک تحصیل گسترده کودکان بخاطر فقر خانواده ها ، گسترش کودک کار در تمامی شهرها و از دست دادن کودکی بخاطر تکه ای نان و کمک به والدین خود و تولید چرخه فقر و نا امنی و فساد و جنایت و در ادامه کشتن امید مردم فقیر کشور .

فقر چند جانبه از نان تا آموزش

بحران اقتصادی امروز ایران تنها به «کمبود درآمد» محدود نیست. نکته مهم و قابل توجه این است که میلیون‌ها کودک در ایران از دسترسی به آموزش باکیفیت، تغذیه مناسب و محیط امن بخاطر کمبود در آمد والدین خود محروم‌اند. سهم آموزش در هزینه خانوار از ۴.۷ درصد در سال ۱۳۹۷ به تنها ۱ درصد در سال ۱۴۰۲ کاهش یافته است؛ به این معنا که خانواده‌های فقیر حتی توانایی حداقل سرمایه‌گذاری برای آینده فرزندانشان را از دست داده‌اند.

این وضعیت به معنای محرومیت از حقوق اساسی بخش بزرگی از جامعه ایران است. حق بر برخوردار شدن از آموزش، حق بر برخوردار شدن از تغذیه مناسب با مقدار کالری کافی و مقدار ویتامین و ... کافی و حق بر زندگی شرافتمندانه در نبود تنش و در آزادی ، از مردم ایران بخاطر سیاستها و مدیریت استبدادی ولایت مطلقه فقیه گرفته شده است. آنچه امروز شاهدیم، نقض آشکار عدالت اجتماعی و پایمال کردن حقوق ذاتی انسانها و بی‌توجهی کامل به توسعه انسان است.

از پس حوادث طبیعی عمده مثل سیل و طوفان چه بسا آثار و ابنیه ای از زیر خاک و آوار آشکار می‌شود که قبلا مشهود نبوده است. جنگ‌ها و ومصائب اجتماعی نیز به آشکارشدن ابعادی از جامعه و حتی تاریخ کمک می‌کنند که یا قبلا نامشهود بوده و یا این که باوچود آشکاری، مورد توجه قرار نمی‌گرفته است. موشک باران اخیر ایران از آن موارد است. از پس این واقغه برق آسا جنبه هایی از جامعه و حتی تاریخ برملا شد که شاید قبلا به آن توجه چندانی نمی‌شد.

موشک باران دوازده روزه سریع، قاطع، کشنده، و بر اساس سال ها کار امنیتی دقیق و علمی و یادآور پیروزی اعجاب آور اسرائیل در جنگ شش روزه علیه مصر در سال 1967 بود. ارتش اسرائیل با حمایت امریکا بار دیگر نشان داد که یک "ماشین جنگی" سریع، بی نقص، و بی رحم است. احساس آخرالزمانی و این که اسرائیل کشوری است که خود را دایما در معرض انهدام می بیند - و اسلامی های افراط گرا هم مانع فراموشی این نکته از طرف اسرائیل نمی شوند - درایجاد انگیزه اتحاد ملی و جنگاوری و نیز نادیده گرفتن افعال غیرقانونی و گاه غیر انسانی دولت بی نقش نیست.

در ایران، آنچه آشکار بود آشکار تر شد. واضح ترین درس این جنگ همین امر بدیهی است که اصولا کشورهای کوچک نفتی نباید دچار توهم شده درگیر کشورهای صنعتی شوند و باهمان سلاح هایی به جنگ آن کشورها بروند که به مراتب پیشرفته ترش را کشورهای سازنده در اختیار دارند. جگ امروزی تماما بر اساس تکنولوژی سایبری است و در عصر ذهن ماشینی (هوش مصنوعی) استراتژی های دیگر مثل جنگ توده ای از نوع جنگ ویتنام - حتی برای کشورهایی که دولت منتخب ملت است - از عاملیت افتاده است. از لحاظ داخلی هم سرکوب سیستماتیک جنبش های ضد استبداد ایرانی مثل مورد اخیر "جنبش مهسا" یا سرکوب مطلق چچن ها در سین کیانگ چین نشان داد که استراتژی جنبش های توده ای از استراتژی سرکوب دولتی عقب افتاده است. تاکتیک گرفتن خیابان ها و اماکن توسط تظاهر کنندگان هم با توجه به استراتژی سرکوب مطلق دولتی به نظر می‌رسد تاریخ مصرفش کمی گذشته است. شاید بتوان استدلال کرد که باتوچه به عدم رشد یا سقوط جامعه مدنی و افت حمایت فرضی دول لیبرال از مردم مبارز، کم رنگ شدن ایده آلهای سیاسی و اجتماعی و ظهور دول غیر لیبرال مثل چین که بجز استثمار اقتصادی به امور دیگرعلاقه ای ندارند و حمایت ضمنی آنان از مستبدان حاکم (که حتی حکومت طالبان را پوشش می‌دهد) امکان توفیق مبارزات مدنی تا حد زیادی کاهش یافته است. شاید به همین دلیل است که در پی شکست مفتضحانه دولت اسلامی ایران، نه کودتایی پا گرفت و نه جنشی اعتراضی دیده شد. شگفت تر این که حتی زندانیان اوین، پس از بمباران آن سازه یادگار ترس و جنایت، نه تنها سر فرار نداشتند بلکه به کمک عمال زیر آوارمانده زندان رفتند تا زمانی که نیروی ویژه سررسد - و خود آنان را با تهدید مرگ به سلول ها برگرداند. "خیر عمومی" فعلا به کنار گذاشته شده و فلاح فردی سرلوحه اعمال فرد است؛ همچنان که از بازتاب مردم هراسان و بی امید انتظار می‌رود.

نزدیک به سه ماه پس از آغاز جنگ دوازده‌روزه با اسرائیل، رژیم اسلامی در تهران علیرغم روبرو بودن با مشکلات فراوان در داخل و خارج از کشور، می‌کوشد تا تصویری از سازمان‌دهی دوباره، تثبیت موقعیت و کنترل کاملش بر اوضاع داخلی را به داخل و خارج نشان دهد،‌ اگرچه حتی با وجود آتش‌بس شکننده موجود با اسرائیل، هفته‌های گذشته در کشور بدون حادثه نبوده‌اند و حاکمیت علاوه بر ناکامی در مهار بحران و بی‌ثباتی اقتصادی، همچنان مجبور به مقابله با مجموعه‌ای از «انفجارهای بدون مسئولیت» در تهران و دیگر شهرها گردیده و در استان‌هایی مانند بلوچستان هم درگیر زدوخوردهای خشونت‌آمیزی نیز با عناصر مسلح بوده است.

شاید مهم‌ترین عاملی که این روزها حکومت متزلزل خامنه ای را در تلاشش برای بازسازی و تثبیت مجدد اقتدارش یاری می کند، همان عدم وجود و حضور یک صدای رسا و قابل اعتماد از یک «اپوزیسیون» معتبر-- چه در داخل و چه در خارج از کشور -- است که توانائی عملی به چالش کشیدن حاکمیت را داشته باشد؛ حاکمیتی که نتایج سیاست‌های ورشکسته‌اش از همیشه آشکارتر و رهبرش منفورتر شده است.

در حالی‌که برخی چهره‌های شناخته شده مخالف جمهوری اسلامی به ‌دلیل همراهی با، و در برخی مواقع حتی ستایش از اسرائیل در پی آغاز حملات اخیرش علیه ایران اعتبار خود را خدشه‌دار ساخته‌اند، واکنش اولیه برخی از مخالفان و منتقدین نظام در داخل کشور این بوده است که در برابر حمله خارجی، پشت رژیم بایستند؛ اما پس از آتش‌بس و در پی انتشار بیانیه‌هایی از سوی افرادی مانند میرحسین موسوی و مصطفی تاج‌زاده، اکثر شخصیت های اصلاح طلب مخالف خامنه‌ای، به مواضع پیشین خود بازگشته‌اند.

آشنایی با نهاد‌های خیریه افراد و بانک‌های قطری حامی تروریسم

اقتصاد ۲۴- نوژن اعتضادالسلطنه

وقتی صحبت از صنعت هوانوردی و شرکت‌های هواپیمایی به میان می‌آید، نام قطر می‌درخشد. در حوزه اقتصاد از منابع گازی این کشور کوچک در حاشیه خلیج فارس گفته می‌شود. در حوزه آموزش، این کشور به ارزش ۵ میلیارد دلار دانشگاه‌های آمریکایی را تامین مالی کرده و در ارائه کمک به اندیشکده آمریکایی "بروکینگز" تاثیرگذار بوده است.

نام قطر در عرصه ورزش نیز با میزبانی مسابقات جام جهانی مطرح می‌شود. در قطر محدودیتی برای سرو مشروبات الکلی وجود ندارد. هم چنین، زنان در آن کشور اجازه رانندگی داشته و از نظر پوشش الزام و اجباری برایشان وجود ندارد. بانوی اول این کشور یکی از تاثیرگذارترین همسران رهبران کشور‌های عربی است. شعب دانشگاه‌های آمریکایی و هم چنین شعبه دانشگاه کالج لندن در قطر واقع شده‌اند. هیچ گونه پلیس اخلاقی برای اجرای حدود و قوانین شرعی در قطر وجود ندارد.

با این وجود، زیر این پوشش به ظاهر جذاب به خصوص برای مخاطبان غربی، بنیاد‌های خیریه و سازمان‌های مرتبط با قطر در تامین مالی تروریسم نقش داشته‌اند و آن کشور درصدد بوده تا این موضوع را مخفی نگه دارد کمک‌هایی که اگر برای گروه‌های سلفی - تکفیری در سوریه سرازیر نمی‌شدند امکان پیروزی تحریرالشام ناممکن به نظر می‌رسید.

داده‌ها نشان می‌دهند که قطر کمک بلاعوض به ارزش میلیارد‌ها دلار به موسسات خیریه در بیش از ۷۰ کشور یعنی بیش از یک سوم جهان ارائه کرده است. ذینفعان شامل سازمان‌هایی در خاورمیانه، آفریقا و جنوب آسیا و هم چنین برخی در کانادا، مکزیک، بریتانیا، فرانسه، آلمان و حتی ایالت کلرادوی ایالات متحده بوده‌اند. سیاست خارجی قطر نیز مملو از تناقض و گیج کننده بوده است. آن کشور پایگاه عظیم نظامی آمریکا را در خود جای داده، اما روابط ظاهرا دوستانه‌ای نیز با ایران و جنبش هایی، چون حماس و حزب الله لبنان داشته است و همزمان از جمعیت اخوان المسلمین و شاخه‌های آن در سراسر خاورمیانه حمایت می‌کند.

علاوه بر این، مساجد مورد حمایت قطر به مکانی برای نفرت پراکنی تبدیل شده‌اند. مسجد امام "محمد بن عبدالوهاب" در دوحه تحت کنترل دولت آن کشور است و نام موسس مکتب وهابیت در قرن هجدهم میلادی بر روی آن گذشته شده مسجدی که گزارش‌های متعددی اشاره می‌کنند به دامن زدن به افراط گرایی با دعوت از واعظان مهمان افراطی شهرت پیدا کرده است. برای مثال، "سعد بن عتیق العتیق" روحانی سعودی در اواخر ژانویه ۲۰۱۵ میلادی خطبه‌ای در آن مسجد ایراد کرد و در آن از خداوند خواست که "یهودیان، مسحیان، علویان و شیعیان را نابود کند".

این ششمین بازدید او از آن مسجد از سال ۲۰۱۳ میلادی به این سو بود. مقام‌های دولتی قطر خطبه‌های آن امام مسجد را در رسانه‌های قطری و توئیتر بازتاب دادند. از دیگر سخنرانان دعوت شده به آن مسجد می‌توان به "حامد عبدالله العلی" واعظ کویتی و متهم به تامین مالی القاعده از سوی دولت آمریکا و "حامد حمد العلی" متهم به حمایت از جبهه النصره از سوی دولت آمریکا اشاره کرد. گزارش‌ها نشان می‌دهند آن مسجد محل رفت و آمد شبه نظامیانی بوده که در یمن، تونس و سوریه به اصطلاح به زعم خود به جهاد رفته‌اند.

موسسات خیریه و بنیاد‌های قطری که به تامین مالی تروریسم کمک کرده‌اند

ماهنامه مصری "ایجپت تودی" در گزارشی منتشر شده در آگوست ۲۰۲۰ میلادی به این موضوع اشاره کرده بود که قطر از طریق موسسات خیریه به تامین مالی گروه‌های شبه نظامی در سراسر جهان استفاده می‌پردازد. این نشریه نوشته بود:" موسسات خیریه قطری تحت پوشش فعالیت‌های خیریه، به ادعای کمک رسانی و کمک به مسلمانان در سراسر جهان، طی سالیان متمادی، به بازوی پنهان دولت قطر تبدیل شده‌اند که امنیت کشور‌های عربی و حتی اروپایی را به خطر انداخته و ویرانی به بار می‌آورند".
این نشریه در ادامه به معرفی تعدادی از این موسسات پرداخته بود:

به مادرم خبر رسید

که کُشتنِ سحر رسید

به سَر زنان وُ خسته جان:

که زندگی به سر رسید...

طنابِ دارِ دشمنم

چو حلقه زد به گردنم

بِسانِ یاسِ آسِمان

منم غمینِ میهَنَم

چو بغضِ مادرم دمید

دلِ شکسته ام تپید:

که می رود غریبِ تو

سپیدۀ دلم رَمید

به واپسین نگاهِ تو

به هق هق وُ به آهِ تو

بدان که عاشقت منم

همیشه در پناهِ تو

تو بعدِ رفتنم بخوان

به بامِ شهرِ آشیان

که بوده سهمِ عاشقان

همیشه خنجرِ خزان

جَرَس به دستِ جاهلی

که قاضی ام چو عادلی

به امر وُ عدلِ من جهان

بهشتِ عدلِ نازلی...

من اعتراضَم وُ سرود

زِ رودِ مُردۀ کبود

زِ رنجِ مردمِ وطن

زِ او که زندگی زُدود

من اعتراضم وُ صدا

زِ بندِ دینِ تو رها

تمامِ عشق وُ هستی ام

فدایِ مردمم فدا

تمامِ جُرمِ جانِ ما

جوانیِ جهانِ ما

چه هم زمانیِ بدی

که مُردِگی نشانِ ما

تمامِ لحظه ها سیه

عزا وُ عزلتِ تَبَه

نه آرزو نه زندگی

فِسُرده وُ تَبَه پِگَه

نه موجِ کوچکِ نوا

نه نور وُ نارِ بینوا

چراغِ خانه ها خموش

سکوت وُ وحشتِ سرا

ذلیلِ دار وُ این اذان

چو بانگِ قاریان وزان

زِ گورِ گَندِ خود بُرُون

مُقَنّیان دوان دوان

چه نکبتی به روزگار!

پرنده مُرده در حصار

نویدِ شادی ام بیار

به پَر گشودنِ بهار...

تو قُقنُسِ قیامِ ما

به قُلّه ها کلامِ ما

صدا وُ دست وُ اتحاد

شکوهِ ما دوامِ ما

سه شنبه 18 شهریورماه 1404///9 سپتامبر 2025

پیام ارسالی از "همراهان" سایت توانا

«طرفداران خامنه‌ای عکس‌هایی از ساده‌پوشی! رهبر جمهوری اسلامی منتشر کردند. می‌خواهم یادآور شوم لیست بلندبالایی از نهادها و موسسات تحت نظر شخص خامنه‌ای وجود دارد که اتفاقن تمام این سازمان‌ها از مالیات معاف هستند.
در ضمن با دمپایی و آستین پاره هم می‌شود جنایت کرد.»

لازم به ذکر است منزل خمینی هم در جماران، یکی از اموال خاندان خسروشاهی بود که مصادره شده بود.
نظر شما درباره ساده‌زیستی رهبر پیشین و فعلی جمهوری اسلامی چیست؟!

***

اگر ویدئو اینستاگرام فعال نمی شود، مرورگر را "ریفِرِش" کنید:

***

مهدی نصیری در گفت‌وگو با حسین رزاق - استودیو پات

***

ادعای «توافق میان جمهوری اسلامی و آژانس» پس از دیدار گروسی و عراقچی در قاهره با حضور وزیر خارجه مصر

کیهان لندن - رافائل گروسی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، سه‌شنبه ۹ سپتامبر (۱۸ شهریور) در قاهره با عباس عراقچی وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران دیدار کرد. در این دیدار بدر عبدالعاطی وزیر خارجه مصر نیز حضور داشت.

عراقچی و رافائل گروسی در شرایطی دیدار کردند که نشست شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در وین در حال برگزاری است. مدیرکل آژانس بین‌المللی که درواقع یکی از اعضای کلیدی برای اداره نشست شورای حکام است، با پنج ساعت تأخیر به قاهره رسید.

جزئیات زیادی از محتوای این جلسه رسانه‌ای نشد، اما اسماعیل بقایی سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی درباره این ملاقات گفته بود، طرفین برای «جمع‌بندی مذاکرات مربوط به شیوه‌نامه جدید تعامل و همکاری میان تهران و آژانس» با یکدیگر ملاقات خواهند داشت.

ساعاتی پس از این دیدار، لارنس نورمن خبرنگار وال‌استریت ژورنال مدعی شد که جمهوری اسلامی ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به توافق دست یافتند.

👈مطالب بیشتر در کیهان لندن

این نخستین دیدار میان مقامات جمهوری اسلامی و مدیرکل آژانس از زمان توقف همکاری جمهوری اسلامی پس از جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل است؛ جنگی که طی آن اسرائیل و ایالات متحده تأسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی را هدف قرار دادند. اکنون جمهوری اسلامی اعلام کرده است که برای آغاز همکاری با آژانس ابتدا باید تضمین داده شود که حمله مجدد به آن نخواهد شد.

بر اساس اطلاع ایران‌وایر وزارت ورزش و جوانان، از برخی فدراسیون‌ها و ورزشکاران ایران خواسته است در صفحات اجتماعی خود از «مهدیه اسفندیاری» شهروند بازداشت شده ایرانی در فرانسه حمایت کنند.

رویترز از انفجار در دوحه خبر داد

ایران اینترنشنال - خبرگزاری رویترز گزارش داد صدای چندین انفجار در دوحه، پایتخت قطر، شنیده شده است و شاهدان از برخاستن دود در منطقه کاتارا خبر داده‌اند.

ارتش اسرائیل از حمله به رهبران حماس خبر داد

ارتش و آژانس امنیت اسرائیل (شین بت) اعلام کردند نیروی هوایی این کشور رهبران حماس را هدف قرار داده است. پیش‌تر رسانه‌ها از حمله به رهبران حماس در دوحه، پایتخت قطر، خبر داده بودند.

رسانه‌های قطری از کشته شدن ۵ نفر در حمله اسرائیل به دوحه خبر دادند

رسانه‌های قطری گزارش دادند در حمله اسرائیل به دوحه دست‌کم پنج نفر کشته شده‌اند. در تازه‌ترین واکنش‌ها به این رویداد، وزارت خارجه عمان ضمن ابراز همبستگی با قطر، حمله اسرائیل را به‌شدت محکوم کرد و آن را اقدامی در چارچوب «ترورهای سیاسی و خیانتکارانه» دانست. وزارت خارجه سوریه نیز حمله اسرائیل را به‌شدت محکوم و بر همبستگی کامل خود با قطر تاکید کرد.

لحظه حمله اسرائیل به دوحه قطر:

انتشار نام پنج کشته حملات اسرائیل به دوحه

مرکز اطلاع رسانی فلسطین اسامی پنج نفر را که در حمله اسرائیل به نشست حماس در دوحه کشته شدند، اعلام کرد. بر اساس این گزارش، همام الحیه، پسر خلیل الحیه، از مقام‌های ارشد حماس و جهاد لبد، رییس دفتر او، در میان کشته‌شدگان هستند. عبدالله عبدالواحد، مومن حسونه و احمد عبدالمالک نیز در این حمله جان باختند و در گزارش رسانه‌های فلسطینی از آن‌ها با عنوان «همراه» رهبران حماس یاد شده است.

کشته شدن یک نیروی امنیتی قطر در حمله اسرائیل وزارت کشور قطر اعلام کرد یک عضو نیروهای امنیتی این کشور در حمله اسرائیل به دوحه کشته شد.

کشته شدن یک نیروی امنیتی قطر در حمله اسرائیل وزارت کشور

قطر اعلام کرد یک عضو نیروهای امنیتی این کشور در حمله اسرائیل به دوحه کشته شد.

مهدی کشت‌دار مدیر خبرگزاری قوه قضاییه در شبکه اکس نوشت:

در همین زمینه:

جزئیات عفو معیاری ۱۴۰۴ اعلام شد / جمع کثیری از محکومان آزاد می‌شوند

رئیس قوه قضاییه لیست عفو معیاری به مناسبت ولادت پیامبر اعظم و امام جعفر صادق خدمت رهبر انقلاب اسلامی اعلام شد و با موافقت ایشان جمع کثیری از محکومان دادگاه‌های عمومی و انقلاب، سازمان قضایی نیروهای مسلح و سازمان تعزیرات حکومتی و تعدادی از محکومان امنیتی که در دوره‌های قبل معمولا مشمول عفو قرار نمی‌گرفتند، با دو شرط، مشمول عفو می‌شوند. در این دوره، عفو معیاری پیشنهاد و در نظر گرفته شد که جمع کثیری از محکومان و مجرمان را شامل می‌شود.

ایران اینترنشنال - حمزه صفوی، فرزند یحیی رحیم‌صفوی،‌ مشاور عالی و دستیار نظامی علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی، با بیان اینکه نمی‌داند چقدر سناریو کشتن علی خامنه‌ای به دست اسرائیل می‌تواند درست باشد، ترور رهبر جمهوری اسلامی را محتمل دانست و گفت ایران باید برای این اقدامات اسرائیل آماده باشد.

حمزه صفوی که استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران معرفی شده، در گفت‌وگویی ویدیویی چند بار از احتمال کشته شدن علی خامنه‌ای و توانایی اسرائیل در انجام چنین کاری سخن گفت.

فرزند مشاور عالی نظامی خامنه‌ای از اقدامات احتمالی اسرائیل به‌عنوان «سناریوهای تخریبی و ایذایی» نام برد و گفت که ایران باید برای این سناریوها حتی مستقل از مجوز آمریکا و از طرف اسرائیل آماده باشد.

او گفت: «اگر بحث دسترسی به نفر اول و نفر دوم کشور به وجود بیاید، با هر هزینه ای که باشد حتی با پذیرش ریسک احتمال جنگ، این کار را انجام می‌دهند.»

صفوی افزود: «ترامپ به زبان می‌آورد که اینها می‌خواستند انجام بدهند و من جلوشان را گرفتم. الان سوال این است: اگر روزی اینها بدون اجازه آمریکا این کار را انجام بدهند، آمریکا چه خواهد کرد؟ یعنی در موقعیتی قرار می‌گیرد که کار انجام شده است.»

او گفت: «اگر اسرائیل این کار را بدون اجازه آمریکا انجام دهد،‌ آمریکا در مقابل عمل انجام شده قرار می‌گیرد و ایران دچار مسئله می‌شود، اما باید بنشیند و فکر کند.»

دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا شش تیر ماه ۱۴۰۴ گفت که در جریان جنگ ۱۲ روزه، علی خامنه‌ای را از «مرگی بسیار زشت و خفت‌بار» نجات داده است.

مطالب بیشتر در سایت ایران اینترنشنال

فرزند مشاور عالی خامنه‌ای در امور نیروهای مسلح در حالی از احتمال ترور و کشته شدن خامنه‌ای و ضرورت آمادگی برای چنین رویدادی سخن گفته که مقامات اسرائیلی به‌صراحت بر قصد خود برای کشتن رهبر جمهوری اسلامی تاکید کرده‌اند.

بدترین سناریو نمدمال

حمزه صفوی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با محتمل دانستن جنگ دوم با اسرائیل گفت: «بدترین سناریو، جنگ نیست. بدترین سناریو نمدمال شدن است.»

فرزانه روستایی

ترور رهبران حماس در دوحه قطر برای ما ایرانی ها معنای متفاوتی دارد، زیرا هیچ ملتی در منطقه مانند ما ایرانی ها تفکر وحشیانه و بلاهت بنیادگرایی ویرانگر مدل حماس را با گوشت و پوست و زندگی تک تک شهروندانش تجربه نکرده است. حماسی ها همان کاری را با مردم فلسطین کردند که جمهوری اسلامی با ما. همانقدر مردم فلسطین را زمین زدند که ما زمین خوردیم و همانقدر مردم فلسطین را بلاتکلیف کردند که نظام ولایت فقیه در آستانه اسنپ بک با ۹۰ میلیون ایرانی کرد.

من از بلایی که بر سر رهبران حماس می آید ناراحت نیستم، زیرا:

۱- حماس مسئول آغاز جنگ ۷ اکتبر است که برای مردم غزه دو سر باخت بود.

۲ـ ویرانی غزه و رنج مردم فاکتوری بود که رهبران حماس برایشان مهم نبود چون بنیادگرا هستند و انسان ها اصلا در نگاه آنان جایگاهی ندارند.

۳ـ مردم غزه به صورت سیستماتیک سپر انسانی شدند و این کثیفترین تاکتیک جنگی تاریخ بشر است.

۴ـ اهمیت نگهداری گروگان های اسراییلی در معادلات تقریبا از دست رفته، اما حماسی ها هنوز آماده آزادی گروگان های باقیمانده نیستند و ادامه بحران برایشان مهمتر از حل بحران است.

۵ـ حماس برای ساختن تونل های زیرزمینی با هزینه صدها میلیون دلار هیچگاه نطر مردم را نپرسید و علت آن نگاه یک سویه آنها به مسائل و محاسبه نکردن سود و زیان در معادلات سیاسی نظامی است.
۶ـ آنها معادلات را چنان پیچیده و لاینحل کردند که زنده ماندنشان برای تشکیلات امنیتی اسراییل به این معناست که در آینده ممکن است دوباره یک ۷ اکتبر تکرار شود.

تسنیم: اسرائیل در حمله به قطر، همانند حمله به ایران، از «نقاب مذاکرات» استفاده کرد

ایران اینترنشنال - خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران، در مطلبی به حمله اخیر اسرائیل به دوحه پرداخت و نوشت اسرائیل در این عملیات نیز مانند هدف قرار دادن حسن نصرالله و حمله به ایران، از «نقاب مذاکرات دیپلماتیک» استفاده کرد.

بر اساس این مطلب، اسرائیل «با همکاری آمریکا پس از آنکه مدعی شدند با طرح صلح ترامپ موافق هستند، این حمله را به قطر انجام دادند».

تسنیم افزود: «این حمله پایانی بر استراتژی امنیت ملی قطر و دیگر کشورهای شورای همکاری است که می توانند در محیط آشوب‌زده خاورمیانه در آرامش به تجارت نفت بپردازند.»

کانال ۱۲ اسرائیل گزارش داد این کشور تنها زمانی آمریکا را از طرح حمله به رهبران حماس در قطر مطلع کرد که جنگنده‌های اسرائیلی به پرواز درآمده بودند.

به گفته چند مقام آمریکایی، واشینگتن که یک پایگاه بزرگ نظامی در قطر دارد، پرواز جنگنده‌های اسرائیلی به سمت شرق را شناسایی کرد و خواستار توضیح شد. اسرائیل در پاسخ اعلام کرد هدف عملیات، رهبران حماس در دوحه است.

کانال ۱۲ اسرائیل افزود این اطلاعات سپس به دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا، منتقل شد و او دستور داد قطر در جریان قرار گیرد، اما بنا بر گزارش‌ها، این پیام زمانی ارسال شد که «موشک‌ها در آسمان بودند».

شکایت از ترامپ ۸۳ میلیون دلار، شکایت از رهبر ۱۰ سال زندان

در پستی در ایکس، مهدی محمودیان، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی ایرانی، با مقایسه وضعیت عدالت در آمریکا و ایران نوشت که یک شهروند آمریکایی از دونالد ترامپ شکایت کرده و دادگاه تجدیدنظر حکم ۸۳ میلیون دلار جریمه علیه او را تأیید کرده است.

محمودیان در مقابل تأکید کرد که در ایران شکایت شهروندان از رهبر ایران به دلیل ممنوعیت واردات واکسن، به صدور حکم ۱۰ سال زندان علیه آنان منجر شده است. او این تفاوت را نمونه‌ای از حاکمیت قانون در دموکراسی و سرکوب قانون در دیکتاتوری دانست و افزود که شهروندان ایرانی حتی برای تلاش برای پاسخگو کردن رهبر مجازات می‌شوند.

رشان اذری

صفحهٔ ویدیوی سخنرانی شاهزاده رضا پهلوی در وب‌سایت ایران‌اینترنشنال (لینک)

پیام سخنرانی روشن است: پیروزی از برخاستنِ مردمِ داخل می‌آید و نقش ایرانیانِ بیرون، هموار کردنِ راه با ابزار و پشتوانهٔ عملی است. نقشهٔ پیشنهادی شاهزاده رضا پهلوی پنج اهرمِ به‌ هم‌ پیوسته دارد--فشار بر حکومت، پشتیبانی از مردم، جداشدنِ کارگزاران، هماهنگیِ نیروها، و برنامهٔ روزِ بعد--که اگر با کارِ منظم و گزارشِ شفاف پیش بروند، گذار می‌تواند کم‌هزینه و کم‌تنش باشد.

۱) چرا «برخاستنِ مردم» کلیدی است؟

هیچ نیروی بیرونی جای مردم را پر نمی‌کند. این رویکرد دو نتیجهٔ عملی دارد:

امید به عمل بدل می‌شود: هر کس سهمی روشن دارد؛ از روایت‌گری درست و کارِ محلی تا پیگیری صنفی و اعتصابِ هدفمند.

نقش بیرون دقیق می‌شود: ایرانیانِ برون‌مرز باید ابزار و پشتوانه فراهم کنند، نه نسخهٔ آماده؛ و این پشتیبانی باید هوشمندانه به کنش‌های داخل وصل شود.

۲) فشار بر حکومت: هزینهٔ ماندن را بالا ببریم

یعنی چه؟ بستن مسیرهای مالی و سفرِ عاملان سرکوب، پیگیری حقوقی آمران و عاملان، و واداشتن دولت‌ها و نهادها به موضعِ روشن.

اثر: هر روز ماندن برای دستگاه سرکوب گران‌تر و پرخطرتر می‌شود.

نکتهٔ عملی: هر گامِ فشار بیرونی باید در داخل فرصتِ کنشِ امن‌تر بسازد--وگرنه نیمه‌کاره می‌ماند.

قطر به سمت چین خواهد غلطید؟

علیرضا مکرمی

اسراییل با بمباران محل جلسه حماس در دوحه قطر رسما اقتدار جهان عرب را به سخره گرفت، با این حمله عبارت «هاب مذاکراتی منطقه» به صفت نچسبی برای قطر تبدیل شد.

البته این اتفاق کمترین شباهت سیاسی به حمله سپاه به پایگاه آمریکایی العدیده قطر ندارد، اما در قیاس با حمله اسراییل به جمهوری اسلامی و حذف فرماندهان و دانشمندان ایرانی خیلی کوچک است، بعبارتی با گستاخی اسراییل در حمله به ایران، به طور غیر مستقیم اقتدار نظامی اعراب نیز موضوعیت خود را از دست داد.

این امید که حمله اسراییل به خاک قطر موجب اتحاد اعراب با جمهوری اسلامی خواهد شد متکی بر فکت های قابل اعتمادی نیست چون ایالات متحده مسئولیت مدیریت این بخش را بر عهده دارد و پیشاپیش مسیر نزدیکی اعراب به ایران را بسیار ناهموار ساخته است.

حمله اسراییل به جلسه سران حماس در قطر و حمایت فوری ترامپ از اقدام نتانیاهو ثابت کرد اسراییل و آمریکا از شرط خلع سلاح حماس کوتاه نخواهند آمد، همچنان که غنی سازی ولو در سطوح پایین در ایران را بر نمی تابند.

تا مادامی که بر علیه بمب افکن های B2 و F35 چاره ای یافت نشود کلان راهبرد اسراییل_آمریکا مبتنی بر این خواهد بود که هر دولت و یا واحد سیاسی که خواهان حذف اسراییل باشد به هر قیمتی باید نابود یا حداقل خلع سلاح شود.

مهم است بدانیم که جهان عرب در تقابل آینده با اسراییل به مدد موشک های ایرانی دل نمی بندد وقتی به چشم خود دیدند که سپاه فقط در یک پایگاه موشکی برای شلیک 70 موشک 40 نفر تلفات داد، بماند که دقایقی بعد بسیاری از موشک هایی که به سختی شلیک شده بودند نیز رهگیری و منهدم شدند.

با اتفاق امروز و بی اعتنایی ترامپ به شکست ابهت سیاسی اعراب حاشیه خلیج فارس، به زودی چرخش قطر به سمت چین فعال و ملموس خواهد شد.

هراس از بازداشت و فروش‌ شتاب‌زده دار و ندار؛ روایت ایرانیان از موج خروج از کشور پس از جنگ

ایران اینترنشنال - پس از جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل در خردادماه خروج ایرانیان از کشور افزایش یافته است. نظارت‌های گسترده‌تر و چشم‌انداز تیره در داخل کشور باعث شده بسیاری از خانواده‌ها دارایی‌های خود را بفروشند و کشور را ترک کنند.

یک افسر مهاجرت در فرودگاه خمینی تهران، به شرط ناشناس‌ماندن، به ایران‌اینترنشنال گفت: «پیش از جنگ، بیشتر سفرهایی که مدیریت می‌کردیم توریستی بود. اما از زمان جنگ ۱۲ روزه در خرداد، خروج‌ها چند برابر شده است و بسیاری از کسانی که رفته‌اند، هنوز پس از یک یا دو ماه بازنگشته‌اند؛ آنها تصمیم گرفته‌اند دیگر بازنگردند.»

به گفته او، این بار فقط جوانان نیستند که می‌روند؛ افراد میانسال و حتی سالمندان نیز برای در امان ماندن از تهدیدهای مستقیم و غیرمستقیم جنگ کشور را ترک کرده‌اند.

زندگی زیر سایه ترس

پژمان، ۴۶ ساله، طراح دورکار آزاد، به ایران‌اینترنشنال گفت که پس از دو سال زندگی در تفلیس گرجستان به تهران بازگشته و زندگی تازه‌ای ساخته بود؛ درآمدی حدود سه هزار دلار در ماه داشت، آپارتمان بزرگی اجاره کرده و مبلمان و خودرویی خریده بود. اما جنگ با اسرائیل همه چیز را تغییر داد.

او گفت: «این جنگ مرا مجبور کرد تهران را ترک کنم و از خانواده همسرم بخواهم همه چیز را بفروشند و پولش را برایم بفرستند. نمی‌توانم برگردم چون ممکن است مقامات مرا به خاطر کار با شرکت‌های خارجی بازداشت کنند.»

پژمان از دامنه گسترده بازداشت‌ها و اعدام‌ها سخن گفت: «پس از جنگ با اسرائیل، بیش از ۲۰ هزار نفر عمدتا به اتهام همکاری با کشورهای متخاصم یا جاسوسی برای اسرائیل بازداشت شده‌اند.»

مطالب بیشتر در سایت ایران اینترنشنال

او افزود: «برای آنها مهم نیست که شما آزادکاری قانونمند باشید و هیچ ارتباط سیاسی نداشته باشید. یکی از دوستانم بازداشت و به جاسوسی متهم شد. به او گفتند اجازه نداری با شرکت‌های آمریکایی کار کنی.»

همسر پژمان نیز درباره خروج پرشتابشان به ایران‌اینترنشنال گفت: «ماشین را فروختیم، وسایل خانه را فروختیم، همه چیز را فروختیم. هیچ راه دیگری نبود. با هر زنگ در می‌لرزیدیم که مبادا ماموران آمده باشند شوهرم را بازداشت کنند.»

این خانواده اکنون در ترکیه و در انتظار یافتن راهی برای رفتن به آلمان به سر‌می‌برد.

وقتی به فکر آفتابه لگن می افتیم، لابد قصد دادن شام ناهاری هم داریم. اجلاس مونیخ، دفترچه اضطرار، بحث و جنگ و جدال بر سر قانون اساسی قدیم یا جدید، طرح نزدیکی به اسراییل و هر آن چه که تا کنون در فضای مجازی خارج از ایران بر سر آن بحث شده، این ها آفتابه لگن هایی ست برای شام ناهاری که قرار است سرو شود و آن سرنگونی حکومت نکبت بخصوص بعد از مرگ رهبر سگ جان جمهوری نکبت اسلامی آقای آسد علی خامنه ای.

من بعد از اجلاس مونیخ اجلاس دیگری جز تجمع ساختگی مجاهدین خلق ایران ندیدم. از مونیخیان هم عمل خاصی ندیدم. یعنی برنامه ریزی برای دوران بعد از سقط شدن خامنه ای ندیدم. از گروه جمهوری خواه جناب عالی پیام هم خبری نشنیدم. حالا که تعطیلات تابستانی تمام شده و مشخص است که سدعلی کاملا به ریپ زدن و داغان شدن ونتوری و ژیگلور افتاده، آیا می توانیم امیدوار باشیم که بدانیم در چنین روزهایی که قطعا پیش رو خواهیم داشت، برای مقابله با حکومت بی سر و درگیری های درونی خودهاشان، و نیز دورانِ تهاجم مجدد اسراییل به جمهوری نکبت اسلامی، چه باید بکنیم و چه استراتژی و تاکتیک «جنگی» اتخاذ کنیم، یا قرار است هر چه پیش آید خوش آيد؟

گم‌شدن در قاهره، پیدا شدن در عراق

فرامرز داور - ایران وایر

در رسانه‌های عربی خصوصا تلویزیون‌های محلی کشورهای منطقه، یک چهره کم‌وبیش ثابت که با زبان عربی مواضع جمهوری اسلامی را شرح می‌کرد، در سال‌های اخیر حضورداشته است.

برترین‌ها: تیم ملی فوتبال ایران در فینال رقابت‌های کافا مقابل ازبکستان شکست خورد تا پس از توقف برابر تاجیکستان، انتقادات گسترده‌ای متوجه کادر فنی و بازیکنان شود. این ناکامی در شرایطی رقم خورد که ایران از دقیقه ۳ با اخراج آریا یوسفی ده‌نفره شد؛ بازیکنی که اساساً حضورش در فهرست تیم ملی از ابتدا محل بحث و تردید بود.

تیمی سالخورده و بی‌انگیزه

ترکیب تیم ملی بیش از هر زمان دیگری تحت فشار قرار گرفته است. چهره‌هایی مانند کنعانی‌زادگان، رامین رضاییان، نورافکن و علیرضا جهانبخش که سال‌هاست در تیم ملی حضور دارند، از نظر سنی و شرایط بدنی دیگر گزینه‌های مطمئنی به شمار نمی‌روند. در عین حال، غیبت برخی بازیکنان که همیشه در اردوها حاضر بوده‌اند اما در این تورنمنت دیده نشدند، نیز نتوانست معادله را تغییر دهد. منتقدان می‌گویند تیم ایران به شدت پیر و کم‌انگیزه شده و فرصت کافی برای جوان‌سازی را از دست داده است.

نارضایتی عمومی از کادر فنی

رفتار و مصاحبه‌های امیر قلعه‌نویی پس از بازی‌ها، به جای آرام کردن فضا، هواداران را بیش از پیش خشمگین کرده است. بسیاری از کارشناسان معتقدند این تیم نه تاکتیک مشخصی دارد و نه رویکرد فنی قابل دفاعی؛ در نتیجه، حتی در صورت صعود به جام جهانی، نمی‌تواند در سطح جهانی موفق عمل کند. این موضوع در فضای مجازی نیز به وضوح بازتاب پیدا کرده و کاربران با ناامیدی از آینده تیم ملی سخن می‌گویند.

صعود آسان، بدون دستاورد واقعی

یکی از نکات کلیدی که منتقدان بارها بر آن تأکید کرده‌اند، این است که صعود به جام جهانی ۲۰۲۶ دیگر یک موفقیت بزرگ محسوب نمی‌شود. با توجه به افزایش تعداد تیم‌ها به ۴۸، راه ایران برای حضور در این رقابت‌ها به‌مراتب آسان‌تر از گذشته است و صرفاً حضور در تورنمنت جهانی نمی‌تواند به عنوان دستاورد جدی قلمداد شود.

آینده‌ای مبهم روی نیمکت ایران

اکنون گمانه‌زنی‌های زیادی درباره آینده نیمکت تیم ملی وجود دارد. برخی منابع از احتمال پایان کار قلعه‌نویی خبر می‌دهند و حتی نام‌هایی از مربیان خارجی و باکیفیت به عنوان جانشین احتمالی مطرح شده است. آنچه مسلم است، شکست در فینال کافا نه تنها یک جام را از ایران گرفت، بلکه اعتماد عمومی به کادر فنی و بازیکنان فعلی را نیز به شدت خدشه‌دار کرد.

این روزها تیم ملی بیش از هر زمان دیگری در معرض بحران اعتماد قرار دارد؛ بحرانی که اگر به سرعت برای آن راه‌حلی پیدا نشود، می‌تواند آینده فوتبال ایران در سطح بین‌المللی را با چالش جدی مواجه کند.

روز پنجشنبه ۱۶ شهریور ۲۵۳۷ ایرانی (1357 هجری) در تهران جلسه داشتیم. همه مدیران رادیو تلویزیون‌های استان‌ها و مدیران بخش‌های مختلف تهران آمده بودند. در همان زمان، تظاهرات بزرگی هم در مرکز شهر جریان داشت. برای فیلم‌برداری از تظاهرات و همچنین تخمین شمار شرکت کنندگان، تلویزیون یک هلیکوپتر فرستاده بود تا در طول مسیر از جمعیت عکس و فیلم بگیرند. قرار بود عکس‌ها را بزرگ کنند، به هم بچسبانند، روی دیوار بزرگی نصب و شطرنجی کنند. آنگاه تعداد سرها در هر مربع انبوه یا متوسط یا تُنُک را بشمارند و بر پایه تعداد این‌گونه مربع‌ها، شمار جمعیت شرکت کننده در تظاهرات را تخمین بزنند.

اواسط جلسه بود که حمید اوجی، سردبیر خبر شبکه یک تلویزیون، وارد شد و یادداشتی جلوی رضا قطبی، مدیر عامل، گذاشت. قطبی گفت: « بر اساس این تخمین، جمعیت حدود ۳۰۰ هزار نفر بوده است ». و سپس رو به اوجی کرد و گفت: « همین را اعلام می‌کنید ». اوجی گفت: « من جرأت نمی‌کنم. همه روزنامه‌ها می‌نویسند "جمعیت میلیونی". ما اگر امشب در تلویزیون بگوییم جمعیت ۳۰۰ هزار نفر بود، می‌آیند خانه مرا آتش می‌زنند ». خلاصه، توافق شد که در رادیو تلویزیون بگویند "چند سد هزار نفر".

فردای آن روز، در چندین شهر از جمله در تهران حکومت نظامی اعلام شد. در میدان ژاله میان جمعیتی که علیرغم حکومت نظامی، برای تظاهرات آمده بودند و سربازان برخورد مسلحانه رخ داد و ده‌ها تن کشته شدند. فرمانداری نظامی تهران تعداد کشته‌های آن روز را ۵۸ اعلام کرد ولی ارقامی که انقلابیون ارائه می‌کردند، همه از ۳۰۰۰ بیشتر بود. حتی میشل فوکو Michel Foucault، فیلسوف چپگرای فرانسوی و ستاینده آیت الله خمینی که به عنوان خبرنگار روزنامه ایتالیایی کوریره دلا سرا Corriere della Sera از ۲۵ شهریور تا ۲ مهر ۲۵۳۷ (1357 هجری) به ایران آمده بود، آمار کشته شدگان ۱۷ شهریور میدان ژاله را بین ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ نوشت. او در گزارش‌های دیگری که در سفر دومش به ایران، از ۱۸ تا ۲۴ آذر همان سال انجام داد، این رقم را تا ۷۰۰۰ هم بالا برد.

در مجلس شورای ملی دو نماینده بودند که علیه دولت، و در واقع بدون بردن نام، علیه شاه، سخنرانی‌های آتشین می‌کردند. محسن پزشکپور و احمد بنی احمد. بنی احمد در جلسه روز ۲۲ شهریور مجلس شورای ملی خطاب به جعفر شریف امامی، نخست وزیر، گفت: « ... آن روز [۱۷ شهریور] شکار آدم بود. از کجا اعلام کردید ۹۰ نفر کشته شد؟ ... من اعلام می‌کنم به تمام کسانی که عزیزان خود را از دست داده‌اند، به خانه من بیایند و من با مشخصات واقعی ثبت می‌کنم و آمار واقعی را اعلام می‌کنم ».[1] آقای احمد بنی احمد هرگز هیچ رقمی را اعلام نکرد.

یک سال و چند ماه پس از انقلاب اسلامی، در دیداری که در پاریس با ارتشبد غلامعلی اویسی، فرماندار نظامی تهران در ۱۷ شهریور داشتم، از او رقم واقعی کشتگان را پرسیدم. او قرآن کوچکی از سرجیب کتش درآورد و گفت: « به این قرآن قسم، رقم واقعی همان بود که آن روز اعلام کردیم. البته بعداً چند تن از زخمی‌ها هم در بیمارستان درگذشتند ».

در آن زمان، خیلی‌ها می‌توانستند خودشان مستقلاً درباره تعداد واقعی کشتگان میدان ژاله تحقیق کنند، ولی نکردند. رحیم شریفی، که در آن زمان عضو کمیته مرکزی و مسئول تشکیلات حزب ایران و مدیر روزنامه « جبهه آزادی »، ارگان آن حزب، بود پنج سال بعد، در هفته نامه کیهان لندن نوشت: «... کمیته مرکزی به منظور آگاهی از کم و کیف ماجرا از مهندس محمد توسلی، مدیر عامل گورستان بهشت زهرا، که عضو شورای مرکزی حزب هم بود، دعوت کرد که در این زمینه اطلاعاتی بدهد. وی کتباً به کمیته مرکزی نوشت که تعداد [کشتگان آن روز تهران] جمعاً ۶۴ نفر بوده است. این رقم با آنچه شایع و ورد زبان‌ها بود، فاصله زیادی داشت. دو نفر از اعضای کمیته مرکزی، آقایان مهندس کاظم حسیبی و عبدالحسین دانشپور که گرایش شدید به خمینی پیدا کرده بودند، [با گزارش مهندس توسلی] موافق نبودند و پیشنهاد می‌کردند که در روزنامه‌ها و رسانه‌ها از مردم بخواهیم هرگونه اطلاعی [از دفن کشتگان در گورهای دست‌جمعی در جاهای دیگر] دارند، اعلام کنند که پذیرفته نشد».[2] حزب ایران هم گزارش مدیر عامل بهشت زهرا را منتشر نکرد.

رقم دقیق کشتگان را سرانجام ۱۳ سال بعد، عمادالدین باقی اعلام کرد: « ۶۴ تن از مجموع شهدا متعلق به حادثه میدان ژاله تهران (که اکنون میدان شهدا نامیده می‌شود) در روز ۱۷ شهریور ۵۷ معروف به جمعه سیاه می‌باشند که از این تعداد دو نفر مؤنث (یک زن و یک دختر بچه) هستند. البته در همان روز ۱۷ شهریور در ۱۵ نقطه دیگر تهران نیز مجموعاً ۲۴ نفر در درگیری‌ها کشته شدند که یک نفر از آنها زن بود. بنابراین، تعداد کل شهدای ۱۷ شهریور سال ۵۷ در سراسر تهران ۸۸ نفر است که فقط ۶۴ تن متعلق به واقعه میدان ژاله هستند ».[3]

یکی از علل زیادی تلفات در درگیری میدان ژاله این بود که رژیم محمدرضا شاه نه پلیس ضد شورش داشت و نه حتی ابزارهای لازم برای رویارویی با آشوب‌های شهری؛ مانند ماشتن‌های آب‌پاش، گاز اشک آور و ماشین‌های مجهز به نرده برای بستن خیابان‌ها یا کامیون‌های ویژه جابجایی دستگیرشدگان و غیره. اصلاً کسان زیادی دستگیر نمی‌شدند زیرا افراد حکومت نظامی سربازان وظیفه بودند که برای رویارویی با آشوب‌های شهری هیچ آموزشی ندیده بودند و نمی‌دانستند چگونه می‌شود کسی را دستگیر کرد. آنها فقط روش تیراندازی با تفنگ ژ-۳ را آموزش دیده بودند که یک ابزار جنگی‌ست و هر تیر آن می‌تواند چند نفر را از پا درآورد. همچنین گفته می‌شد که نخست، از درون جمعیت به سوی سربازان شلیک شد و انها با دستپاچگی، به آتش با آتش پاسخ دادند.

اشاره:

در بارۀ حوادث منجر به انقلاب اسلامی کتاب ها و مقالات بسیاری منتشر شده است.نگارنده نیز در چند مقاله نظراتی در این باره ابراز کرده است.

مقالۀ زیر سال ها پیش نوشته شده که می تواند پرتوی به «کُشتارِ میدان ژاله» باشد. ع.م

ایدئولوژی های تمامیّت خواه (فاشیسم،استالینیسم و بنیادگرائی اسلامی)در سودای تسخیر قدرت سیاسی به هر شیوۀ ممکن اقدام می کنند.این ایدئولوژی ها«ارزش»ها و«اخلاقیّات»خود را دارند که با حقوق بشر و آزادی های اساسی انسان بیگانه است.در فلسفۀ سیاسیِ استالین،هیتلر،موسولینی و آیت الله خمینی،آنچه به هدف اصلیِ نظام خدمت می‌کرد،«اخلاقی»، و آنچه که در تحقّقِ این هدف مانع ایجاد می نمود،«غیراخلاقی» بود و لذا،مفهومِ«هدف، وسیله را توجیه می کند»در نزد آنان کاربُردِ عملی و فواید تئوریک داشت آنچنانکه به قول آیت الله خمینی:

-«اگر امام یا ولی فقیه فرمان داد که فلان محل را بگیرید،فلان خانه را آتش بزنید،فلان طایفه را که مضرّ به اسلام و مسلمین و ملت ها هستند،از میان ببرید،بر همه لازم است که از او اطاعت کنند».(ولایت فقیه، آیت الله خمینی، صص ۷۵ و ۷۸. همچنین نگاه کنید به سخنرانی او چاپ شده در روزنامۀ اطلاعات، ۱۷ دی ماه ۶۶).

آتش زدن سینما رکس آبادان (۲۸مرداد۵۷)، کُشتار میدان ژاله (۱۷شهریور۵۷)، قتل عام مردم روستای «قارنا» در کردستان (۱۱ شهریور ۱۳۵۸)، قتل عام هزاران زندانی سیاسی (تابستان ۶۷)، طرح سقوط اتوبوس نویسندگان و شاعران ایران به درّه در سفر ارمنستان (مرداد ۱۳۷۵)، قتل‌های زنجیره‌ایِ رهبران سیاسی، نویسندگان و روشنفکران ایران (پاییز ۱۳۷۷)، سرکوب خونین معترضان در سال های۱۳۸۸، ۱۳۹۶، کشتارِ هولناکِ مردم در خیزشِ آبان ماه۹۸ و ... جنبش مهسا مصداق‌های عینیِ چنان ایدئولوژی و اندیشه‌ای است. رویداد۱۱سپتامبر۲۰۰۱ نیز مصداق بین المللی این باورِ دینی است. (برای نمونه هائی از پیشینۀ تاریخی این موضوع در تاریخ اسلام نگاه کنیدبه: ملاحظاتی در تاریخ ایران، علی میرفطروس، ۱۹۸۸،بخش دوم ).

از «مقاومت ایستا» ( نه جنگ، نه مذاکره) تا «فرسایش در برزخ» ( نه جنگ، نه صلح)

سروش سرخوش - ویژه خبرنامه گویا

شعار «نه جنگ، نه مذاکره» که سال‌ها تکرار می‌شد، یک دکترین کاملاً مشخص بود. این شعار، یک پیام ثبات و کنترل را مخابره می‌کرد. منطق آن این بود: «ما آنقدر قدرتمند هستیم که دشمن جرأت جنگیدن ندارد و آنقدر خودکفا هستیم که نیازی به مذاکره نداریم. ما می‌توانیم فشار را تا ابد تحمل کنیم و در نهایت، این دشمن است که خسته خواهد شد.» این یک استراتژی ایستا (Static) و مبتنی بر «صبر استراتژیک» بود که فرض می‌کرد گذشت زمان به نفع ایران است. هشدار جدید خامنه‌ای در مورد خطرناک بودن وضعیت «نه جنگ، نه صلح»، یک عقب‌نشینی کامل از دکترین قبلی است. این عبارت، دیگر وضعیت ثبات را توصیف نمی‌کند، بلکه یک برزخ فرساینده و ناپایدار را به تصویر می‌کشد.

«نه جنگ» به این معناست که دشمن هنوز ماشه‌ی جنگ تمام‌عیار را نکشیده است.
«نه صلح» به این معناست که فشار حداکثری اقتصادی، انزوای دیپلماتیک و جنگ‌های نیابتی با شدت تمام ادامه دارد.

این وضعیت، برخلاف دکترین قبلی، یک وضعیت پویا (Dynamic) و به شدت به ضرر ایران است. این یک «جنگ فرسایشی» است که در آن، هر روز که می‌گذرد، زیرساخت‌های اقتصادی کشور بیشتر تحلیل رفته، سرمایه‌ی اجتماعی بیشتر نابود شده و توان نظامی، مستهلک می‌گردد.

طرح فرار متناقض

اذعان خامنه‌ای به «خطرناک» بودن این وضعیت، نشان می‌دهد که او دریافته است «زمان» دیگر به نفع او نیست و این برزخ، در حال کشتن سیستم از درون است. سخنرانی او، یک فراخوان برای «خروج از این برزخ» است.

اما تراژدی راهبردی در اینجاست: راه‌حل‌هایی که او ارائه می‌دهد، درهایی را می‌بندند که خود به دنبال باز کردنشان است:

او خواستار «رفع مشکلات» است، اما همزمان راه اصلی رفع تحریم‌ها یعنی مذاکره و توافق با غرب را مسدود و بر سیاست «نگاه به شرق» پافشاری می‌کند.

او خواستار «کنترل قیمت‌ها» است، اما به نقش سیاست‌های خارجی تنش‌آفرین در ایجاد تورم افسارگسیخته هیچ اشاره‌ای نمی‌کند.

او خواستار «تنوع مشتریان نفت» است، اما به تحریم‌هایی که مانع این کار می‌شوند، نمی‌پردازد.

مهندسی «واقعیت موازی»

نظام جمهوری اسلامی، استراتژی «حکمرانی» را کنار گذاشته و به طور کامل به استراتژی «مدیریت ادراک» و «مهندسی یک واقعیت موازی» روی آورده است.

این استراتژی خطرناک را در سه لایه بررسی می کنم:

۱. لایه‌ی اول: فرماندهی مرکزی (واقعیتِ تجویزشده)

سخنرانی خامنه‌ای، یک سخنرانی برای «اداره‌ی کشور» نیست؛ یک «دستورالعمل برای روایت‌سازی» است. او در حال توزیع یک «اسکریپت» میان تمام بازیگران سیستم است:

دیوید اعتباری - کیهان لندن

هنگامی که سخن از انقلاب به میان می‌آید، نخستین تصویری که در ذهن بسیاری شکل می‌گیرد خیابان، خون، و تقابل مستقیم با نیروهای سرکوبگر است. در نگاه عمومی، گویی تمام مبارزه در همان نقطه‌ای خلاصه می‌شود که مردم بی‌سلاح (یا با سلاح) مقابل دستگاه امنیتی و نظامی حکومت می‌ایستند. اما پژوهش‌های دانشگاه پرینستون، به‌ ویژه آثار مارک آر. بیسینگر استاد علوم سیاسی نشان می‌دهد که چنین برداشتی ساده‌انگارانه است. انقلاب‌ها پدیده‌هایی چندلایه‌اند و اگر به بُعد سرکوب تقلیل داده شوند، جوهر اصلی‌شان از دست می‌رود.

همین نگاه در مقاله‌ای از او با عنوان «بررسی تکاملی انقلاب» (The Evolving Study of Revolution) که در سال ۲۰۲۳ در نشریه معتبر «سیاست جهانی» (World Politics) منتشر شد، به‌ خوبی شرح داده شده است. بیسینگر در آن مقاله می‌نویسد: «اکثر مطالعات کنونی انقلاب‌ها بر فرآیندهای اعتراضی تمرکز دارند. اما نیاز به رویکردی یکپارچه‌تر وجود دارد، رویکردی که تاریخ را بهتر دربرگیرد، شکاف‌ها را در متون نظری پر کند، آنچه را پیش و پس از انقلاب می‌آید، در نظر گیرد، و فرآیندهای انقلابی و عوامل ساختاری زیربنایی را در گفتگو با یکدیگر قرار دهد.» این سخن روشن می‌کند که سرکوب تنها یک حلقه در زنجیره‌ی انقلاب است، نه کل آن. مبارزه با دستگاه‌های امنیتی ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است، اما اگر نگاه ما در همان نقطه متوقف بماند، بقیه‌ی معما، از دلایل شکل‌گیری نارضایتی تا نهادسازی دوران گذار نادیده گرفته می‌شود.

به همین دلیل بیسینگر در کتاب مهم خود «شهر انقلابی: شهرنشینی و دگرگونی جهانی شورش» (The Revolutionary City: Urbanization and the Global Transformation of Rebellion) از انتشارات دانشگاه پرینستون ۲۰۲۲، بحث را فراتر می‌برد و نشان می‌دهد که انقلاب‌های مدرن بیش از آنکه محصول جنگ مسلحانه باشند، ریشه در شهرنشینی و بسیج و هم‌افزایی شهری دارند. او در جایی از کتاب می‌نویسد: «انقلابات شهری مدرنِ غیرمسلح بر قدرت اعداد تکیه دارند، نه بر نیروی اسلحه.» به باور او، میدان اصلی انقلاب نه در سنگرها بلکه در میدان‌های شهری است؛ جایی که حضور میلیونی مردم و اشغال فضاهای عمومی اعتبار حکومت را از درون تهی می‌کند. همین ویژگی است که به انقلاب‌های امروز چهره‌ای تازه داده و آنها را به «انقلاب‌های مدنی شهری» بدل کرده است.

👈مطالب بیشتر در کیهان لندن

اگر به تجربه‌های تاریخی نگاه کنیم، این تحلیل بیسینگر را بهتر درک می‌کنیم. در سال ۱۹۸۹، مردم اروپای شرقی با حضور میلیونی در ورشو، پراگ و برلین شرقی توانستند بدون شلیک یک گلوله رژیم‌های کمونیستی را فروپاشند. در تونس در سال ۲۰۱۱ نیز اعتراضات شهری به سقوط زین‌العابدین بن‌علی انجامید و الگویی برای بهار عربی ساخت. در مقابل، نمونه‌های شکست نیز کم نیستند. میدان تیان‌مین در چین (۱۹۸۹) با وجود حضور گسترده مردمی به سرکوب خونین ارتش انجامید و در سوریه همان سال، جنبش‌های شهری به‌ سرعت از مسیر مدنی خارج شد و کشور را به میدان جنگ داخلی کشاند.

بیسینگر تأکید می‌کند که انقلاب‌های شهری غیرمسلح اخیر بیش از گذشته توانسته‌اند رژیم‌ها را سرنگون کنند، اما پیامدهایشان مبهم‌تر است. این نوع انقلاب‌ها برای جذب طیف وسیع‌تری از جامعه معمولاً اهداف محدودتر و کمتر رادیکال دارند، و همین ویژگی هرچند سرنگونی رژیم‌ها را آسان‌تر می‌سازد، اما بازسازی سیاسی و نهادی را در غیاب مدیریت ساختارمند دشوار و پرابهام می‌کند. او در جمله‌ای کلیدی می‌نویسد: «انقلاب‌های امروز بیش از آنکه با خشونت پیروز شوند، با نمایش جمعیت پیروز می‌شوند، اما همین ویژگی تغییرات بنیادی را دشوارتر می‌سازد.» به باور او، ماهیت انقلاب‌ها تغییر کرده و از خشونت‌های مسلحانه و ایدئولوژیک گذشته، امروز به بسیج و هم‌افزایی مدنی رسیده‌اند. از همین‌رو، بیسینگر سه نکته‌ی کلیدی را یادآور می‌شود:

نخست آنکه پیروزی در عصر جدید نه از لوله‌ی تفنگ، بلکه از بسیج و هم‌افزایی مردمی در شهرها می‌گذرد؛
دوم آنکه بقای جنبش وابسته به شبکه‌سازی اجتماعی و اعتماد عمومی است؛
سوم آنکه سرنوشت نهایی انقلاب را نهادسازی پس از پیروزی تعیین می‌کند.

تجربه‌ی ایران را نیز می‌توان با چنین دیدی ارزیابی کرد. بسیاری از مخالفان رژیم اسلامی تصور می‌کنند که شکست دادن نیروهای سرکوبگر کلید اصلی تغییر است، اما واقعیت آن است که این تنها بخشی از مسیر است. اتکا به خشونت مسلحانه در ایران نه ممکن است و نه کارآمد.

سی‌وهفت سال از تابستان خونین ۶۷ می‌گذرد؛ فاجعه‌ای که همچنان چون زخمی باز در حافظه تاریخی ایرانیان باقی مانده است و بار دیگر این پرسش بنیادین پیش روی ما قرار دارد، چرا چرخه مرگ در جمهوری اسلامی هنوز متوقف نشده است؟

اعدام در جمهوری اسلامی از همان روزهای نخست قدرت‌گیری آغاز شد. نخستین اعدام‌ها بر پشت‌بام مدرسه رفاه، با برچسب «مفسد فی‌الارض» اجرا شد. بی‌تفاوتی و سکوت جامعه راه را برای ادامه کشتار هموار کرد؛ تا دهه شصت، و نهایتاً به تابستان ۶۷ رسید؛ جایی که هزاران زندانی سیاسی به فرمان مستقیم خمینی در گورهای دسته‌جمعی، از جمله در خاوران، دفن شدند. امروز نیز این چرخه بی‌وقفه ادامه دارد.

اما پرسش اساسی همچنان باقی است، چرا تنها خانواده‌ها دادخواهی کرده‌اند و جامعه کمتر درگیر شده است؟ چرا سکوت عمومی دست رژیم را برای ادامه جنایت باز گذاشته است؟ واقعیت این است که چرخه مرگ تنها زمانی متوقف می‌شود که توده‌های مردم برخیزند، سکوت را بشکنند و هزینه سرکوب را برای حاکمان بالا ببرند.

شکنجه پس از مرگ

اعدام در ایران تنها گرفتن جان نیست. حکومت حتی پس از مرگ نیز خانواده‌ها را شکنجه می‌کند، اجساد را تحویل نمی‌دهد، محل دفن را پنهان می‌کند و حق سوگواری را از خانواده‌ها می‌گیرد.

گزارش‌های تکان‌دهنده‌ای وجود دارد مبنی بر اینکه پیش یا پس از اعدام، اعضای بدن برخی زندانیان خارج و مورد استفاده قرار گرفته است.

این نه فقط قتل، که تحقیر کرامت انسانی و هتک حرمت مردگان است؛ بخشی از پروژه رعب و وحشت برای پاک کردن خاطره جنایت از حافظه جمعی. در برابر چنین سیاستی است که ما با صدای بلند می‌گوییم: نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم.

همچنین امروز در آستانه سومین سالگرد قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی و آغاز انقلاب «زن، زندگی، آزادی» ایستاده‌ایم؛ انقلابی که زنان پرچمش را برافراشتند و جهان را تکان دادند. این خیزش نه تنها جنبشی مدنی، بلکه نتیجه بیش از چهار دهه سرکوب، زندان و اعدام است.

رژیم جمهوری اسلامی کوشیده است با بازداشت‌های گسترده، شکنجه، احکام سنگین و اعدام، به‌ویژه علیه زنان، شعله این جنبش را خاموش کند، اما این شعله از دل تاریخ برخاسته و خاموش‌شدنی نیست.

همچنان که پس از شکست‌های منطقه‌ای و جنگ دوازده‌روزه، حاکمان انتقام خود را از مردم گرفته‌اند، از زنان، جوانان، فعالان سیاسی و عقیدتی این روش استبداد و ارتجاع سیاه است. افزایش فشار بر زندانیان، صدور احکام سنگین و تداوم اعدام‌ها که روشی برای انتقام کور است.

دیپلماسی یا دادخواهی؟
با وجود همه این جنایت‌ها، خطر بزرگ‌تری در کمین است، اینکه صدای زندانیان سیاسی و جنبش علیه اعدام در سایه بده‌بستان‌های دیپلماتیک در غرب خاموش شود. امروز، خفقان پنهان زیر لوای دیپلماسی جریان دارد. نقض گسترده حقوق بشر و جنایت علیه بشریت به حاشیه رانده می‌شود، در حالی که تنها پرونده‌ای که بر میز مذاکره قرار دارد، پرونده هسته‌ای است؛ موضوعی که هیچ نسبتی با رنج مردم ندارد.

در این میان ما باید مدام یادآوری کنیم، مسأله ایران، مسأله مردم است، نه رژیم؛ مسأله آزادی است، نه میز مذاکره؛ مسأله جان انسان‌هاست، نه بده‌بستان‌های سیاسی.

ضمن آنکه پاسخ ما به این چرخه مرگ، باید همبستگی و شبکه‌سازی دائم باشد. درد مشترک ما، آزادی زندانیان سیاسی و مخالفت با اعدام، باید به مطالبه‌ای جهانی بدل شود. این خواست نباید در حد شعار باقی بماند؛ باید در عرصه‌های رسانه‌ای، حقوقی، اجتماعی و دیپلماتیک پیگیری شود.

اطلاع‌رسانی بین‌المللی باید پیوسته ادامه یابد. شهادت‌ها و روایت‌های خانواده‌ها باید در رسانه‌های جهانی طنین‌انداز شود. فشار حقوقی و دیپلماتیک باید مداوم و سازمان‌یافته باشد. همراهی با نیروهای مترقی و حقوق بشری برای ایجاد بسترهای اعتراضی و درخواست اعزام هیئت‌هایی از سازمان‌های بین‌المللی برای بازدید از زندان‌های ایران، گامی ضروری است.

در کنار آن، شبکه‌های حمایت حقوقی و روانی باید خانواده‌های قربانیان را یاری کنند تا تنها نمانند و دادخواهی‌شان رساتر شود. شبکه‌سازی تنها تاکتیک نیست؛ راهی است برای بالا بردن هزینه اعدام‌ها. هر صدای تازه، هر پیوند میان داخل و خارج، اعدام را از ابزار ترس به رسوایی جهانی برای رژیم بدل می‌کند.

حسن روحانی، رئیس‌جمهور اسبق ایران گفت: از دید علمی، جنگ ۱۲ روزه، جنگ جهانی سوم در سطح بسیار محدود و کوچک بود. شرقی‌ها و غربی‌ها دیدند چه دارند، ما دیدیم کجا توانستیم به دشمنان‌مان ضربه بزنیم و متأسفانه آن‌ها کجا توانستند به ما ضربه بزنند. امروز اگر بخواهیم از کشورمان حفاظت و حراست و امنیت ملی را حفظ کنیم، با علم و دانش امکان‌پذیر است

انصاف نیوز - به گزارش وبسایت حسن روحانی، روز ۱۵ شهریور، در نشستی با حضور سیدرضا صالحی امیری، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، غلامرضا امیرخانی رئیس و معاونان کتابخانه ملی و نیز مشاوران خود گفت: ما امروز برای اداره کشور، تأمین نیازمندی‌های مردم و حفظ کشور نیاز به علم و دانش داریم. آنچه در این جنگ ۱۲ روزه دیدیم، تقابل بین دانش شرق و غرب بود. آنچه در بخش نظامی داریم برخی بومی و برخی غربی است اما عمدتاً شرقی‌ است. آن‌ها که به ناحق، ظالمانه و جنایتکارانه با ما جنگیدند، در بالاترین سطح از تکنولوژی غربی استفاده کردند.

او افزود: از دید علمی، جنگ ۱۲ روزه، جنگ جهانی سوم در سطح بسیار محدود و کوچک بود. شرقی‌ها و غربی‌ها دیدند چه دارند، ما دیدیم کجا توانستیم به دشمنان‌مان ضربه بزنیم و متأسفانه آن‌ها کجا توانستند به ما ضربه بزنند. امروز اگر بخواهیم از کشورمان حفاظت و حراست و امنیت ملی را حفظ کنیم، با علم و دانش امکان‌پذیر است. البته در کنار آن ایمان، انگیزه، ایستادگی، شهامت و شجاعت هم باید باشد. ما در دوره جنگ هشت‌ساله دیدیم که افراد اندیشمند و دانشمند چگونه به ما کمک کردند.

برترین‌ها: ژیلا صادقی برای زنده‌یاد ژاکلین ویگن، که صبح امروز بر اثر مبارزه با سرطان خون در ۷۳ سالگی در لس‌آنجلس از جهان رفت، استوری‌ای منتشر کرد و ناراحتی خود را از این اتفاق ابراز کرد. گفتنی است که ژیلا صادقی از دوستان این هنرمند بوده است.

الیزابت لان، وزیر بهداشت سوئد، در جریان یک کنفرانس مطبوعاتی ناگهان از حال رفت و با صورت روی سکو و زمین افتاد

تحقیر بی‌سابقه؛ اعتراضات در نپال به لخت شدن وزیر رسید!

نخست‌وزیر نپال استعفا کرد و پارلمان به آتش کشیده شد

خبر ورزشی: رییس فدراسیون فوتبال که امروز برای تماشای بازی فینال کافا بین ایران و ازبکستان در ورزشگاه حضور داشت در پایان بازی به رختکن تیم ملی فوتبال ایران رفت.

اینفانتینو گفت: به خودتان افتخار کنید. تیم ملی ایران امشب بسیار خوب بازی کرد و ١٣٠ دقیقه ١٠ نفره جنگید. با صعود به جام جهانی باعث افتخار کشور و خانواده‌های‌تان شده‌اید. شما باعث خوشحالی ۸۰ میلیون نفر ایرانی داخل کشور و ایرانی‌هایی که می‌دانم در خارج از کشور چقدر زیاد هستند، شدید. من طرفدار بزرگ فوتبال ایران هستم. یکی از بازیکنان ایران در جام جهانی ۱۹۹۸ پیراهنش را به من داد که هنوز آن را دارم و برای من ارزشمند است.

تعاریف خاص قلعه‌نویی از اینفانتینو بعد از باخت:

اینفانتینو هم در ادامه افزود: جام جهانی قطر را به خاطر دارم که بازی ایران و ولز بود که یک بازی غیرقابل باور و خوب بود. این احساسی است که فوتبال دارد و همه استادیوم از جای‌شان بلند شدند و دست زدند. ما باید جهان را به هم نزدیک کنیم. شما خیلی خوب بازی کردید و تیمی قدرتمند هستید. برد و باخت در فوتبال هست و شما واقعاً قوی هستید و باید به خودتان افتخار کنید.

رئیس فیفا افزود: به‌عنوان رئیس فدراسیون جهانی فوتبال گارانتی حضورتان در جام جهانی را می‌دهم و به جام جهانی آمریکا خوش آمدید!

انصاف نیوز

🔹محسن نامجو، موزیسین مهاجر به صراحت از سیاست‌های شبکه رادیویی تلویزیونی ایران اینترنشنال انتقاد کرد و آن را مامور ویران کردن ایران نامید.

🔹نامجو مصاحبه ایران اینترنشنال با نخست‌وزیر اسرائیل را تقبیح کرد و آن را مشابه خیانت عده‌ای از لهستانی‌ها در همکاری با هیتلر برای اشغال ورشو دانست.

🔹او با اشاره به کشته شدن عده زیادی از مردم عادی در حمله اسرائیل، از کارمندان اینترنشنال پرسید: چگونه از وطن‌پرستی حرف می‌زنید؟

🔹نامجو گفت: نمی‌فهمید بعد از توهین به شفیعی‌کدکنی مخاطبان‌تان ریخته است؟ البته تا پول باشد مخاطب مهم نیست.

🔹او خطاب به ایران اینترنشنال گفت: امیدوارم روزی همه مردم ایران بفهمند جنبش و اعتراض و نسل زد را شما خراب می‌کنید، کنسرت و شادی را شما خراب می‌کنید، تیم ملی را شما خراب می‌کنید.

🔹این ویدئو در واقع بخش دوم ویدئویی‌ست که در آن نامجو به تبارشناسی مخالفان برگزاری کنسرت همایون شجریان پرداخته و بخش بزرگی از مخالفت‌ها را ناشی از حسد خوانده بود.

در همین زمینه:

سخنان محسن نامجو درباره لغو کنسرت همایون شجریان

:::

رئیس بنیاد ایران‌شناسی: من متولد کربلا هستم

علی اکبر صالحی، رئیس بنیاد ایران‌شناسی در یک گفتگوی ویدیویی با یکی از رسانه‌های جمهوری اسلامی می‌گوید که پدرش زاده قزوین است و خودش متولد کربلای عراق است و تابستان به ایران می‌آمدند و بعد از کودتا در عراق خانواده او تصمیم گرفت به ایران بیایند.

او گفت: «تا کلاس دوم ابتدایی عراق بودم و سپس سال ۱۳۳۷ به ایران آمدیم و پدرم از من خواست در ایران به مدرسه عراقی بروم که زبان عربی را فراموش نکنم». او در ادامه گفت که دیپلمش را سال ۱۳۴۴ در بیروت گرفته است.

***

احسان نگارچی

دیروز عباس آخوندی با صراحتی شگفت پرده را کنار زد و گفت: «نه دولت داریم و نه بودجه و هیچ برنامه ای ».
وی همچنین اضافه کرد ،اصلا دولتی نداریم که بخواهد از منافع ملی دفاع کند.

این کلام، اعلامیه‌ی ختم حکومت است؛ گواهی مرگی که بر پیشانی نظام نقش بسته است. یک هفته پیش نیز رئیس‌جمهور با زبان نیم‌بند خویش اعتراف کرد که کشور بر «لبه سقوط» ایستاده است؛ آن‌هم در ستون‌های بنیادین زندگی ، آب و برق و...

و این یعنی که ریشه‌ها پوسیده و درخت حکومت از درون تهی گشته و اعترافی مهم تکرار می شود.

اکنون باید پرسید: این جسد بی‌جان، چگونه می‌خواهد به جنگی تازه کشانده شود؟ دولتی که نه خزانه دارد و نه کارگزار، چگونه تاب رویارویی با مکانیزم ماشه ،جنگ و پیامدهای مهیب آنها را خواهد داشت؟ تجربه‌ی تاریخ فریاد می‌زند که جنگ در هنگامه‌ی قحط و بحران نهادی، آتشی است که نه‌فقط انبار باقی‌مانده‌ی نان و نَفَس ملت، بلکه بنیان خانه‌ی سیاست را نیز به خاکستر بدل می‌کند و به هرج و مرج بدل می شود .

پس راهی جز این نمی‌ماند ؛ کنار رفتن.

شجاعت در ترک قدرت، نه در چسبیدن به آن. باید میدان را به رفراندومی زیر نظر سازمان ملل سپرد، به داوری مردمی که دیگر جز درد و داغ نصیبشان نشده است؛ و آن نیز زیر نظر جهانیان تا مشروعیت بیابد و از نو شالوده‌ای برای آینده ریخته شود. جز این، هر گامی، گام در باتلاق است.

البته می دانیم ،حداقل در شرایط فعلی ، چنین نخواهید کرد ولی ما تا روز سقوط تکرار می کنیم تا شاید زخم،های این گذار کمتر گردد و روزنه ای باز شود.

و امان از دست آن بیانیه نویسان اصلاح طلب که تنها حساسیت‌آنها نام پهلوی و اسرائیل است و در دیگر صحنه های مهم حضور ندارند ،آنها از آنچه بر سر کشور می آید در بی خبری و بی عملی عمدی به سر می برند و دکمه ی آگاهی و فعال شدنشان ، نام اسرائیل و پهلوی ست.

- شرکت نستله روز دوشنبه ۸ سپتامبر (۱۷ شهریور) اعلام کرد که مدیرعامل خود، لوران فریکسه را به‌طور ناگهانی برکنار کرده است زیرا وی با یکی از کارکنان زیرمجموعه‌های مستقیمش رابطه عاشقانه داشته ولی آن را اعلام نکرده بود

امیر موسوی که در مصر «ربوده» شد پیدا شد

بی بی سی - امیر موسوی، «رایزن فرهنگی» سابق که امروز اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت خارجه ایران، ربوده شدن او را در مصر تایید کرد به عراق برگشت. برخی رسانه‌ها دیروز خبر ربوده شدن او در قاهره را منتشر کرده بودند. رسانه‌های ایران از او به عنوان مشاور سابق وزیر دفاع یاد می‌کنند.

او چهره شناخته‌ شده‌ای در رسانه‌های عرب زبان بود.

او در پیامی به زبان عربی در شبکه ایکس با هشتگ «بازداشت در فرودگاه قاهره» از پیگیری دولت‌ها و سفارتخانه‌های ایران و عراق در مصر برای بازگشتش به عراق تشکر کرد.

آقای بقایی گفت او در حالی در قاهره ناپدید شده است که با پاسپورت عراقی وارد مصر شده بود.

این گزارشِ بی‌بی‌سی تاکنون از سوی سایر خبرگزاری‌ها تأیید نشده است.

گزارش اولیه:

ایران اینترنشنال - اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی، تایید کرد که امیر موسوی،‌ رایزن فرهنگی سابق ایران، در مصر ربوده شده است. او افزود موسوی با گذرنامه عراقی وارد مصر شده بود.

بقایی دوشنبه ۱۷ شهریور اعلام کرد تهران موضوع ربوده‌ شدن موسوی را از طریق دیپلماتیک پیگیری می‌کند.

وب‌سایت خبری «دیده‌بان ایران» پیش‌تر گزارش داد موسوی «به‌طور ناگهانی از محل اقامت خود ناپدید شده و هیچ اطلاعی از وضعیت فعلی او در دست نیست».

بر اساس این گزارش، او در سال‌های گذشته به‌عنوان تحلیل‌گر مسائل خاورمیانه در شبکه‌های وابسته به جمهوری اسلامی و حزب‌الله لبنان، مانند العالم و المیادین، و همچنین شبکه قطری الجزیره حضور داشته و بارها مواضع ضداسرائیلی خود را مطرح کرده است.

موسوی سابقه مدیریت مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی جمهوری اسلامی و مشاوره به وزارت دفاع را در کارنامه خود دارد.

اخراج از الجزایر

موسوی سال ۱۳۹۷ خورشیدی پس از چهار سال فعالیت به‌عنوان رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی در الجزایر، آنجا را ترک کرد.

وب‌سایت المانیتور در آن زمان نوشت موسوی به گسترش ایدئولوژی شیعه در الجزایر به نمایندگی از تهران متهم شده بود و مقامات و فعالان الجزایری از دولت خواسته بودند او را به‌دلیل اقدامات «خطرناک و مشکوک» از کشور اخراج کند.

در سال ۱۳۹۶ حمله لفظی این مقام جمهوری اسلامی علیه انیسه احمد المنصلی، همسر هواری بومدین، ریيس جمهوری پیشین الجزایر، جنجال آفرید.

ایندیپندنت فارسی - حسام‌الدین آشنا، مشاور سابق حسن روحانی، در جمع دانشجویانش با زیر سوال بردن ادعای علی شمخانی درباره ترورش، گفت: «شما نمی‌توانید قصه‌ای که هیچ نسبتی به واقعیت ندارد را تعریف کنید و توقع داشته باشید که مردم باور کنند.»

آشنا گفت: «آقای شمخانی قصه‌ای برای ملت تعریف کرده، شمخانی می‌گوید «من در خانه بودم، فرزندم نیم ساعت قبل بیرون رفته بود، یک صدایی آمد، سقف ریخت، سه ساعت زیر آوار بودم، من را بیرون آوردند و این دستگاه را فوت می‌کنم، خدا را شکر! الان هم آمده‌ام راهپیمایی.

این قصه نشد که بشود.» همچنین، او افزود: «هر کسی تعریف کند که قصه‌اش جا نمی‌افتد. تفسیر مخاطب این شد که چطور همه فرماندهان را زدند، شمخانی را نزدند، چطور زدند نشد، چطور اگر زدند، حالش آنقدر خوب است؟ هی سوال درباره یک روایت مطرح می‌شود که باید تطابق با واقعیت داشته باشد.»

:::

ژاکلین دختر ویگن در ۷۳ سالگی بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت

ایران وایر - «ژاکلین ویگن»، ترانه‌سرا و آهنگساز ایرانی و فرزند «ویگن»، پس از سه سال مبارزه با بیماری، در سن ۷۳سالگی در ایالات متحده درگذشت.

در جریان «حمله‌ای تروریستی» به یک اتوبوس در اورشلیم شش نفر کشته و دست‌کم ۱۰ تن دیگر زخمی شدند. دو مرد مهاجم فلسطینی در محل حادثه هدف قرار گرفتند و کشته شدند

ایران اینترنشنال - این حمله مرگبار دوشنبه ۱۷ شهریور در ورودی تقاطع راموت در اورشلیم رخ داد.

گزارش‌ها حاکی از آن است که مهاجمان با ورود به یک اتوبوس به روی مسافران آتش‌ گشودند.

رسانه‌های اسرائیلی به نقل از منابع پزشکی نوشتند حال برخی مجروحان وخیم است.

تا انتهای ویدیو را ببینید: این فیلم فوق‌العاده، حمله تروریستی به اورشلیم را نشان می‌دهد؛ جایی که یک راننده تاکسی زیر آتش سنگین گلوله از خودرو پیاده می‌شود و تلاش می‌کند از مسافر سالخورده‌اش محافظت کند و آنها را از این محل فراری دهد:

پایگاه خبری تایمز اسرائیل گزارش داد مهاجمان در کرانه باختری سکونت داشتند و ظاهرا برای انجام این حمله از یکی از روستاهای رام‌الله راهی اورشلیم شده بودند.

بر اساس گزارش‌ها، مهاجمان ۲۰ ساله بودند و مجوزی برای ورود به اسرائیل نداشتند. هویت این دو نفر هنوز اعلام نشده است.

تصویری از دو تروریست فلسطینی:

یک شاهد عینی گفت دو فرد مسلح پس از سوار شدن به اتوبوس، از فاصله نزدیک با سلاح‌های خودکار به‌سوی غیرنظامیان شلیک کردند.

به گفته او، مهاجمان به دست یک سرباز ارتش اسرائیل و یک غیرنظامی مسلح کشته شدند.

ایندیپندنت فارسی - علی یرلیکایا، وزیر کشور ترکیه، اعلام کرد در پی حمله «شنیع» به پاسگاه پلیس در منطقه بالچوای ازمیر، دو مامور کشته و یک مامور دیگر به شدت زخمی شده است. او در شبکه اجتماعی ایکس نوشت عامل حمله، نوجوان ۱۶ ساله‌ای به نام «ا.ب.» بازداشت شده و تحقیقات آغاز شده است. سلیمان البان، استاندار ازمیر، در محل حادثه گفت مهاجم در همان خیابان پاسگاه زندگی می‌کرده و هنگام دستگیری زخمی شده است.

او تاکید کرد که مظنون هیچ سابقه کیفری نداشته است. در گزارش‌های بعدی اعلام شد که مهاجم، به دلیل شدت جراحت در بیمارستان جان‌باخته است. به گفته مقام‌ها، مهاجم از یک اسلحه ساچمه‌ای استفاده کرده که پدرش حدود ۱۰ سال قبل خریده بود. در محل حادثه پوکه‌های متعدد فشنگ و مقادیر زیادی مهمات استفاده‌نشده پیدا شد. رسانه‌ها سلاح مورد استفاده را «سلاح بلند» یا «شات‌گان پمپی» توصیف کردند.

خبرگزاری‌ها ویدئوهایی منتشر کردند که نشان می‌دهد فردی نقاب‌دار با سلاح وارد ساختمان می‌شود و سپس زخمی روی زمین افتاده و امدادگران به او رسیدگی می‌کنند. تصاویر دیگری نیز انتقال او به خودرو پلیس توسط شهروندان را نشان می‌دهد.

مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی

گزارش‌ها حاکی است مهاجم پیش از حمله، متنی تهدیدآمیز در اینستاگرام منتشر کرده و نوشته بود: «ای کافرها، انتقام تمام ظلم‌هایتان به مسلمانان را می‌گیریم. سر تمام سربازان و پلیس‌هایتان را قطع می‌کنیم.» وزیر دادگستری، یلماز تونچ، اعلام کرد دادستان ارشد ازمیر تحقیقات را با همکاری تیمی هشت نفره از دادستان‌ها آغاز کرده است. وزرای کابینه نیز این حمله را محکوم و به خانواده قربانیان تسلیت گفتند.

:::

ایران وایر - خبرگزاری «فارس» گزارش داد «محمد اسداللهی»، مداح ایرانی، چندی پیش در نامه‌ای خطاب به «کریستیانو رونالدو» از او خواسته است اقدامی نمادین در حمایت از «منجی» انجام دهد.

به نوشته فارس، پیش‌تر مرکز موسیقی «ماوا»، نماهنگی با عنوان «منجی» منتشر کرده بود که بخشی از محتوای آن با متن نامه اسداللهی شباهت دارد.

اسداللهی در بخشی از نامه خود به رونالدو نوشته است: «من از تو درخواست دارم تا روی پیراهنت یا در اقدامی کوچک هم که شده، برای منجی بنویسی.»

این مداح خطاب به فوق ستاره پرتغالی باشگاه النصر عربستان نوشته است: «منجی باور همه‌ انسان‌های سختی‌کشیده‌ جهان و امید کسانی است که تلاش خودشان را کردند، اما حریف دنیا نشدند.

منجی این باور مشترک قلب‌های ما رو به هم نزدیک می‌کنه. عیسی و مهدی هر دو برقرارکننده صلح و عدالت در همه جهانند. قسم به روزی که عیسی هم با او برمی‌گرده و همه رو به‌سمت مهدی دعوت می‌کنه.»

کانال تلگرامی فردای بهتر که خبرهای مربوط به سیدمصطفی تاجزاده را پوشش می‌دهد، نوشت:

تاج‌زاده حضور تحت‌الحفظ در مراسم ترحیم باجناقش را نپذیرفت

✅به دنبال پیگیری‌های خانواده سید مصطفی تاج‌زاده برای مرخصی او و شرکت در مراسم سوگواری باجناق بزرگش، با وجود اعلام موافقت رییس‌قوه قضائیه، دادستان دستور اعزام تحت‌الحفظ(همراه با مأمور) برای شرکت در مراسم ترحیم را داده بود.

✅پس از اعلام این دستور به تاج‌زاده او مرخصی را حق خود دانست و گفت در شرایطی که دون شأن زندانی سیاسی است، حاضر نیست در مراسم ترحیم که همه خانواده انتظار دیدارش را دارند، شرکت کند.

✅لازم به ذکر است سه سال و دو ماه از بازداشت دوباره تاج‌زاده بدون حتی یک روز مرخصی می‌گذرد.

بهرام فرخی

پیشگفتار
هم‌میهنان گرامی،

با نهایت احترام و فروتنی، این نوشته کوتاه را به پیشگاه شما تقدیم می‌کنم. از شما عزیزان صمیمانه دعوت می‌کنم تا آن را با دقت مطالعه فرمایید و دیدگاه‌ها، نقدها و پیشنهادات ارزشمند خود را با من در میان بگذارید.

بیایید در فضایی سرشار از احترام و همدلی، بدون نیاز به توهین، فحاشی یا اتهام‌زنی، به گفت‌وگویی سازنده بپردازیم. باور دارم که تنها با همفکری، همیاری و تبادل نظر است که می‌توانیم راهی روشن برای میهن‌مان ترسیم کنیم.

هدف ما چیزی جز آزادی ایران و براندازی رژیم سیاه و منحوس اسلامی نیست؛ مسیری که تنها با وحدت، درایت و گام‌های سنجیده پیموده خواهد شد. مشتاقانه منتظر شنیدن نظرات شما هستم تا با هم، مسیر آینده را با دقت، شجاعت و استواری طراحی کنیم و به سوی ایرانی آزاد، آباد و سربلند گام برداریم.

این نوشته را می‌توان به‌عنوان آغاز گفت‌وگویی عمیق و سرنوشت‌ساز دید؛ گفت‌وگویی که شاید مقدمه‌ای باشد بر شکل‌گیری طرحی مشترک برای نجات میهن.

پرسش‌های بی‌پاسخ در برابر تاریخ

واقعیت تلخ و در عین‌حال انکارناپذیر این است که شاهزاده رضا پهلوی در سال‌های اخیر، در مصاحبه‌ها و مواضع عمومی خود گاه سخنانی متفاوت و حتی متناقض بیان کرده‌اند. این پراکندگی در گفتار، خواه ناخواه، موجی از سردرگمی را در میان مردم تشنه‌ی رهایی و نیروهای گوناگون اپوزیسیون برانگیخته است؛ مردمی که چشم به راه نشانه‌ای روشن و بی‌تردید از سوی کسی هستند که نماد تاریخی پیوند ایران امروز با شکوه ایران دیروز است.

فراتر از این، پرهیز شاهزاده از یک گفت‌وگوی عمیق و بی‌پرده با یک خبرنگار مستقل ایرانی، بستری فراهم آورده تا هر کس به فراخور منافع یا تصورات خویش، تفسیر و نتیجه‌گیری متفاوتی از نقش ایشان ارائه کند. این خلأِ شفافیت، همچون مهی غلیظ بر فراز صحنه سیاست تبعیدی گسترده شده و گاه، امیدها را به سوءتفاهم و اتحادها را به تفرقه بدل ساخته است. نمونه‌های آشکار این تفرقه حتی در میان صفوف پادشاهی‌خواهان در برابر چشمان ماست.

امروز بیش از هر زمان دیگر، مردم ایران در جست‌وجوی صدایی واحد و بی‌ابهام هستند؛ صدایی که بتواند نه تنها دل‌ها را به یکدیگر پیوند دهد، بلکه همچون پرچمی برافراشته در میان طوفان، مسیر آینده را روشن سازد. این مسئولیت تاریخی، بر دوش کسی است که میراث‌دار نام و نشان پهلوی و امید بسیاری به فردایی آزاد و آباد است.

ملت ما بار دیگر در پیچ‌وخم تاریخ ایستاده است؛ جایی که پرسش‌های اساسی، نه تنها آینده یک خاندان و یک رهبر سیاسی، بلکه سرنوشت یک ملت و تمامیت سرزمینی را رقم می‌زنند که با خون، اشک و مقاومت قرن‌ها برپا مانده است.

بحران، نه در ذات آرمان پادشاهی مشروطه، بلکه در انباشت ابهامات، سوءتفاهم‌ها و تصمیم‌های به تعویق افتاده نهفته است. اکنون زمان آن فرا رسیده که بی‌پرده و بی‌هراس، این پرسش‌ها را مطرح کنیم و پاسخ‌هایی شفاف و خردمندانه برای آن‌ها بیابیم؛ پاسخ‌هایی که از دل منطق سیاسی و وفاداری به میهن برخیزد، نه از سر احساسات کور.

پرسش نخست: آیا شاهزاده رضا پهلوی واقعا قصد دارند وارث تاج و تخت پادشاهی مشروطه در ایران باشند؟

مردم ایران، پس از سال‌ها مبارزه با استبداد و فساد، حق دارند بدانند که آیا شاهزاده رضا پهلوی مصمم و علاقمند است که ادامه‌دهنده پادشاهی خاندان پهلوی در قالب نظامی مشروطه باشد یا خیر.

این پرسش نه‌تنها از جنبه نمادین، بلکه از نظر عملی و سیاسی حیاتی است. تاریخ به ما آموخته که هیچ جنبشی بدون رهبری روشن و هدف شفاف به مقصد نخواهد رسید.

اگر اراده شاهزاده بر بازگشت به ایران به‌عنوان نگهبان مشروطه و نماد ملی است، این اراده باید بی‌پرده اعلام شود تا میلیون‌ها ایرانی که دل در گرو پرچم شیر و خورشید دارند، تکلیف خود را بدانند.

پرسش دوم: بازگشت واقعی به ایران، رؤیا یا برنامه عملی؟

بازگشت شاهزاده به وطن، رویدادی صرفاً نمادین نیست؛ بلکه می‌تواند آغاز فصلی نو در تاریخ ایران باشد.

اما آیا چنین بازگشتی در برنامه شاهزاده جایگاهی واقعی دارد؟

نمایندگان مجلس ملی فرانسه روز دوشنبه به دولت فرانسوا بایرو، نخست‌وزیر این کشور رای عدم اعتماد دادند

کو جوانمردی، میان راستان

تا به «خرسندی» برد این داستان،

ای بزرگ استاد،ای اهل سخن

نیست در شأن تو بودن گورکن

نبش قبری کرده ای بار دگر

اوستادا کرده ای شق القمر!!

شاعری جانا،سخنور بوده ای

از سخندانان کشور بوده ای

هر سخن جایی و هر نکته مکان

دارد ای استاد شعر و شاعران

جان شاهنشاه، جای نیش نیست

این که گفتی،اصطلاحی بیش نیست

«پنجاه و هفتی» کسی باشد که او،

همچنان مانده است در آن گفتگو،

قرب پنجاه برگذشت ازآن بلا

همچنان باشد برآن غم مبتلا،

از سر بامش برافتاده است تشت

از خطای خود ندارد بازگشت،

نه ز مردم عذر خواهد نز وطن

چون نمی بیند بجزاز خویشتن

لیک آنکس کو پشیمانی نمود

عذربازآورد و انسانی نمود،

گشت بامردم کنون همداستان

او خردمند است بی شکّ و گمان

**

اوستادا! خویش قربانی مکن

خود به نقد آور،گرانجانی مکن

یاد داری در زمان انقلاب

شعر را افکنده بودی در خلاب

با خدا کردی، خمینی هم نفس

که خمینی شد خدا را چون جرس،

کو به فرمان خدا فوتی نمود

فوت او بر باد، بادی می فزود،

از پی فوتش بشد طوفان به پا

انقلابی شد خمینی و خدا،

شد خدا با آن بلا همداستان

میوه اش امروز می بینی عیان

طبق اسناد سخن های شما،

از خدا گربگذرم،دور از خدا،

اولین «پنجاه و هفتی» خود توی

کز خمینی می نمودی پیروی

یا خمینی اول و دوم توی

سر خمینی بود اگر،پس دُم توی

**

زآن زمان تو از بزرگان بوده ای

شاعر محبوب ایران بوده ای

تو که «هادی» بودی و مرد هدا

ازچه مردم را نبودی رهنما؟

در پی شعر تو بس پیر و جوان

با سرافتادند در چاه گمان

چاه کن بودی کنون هم گورکن

تیشه را بر ریشه های خود مزن

زین سخن،میهن ز تو خرسند نیست

طبع تو زهر آفریده، قند نیست

دو سه هفته ای است که حکومت اشغالگر اسلامی همه ی تلاش خود را گذاشته تا مردم را به نوعی سرگرم کند. این «سرگرمی» که ابتدا از «ایران ایران بخوان» خامنه ای شروع شد اکنون به جایی رسیده که در هر شهری (و حتی در مساجد) بزن و بکوب راه انداخته اند. و می بینیم که طرفداران حکومت گروه گروه در این برنامه ها شرکت می کنند. و البته مردمان ساده و یا فقیر بیزار از حکومت هم، که سال هاست آرزوی رفتن به یک مراسم شاد و مهمتر مجانی را داشته اند، نیز برای رفتن به این برنامه ها می شتابند.

برای برخی هنوز چرخش این حکومت مرگ اندیش به ترتیب دادن شادمانی برای مردم، حیرت انگیز است؛ حکومتی که ۴۶ سال تنها هنرش برگزاری مراسم عزاداری بوده است، حکومتی که سرانش حتی کف زدن را گناه می دانند و سفارش می کنند که فقط در عروسی، آنهم «دو انگشتی» می شود دست زد. و مهمتر از همه حکومتی که ۴۶ سال مانع برگزاری جشن های زیبای ملی ما شده است و هنوز جوان هایی به جرم حضور در روز کوروش بزرگ در زندان برای آزادی آه می کشند.

عملیات این روزهای حکومت تعجبی ندارد. سری به تاریخ بزنیم و ببینیم که چگونه کشورهای دیکتاتوری درست در لبه مرگ و نیستی که قرار می گیرند و وحشت از حضور مردمان خشمگین در کوچه و خیابان به جانشان می افتد، تصمیم می گیرند که این حضور را تبدیل به شادمانی کنند. چیزی که چون مسکنی قوی می تواند خشم ها را موقتا هم که شده فروکش کند.

این نوع روش ها ممکن است در سرزمین ما تازه باشد (چرا که نه تنها در دوران پهلوی ها که حتی در دوران قاجارها هم جشن هایی که از سوی دولت حمایت می شد چون کشورهای اروپا و آمریکا فقط جشن های ملی بودند و نه جشن هایی برای خاموش کردن صدای مخالفان.

این نوع عملیات اخیر حکومت اسلامی، بیشتر شبیه کاریکاتوری از دیکتاتوری هایی نظر برزیل، آرژانتین قرن بیستم و بیشتر از انها شبیه دوران نازی ها در آلمان است.

سرهنگ فرهی، بعد از اجرای دستور کشتار 17 شهریور، دستور داد:

«ماشینهای زباله را بفرستید تا این آشغالها (کشته شدگان) رو جمع کنند.» (1)

دوازده سال پیش، صدای آمریکا از اینجانب دعوت کرد تا در گفتگویی که در آن، سرهنگ گارد شاهنشاهی، کریم شمس شرکت داشتند، به عنوان شاهد کشتار شرکت کنم. قبل از آن، یکی از مجریان بی بی سی به یکی از نزدیکانم گفته بود که اصلا کشتاری در 17 شهریور نشده است و همه اش داستان بوده مخالفان شاه ساخته بودند. به این علت بود که مصاحبه را پذیرفتم.

در این مصاحبه، سرهنگ کریم شمس، در صداقت کامل، اطلاعی را دادند که بهت زده ام کرد و و آن سخن بالا بود که هم قطارشان، سرهنگ فرهی، که گفته بود:

«ماشینهای زباله را بفرستید تا این آشغالها (کشته شدگان) رو جمع کنند.»

به عنوان کسی که اتفاقی از کشتار جان سالم بدر برده بودم و خود را بزور از زیر دختر و پسرهایی که کشته شده و پاهایم زیر بدنهاشان گیر افتاده بود خارج کرده بودم، با خود گفتم که منهم می باید یکی از آن آشغالها می بودم.

در واقع نوع نگاه استبدادیان و عمال آنها به مردم اینگونه است و اینگونه است که هم شاه دستور کشتار این "آشغالها" را می دهد و هم خمینی و خامنه ای. در نتیجه، سرنوشت این "آشغالها" جز گورهای جمعی و فردی خاوران ها نیست. اینگونه، استبداد، جگر گوشگان مادرها و پدرها را جز "آشغال" نمی بیند و شاهش آنگونه دستور می دهد و خمینی و خامنه ای اش هم بر همان سنت.

در هر حال، کشتار 17 شهریور و به گلوله بستن مردمی که در اعتراض به استبداد با دستان خالی گرد آمده بودند، کار شاه را تمام کرد. آنهایی که با بیانی افسرده می گویند شاه اگر بیشتر کشته بود بر قدرت مانده بود، نه تنها روانشناسی ضد انسانی و ضد حقوق بشری خود و در واقع فاشیستی خود را بروز می دهند، بلکه واقعیتی را نمی فهمند که نسلی که آن لحظه های مبارزه را تجربه کرده بود با تمام وجود حس کرده بود و آن اینکه:

در مبارزه، زمانی می رسد که خشم مبارزان بر علیه مستبد بر ترس آنها از شمشیر مستبد غلبه می کند. در واقع، هر استبدادی زیست و عدم زیست خود را از سنگینی یکی از دو کفه ترازوی «ترس» و «خشم» می گیرد و تا زمانی که شاهین ترازو، کفه «ترس» را سنگین تر نشان می دهد استبداد استمرار می یابد. ولی زمانی که کفه خشم سنگین تر شود، آنگاه است که پایان عمر استبداد محتوم می شود. البته، تنها «خشم» کافی نیست و باید در کنار آن عنصر «امید» و چشم اندازی برای آینده ای روشن وجود داشته باشد تا خشم «من ها» «ما» شود و اینگونه فلک را سقف بشکافد تا بر اندازی بنیادش با«در اندازیم طرحی نو» همراه شود.

در چنین وضعیتی «احساسی ناگفته» و «کلامی نایافته»، بصورت وجدان جمعی شکل می گیرد و از چشمه ذات وجود انسان که ظلم ناپذیر است، سرازیر و به گونه ای روز افزون خون خود را به دیگر اجزا بدن جامعه می رساند. در نتیجه، مردمی می شوند که اراده می کنند که هر قیمتی را برای خلاص شدن از شر مستبد بپردازند. اینگونه بود که با وجود کشتار اول، هزاران نفر ساعتها در خیابان ماندند و این با وجودی بود که هر اندک زمانی، یکی یا چند تایی از آنها هدف گلوله قرار می گرفتند.

به سخن دیگر، شکل گیری این اراده جمعی، به مانند رودی خروشان عمل می کند که توانایی بر داشتن هر سدی را از جلوی خود دارد. اینگونه نسل ما «پنجاه و هفتی ها» حاضر به پذیرفتن بهای بس سنگین تری برای مبارزه با مستبد بودند. اینکه، شاه نتوانست بیشتر بکشد به این علت بود که نمی توانست بیشتر بکشد. مهمترین علت آن این بود که من نظامی می دیدم که اکثریت مطلق نظامیان با وجودی که دستور کشتار را داشتند، جز معدودی، حاضر نبودند دست به کشتار هموطنان خود بزنند. در این مورد قبلا خاطرات خود را نوشته ام. ( 2)

در هر حال، حدود دو ماه بعد، شاه، در پیامی تحت عنوان:

«صدای انقلاب شما را شنیدم»

دلایل انقلاب نسل ما را اینگونه بیان کرد:

«سازش نامقدس فساد مالی و فساد سیاسی، فساد، ظلم، اختناق، استبداد، استعمار (حدود ۱۰ بار این صفات را در پیام خود تکرار کرد.) و نبود آزادی‌ها و نبود انتخابات آزاد و عدم اجرای قانون اساسی مشروطه، (۶ بار نیز به این دلایل اشاره کرد.) اعلام کرد.» (3)

بنا بر این، آن هموطنانی که دانسته یا ندانسته، عبارت "پنجاه و هفتی ها" را به توهین و تمسخر تبدیل کرده اند و اینگونه خود را محکوم به زندگی در استبداد، نیاز دارند توضیح دهند که آیا دلایل انقلاب ما، که شاه آنها را بروشنی بیان کرد دلایل اشتباهی بود، که اینگونه به نسل ما توهین می کنید؟

بیشتر! آنها نیاز دارند توضیح دهند که آیا در صورت انقلاب دیگری، دلایل آن انقلاب جز این دلایلی است که ما را به طرف انقلاب برد؟

باز هم بیشتر! آنها نیاز دارند پاسخ دهند که اگر آن انقلاب را کردند و باز منحرف شد و استبداد دیگری را باز تولید کرد، آیا نسل بعدی حق دارند آنها را به تمسخر بگیرد؟

آخر اینکه، تنها فردی و مردمی اشتباه نمی کنند که کاری نمی کنند. انسان به عنوان بودنی نسبی و بنا بر این آگاهی و علم نسبی تنها از طریق روش «تجربه و خطاست» که می تواند با بکار گیری عقل نقاد، راه به جلو را بیابد و اینگونه در مبارزه استمرار بجوید و در ادامه، خطاها را به تجربه تبدیل کرده و از تجربه به عنوان توشه راه استفاده کند.

از فیس بوک مسعود نقره کار

وقتی مجله آدینه و دنیای سخن و گردون و... در ایران منتشرشد، گفتید این نوع نشریات چون مجوز انتشار دارند، حکومتی اند. وقتی خبر دستگیری و زندانی شدن مسئولان و نویسندگانِ این نشریات پیشرو پیش آمد، بازارقهرمان سازی هایتان از بانیان و نویسندگان همان مجله های" حکومتی" داغ و آتیشی شد.

در مورد قربانیان قتل های زنجیره ای یادتان هست چه گفتید و چه کردید؟ در خارج کشور حتی تا پای برهم زدن جلسات و برنامه های محمدمختاری و سعیدی سیرجانی و... پیش رفتید و گفتید این ها " سفیران فرهنگی جمهوری اسلامی" هستند والا اجازه مجوز خروج از کشور نمی گرفتند. در مورد سفر فرهنگی اخوان ثالث و هوشنگ گلشیری و محمود دولت آبادی و... قضاوت های شتابزده و هیجانی داشتید. وقتی محمد مختاری را خفه کردند شمایانی که او را " سفیر فرهنگی جمهوری اسلامی" خواندند از او قهرمانی اسطوره ای ساختند.

من فقط دو نمونه را یاد آوری کردم ، ده ها مورد قضاوت های افراطی و شتابزده و هیجانی در پرونده افراطیونِ راست و چپ اپوزیسیون حکومت اسلامی ثبت است. چرا درس نمی گیریم!؟

.......

هر جامعه ای بنا بر ساختار اجتماعی و محیط زیست خود دارای فرهنگ، سیاست، اقتصاد، صنعت، قانون و حقوق فردی و جمعی است. فرد و افراد در رابطه با هم و در رابطه با اجتماع و محیط زیست رشد دارند. روی رشد هم تاثیرات متقابل خوب و بد می گذارند. به همین نسبت مردم سالاری آنها که ماحصل چنین رشد و تکامل است خوب، بد، کم و زیاد شکل می گیرد. هر چه رشد ما در رابطه با هم و در رابطه با اجتماع و محیط زیست درست تر باشد مردم سالاری ما رشد و معانی درست تر خودش را پیدا کرده و در همه جا خودش را درخور نشان می دهد. در غیر این صورت مردم سالاری همراه با ما رشدی به عقب و متناقض پیدا می کند و به بی قانونی، انحصارگرایی، تضاد طبقاتی و دو قطبی شدن جامعه کمک می کند.

این مردم سالاری انحصاری به شکلهای مختلف مذهبی، ناسیونالیستی، قومگرایی، کمونیستی و دموکراسی غربی نیمبند بروز می کند.

یک روی این سکه مردم سالاری و دموکراسی سالاری انحصاری ثروت افزا است و فقط برای پادشاهان، سرمایه داران و آخوندجماعت و اربابانشان همه چیز داشته و دارد. با غارت مردم فقیر ثروتمندان قوی تر، خودشان را ژن برتر، سالارتر، مذهبی تر ، ناسیونالیست تر، قومگرا تر، کمونیست تر و دموکرات تر از همه می دانند، مثلا رژیم سلطنت سالار شاهنشاهی خودش را ناسیونالیسم برتر و مذهبی برتر و محمدرضا شاه را سایه خدا بر روی زمین دانسته و به این طریق مردم را غارت می کردند.

مردم سالاری انحصاری مذهبی آخوندیسم مذاهب دیگر، ناسیونالیسم، اقوام و کمونیسم را زیر سلطه خود آورد. خودش را ژن برتر و مظهر مذهب و امت برتر می داند. الآن که وضعش خراب شده و از مردم می ترسد خبری از امت نیست. غارت و چپاول از مردم را با چاشنی مذهب سالاری و ملیگرا سالاری انجام می دهد.

مردم سالاری کمونیستی هم جهان وطنی بود و با شعار خلقی می چاپید. نظام سرمایه داری دموکراسی سالار نیمبند از همه قوی تر و ایدئولوژی های جهانی و آخوندیسم را زیر سلطه خود آورد و با آنها و با نام دموکراسی غرب و شرق مردم جهان را غارت و به جنگ می کشاند. این یک روی سکه مردم سالاری و یا دموکراسی سالاری که انحصارگونه ثروت افزا است.

روی دوم این سکه مردم سالاری و دموکراسی سالاری بطور انحصاری فقر افزا است. با غارت مردم عادی توسط ثروتمندان بر جامعه‌ فقر حاکم و فرهنگ مردم سالاری انحصاری فقرگرا از نوع مذهبی، ناسیونالیستی، قومگرایی و کمونیستی در ذهن و روح مردم عادی رشد می کند. مردم با این حاکمان غارتگر و با این ایدئولوژی های ارتجاعی فقیرتر و مسخ تر می شوند، مثلا جمهوری اسلامی مردم ایران را فقیر، بی نان، بی سواد، بی آب، بی خانمان بار آورده تا حدی که قحطی، آوارگی و جنگ در خانه مردم را می زنند.

پس روشنفکران چه کاره هستند؟

جامعه و روشنفکران جامعه در هر زمان در طی چندین قرن و این چند دهه جمهوری اسلامی در برخورد با واقعیات اجتماعی و محیط زیست از عقل و احساس درست و بجا استفاده نکرده اند و در رابطه با هم متضاد رشد کرده اند. چندین قرن در نبود عقل سلیم، احساس سالم و علم درست مردم سالاری طبقاتی مذهبی، ناسیونالیستی، قومی رشد متضاد داشته اند. این تضاد طبقاتی چندین قرن به صورت برده داری و سپس فئودالیسم و این چند قرن آخری تا امروز به شکل سرمایه داری انحصاری طبقاتی بروز کرد و به مرور قوی تر شد.

نظام فئودالیسم را شکست داد و از درون انحصاری تر رشد کرد و طبقات سرمایه دار، متوسط، کارگر و فقیر جامعه را بوجود آورد، البته این تضاد طبقاتی قبلا هم وجود داشت، ولی در نظام سرمایه داری به خاطر رشد و پیشرفت علم و صنعت تضاد طبقاتی بیشتر هم شد. رشد تضاد طبقاتی در سرمایه داری باعث رشد متضاد کمونیسم شد که هم با خودش و هم با سرمایه داری مشکل داشت و به دلایل متعددی که در این مختصر نمی گنجد از سرمایه داری نهایتا شکست خورد. امروزه طبقات ثروتمند، متوسط، کارگر و فقیر جامعه مجبورند مردم سالاری و یا دموکراسی سالاری انحصاری نیمبند سرمایه داری را بپذیرند که مذهب، ناسیونالیسم، قومگرایی و کمونیسم سالاری افراطی را هم زیر سلطه خود آورده تا همه جوره در خدمت نظام دموکراسی سالار نیمبند سرمایه داری انحصارگرا باشند.

ما در جامعه نرمالی نزیسته‌ایم

سعید معدنی

دوست پژوهشگرم دکتر حسن محدثی گیلوایی در کانال تلگرامی‌اش یک نظر سنجی درباره شاهنامه به اشتراک گذاشته که گزینه‌های مختلف دارد. همین موضوع باعث شد تا کمی تامل کنم و یک نکته‌ای را طرح کنم و اینکه چرا شاهنامه آنچنان که باید مثل قرآن و مفاتیح یا حداقل مثل دیوان حافظ و گلستان و بوستان سعدی در طاقچه خانه‌ها جایگاهی نداشته، اما به شکل ضمنی و به زبان امروز به صورت زیر زمینی! حضور دائمی داشته است.

همانطور که می دانیم تلاش اعراب پس از حمله به ایران، مثل سایر ملل، این بود که ما را عرب بار بیاورند. همگان می دانیم قبل از حمله اعراب سرزمین هایی مثل سوریه، مصر، اردن، لبنان، فلسطین و مانند آن عرب نبودند و با حمله و حضور اعراب مسلمان بود که این سرزمین‌ها دین‌شان اسلام و زبان‌شان عربی شد. اما ایران مسلمان شد ولی عرب نشد. این عرب نشدن دلایل مختلفی دارد که طرح‌اش اینجا طولانی می‌شود.

درست است که ایران عرب نشد ولی سیطره عربیت و اسلامیت باقی ماند. به همین خاطر ما در دوره قبل از رژیم پهلوی(در طول ۱۴۰۰ سال) بندرت در میان مردان نام ایرانی و باستانی مثل هوشنگ و داریوش و کوروش و افراسیاب و سیامک و فرشید و شهرام و شهروز و امثالهم داریم. زیرا دین حاکم و فضای جامعه، چنان در ذهن و ضمیر افراد نشسته است که جرات نمی‌کنند نام فرزند ذکور را غیر اسلامی بگذارند. به همین خاطر ما در بین مشاهیر بعد از اسلام بندرت نام‌های باستانی داریم. چون احادیث و گفتارهای دینی فراوانی وجود دارد که اگر نام فرزندتان غیر اسلامی باشد برکت از سفره تان رخت بر می‌بندد و دچار فقر و بیماری و فلاکت می شوید. از طرف دیگر تنها محل تحصیل در آن زمان، حوزه های علمی و مراکز دینی بوده لذا در میان مشاهیر علمی و ادبی این سرزمین پس از اسلام نام ها یا عربی است یا اسلامی. چند دهه قبل دوستی داشتم نامش شهریور بود وقتی خواست وارد حوزه علمیه شود نام حسین را برای خود انتخاب کرد. زیرا بعداً نمی‌توانست مثلا آیت‌الله شهریور باشد و حتی خود هم به این باور دینی رسیده بود که خیر و برکت در نام های امامان است.

بدین ترتیب از زمان هجوم اعراب تا برآمدن پهلوی، فضای رسمی حاکم بر کشور عربیت، اسلامیت و نشر و گسترش شیعه بوده است. لذا در بیشتر طاقچه‌ خانه‌ها دو کتاب همیشه بوده قرآن و مفاتیح الجنان و اگر خانواده با سواد بود شاید مثلا قصص قرآن هم حضور داشت. حتی به جرات می توان گفت نهج البلاغه هم در بسیاری از خانه ها نبود. با این سیطره دینی طبعا شاهنامه که ایران باستان را روایت می کند جایگاهی در درون خانواده های بیسواد یا کم سواد با تعصب مذهبی ندارد.

اما جامعه مثل همیشه‌ی تاریخ راه خود را می‌رود. خواندن شاهنامه به زبان امروزی به شکل زیرزمینی و مردمی در بسیاری مناطق ادامه دارد. یکی در محافل و گعده های ادبی خصوصی -نه درباری - برای مثل در سریال شهریار - شاعر معاصر- به کارگردانی کمال تبریزی وقتی کودکیِ شاعر را توصیف می‌کند، در جلسات ادبی که در منازل برگزار می شود اشعار و دیوان های فارسی خوانده می‌شود و شاهنامه فردوسی هم جایگاه ویژه ای دارد به باور کارگردان همین شعرخوانی شهریار را به شعرو ادب فارسی علاقمند می کند. شیوه دیگر شاهنامه خوانی از طریق پرده‌خوانی در کوی و برزن و نقالی در قهوه خانه ها بود. نگارنده یک بار در دوره کودکی در اوایل دهه ۱۳۵۰ این پرده خوانی در باره مرگ سهراب را در کوچه تماشا کرده‌ و شنیده‌ام. البته فقط همان یکبار بود. پرده خوانی درباره امام حسین و قیام مختار را هم دو سه باری دیده‌ام. ولی به هرروی جامعه به شکل غیر‌رسمی شاهنامه را با خود حمل می‌کرد و کسانی که مثلا به رستم علاقه پیدا می‌کردند ولی درعین حال به مذهب دلبستگی داشتند نام فرزندشان را رستمعلی! یا «فرهاد حسین» یا بیژن قلی (در دوره صفویه) و ... می گذاشتند. تا هم نام ملی را احیا کرده باشند و هم به لحاظ عاطفی عنایتی به دین داشته باشند.

سمیر جعجع: عدم خلع سلاح حزب‌الله، لبنان را وارد یک جنگ داخلی تازه‌ می‌کند

سمیر جعجع، رهبر حزب نیروهای لبنانی و رئیس بزرگ‌ترین بلوک مسیحی پارلمان، در سخنرانی‌ای بی‌سابقه خواستار تحویل سلاح‌های حزب‌الله به دولت شد و هشدار داد که ادامۀ انحصار «سلاح‌های غیرقانونی» توسط حزب‌الله می‌تواند لبنان را به ورطۀ جنگ داخلی تازه‌ای بکشاند. او گفت زرادخانۀ حزب‌الله نه بازدارندگی در برابر اسرائیل داشته و نه دستاوردی جز «ویرانی و آوارگی» برای مردم لبنان.

ناصر اعتمادی - رادیو بین المللی فرانسه

سمیر جعجع رهبر حزب «نیروهای لبنانی» و رئیس بزرگترین بلوک مسیحی در پارلمان لبنان در یک سخنرانی تند و بی‌سابقه از حزب‌الله خواست سلاح‌های خود را به دولت تحویل بدهد. او هشدار داد که ادامه انحصار این «سلاح‌های غیرقانونی» توسط حزب‌الله می‌تواند کشور را بار دیگر درگیر یک جنگ داخلی کند.

جعجع تأکید کرد که زرادخانۀ نظامی حزب‌الله «هیچ تأثیر» بازدارنده‌ای در مقابل اسرائیل نداشته و برعکس تنها پیامد آن «ویرانی، ویرانی دوباره، آوارگی و اشغال تازه» لبنان توسط اسرائیل بوده است. جعجع گفت: «راه کوتاه پایان دادن به اشغال و تجاوز اسرائیل، ساختن یک دولت واقعی است... و تا زمانی که سلاح‌های غیرقانونی در گردش باشند، هیچ دولتی شکل نخواهد گرفت.»

رهبر نیروهای لبنانی خطاب به حزب‌الله هشدار داد: «جنگ شما با اسرائیل شکست خورده و ویرانگر بود... جنگ داخلی به‌مراتب فاجعه‌بارتر خواهد بود و می‌تواند همه‌چیز را از شما بگیرد.» او حزب‌الله را فراخواند «انتخاب شجاعانه» کند و از «غیرقانونی بودن به سوی مشروعیت» گام بردارد.

حزب‌الله طی یک سال گذشته ضربات سنگینی از سوی اسرائیل متحمل شده است. دو ماه نبرد مستقیم با اسرائیل بخشی از فرماندهی این گروه از جمله دبیرکل سابق آن حسن نصرالله را از میان برده و بخش مهمی از زرادخانۀ آن را نیز نابود کرده است.

دولت لبنان نیز اخیراً به ارتش این کشور مأموریت داده که تا پایان سال ۲۰۲۵ برنامه‌ای برای خلع سلاح حزب‌الله تدوین کند. شورای وزیران دولت لبنان جمعه گذشته از یک پیشنهاد نظامی در این زمینه استقبال کرد، اما هنوز تاریخ مشخصی برای اجرای آن تعیین نشده است.

👈مطالب بیشتر در سایت رادیو بین المللی فرانسه

در مقابل، نعیم قاسم، دبیرکل حزب‌الله، قویاً این طرح را رد و تأکید کرده است که این سازمان «هرگز از سلاح‌های خود دست نخواهد کشید».

اظهارات نعیم قاسم بی ارتباط با فشارهای پنهان و آشکار و تلاش‌های تهران برای بازسازی قوای حزب‌الله نیست.

جمهوری اسلامی ایران خلع سلاح حزب‌الله را معادل کاهش نفوذ منطقه‌ای و همچنین قدرت بازدارندگی خود در مقابل اسرائیل به ویژه پس از جنگ دوازده روزه می داند و به همین خاطر مخالف خلع سلاح حزب‌الله است. در واکنش دولت لبنان این مخالفت را مصداق بارز دخالت تهران در أمور داخلی لبنان تلقی کرده و از جمهوری اسلامی ایران خواسته است که به این دخالت‌ها خاتمه دهد. اسرائیل و متحدان غربی آن خواهان محدود شدن توان نظامی حزب‌الله هستند تا از احتمال درگیری‌های تازه جلوگیری کنند. لبنان در میانه این فشارها گرفتار نوعی بن‌بست ژئوپولیتیک شده است.

*تیتر اول این مقاله از منبع اصلی برداشته نشده است

:::

خامنه ای فرمان انبار کالاها را صادر کرد؛ رژیم خودش هم به آینده اعتماد ندارد!؟

الجزیره: رهبر جمهوری اسلامی دستور داده است که کالاهای اساسی ذخیره و انبار شوند زیرا خطراتی وجود دارد که نمی‌توان پیش‌بینی کرد

بهمن بابازاده، خبرنگار موسیقی، در صفحه توییتر خود ادعا کرد که مدیران صداوسیما یک پیشنهاد مالی 500 هزار دلاری برای حضور در یکی از برنامه‌های شبکه نمایش خانگی به شهرام شب‌پره ارائه داده‌اند که این پیشنهاد توسط این خواننده سرشناس رد شده است.

پست بابازاده با واکنش‌های زیادی مواجه شده است. عده‌ای نام این برنامه احتمالی را در کامنت‌ها اعلام کرده‌اند و گروه دیگری با استناد به مواردی چون سانسور عروسک شهرام شب‌پره در برنامه‌های پیشین، احتمال حقیقت‌داشتن این ادعا را ضعیف دانسته‌اند.

:::

:::

انتشار ویدیویی از افتتاح یک نوتلا بار در غزه در شبکه های اجتماعی جنجال‌آفرین شده. اسکای نیوز عربی و شبکه العربیه این ویدیو را تایید و آن را بازنشر کرده‌اند

***

نیویورک‌تایمز در گزارشی به قلم دکلان والش روزنامه‌نگار ایرلندی خود که همراه با نانا هایتمن، عکاس آلمانی این روزنامه در سفری هشت روزه از ایران پس از حملات ۱۲ روزه اسرائیل بازدید کرد، به شرح وضعیت کشور و مردم در سایه آتش‌بس شکننده پرداخت

ایندیپندنت فارسی - تنها چند روز پس از آنکه اجرای کنسرت خیابانی همایون شجریان در میدان آزادی به دلایل نامعلوم لغو شد. در بسیاری از شهرهای ایران ازجمله،‌ تهران، بجنورد، کرمان و نیز در محوطه تاریخی تخت جمشید کنسرت‌های رایگان و خیابانی برگزار شد.

ویدئوهای منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی اجرای این کنسرت‌ها در بجنورد، کرمان و در دریاچه چیتگر تهران را نشان می‌دهد. کنسرت بجنورد شامل موسیقی نواحی و رقص محلی بود؛ در دریاچه چیتگر امید حاجیلی روی صحنه رفت و در کرمان هم سالار عقیلی به اجرای برنامه پرداخت.

قرار بود در اصفهان هم کنسرتی خیابانی با حضور حامد همایون، محمد علیزاده و چند هنرمند دیگر برگزار شود که به دلیل اعتراض شهروندان اصفهان به محل برگزاری، آن کنسرت لغو شد. در کنار این کنسرت‌های خیابانی شنبه شب در محوطه تاریخی تخت جمشید هم ارکستر فیلارمونیک ارمنستان همراه با گروه کرال شیراز با حضور نادره رضای، معاون هنری وزیر ارشاد و شماری از وزرا و سفرای خارجی کنسرتی را برگزار کردند.

این کنسرت‌ها در حالی برگزار شده است که در ۴۶ سال گذشته هرگونه اجرای موسیقی خیابانی از سوی جمهوری اسلامی ممنوع بود و مجوزی برای آن صادر نمی‌شد،‌ اما به ناگاه دولت پزشکیان با استناد به اینکه مردم نیاز به شادی دارند تصمیم به برگزاری کنسرت‌های خیابان در ایران گرفت. بحث کنسرت‌های خیابانی در حالی مطرح شده است که در چهار دهه گذشته، ده‌ها کنسرت با وجود داشتن مجوز رسمی وزارت ارشاد، در آخرین لحظات لغو شدند.

اگر ویدئو اینستاگرام فعال نمی شود، مرورگر را "ریفِرِش" کنید:

مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی

از جمله کنسرت‌ کیهان کلهر، شهرام ناظری، همایون شجریان، محسن یگانه، گروه چارتار و بسیاری دیگر که در شهرهای مختلف با فشار نهادهای امنیتی یا گروه‌های تندرو به تعطیلی کشانده شدند. در برخی موارد، بلیت‌های فروخته‌شده نیز پس گرفته نشد و هنرمندان و مخاطبان را متضرر کرد.

اسماعیل نوری علا

در روز دوشنبه دهم شهریور ماه (اول سپتامبر) در معیت آقایان دکتر ناصر کرمی و ایرج مصداقی در برنامه «یاران» (که به مدیریت آقای علیرضا میبدی از تلویزیون پارس پخش می شود) شرکت داشتم و در بخشی از آن برنامه، که طی آن صحبت از نیک و بد «بازگشت به قانون اساسی مشروطه» مطرح بود، در مورد این بازگشت و موافقان آن سخنان کوتاهی را بیان کردم(1).

رور بعد دیدم که در صفحهء تلگرام آقای امیر طاهری، شخصی که خود را «داریوش ایرانی» خوانده، همان تکه از سخن من در آن برنامه را بریده و منتشر کرده و زیر آن نوشته است:

« وجه اشتراک تقریبا تمامی حامیان شناخته شده‌ء دفترچه‌ء باند فاسد قاسمی نژاد/اعتمادی در چهار چیز است. اول:دشمن قانون اساسی مشروطه هستن (عین نگارش نویسنده). دوم:رفراندوم نکبت 57 را به رسمیت میشناسن. سوم:قسم پادشاهی رضا شاه دوم را بی اعتبار و نمایشی میدونن. چهارم: 99 درصد آنها جمهوری طلبن. اون به اصطلاح پادشاهی خواهانی که مخصوصا در این روزها از حقانیت قانون اساسی مشروطه علیه این اوباش تحت هر بهانه‌ و شرایطی دفاعی نمی کنند، بدونن که قطعا همراه و یاور این نجاسات 57ی هستند».

ار آنجا که فکر کردم صفحهء تلگرامی آقای طاهری بوسیلهء کاربر لجاره ای «هک» شده است، یادداشتی بدین شرح روانهء محضر ایشان کردم:

«حناب آقای امیر طاهری. در کانال تلگرامی شما، پس از نمایش ویدئوئی از من، مطلبی باز نشر شده به این شرح (...). چون بازنشر یک مطلب نشان از موافقت با مفاد آن دارد از شما خواهش می کنم تکلیف مرا با این کار روشن کنید تا اگر شما هم چون نویسنده آن مطلب می اندیشید من بتوانم پاسخ مقتضی را تقدیم کنم. با احترام. اسماعیل نوری علا»

پاسخ آقای طاهری به انگلیسی و به ترجمه ای که من از آن تهیه کرده ام امروز به دستم رسید:

« با سپاس فراوان بررسی‌اش می‌کنم. حساب‌های کاربری شبکه‌های اجتماعی من توسط خانم خزاعی مدیریت می‌شوند. این نظر من نیست، چون نمی‌دانم کسانی که از دفترچه حمایت می‌کنند چه در سر دارند، و نمی‌دانستم شما هم یکی از آنها هستید. اما چرا فکر می‌کنید این نقل قول درباره شماست؟ در هر صورت، اگر فکر می‌کنید باید پاسخ دهید، لطفاً این کار را انجام دهید، حتی اگر می‌خواهید با حمله به من این کار را انجام دهید. این روزها خیلی‌ها این کار را می‌کنند. این یک بازی است. موفق باشید. امیر طاهری»

رییس سابق موساد پشت پرده همکاری نکردن اسرائیل در کشتن قاسم سلیمانی را فاش کرد

ایران اینترنشنال - یوسی کوهن، رییس پیشین موساد، در یک گفت‌وگوی تلویزیونی درباره مشارکت نکردن اسرائیل در عملیات کشتن قاسم سلیمانی که سبب شد دونالد ترامپ نخست‌وزیر اسرائیل را به ترسو بودن متهم کند، گفت مقامات ارتش، بنیامین نتانیاهو را از شرکت در آن عملیات منصرف کردند.

کوهن که از سال‌ ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱ میلادی ریاست موساد را به عهده داشت و در سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ رییس شورای امنیت ملی اسرائیل بود، شنبه شب ۱۵ شهریور در یک گفت‌وگوی مفصل با کانال ۱۲ اسرائیل درباره سیاست داخلی و خارجی اسرائیل سخن گفت.

او در سخنان خود مشارکت نکردن اسرائیل در عملیات کشتن سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران در سال ۲۰۲۰ را نمونه‌ «احتیاط بیش از حد» ژنرال‌های اسرائیلی توصیف کرد.

ترامپ در دور اول ریاست جمهوری خود از نتانیاهو برای شرکت نکردن در عملیات علیه سلیمانی شدیدا انتقاد کرد. اکنون کوهن می‌گوید دلیل تردید اسرائیل ترس نخست‌وزیر نبوده، بلکه به این علت رخ داده که «نتانیاهو موضع ارتش و اطلاعات نظامی را پذیرفت».

ترامپ در مهر ۱۴۰۲ با گلایه مجدد از اسرائیل و نتانیاهو گفت اسرائیل در عملیات کشتن سلیمانی مشارکت نکرد، اما نتانیاهو «بعدا خواست از این موضوع اعتبار کسب کند»، و ادامه داد: «فکر نمی‌کردم نتانیاهو ما را تنها بگذارد.»

کوهن در این بخش از گفته‌هایش درباره نقش ارتش در منصرف کردن نتانیاهو از همکاری با آمریکا در عملیات کشتن سلیمانی از آویو کوخاوی، رییس وقت ستاد ارتش اسرائیل نام برد.

پس از پخش اظهارات کوهن، کوخاوی بیانیه‌ای منتشر کرد و گفت ارتش با عملیاتی متفاوت که کوهن برای کشتن سلیمانی پیشنهاد داده بود، مخالفت کرده و از عملیاتی حمایت کرده بود که در نهایت موفق از کار درآمد.

کوهن گفت زمانی که به رییس سازمان سیا گفت اسرائیل به عملیات آمریکا علیه سلیمانی نخواهد پیوست، او با طعنه پاسخ داده: «ژنرال‌های شما هم مثل ژنرال‌های ما علاقه‌ای به جنگیدن ندارند.»

رییس سابق موساد با اشاره به جلسه‌ای امنیتی که در آن پیشنهاد داده بود ارتش اسرائیل سایتی مرتبط با سلیمانی را که خود ارتش آن را تهدیدی شدیدا راهبردی توصیف کرده بود، هدف قرار دهد، گفت: «رییس ستاد همان‌جا با من مخالفت کرد. به نخست‌وزیر گفتم به او دستور بده، اما هیچ دستوری صادر نشد.»

به گفته کوهن، نتانیاهو در آن زمان در برابر ژنرال‌ها عقب نشست؛ آنچه او آن را «سیاست پیامدها» توصیف کرد. کوهن در پاسخ به این پرسش که «آیا ژنرال‌ها نخست‌وزیر را مرعوب کردند» گفت: «قطعا.»

نصرت الله تاجیک، زندانی سیاسی قبل از انقلاب، مدیر و دیپلمات سابق، از گشایش تازه‌ی دیگری در حصر میرحسین موسوی خبر داد

به گزارش انصاف نیوز، بنا بر آنچه آقای تاجیک می‌گوید میرحسین در حال بازگشت به زیست طبیعی است و موافقت کرده با بعضی مدیران و دوستانش دیدار کند.

نصرت الله تاجیک در شبکه‌ی اجتماعی ایکس نوشت:

آقای مهندس موسوی و خانم رهنورد، هم همچون جناب کروبی در حال بازگشت به زیست طبیعی هستند! طول عمر طولانی و با عزت داشته باشند.

آقای مهندس موافقت کرده با ملاحظاتی، با بعضی از دوستانش، مدیران و کارشناسان دیدار و ملاقات داشته باشد.

او البته از گشایش دیگری هم در حصر خبر داده اما نوشته است که اگر صلاح به عمومی کردن آن باشد میرحسین یا نزدیکانش آن را اعلام خواهند کرد.

آقای موسوی در هفته‌های اخیر با سه تن از دوستان نزدیکش دیدار داشته است.

حصر مهدی کروبی با تعامل میان رئیس‌جمهور و رئیس قوه قضاییه در دولت میانه‌رو چهاردهم رفع شد و احتمال تکرار آن تجربه درباره‌ی حصر میرحسین موسوی نیز وجود دارد.

حال‌‌وش گزارش داد یکی از فرماندهان بومی اطلاعات سپاه به نام «ایرج شمس» در شهر پیشین واقع در شهرستان راسک، شامگاه شنبه توسط افراد مسلح هدف تیراندازی قرار گرفت و کشته شد

به‌ گزارش حال‌ وش، شامگاه امروز شنبه ۱۵ شهریورماه ۱۴۰۴، ایرج شمس یکی از فرماندهان بومی اطلاعات سپاه در شهر پیشین واقع در شهرستان راسک توسط افراد مسلح هدف تیراندازی قرار گرفت و کشته شد.

هویت این فرمانده بومی اطلاعات سپاه، « ایرج شمس » فرزند محمدکریم اهل و ساکن پیشین توسط حال وش احراز شده است.

منابع حال وش پیشتر گفته بودند: «شامگاه امروز حوالی ساعت ۲۱ در بازار شهر زمانی که ایرج در آرایشگاه حضور داشت مورد هدف تیراندازی قرار گرفت. مهاجمان مسلح این فرمانده را با شلیک‌های پیاپی مورد هدف قرار داده و جان خود را از دست داده است.

منابع افزوده‌ بودند: « ایرج شمس از فرماندهان پایگاه‌های سپاه پاسداران در روستا‌های ماهکول و ردیگ واقع در چند کیلومتری شهر پیشین و همچنین از مسئولان مستقر در سه‌راهی پیشین بوده است.

گزارش‌ها حاکی از آن است که این فرمانده یکی از مسئولان محلی اطلاعات سپاه بوده که در مأموریت‌های مختلف در منطقه پیشین از جمله قتل، گروگانگیری و بازداشت و سرکوب شهروندان حضور داشته است.

انگیزه و هویت مهاجمان مسلح تا لحظه تنظیم این خبر مشخص نشده است.

حقیقت این که تصمیم گرفته بودم خطاب به شاهزاده چیزی ننویسم و حتی خواهش و در خواستی مطرح نکنم چون نه تنها تا کنون عنایتی از جانب ایشان به گفتار خود ندیده ام بلکه بعد از گلایه ای که ایشان از منتقدانِ مشاوران خود کردند و ظاهرا هشدار دوستداران ایشان باعث دلخوری ایشان شده بود ترجیح دادم که با حرف های خود موجب رنجش ایشان نشوم. اما این که کاملا سکوت کنم این را دور از وجدان نویسندگی ام دیدم لذا نکته ای که مطرح می کنم تنها یک خواهش است که صد البته می تواند مثل همیشه توجهی به آن نشود اما من در هر حال به وظیفه ی خود عمل می کنم. داستان همراهان و مشاوران شاهزاده به مرحله ای رسیده که اگر دوستداران واقعی ایشان به ایشان هشدار ندهند در واقع به ایشان خیانت کرده اند. در جای دیگر نوشتم امیدوارم شاهزاده خود را به کارهایی که مشاوران ایشان می کنند گره نزنند چرا که تخریب ایشان، تخریب امیدها و آرزوهای یک ملت است و این یک موضوع ساده نیست که با چند توجیه بتوان از کنار آن گذشت چنان که در موضوع همراهی با اشخاصی مثل اسماعیلیون و علی نژاد و مهتدی توجیه گران استدلال کردند که شاهزاده این ها را می شناختند و عمدا این ها را وارد بازی کردند تا آن ها خود را نشان دهند و کنار گذاشته شوند که این استدلال سخیف به یک موضوع اصلی توجه نمی کند و آن این که فرصتی که این کار ظاهرا عمدی سوزاند، فرصت یک تغییر تاریخی در داخل کشور بود که حالا حالاها باید منتظر بمانیم تا اتفاقی مشابه رخ دهد و این بار هم با کمال تاسف بازی دیگری در پیش رو خواهیم داشت و آن بازی مشاوران و اطرافیان است که امروز در حد نماینده رسمی در حد ملاقات با مقامات اسراییلی ارتقا مقام پیدا کرده اند.

جهان ممکن است به زودی شاهد ۲۵ قدرت هسته‌ای باشد

مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با اشاره به عطش رو به فزون هسته‌ای شدن در میان کشورها هشدار داد که جهان ممکن است روزی شاهد ظهور ۲۵ قدرت هسته‌ای باشد

هادی خرسندی - ویژه خبرنامه گویا

اولین «پنجاه وهفتی» شاه بود

چونکه با آخوندها همراه بود

.

پادشاهی بود «روحانی» پناه

جمله آخوندها بر گِرد شاه

.

هر سفر پای هواپیمای او

بود یک آخوند، جان افزای او

.

عکس ها بسیار مانده یادگار

زان شه و دورش همه عمّامه دار

.

او سپاه دین نمودی اختراع

تا که لامذهب نماند اجتماع!

.

از نماز این پادشه غافل نبود

عکس میانداخت در حال سجود

.

مشهد و مکّه زیارتگاه او

دسته عکاس ها همراه او

.

از قم و شیراز هم کردی سراغ

حضرت معصومه و شاهِ چراغ

.

میفرستادی ضریحی از طلا

خدمت آقا شهید کربلا

.

بودجه میداد بهر حوزه ها

گاه حاضر بود توی روضه ها

۰

.در مقابل، مدح اعلیحضرتین

بود لای قصه شمر و حسین!

.

توی دانشگاه مسجد شد بنا

تا به دانش حُقنه گردد رَبّنا!

.

در لزوم دین، کلام پادشاه

کرد شیخان دغل را رو به راه

.

این همه، آخوند را تجهیز کرد

شیخ، دندان طمع را تیز کرد

.

***

اولین «پنجاه وهفتی» شاه بود

زانکه پیشاهنگ در این راه بود

.

گفت «بشنیدم صدای انقلاب»

«میدهم فریاد ملت را جواب»

.

شاه و ملت نیّت شان خیر بود

حیف که سررشته دست غیر بود

.

شیخ ِ بُزخو کرده برجست از کمین

کاین منم آینده ساز ملک و دین!

.

نشئه از تبلیغ و مست از مال مفت
حق به جانب آمده، گردن کلفت

.

کفچه ماری با تن و جان قوی

شد برون از آستین پهلوی

.

ژست او، ژست «وجیه الملّه» بود

خاستگاهش منبر چل پلّه بود
.
رفت بالا در میان ازدحام

گفت «ای اقشار ناراضی سلام!»

.

«آنکه منظور شما بوده منم!»

«انقلاب شاه فرموده منم!»

.

«دارم اخبار خوشی بهر همه»

«کاسه با خود آورید و قابلمه»

.

«قلُقُل افتاده به دیگ انقلاب»

«آش نذری پخته ام بهر ثواب»

.

این میان چپ نیز کلاً چپّه شد

داخل این آش مشتی لپّه شد!

***

اولین «پنجاه وهفتی» شاه بود

گرچه یک شاه ترقیخواه بود

.

پس تو هم ای پادشاهی خواه خوب

اینچنین «پنجاه وهفتی» را نکوب

.

ای که با «پنجاه وهفتی»ها بدی

حرف بد در باره آنها زدی؛

.

باز اگر درباره پنجاه و هفت

بر زبانت فحش و دشنامی برفت

.

این میانه شاه را هم ای جوان

رهبر «پنجاه وهفتی» ها بدان

.

گر نداری نیّت توهین به او

لطف کرده یک «بلانسبت» بگو!

.

در میان فحش هایت گاه گاه

ذکر کن حتماً: «به استثنای شاه»!

---------------

هادی - شهریور ۱۴۰۴

«وطنم را نبرین»

::::

مهدی نصیری

دوستی با صفا و فاضل از اصلاح طلبان که تا روزهای آخر قبل از سفر به کانادا، گاهی قرار پیاده روی به اتفاق او و چند دوست دیگر در قم می گذاشتیم، یادداشتی در نقد اظهارات اخیر بنده در مورد جنگ حماس و اسراییل نوشته و در جایی چنین کنایه زده است که از شاهزاده نترس و جنایات اسراییل را محکوم کن. (البته این دوست علی رغم آن که منتقد ج ا است اما همچنان عاشق مقاومت و حسن نصرالله و حوثی ها و حماس است.)

من در همین جا بدون ترس از شاهزاده، هر جنایتی را هر کسی مرتکب شود از جمله اسراییل محکوم می کنم، هر چند مساله اولم محکوم کردن جنایات نظامی است که به نام خدا و دین آن چنان در ۴۷ سال اخیر جنایت کرده که گوی سبقت را از بسیاری از جنایتکاران ربوده است. این نظام هر روز به وقت اذان صبح جوانی ایرانی را اعدام می کند اما برای دوستان اصلاح طلب چنان رعب و شاید جذبه ای دارد که بر این جنایاتش چشم می بندند و اولویتشان، دفاع از فلسطین و مخالفت با اسرائیل است!

هر کسی از سیاسیون اصلاح طلب (که بنده به بسیاری از آنان ارادت دارم و هرگز جریان اصلاح طلبانه ای را که از دهه هفتاد در ایران شروع شد و تاثیرات شگرفی به خصوص بر جامعه مذهبی ایران گذاشت، فراموش نمی کنم و هر کس منکر نقش مثبت آن باشد بی انصافی کرده) هر چیزی را اگر بتواند در باره آقای رضا پهلوی بگوید، یک چیز را نمی تواند بگوید و آن این که او نه نقشی در انقلاب آکنده از توهم و نادانی ۵۷ داشته و نه یک روز با نظام منحط و ایران سوز جمهوری اسلامی همکاری کرده و اگر کسی هم با پدر و پدر بزرگ او مساله و مشکلی دارد، به پای او نمی توان نوشت.

دست بر قضا همین دوست عزیزی که در نقد من یادداشت نوشته، روزی در یکی از پیاده روی های قم، این خاطره را برایم نقل کرد:

عباس عراقچی وزیر خارجه جمهوری اسلامی طی یک رپرتاژآگهی در روزنامه «گاردین» نوشت، جمهوری اسلامی ایران آماده است تا به توافقی واقعی و پایدار شکل دهد که نظارت دقیق و محدودیت‌هایی در غنی‌سازی را در ازای لغو تحریم‌ها به همراه داشته باشد

کیهان لندن - عراقچی سه قدرت اروپایی را به دلیل فعال‌کردن مکانیسم ماشه متهم به «کینه‌توزی» کرد و تهدید کرد که پیامدهای خطرناکی در انتظار آنهاست! او همچنین درباره اسرائیل نوشت: «حقیقت این است که نیروهای مسلح قدرتمند ایران بار دیگر آماده و توانمندند تا اسرائیل را چنان شکست دهند که مجبور شود برای نجات به بابابزرگ [آمریکا] پناه ببرد!»

در مقدمه این رپرتاژآگهی که ۷ سپتامبر (۱۶ شهریور) منتشر شد آمده است: «بیش از دو دهه است که اروپا در کانون بحران ساختگی و ادامه‌دار پیرامون برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای کشورم قرار دارد. از جهات زیادی، نقش اروپا بازتاب‌دهنده وضعیت کلی‌تر روابط قدرت در عرصه بین‌المللی بوده است. اروپا که زمانی نیرویی میانه‌رو بود و تلاش می‌کرد تا آمریکا را که در منطقه ما اهداف حداکثری داشت مهار کند، امروزه به تسهیل‌گر زیاده‌خواهی‌های واشنگتن تبدیل شده است.»

عراقچی با اشاره به فعال شدن «مکانیسم ماشه» توسط سه قدرت اروپایی (بریتانیا، فرانسه و آلمان) آن را «بی‌پایه» و «بدون مبنای قانونی» دانست و مدعی شد سه کشور اروپایی می‌خواهند جهان فراموش کند که این آمریکا بود که به صورت یکجانبه از برجام خارج شد، نه جمهوری اسلامی ایران.

👈مطالب بیشتر در کیهان لندن

وزیر خارجه جمهوری اسلامی با زبانی تهدیدآمیز سه قدرت اروپایی را متهم به «کینه‌توزی» کرده و می‌نویسد: «آنها به‌شکلی هدفمند و با تمرکز کامل در حال دنبال‌ کردن مسیری خطرناک هستند، با این منطق که شاید این اقدام به آنها جایگاهی در میز مذاکره درباره مسائل دیگر بدهد.» او همچنین تهدید کرده است که فعال کردن مکانیسم ماشه «اشتباه بزرگ» است که به ضرر اروپایی‌ها تمام می‌شود.

صادق زیباکلام

تندرو ها و معضل مسئولیت‌ناپذیری در قبال سیاست‌هایشان.

مشکل تندروها فقط این نیست که بسیاری از تصمیماتشان از جمله اصرارشان بر خروج از NPT ، مطلوب مخالفین نظام می‌بوده. مشکل بنیادی‌تر آن است که هیچگاه مسئولیت پی‌آمدهای اسف‌بار تصمیمات و سیاست‌هایشان را برعهده نگرفته و در عوض انگشت اتهام را به سمت دیگران می‌گیرند.

"دیگران" در ابتدا محمدرضا شاه پهلوی بود که بواسطه وابستگی به آمریکا و غربی‌ها و اجرای سیاست‌های آنان کشور را به آن روز انداخته بود. اما بتدریج نوبت به لیبرال‌ها و ملی مذهبی‌ها رسید تا رسیدیم به هاشمی رفسنجانی، خاتمی و اصلاح‌طلبان، تا برسیم به روحانی و ظریف و برجام. امروز هم که شاهد هستیم انگشت اتهام به سمت بی‌کفایتی پزشکیان گرفته شده.

بماند که از تندروها می‌بایستی پرسید که زمانی هم که به‌زعم شما هاشمی رفسنجانی و یا خاتمی بر سرکار بودند، از کدام قدرت و اختیارات برخوردار می‌بودند و شما چقدر به آنها اجازه می‌دادید که سیاست‌هایی را که می‌خواستند اجرا نمایند؟ آیا غیر از این است که حتی در دوران آنها هم سیاست‌های کلان داخلی و خارجی و اقتصادی همچنان در دست جریان انقلابی می‌بود؟ جدای از قوه مجریه آیا مابقی ارکان قدرت هم در دست شما نبوده؟ آیا غیر از این بوده که شما اجازه حضور غیرخودی‌ها را در نهادها و ارکان‌دیگر نظام هم نمی‌دادید.

از مجلس خبرگان گرفته تا مجلس شورای اسلامی، شوراهای اسلامی شهرها، اتحادیه‌های کارگری و تشکل‌های صنفی، حتی کانون وکلا و نظام‌پزشکی را هم از آن خودتان کرده‌اید. کدام سیاست مهم کشور اعم از داخلی یا خارجی، مغایر بااراده و خواسته تندروها بوده و به تعبیری آن سیاست بر آنها تحمیل شده و آنها موافق اجرای آن نمی‌بودند؟

آیا استفاده ایدئولوژیک از هسته‌ای بجای اقتصادی، استراتژی محور مقاومت و نابودی اسرائیل، دشمنی با آمریکا و اروپا و رفتن در دامان روسیه و چین، حسب خواست انقلابیون نبوده؟ آیا شما از روزی که در دولت اول آقای روحانی مذاکرات هسته‌ای با آمریکایی‌ها شروع شد، بنای مخالفت با آن را نگذاشتید؟ آیا بعد از برجام هر تیغ و تیشه‌ای که به دستتان رسید در سر راهش نیانداختید؟ آیا قبل ازآنکه ترامپ در اردیبهشت ۹۷ از برجام خارج شود شما باعث نشده بودید که صدها کمپانی غربی که بعد از برجام به ایران آمده بودند از ایران بروند؟

ایکاش بجای متهم نمودن دیگران، اندکی مسئولیت سیاست‌هایتان را برعهده می‌گرفتید.

صابر جباری، رییس مرکز جوانی جمعیت وزارت بهداشت، با اشاره به اینکه جلوگیری از «سقط‌های غیرقانونی» می‌تواند نرخ باروری را به «حد مطلوب» برساند، گفت: برای جنین‌های دارای سندروم داون، سقط «مجاز »نیست مگر با تشخیص قاضی و در شرایطی که برای مادر خطرناک باشد.

او با بیان اینکه ازدواج در سن بالاتر از ۲۳ سال «دیرازدواجی» محسوب می‌شود، بی‌ازدواجی و گرایش به ازدواج سفید را از چالش‌های جدی کشور در حوزه جمعیت دانست.
جباری اضافه کرد: «برخی خانواده‌ها شرط نداشتن فرزند را در عقد ذکر می‌کنند یا حیوان خانگی را جایگزین فرزند می‌کنند.»

وی درباره غربالگری جنین نیز گفت: «در سال‌های گذشته بیش از ۹۰ درصد بارداری‌ها غربالگری می‌شد که بخشی از آن بی‌ضابطه و مضر بود؛ اکنون سالانه ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار مورد غربالگری کاهش یافته است.»

ویژه خبرنامه گویا

دشمنی با روسیه و چین یا خیانت به کشور - رضا فانی یزدی

همآن تیتر مقاله را که می‌بینید باور نمی‌کنید که یک ایرانی چنین برای چین و روسیه دلسوزی می کند و حتا دیگران را که چون او در باره این دو "ارباب" فکر نمی‌کنند، خائن و کارشان را خیانت می‌داند!

شمه‌ای از عشق به اربابان را در زیر بخوانید:

" اینکه در ایران ما افرادی در سطوح مختلف ــ چه در ارگان‌های نظامی و انتظامی و چه در رهبری سیاسی کشور ــ بارها دروغ‌های آشکار گفته‌اند، جای تردید نیست. نمونه‌هایی مانند آقای ظریف و دیگران که در موارد متعدد روایت‌هایی را علیه روسیه یا چین مطرح کردند که بعدها خلاف واقع از آب درآمد، شاهد این مسئله است." تاکید از من

توجه می‌فرمایید که چه بدبختی بزرگی است اگر کسی در باره چین و روسیه، که خود از دروغ‌پردازان بزرگ جهانی هستند به ویژه روسیه، دروغ بگوید! از دروغ‌های ظریف در باره ایران و بلایی که بر سر مردم آورده‌اند سخن نمی‌گوید و تنها چین و روسیه درمیان است. برای یک دلاور آزادی‌خواه ایرانی ذوب شده در اربابان چین و روسیه چه دردی از این بالاتر؟!

یه تکه‌ای دیگر از این مقاله افشاگر و کوبنده بپردازم و به جهنم که مردم ایران در چه منجلابی زندگی می‌کنند، مهم برای این میهن‌دوستِ ناب، چین و روسیه است:

"نمونه‌ی روشن: قرارداد ایران و روسیه

نمونه‌ی بارز همین رفتار را می‌توان در قرارداد ایران و روسیه دید. آن‌ها به‌خوبی می‌دانستند که بند نظامی و امنیتی قرارداد مهم‌ترین بخش آن است؛ بندی که می‌توانست ایران را در یک مدار دفاعی و امنیتی مشترک با روسیه و به‌طور غیرمستقیم با چین قرار دهد. اما همین بند حیاتی را آگاهانه حذف کردند. چرا؟ چون نمی‌خواستند ایران در چنین چارچوب دفاعی و امنیتی تعریف شود.این همان نقطه‌ای است که دروغ و خیانت به‌طور مستقیم به هم می‌رسند." تاکید از من

معنای روشن این است که چرا یک‌باره مستعمره چین و روسیه نشویم تا خیالمان آسوده باشد و کسی به ما حمله نکند! و چون آن گونه که من می‌خواهم نکرده‌اید پس خیانت است، آقا خیانت کرده‌اید!

روسیه بی آزار وپاک‌دل بی سروصدا چه کمک‌ها که به ایران نکرده است و ما چه ناسپاسیم:

افسوس که نمی‌شود
کودکان بی‌سر-و-سامان سیستان و بلوچستان
کودکان جنگ‌‌زده‌‌ی سوری و یمنی و سودانی‌
و خیل کودکان گرفتار
در چنگِ مرگ و گرسنگی جهان را
- که در نقطه‌ی کور ایدئولوژی‌ها مانده‌اند -
به غزّه بُرد
تا چپ‌دینان و دیگر دیندارانی که
به هرچه یهود و یهودی‌ست آلرژیک‌اند
این کودکان را هم
برای یکبار
در جوار ستاره‌ی داوود ببنند
و با دهانِ جهانِ دیجتیالی
بانگِ ای-داد-و-بیداد سر بدهند
و وجدان باشندگان هفت قاره را
به یاری بخوانند
<
پای اسراییل که به میان آید
چشم و گوش چپ‌گرایان تیز می‌شود
و چراغ قرمز انسانی‌شان
با واکنشی شرطی
خود به خود روشن می‌شود

>

رضا فرمند

سروش سرخوش - ویژه خبرنامه گویا

پس از لغو کنسرت شجریان، این پرسش مطرح شد که آیا یک «فرصت طلایی» برای مبارزه از دست رفته است؟ این پرسش، صرفاً یک اختلاف نظر تاکتیکی نیست، بلکه تبلور نبرد میان دو پارادایم فکری کاملاً متضاد است: پارادایم «امید رمانتیک» که معتقد به امکان مصادره‌ی فرصت‌های خلق‌شده توسط دشمن است، در برابر پارادایم «واقع‌گرایی استراتژیک» که هر فرصت ارائه‌شده توسط یک سیستم تمامیت‌خواه را یک «تله‌ی مهندسی‌شده» می‌داند. این یادداشت، با واکاوی عمیق هر دو پارادایم و ارائه‌ی یک فرضیه‌ی جایگزین، نشان می‌دهد که چرا موضع دوم، تنها تحلیل استراتژیک دقیق و راهگشا در شرایط کنونی است.

پارادایم «امید رمانتیک» بر این فرض استوار است که می‌توان از یک رویداد دولتی برای سازماندهی اعتراضات استفاده کرد. این ایده، با وجود جذابیت ظاهری، از چند خطای بنیادین رنج می‌برد. نخست، خطای امنیتی است که واقعیت‌های یک سیستم تمامیت‌خواه را نادیده می‌گیرد؛ هر رویداد در این مقیاس، یک «تله‌موش» امنیتی با کنترل کامل بر تمام لایه‌های جمعیت است و پیشنهاد «مصادره»، در عمل به معنای فراخوان مردم به یک مسلخ از پیش طراحی‌شده است. دوم، خطای سیاسی است که نتیجه‌ای معکوس به همراه دارد؛ یک اعتراض کوچکِ قابل سرکوب (اکثریت جمعیت حاضر در کنسرت فرضی برای اعتراض نیامده اند و حتی شعار دهندگان احتمالی را مخل لذت خود خواهند دانست)، بهانه‌ی لازم را به دست هسته‌ی سخت قدرت می‌دهد تا اثبات کند «هرگونه بازگشایی فرهنگی یک تهدید امنیتی است» و تمام درها را برای همیشه ببندد. و سوم، خطای جامعه‌شناختی است که ماهیت جنبش‌های اجتماعی موفق را اشتباه درک می‌کند؛ این جنبش‌ها «فضاهای کنترل‌نشده» را تصاحب می‌کنند، نه «فضاهای مهندسی‌شده» توسط دشمن را.

مردم ایران رنج می‌کشند، تصمیم با آن‌هاست؛ نه با آسایش‌طلبان اروپا و آمریکا

ارشان اذری

چهل‌وشش سال است که مردم ایران زیر سایه‌ی سیاه جمهوری اسلامی نفس می‌کشند. مردمی که روزی نام‌شان با شکوه، رفاه و امید گره خورده بود، امروز برای لقمه‌ای نان باید هر روز بجنگند. اگر یک روز کار نکنند، فردایشان گرسنگی است. خانواده‌هایی که باید نان را جایگزین آرزو کنند، جوانانی که به‌جای آینده، در خیابان‌ها با گلوله استقبال می‌شوند، و زنانی که به‌جای آزادی، در زندان‌ها با تحقیر و تجاوز روبه‌رو هستند.

این جنایتکاران حتی از تأمین ابتدایی‌ترین نیازهای زندگی ناتوان‌اند: قطعی‌های مکرر آب و برق، نمادی از بی‌کفایتی مطلق آن‌هاست. رژیمی که نمی‌تواند نیاز روزانه مردم خود را برآورده کند، اما میلیاردها دلار خرج حزب‌الله و گروه‌های نیابتی می‌کند، شایسته‌ی هیچ دلسوزی نیست. اگر این افراد واقعاً ایرانی بودند، به فکر ملت ایران بودند؛ نه به فکر صدور خشونت و جنگ.

این وضعیتی نیست که بتوان آن را صرفاً «بحران اقتصادی» یا «مشکل سیاسی» نامید؛ این شکلی از اسارت جمعی است. ملتی که هر روز برای بقا می‌جنگد، چگونه می‌تواند برای آزادی انقلاب کند؟ این پرسشی است که ما را به یک واقعیت تلخ می‌رساند: بدون شکستن این چرخه‌ی جنایت و فقر با کمک خارجی، امیدی به رهایی نیست. و اینجاست که نقش اسرائیل ـ دشمنی که درد مشترک با ما دارد ـ به میان می‌آید.

درد مشترک ایران و اسرائیل

ملت ایران و اسرائیل یک دشمن مشترک دارند: جمهوری اسلامی.

این رژیم با شعارهای مرگ‌طلبانه، موجودیت اسرائیل را تهدید می‌کند، همزمان همان ذهنیت نابودی را علیه ملت ایران نیز به کار می‌گیرد. تهدید موشکی علیه اسرائیل و تهدید باتوم و گلوله علیه ایرانیان، دو روی یک سکه‌اند. بنابراین درد مشترک، زمینه‌ای طبیعی برای اتحاد میان ایران و اسرائیل فراهم کرده است.

رسانه‌های اسرائیلی از اصابت یک پهپاد حوثی‌های یمن به ترمینال مسافربری فرودگاه رامون در جنوب اسرائیل خبر دادند

ایران اینترنشنال - گزارش‌ها حاکی از آن است که حوثی‌های مورد حمایت جمهوری اسلامی در یمن یک‌شنبه ۱۶ شهریور شش پهپاد به‌سوی اسرائیل شلیک کردند که یکی از آن‌ها در نزدیکی فرودگاه رامون فرود آمد.

رسانه‌های اسرائیلی نوشتند سامانه‌های دفاعی این کشور موفق به رهگیری و سرنگونی سه فروند از این پهپادها شدند. دو پهپاد نیز در مسیر سقوط کردند.

یافته‌های اولیه نیروی هوایی اسرائیل نشان می‌دهد پهپادی که به فرودگاه رامون برخورد کرد، از سوی سامانه‌های دفاعی شناسایی نشده و در نتیجه، هیچ‌گونه هشدار یا اقدامی برای مقابله با آن صورت نگرفته بود.

حوثی‌ها از آغاز جنگ جاری تاکنون موفق به انجام شش حمله موفقیت‌آمیز به خاک اسرائیل شده‌اند.

بر اساس گزارش‌ها، نیروی هوایی اسرائیل ارزیابی‌های فنی خود را برای بررسی احتمال وجود یک نقص جدی در سامانه‌های ردیابی آغاز کرده است.

عملیات پهپادی حوثی‌ها پس از آن رخ داد که احمد غالب الرهوی، نخست‌وزیر و شماری از مقام‌های بلندپایه این گروه در حمله ششم شهریور ارتش اسرائیل به صنعا کشته شدند.

مطالب بیشتر در سایت ایران اینترنشنال

عبدالملک الحوثی، رهبر حوثی‌ها، ۹ شهریور در نخستین سخنرانی خود پس از حملات مرگبار اسرائیل، از وجود یک «رخنه در جبهه داخلی» این گروه خبر داد و گفت: «ما این جبهه را مستحکم خواهیم کرد.»

هدید حوثی‌ها به ادامه حملات علیه اسرائیل

حزام الاسد، عضو دفتر سیاسی حوثی‌ها، ۱۶ شهریور با انتشار ویدیوی حمله پهپادی به فرودگاه رامون در شبکه اجتماعی ایکس تهدید کرد این گروه به حملات خود علیه اسرائیل ادامه خواهد داد.

او در ایکس نوشت: «انتقام واقعی هنوز آغاز نشده است. آنچه در انتظارتان است بسیار سخت‌تر خواهد بود.»

پایگاه خبری تایمز اسرائیل ۱۶ شهریور گزارش داد در پی حمله اخیر حوثی‌ها، حریم هوایی بر فراز فرودگاه رامون بسته شده است. رامون دومین فرودگاه بزرگ اسرائیل به شمار می‌رود.

دو نفر در این حمله دچار جراحات سطحی شدند.

در بازی هنرمندان ایران و تاجکستان عمدا سرود جمهوری اسلامی نخواندم

ایران اینترنشنال - پژمان بازغی، بازیگر سینما و تلویزیون، در مصاحبه همشهری وابسته به شهرداری تهران درباره نخواندن سرود جمهوری اسلامی در دیدار فوتسال هنرمندان ایران و تاجیکستان که اواخر مرداد ۱۴۰۴ برگزار شد، گفت: «حتما دلیلی داشت که نخواندم. همیشه اعتراض فریاد و مشت گره کرده نیست. بعضی وقت‌ها سکوت می‌تواند دلیل بر اعتراض باشد.»

بازغی در پاسخ به سوال مجری برنامه که پرسیده بود آیا این اعتراض شنیده شد؟ گفت: «از جایی که باید شنیده می‌شد، خیر. من در جایی این کار را انجام دادم که مربوط به هنرمندان بود، افرادی که سال‌ها در عرصه نمایش و تئاتر خاک خوردند اما این روزها بیکار هستند و حتی نان شب ندارند و شرمنده خانواده هستند.»

***

مهدی کوچک‌زاده، نماینده مجلس، در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجو، درباره آشنایی با محمدباقر قالیباف، با ذکر ‌خاطره‌ای از دوران جنگ ایران و عراق، قالیباف را «جوانی خوش‌سیما» توصیف می‌کند که بعد از دیدن او، توجهش را جلب کرده و با خود گفته بود: «جوان به این خوشگلی اینجا چه می‌کند؟»

حمله مهدی کوچک‌زاده به معاون پزشکیان: نظام خونریز نیست، گلوله‌ها فقط چشم‌ها را نوازش می‌کردند

مهدی کوچک‌زاده، نماینده مجلس، با اشاره به اظهارات پیشین محمدجعفر قائم‌پناه، معاون اجرایی مسعود پزشکیان گفت: «کسی که معتقد است نظام جمهوری اسلامی خونریز است، نباید در جایگاه معاونت ریاست جمهوری قرار گیرد.»

او افزود: «قائم‌پناه مدعی شده که چشم عده زیادی از این ملت در تظاهرات با گلوله تخلیه شده است. چرا دروغ می‌گویید؟

:::

اکونومیست گزارش داد؛ پوست‌اندازی توسعه‌ای بغداد؛ عراق دارد کن‌فیکون می‌شود / دولت عراق می‌خواهد گروه‌های شبه‌نظامی را آنقدر درگیر اقتصاد کند که دیگر سمت رویکرد نظامی نروند!

اکونومیست نوشت: جرثقیل‌ها بر فراز خط آسمان بغداد سر برآورده‌اند. صدای گوش‌خراش اره‌های برقی در سراسر شهر طنین‌انداز است. زیر آفتاب سنگین تابستان، کارگران در حال سنگ‌فرش‌کردن پیاده‌رویی تازه در برابر یک پنیر‌فروشی شیک هستند. بغداد در حال تجربه یک رونق ساختمانی است. عراق به طرز چشمگیری باثبات به نظر می‌رسد ــ و همین امر سرمایه‌گذاران خارجی را جذب کرده و چهره پایتختش را دگرگون می‌کند.

به گزارش سرویس بین‌الملل انتخاب, در ادامه این مطلب آمده: محمد شیاع السودانی، نخست‌وزیر، در گفت‌وگو با اکونومیست می‌گوید دولت برنامه‌های بزرگی «برای بهبود خدمات و زیرساخت‌ها پس از سال‌ها جنگ و بی‌ثباتی» دارد. از زمان روی‌کار آمدن در اکتبر ۲۰۲۲، دولت او ۲۰ پل و تقاطع غیرهمسطح در بغداد ساخته است (یکی از آنها، به گفته یکی از دستیارانش، تنها در ۸۰ روز تکمیل شد). دست‌کم چهار بیمارستان تازه افتتاح شده، از جمله نخستین مرکز اختصاصی سرطان در عراق و یک بیمارستان مراقبت‌های ویژه با طراحی کره‌ای. بیش از ۱,۷۰۰ مدرسه ساخته یا بازسازی شده‌اند. نیم‌دوجین هتل لوکس در آستانه گشایش است. شرکت بی‌پی دوباره فعالیت خود را از سر گرفته و گفت‌وگوهایی با غول‌های نفتی بین‌المللی همچون اکسون‌موبیل و شورون در جریان است.

چند عامل این تب ساخت‌وساز را توضیح می‌دهد. امنیت بهتر شده است. بر اساس استانداردهای پس از ۲۰۰۳، عراق هرگز چنین آرام نبوده است. اصلاحات در بخش بانکی، دسترسی به اعتبار را آسان‌تر کرده است. درآمدهای نفتی و ساختمانی که پیش‌تر به بیروت یا ژنو سرازیر می‌شد، اکنون بیش از پیش در عراق هزینه می‌شود.

السودانی مأموریت خود را پیش‌بردن پروژه‌های دولتی و خصوصی از دل بوروکراسی کند عراق قرار داده است. او اغلب کمتر شبیه یک سیاستمدار و بیشتر شبیه یک سرکارگر رفتار می‌کند؛ با مدیران تماس می‌گیرد یا سرزده به کارگاه‌های ساختمانی سر می‌زند. او ریاست کمیته‌های قدرتمند سرمایه‌گذاری را بر عهده دارد که می‌توانند پروژه‌ها را به‌سرعت تصویب کنند. نمیر العقابی، رئیس شرکت «امواج» ــ یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های املاک عراق که در سراسر بغداد مجتمع‌های مسکونی می‌سازد ــ می‌گوید: «کاری که قبلاً در یک یا دو سال انجام می‌دادیم، حالا می‌توانند در یک جلسه انجام دهند.»

پیشرفت فراتر از پایتخت است. السودانی بسیاری از خدمات دولتی را دیجیتالی کرده است. اداره گذرنامه در بغداد اکنون گذرنامه‌های جدید را ظرف ۴۵ دقیقه صادر می‌کند؛ مقامات مدعی‌اند این سریع‌ترین زمان در جهان است. تا پیش از ۲۰۲۳، درآمد سالانه گمرک هرگز از ۹۰۰ میلیارد دینار عراقی (۶۹۰ میلیون دلار) فراتر نرفته بود. امسال انتظار می‌رود از ۳ تریلیون دینار بگذرد. به گفته یک مقام سازمان ملل، روزهایی که می‌شد با واردکردن محموله‌های آیفون تحت عنوان موز از پرداخت عوارض فرار کرد، با دیجیتالی‌سازی به سر آمده است.

دیگر حقوق دولتی به صورت نقدی پرداخت نمی‌شود. پرداخت هزینه خدمات دولتی ــ مانند همان گذرنامه‌های سریع ــ فقط با کارت بانکی امکان‌پذیر است. پنج سال پیش تقریباً هیچ‌کس در عراق کارت بانکی نداشت؛ امروز داشتن آن ضروری است.

سیدصادق حسینی: با حضور علی لاریجانی در شورای‌عالی امنیت ملی؛ پرونده هسته‌ای که پیش از این توسط علی شمخانی راهبری می‌شد؛ از این پس توسط لاریجانی مدیریت می‌شود.

اما باید دید مذاکرات همچنان توسط وزارت خارجه مدیریت می‌شود یا تیم شورا...

آوا نیوز - به گزارش برخی رسانه‌های داخلی، با ورود علی لاریجانی به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی، مسئولیت راهبری پرونده هسته‌ای جمهوری اسلامی که پیش از این بر عهده علی شمخانی بود، از این پس به لاریجانی سپرده شده است.

این تغییر در حالی رخ می‌دهد که علی لاریجانی در مرداد ۱۴۰۴ با حکم مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور رژیم ایران، به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی منصوب شد.

انتصاب علی لاریجانی به جای شمخانی در شورای عالی امنیت ملی، نه نشانه تغییر مسیر، بلکه صرفاً جابه‌جایی مهره‌ها در بازی پوسیده جمهوری اسلامی است.

لاریجانی همان سیاست‌ورز قدیمی نظام است که سال‌ها در مجلس و امپراتوری دروغ، چهره‌ای وفادار به ولایت نشان داده؛ او نماینده تغییر نیست، بلکه استمرار همان بن‌بست است.

این تغییر تنها یک پیام دارد: حکومت می‌خواهد وانمود کند «مدیریت تازه» آورده، اما واقعیت آن است که بحران، ساختاری و غیرقابل ترمیم است.

شمخانی یا لاریجانی؛ تفاوتی ندارد. نتیجه همان است: فرو رفتن بیشتر جمهوری اسلامی در باتلاق انزوا و سقوط.

اسلامگرایان تندرو در بنگلادش، جسد یک روحانی را که مدعی بود «امام مهدی» است، از قبر بیرون کشیدند و آتش زدند

:::

رسول بهروش

شاید به جرأت بتوان گفت تنها خروجی کنسرت لغوشدهٔ شجریان، بدنامی همایون نزد برخی هموطنانش بود؛ آن‌هایی که عقیده داشتند او با این کار در پی سفیدشویی سیاه‌بازهاست و در میانهٔ عمیق‌ترین بحران‌ها، مأموریت عادی‌نمایی شرایط را بر عهده گرفته است. فارغ از این که چنین تحلیلی چقدر درست است، جدل بزرگ چند روز اخیر، بیش از هر زمان دیگری نشان داد جامعهٔ ایرانی تا چه اندازه رادیکال شده و با عبور از شاخ‌ و برگ‌ها به ریشه رسیده است.

این مردم، هرگز آن مردم بیست سال پیش نیستند، همانطور که مردم ده یا حتی سه سال پیش هم نیستند. خشک و خسته، درمانده و تکیده، سرشار از سوءظن به هر چیزی؛ این محصول تام و تمام حکمرانی شماست.

به جان و جنون رساندن یک ملت یعنی کاری کنی مردم سر یک کنسرت خیابانی هم دوقطبی تشکیل بدهند و در فضای مجازی همدیگر را تکه و پاره کنند. شاید بیست سال پیش برگزاری چنین کنسرتی یک امتیاز بزرگ برای حاکمیت بود و همهٔ شهروندان را کنار هم قرار می‌داد. این حاکمیت اما هیچ‌گاه چیزی را از سر اختیار و احترام به مردم نبخشید و تا مجبور نشد، از خط قرمزهای ایذایی‌‌اش عقب ننشست. تا چماق فیفا بلند نشد، دختران اجازهٔ هیچ حضوری را در ورزشگاه‌ها پیدا نکردند و تا تراژدی جان‌خراش ۴۰۱ رخ نداد، اختیار زنان بالغ این سرزمین برای داشتن یا نداشتن روسری تحمل نشد. حتی تکریم نیم‌بند از اساطیر ملی و‌ هویت ایرانی هم بی‌ارتباط با جنگ دوازده‌روزه و نیاز به تهییج احساسات ملی نبود.

ماجرای شک کردن مردم به کنسرت مجانی هم همین است. چطور می‌توان باور کرد سیستمی که تا همین دو ماه پیش حتی تصویر ساز را هم در تلویزیون نشان نمی‌داد، حالا به فکر برگزاری کنسرتی در بزرگترین میدان ایران افتاده باشد؟ نه؛ این حنا، خیلی وقت است دیگر رنگی ندارد.

دیگر دیر شده، برای همه‌چیز. برای آواز در خیابان دیر شده، برای لایحهٔ گواهینامه موتور بانوان و رفع فیلترینگ دیر شده، برای ری‌برندینگ مهره‌های سوختهٔ سیاسی دیر شده، برای پادکست‌های آتشین دیر شده، برای رفع حصر محصورینی که خودشان هم از چشم خیلی‌ها افتاده‌اند دیر شده، برای بازی شل‌کن سفت‌کن با تتلو دیر شده، برای بزک دوزک کلاهبرداران کلاش و جا زدن‌شان به عنوان ناجی اقتصادی هم دیر شده...

همهٔ فرصت‌ها سوختند، به قیمت عمر و آتیه میلیون‌ها ایرانی که سوخت و خاکستر شد. می‌خواهید نان بدهید، اما قبلش دندان را گرفته‌اید. کاردی که به استخوان رسیده را چسب زخم علاج نمی‌کند. سرطان با استامینوفن خوب نمی‌شود.

کیهان لندن - جنگ مجدد و شروع اعتراضات خیابانی هشدار داده‌اند و از وقوع «انقلاب‌ رنگی» با پشتیبانی دولت‌های خارجی ابراز نگرانی کرده‌اند.

روزنامه «جوان» وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مقاله‌ای با عنوان «مکانیسم ماشه و آتش تهیه جنگ شناختی دشمن» هشدار داد که «تشدید جنگ شناختی دشمنان علیه ملت ایران به بهانه اعمال مکانیسم ماشه نشان از آن دارد که حامیان و محرکان اصلی رژیم صهیونی در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه که نتوانستند به اهداف خود در آن جنگ دست یابند، اینبار به بهانه اعمال مکانیسم ماشه و البته با بهره‌گیری از همه ظرفیت‌های رسانه‌های معاند تلاش دارند تا با ایجاد التهاب اقتصادی در کشور و به تبع آن تشدید تورم و نرخ ارز و دامن زدن به نارضایتی اجتماعی و ایجاد آشوب خیابانی، بستر را برای جبران شکست‌های خود در آن جنگ فراهم کنند.»

در این مقاله همچنین آمده «در این میدان عُمال داخلی آنها که نقش اصلی را در دامن زدن به التهابات اقتصادی در کشور داشته و دارند، این بار به عنوان عوامل نفوذی و سرپل داخلی دشمن، ایفای نقش می‌کنند.»

👈مطالب بیشتر در کیهان لندن

هرچند روزنامه وابسته به سپاه پاسداران نسبت به پیامدهای مکانیسم ماشه هشدار می‌دهد اما سردار سالار آبنوش یکی از پاسداران ولایتمدار مدعی شده این ساز و کار بیش از آنکه تهدید اقتصادی باشد، ابزاری روانی است. او تأکید کرد: «مکانیسم ماشه شبیه اسلحه‌ای بدون خشاب است؛ خطری واقعی ندارد و تنها جنبه تبلیغاتی دارد.»

ابتکار عمل را به دست گیرید و کشور را به ساحل نجات برسانید

ایندیپندنت فارسی - علی مطهری، نایب‌رییس پیشین مجلس شورای اسلامی در نامه‌ای سرگشاده به مسعود پزشکیان پیشنهاد دیدار او با دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا را مطرح کرد و نوشت: اکنون که وزیر امور خارجه آمریکا درخواست مذاکره با ایران کرده است، پزشکیان می‌تواند در صورت کنار گذاشتن شرط «غنی‌سازی صفر»، تعهد آمریکا به عدم حمله مجدد و پرداخت خسارت، برای مذاکره با دونالد ترامپ در کشور ثالث یا نیویورک اعلام آمادگی کند.

مطهری نوشت: «وزارت امور خارجه اعلام نماید در صورتی که آمریکا الزام غنی‌سازی صفر را کنار بگذارد و تضمین بدهد که مجدداً حمله نمی‌کند و متعهد به پرداخت خسارت حمله اخیر شود، با توجه به درخواست قبلی ترامپ برای مذاکره با رئیس‌جمهور ایران، رئیس جمهور پزشکیان آماده مذاکره با ترامپ در کشور ثالث و یا در سفر ایشان به نیویورک در سازمان ملل است.

نایب‌رییس پیشین مجلس شورای اسلامی افزود: «این پیشنهاد در صورت عملی شدن، هم اروپا و هم اسرائیل را خلع سلاح می‌کند، چرا که می‌تواند هم اسنپ بک را منتفی و هم فاصله‌ای میان آمریکا و اسرائیل ایجاد کند.»

مطهری تاکید کرده این پیشنهاد باید پس از تصویب در شورای عالی امنیت ملی به تایید رهبری برسد.

بسیار اهمیت دارد که من به حد توانایی خود بدانم که کجاها پاشنه آشیل من‌ اند

آقایی برای من نقل می‌کرد: اواخر زمان شاه بود و یکی از مجاهدین خلق فهمیده بود که میخواهند او را دستگیر کنند. یک روز، در مشهد، پیش من آمد و گفت: آقا من که میدانم مسلک و مرام و همه چیزام با شما مخالف است، و شما هم میدانید من یک چریک‌ ام. شما یک روحانی‌ هستید و با همه‌ی اینها مخالف اید. اما من یقین دارم که همین امشب و فردا دستگیر میشوم. یک سلسله اسراری هست که جرئت و اطمینان نمیکنم به هیچ کس بگویم.

آمده ام اینها را به شما بگویم تا اگر یک وقتی من دستگیر و اعدام شدم شما از اینها خبر داشته باشید. من به او گفتم: حالا اگر باخبر شوند و من را دستگیر کنند آیا از من استفسار میکنند؟ گفت: بله، میپرسند که فلانی به تو چه گفت. گفتم: اگر نگفتم چه کار میکنند؟ گفت: کتک میزنند، اذیت میکنند، شکنجه میکنند، و... گفتم: من تا سه تا سیلی تحمل نگفتن‌اش را دارم، اما میدانم بیشتر از سه تا سیلی نمیتوانم تحمل کنم.

بنابراین، اگر بیشتر از سه تا سیلی میزنند به من نگو چون من نمیتوانم نگه دارم؛ سر تو را فاش میکنم و هزار مشکل برای تو و همه درست میکنم. گفت: نه آقا، حرف از سه تا سیلی نیست، خیلی بیشتر از این حرفها است. گفتم: پس من معذور ام. دل‌ام میخواهد این کار را بکنم ولی نمیتوانم بکنم. این «نمیتوانم بکنم» یعنی من پاشنه‌ آشیل خود را فهمیده‌ام.

ما در امور اخلاقی هم همین حالت را داریم، در امور اخلاقی هم باید به اندازه‌ی ظرفیت اخلاقی‌مان در اخلاق جلو برویم. من بارها این مثال را زده‌ام و شما از این در تمام زندگی‌تان قیاس کنید. مثلا، من کسی هستم که وقتی فقیری پیش من بیاید تا صد تومان را با طیب خاطر به او میدهم.

حالا، هر فقیری به من برخورد میکند و دستش را دراز میکند و میگوید یک چیزی به من کمک کنید. من یک صد تومانی میدهم. از آن لحظه که صد تومانی را به او میدهم تا آخر عمر‌ام، هر وقت باز آن را به یاد میآورم خوش‌حال میشوم، هم از خود‌ام خوش‌حال ام، هم از آن فقیر.

اما حالا، مثلا یک روزی، من و دوست‌ام با هم در خیابان میرویم، فقیری دست‌اش را جلو من دراز میکند و میگوید آقا، یک کمکی به من بکن. چیزی که از پتانسیل اخلاقی من برمی‌آید کمک صد تومان است، اما این‌جا دوست‌ام کنار من است و دارد میبیند که من صد تومان میدهم.

پس به جای صد تومان، هزارتومان به آن فقیر میدهم. از آن لحظه تا آخر عمرام، به خود‌ام و دوست‌ام و آن فقیر فحش میدهم. چرا؟ چون پتانسیل بذل و بخشش من صد تومان است. وقتی هزار تومان میدهم، نهصد تومان اضافه بر پتانسیل خودام بذل و بخشش کرده‌ام و نمیتوانم تحمل کنم. بعد آن فقیر را فحش میدهم که آخر حالا وقت ظاهرشدن بود!

به دوستم هم میگویم اصلا تو چرا با من قدم میزدی! میرفتی خانه‌ات! به خودام هم فحش میدهم که فلانی، آخر چرا تو این طور رفتار میکنی! چون من پتانسیل بذل و بخشش هزار تومان را ندارم. بذل و بخشش باید من را ارتقاء معنوی میبخشید، اما حالا، با این هزار تومان که داده‌ام دائم دارم انحطاط پیدا میکنم، چون به سه بیگناه فحش میدهم: به خودام و به آن فقیر و به دوست‌ام. من گناهی نداشتم جز آن‌که پتانسیلهای اخلاقی‌ام را در نظر نگرفتم.

ما باید به این توجه کنیم که تواناییهای اخلاقی‌مان هم مثل تواناییهای ذهنی‌مان اند، مثل تواناییهای روانی‌مان اند، مثل تواناییهای جسمانی‌مان اند. پس بیش از حد توانایی اخلاقی خود کاری نکنیم که اول پشیمانی است. البته، خوب است که آدم دائما با خود‌ش بورزد، و ملکیان خوداش را به حالتی برساند که وقتی کسی هم نیست، به جای صد تومان، هزارتومان به فقیر بدهد. ولی تا وقتی به آن حالت نرسیده‌ای همان صد تومان را بده.»

منبع: کتاب عمر دوباره، صفحات ۳۰-۳۲ با تلخیص

مهدی نصیری

تاریخ را نه از آخر که باید از اول خواند. مبدء ویرانی و کشتار مردم غزه را هم نه حتی از حمله تروریستی و وحشیانه ۷ اکتبر حماس که باید از پیروزی انقلاب ۵۷ و بلکه ۳۰ سال جلوتر، از نطق نواب صفوی پدر ایدئولوژیک آیات خمینی و خامنه ای در ضرورت محو اسرائیل (چند روز پس از به رسمیت شناختن دولت اسرائیل توسط سازمان ملل) دید.

البته نواب در آن روز پیش شرط نابودی اسرائیل را از بین بردن نظام پهلوی دانسته بود، چرا که به صورت دوفاکتو و غیر رسمی، اسراییل را به رسمیت شناخته بود.‌

این اندیشه جهادی و انقلابی نواب صفوی (که افتخار ترور ۴ نخست وزیر شاه را در کارنامه اش دارد و اولین حامل قرائت اسلام تکفیری سید قطب به آقایان خمینی و خامنه ای است) بود که ایده آزادی قدس و محو اسرائیل را دال مرکزی ایدئولوژی انقلاب ۵۷ قرار داد و بیش از دو تریلیون دلار ثروت ملت ایران را هزینه ساخت سلاح هسته ای کرد تا روزی آرزوی دیرینه محو اسرائیل و آزادی قدس با حمله ای اتمی و کشتار صدها هزار مسلمان و یهودی عملی شود و آیت الله خامنه ای ولی امر مسلمین جهان در اورشلیم نماز جمعه اقامه کند و قدس را بر اساس اندیشه سید قطب مرکز دارالاسلام قرار داده و الباقی دنیا را که دارالکفر است، به تسخیر خود در آورد و مدل حکمرانی خود در ایران را از جمله واجب شرعی و سیاسی حجاب را در سرتاسر جهان اجرایی کند.

آن روزی که آیت الله خامنه ای با گردنی فراز و در مراسم رژه پاسداران تهدید به نابودی حیفا و تل آویو می کرد نیز پیش در آمدی برای آزادی قدس بود.

بعد از پیروزی انقلاب ۵۷، یاسر عرفات رهبر سازمان آزادیبخش فلسطین به عنوان یکی از چهره های سیاسی دردانه جمهوری اسلامی که قبل از ۵۷ به انقلابیون ایران آموزش چریکی می داد، به ایران آمد و با استقبال گرم آیت الله خمینی و مجاهدین خلق و فداییان خلق و دیگر احزاب انقلابی روبرو شد اما دیری نپایید که ابوعمار مسیر صلح با اسرائیل و تشکیل دولت فلسطینی را انتخاب کرد و از همان لحظه مغضوب و منفور جمهوری اسلامی واقع شد، چرا که از ایده حذف غده سرطانی اسرائیل عقب نشینی کرده بود.

در این مقطع بود که پیوند جمهوری اسلامی با حماس آغاز شد و چند سال بعد محض محکم کاری، جنبش شیعی جهاد اسلامی فلسطین هم که مامور به تقیه شده بود و خود را باید همچنان سنی می دانست، توسط ج ا بنیاد گذاشته شد.

تداوم مسیری که از سال ۱۳۲۷ با نطق نواب شروع شده بود، به حمله ۷ اکتبر حماس منجر شد که شخص آقای خامنه ای فرماندهی ایدئولوژیک و لجستیکی آن را از طریق نیروی قدس سپاه بر عهده داشت و چنین برآورد کرده بود که می تواند ضربه ای کاری به اسراییل زده و مقدمه ای برای تحقق پیشگویی پیامبر گونه اش در نابودی اسرائیل باشد که تابلوی روزشمارش را در تهران نصب کرده بود.

اما از آنجا که به قول آن حدیث مشهور "العبد یدبر و الله یقدر" (بندگان تدبیر می کنند و خداوند تقدیر و تعیین می کند و طرح خود را پیش می برد)، تقدیر خداوند بر خلاف تدبیر رهبر جمهوری اسلامی قرار گرفت و با حمله تلافی جویانه و پیش دستانه اسراییل، فرمانده ام القرا و دارالاسلام به زیر زمین رفت و حاکمیت آسمان آن به دست اسراییل افتاد و ....

اما این وسط بیشترین خسارت و ویرانی نصیب مردم غزه شد که قربانی تهاجم اسراییل برای نابودی حماس بعد از حمله تروریستی ۷ اکتبر شدند.

پیش از ۷ اکتبر، غزه شهری زیبا و در حال زندگی بود که روزانه هزاران نفر برای کار به اسراییل می رفتند و در وضعیتی مرفه تر از بسیاری از ایرانیان به زیر خط فقر رفته، زندگی می کردند.

اکنون همه کسانی که برای کشتار بی رحمانه مردم غزه توسط اسرائیل مویه می کنند و در کنار ج ا قرار گرفته و خامنه ای را در سیاست ویرانگر ضد اسرائیلی اش تشویق می کنند، باید قصه پر غصه غزه را از اول بخوانند و نه از آخر.

ضمنا نیم نگاهی هم به صدها هزار مردم مظلوم سوریه داشته باشند که توسط دولت سوریه متحد استراتژیک ج ا و با همکاری راهبردی سردار قاسم سلیمانی برای حفظ بشار اسد از سقوط در امواج بهار عربی، کشته و سلاخی شدند، اما شانس حمایت چپ جهانی و انقلابیون ایرانی را نداشتند.

زیدآبادی: خروج از ان‌پی‌تی پایان کار اصلاح‌طلبان خواهد بود

تیر خلاص؟

احمد زیدآبادی در یادداشتی به خبر برخی نمایندگان مجلس درباره طرح سه‌فوریتی خروج ایران از پیمان ان‌پی‌تی واکنش نشان داد.

او تأکید کرد در صورت صحت این خبر و تصویب آن توسط شورای نگهبان، چنین اقدامی «تیر خلاص» بر اصلاحات خواهد بود و عملاً به پایان عمر سیاسی اصلاح‌طلبان می‌انجامد.

زیدآبادی افزود در این صورت، میدان سیاست داخلی در اختیار «جناح پایداری» و «براندازان» قرار می‌گیرد، در حالی که تکلیف روابط خارجی کشور نیز روشن خواهد شد.

:::

جدال قلمی اکبر گنجی و ابراهیم اصغرزاده

محور اصلی جدال:

گنجی و اصغرزاده بر سر چگونگی مذاکره با آمریکا و راهبرد جبهه اصلاحات در سیاست خارجی به جدال قلمی پرداختند.

مواضع اکبر گنجی:

• از سال‌ها پیش مدافع مذاکره مستقیم و گسترده با آمریکا است.

• تأکید دارد که آمریکا (زیر نفوذ اسرائیل) خواسته‌هایی فراتر از موضوع هسته‌ای دارد:

  • برچیدن کل صنعت هسته‌ای،

  • محدودیت کامل موشکی،

  • قطع رابطه با نیروهای منطقه‌ای،

  • پیوستن به پیمان ابراهیم،

  • الگوی حکومتی شبیه سیسی در مصر.

• معتقد است اصغرزاده واقعیت سیاست خارجی آمریکا و جایگاه ایران در نظم جهانی را درست درک نکرده است.

• برجام را سقف توان ایران دانست و هشدار داد که امروز قدرت ایران حتی کمتر از دوران برجام است.

• نتیجه: مذاکره با آمریکا اجتناب‌ناپذیر است، اما باید با آگاهی از مطالبات سخت واشنگتن و نفوذ اسرائیل انجام شود.

مواضع ابراهیم اصغرزاده:

• اصل مذاکره با آمریکا را پذیرفت اما مذاکره را معامله متوازن دانست، نه تسلیم در برابر زیاده‌خواهی.

• خواسته‌های آمریکا را «سناریوی مطلوب اسرائیل» خواند.

• نقد کرد که سیاست خارجی ایدئولوژیک سه دهه اخیر (شعار نابودی اسرائیل، تهدید به بستن تنگه هرمز، محور مقاومت) منابع ملی را هدر داده و بازدارندگی واقعی نساخته است.

• بدیل‌های رادیکال مانند خروج از NPT یا اتحاد استراتژیک با روسیه و چین را شکست‌خورده و پرهزینه خواند.

• راه سوم اصلاح‌طلبانه را پیشنهاد کرد:

  • آشتی ملی در داخل،

  • دیپلماسی متوازن با شرق و غرب،

  • بازدارندگی مشروع اما شفاف،

  • توافق‌های مرحله‌ای برد-برد برای رفع تحریم‌ها.

جمع‌بندی:

• گنجی: ایران برای بقا باید واقع‌بین باشد؛ آمریکا زیر نفوذ اسرائیل است و خواسته‌هایش سنگین است. اصلاح‌طلبان باید بدانند که بدون پذیرش حداقل برخی از این خواسته‌ها، مذاکره شکست می‌خورد.

• اصغرزاده: باید مذاکره کرد، اما نه از موضع تسلیم؛ راه سوم اصلاح‌طلبانه یعنی تعامل عقلانی برای گشایش اقتصادی بدون افتادن در دام اسرائیل، روسیه یا چین.

لینک به متن کامل مناظره

:::

در انتقاد به نوشته‌ای که مدعی بود «انقلاب ۵۷ پیروزی ایده پهلوی بود که با شکست سیاسی به پیروزیرسید»*۱، یادداشت کوتاهی تحت عنوان «ثقل سامعه دیکتاتورها» نوشتم که چنین بود: حالا خوب است که این جامعه شناس ما می پذیرد که شاه حاکم مطلق بوده است، اما گویا ستمگر نبوده است. تنها گوشه ای ازسمتگری شاه هزاران زندانی سیاسی و شکنجه های مخوف هزاران نفر در کمیته ها و اوین بود که از چشم جامعه شناس دورمانده است. ثانیا شاه صدای انقلاب را وقتی شنید که ۱) که دید یک جامعه علیه او قیام کرده‌اند. ۲) دیکتاتورها همواره ثقل سامعه دارند و او هم دیر شنید. دیگر آن که وقتی قیام شد چپ ها یا کشته شده بودند و یا در زندان بودند.

برعکس، حهت اطلاع ایشان خمینی و اعوان وانصاراو وزارت آموزش و پرورش را کنترل میکردند. یعنی دقیقا سنگ را بسته و سگ را رها کرده بودند. مدرنیته ایشان به کسی اجازه نفس کشیدن نمی داد. انقلاب از آسمان نیامد. از بطن حکمرانی ایشان و به عنوان بیلان خروجی چندین دهه حکمرانی و مسائلی که کلا دودمان پهلوی آن‌ها را حل نکرده بلکه زیرفرش انباشته کرده بود، سربرآورد. یعنی گذر از یک استبدادمطلقه سلطنتی به مطلقه دینی. حالا هم یک جامعه شناس مدرن، بجای حسرت بازگشت به گذشته‌ای که منفجر شده است و قابل بازگشت نیست، بهتراست راه خروج و سنتزهر دونوع استبدادتجربه شده را جستجوکند و راهی برای عبور از مسأله تاریخی ایران یعنی عبور از چرخه معیوب استبداد و به سوی آرادی و دموکراسی و عدالت اجتماعی ارائه دهد.

به جهل ، گوش سپُردیم و خر شدیم چه مُفت
به پای خویشتن از رَه به در شدیم چه مُفت
بدین خیال که در سَمتِ خِیر می پوییم
مُریدِ فتنهٔ اربابِ شَر شدیم چه مُفت
برهنه پای ، بیابان نوردِ وعدۀ وصل
خبر نخوانده به کامِ خطر شدیم چه مُفت

نهالِ شوق نشانان و دانه افشانان

به میهمانیِ داس و تَبر شدیم چه مُفت

اگرچه بویۀ پرواز بود و حسرتِ اوج

قفس نشاندۀ بی بال و پَر شدیم چه مُفت
به بوی آنکه پیامی زعقل ننیوشیم
به گوش ، پنبه نشاندیم و کر شدیم چه مُفت
زنردبان بلاهت شدیم بر لب بام
بلند پایۀ کوتَه نگر شدیم چه مُفت

ثمر نداد خیالی که کاشتیم به باغ
چو عمرِ باد به دستان هدَر شدیم چه مُفت

بر این مسیر ، عنان در عنانِ بد عهدان

خراب و خسته و خونین جگر شدیم چه مُفت

چه بود در دلِ آن دانۀ نهفته به خاک

که شوکرانِ دلِ نیشکر شدیم ، چه مُفت

م.سحر

پاریس 5/9/2025

https://msahar.blogspot.com/

از منظر اقتصاد سیاسی، یک کنسرت خیابانی مانند اجرای لغوشده همایون شجریان در میدان آزادی تهران (۱۴ شهریور ۱۴۰۴/۵ سپتامبر ۲۰۲۵)، فراتر از یک رویداد فرهنگی، به عنوان عرصه‌ای برای کشمکش قدرت، اعمال سیطره بر منابع سیاسی - اقتصادی- منزلتی قابل تاویل است. در چارچوب رژیم ولایی، ساختار سیاسی بر پایه رقابت جناح‌های گوناگون برای تصاحب قدرت-ثروت و منزلت بنا شده، چنین رویدادهایی لایه‌های پیچیده‌ای از روابط قدرت را آشکار می‌سازند. این تحلیل بر ابعاد کلیدی سیطره بر منابع قدرت-ثروت-منزلت تمرکز دارد و نشان می‌دهد چگونه وقتی یک جناح (مانند دولت وفاق) تلاش می‌کند از هنر و هنرمندان برای کسب اعتبار و تقویت پایگاه اجتماعی خود استفاده کند، جناح مقابل (محافظه‌کاران امنیتی و اصولگرایان) این تلاش را تخریب می‌کند تا موازنه قوا به زیانش تغییر نکند. این تخریب اغلب از طریق موانع اداری، ابراز نگرانی‌های امنیتی و عدم هماهنگی نهادها صورت می‌گیرد، که در نهایت به حفظ هژمونی سیاسی هسته سخت قدرت و جناح غالب کمک می‌کند.

۱. قدرت: رقابت جناحی و استفاده ابزاری از هنر

تلاش برای کسب اعتبار از طریق هنر: در نظام سیاسی ایران، قدرت نه تنها از طریق نهادهای رسمی مانند دولت و مجلس، بلکه از راه ابزارهای نرم مانند فرهنگ و هنر توزیع می‌شود. دولت مسعود پزشکیان، با رویکرد اصلاح‌طلبانه‌تر، کنسرت خیابانی شجریان را به عنوان فرصتی برای "همبستگی ملی" و "نشاط اجتماعی" البته با تاویل خودش برنامه‌ریزی کرد. این رویداد، با حمایت مستقل (مانند بانک صادرات) و تمرکز بر دسترسی عمومی، می‌توانست اعتبار دولت را در میان طبقه متوسط شهری - که تحت فشار تحریم‌ها و تنش‌های سیاسی قرار دارد - افزایش دهد. همایون شجریان، به عنوان هنرمندی محبوب با سابقه فرهنگی، ابزاری مناسب برای این منظور بود، زیرا اجرای او می‌توانست نمادی از "اعتماد به مردم" و "فضای عمومی برای همه" باشد، همان‌طور که معاون امور هنری وزارت ارشاد، نادره رضایی معاون هنری وزارت ارشاد دولت ، تاکید کرد. این استراتژی، بخشی از تلاش جناح دولتی برای تغییر موازنه قدرت به نفع خود است، جایی که هنر به عنوان پلی برای اتصال دولت به جامعه مدنی عمل می‌کند و می‌تواند پایگاه اجتماعی را گسترش دهد.

برای مردمِ زلزله زده وُ بی پناهِ افغانستان

:::

آوازِ حزین زمزمۀ رازِ زمان شد

آهویِ نگاهِ دلِ من مُرد وُ نهان شد

از دوزخ وُ آوار وُ تنِ نارون وُ نار

خاکسترِ آثارِ غم انگیز وزان شد

زان سبزه وُ آوازِ دل انگیزِ بهاری

در بادِ بلا دودِ سیه گشته دوان شد

آن کارگرِ مزرعۀ زحمتِ پُر رنج

بر خاک پریشان شده بی توش وُ توان شد

از گندم وُ دهقان اثری نیست به جایی

جز ضجه وُ جز ماتم وُ زجری که عیان شد

مردم زِ مصیبت همه در قعرِ غریبی

گویی که سخن مُرده وُ فریاد زیان شد

مادر زِ غمِ کودکِ زخمی شده گریان

با غم چه کند زندگی اش همچو خزان شد

خنیاگرِ رؤیاییِ امیدِ پدر کو؟

این خانه پُر از شیون وُ غوغا وُ فغان شد

زاری وُ عزا عزلت وُ این زندگی وُ درد

نایِ دلِ ما نُدبه کُنَد ناله کُنان شد

تلخ است وُ پُر از شِکوه گلویِ گُلِ بی یار

گُل گشته سیه پوش وُ زِ غم چرخ زنان شد

ای بغض به باران تو بگو دردِدلِ ما

باران زِ عَجَب محنتِ ما نامه رسان شد

آن کودکِ سرخوش که درین کوچه تو دیدی

در دامِ فنا خفته وُ بی نام وُ نشان شد

در گَرد وُ غباری که غریب ست وُ نَفَس سوز

آن نازترین گُلبُنِ زیبا زِ جهان شد

ذراتِ درختانِ تَرنُّم همه مُردند

توفانِ تَعَبِ در تنِ هر تاک کلان شد

حالِ بدِ دنیایِ نگونسار شگفت ست

خاموشیِ مخروبۀ ما سخت گران شد

از غصه گریبان چه کُنَی چاک تو ای عشق!

مرگ آمده وُ کین ز کران تا به کران شد

سوگ آمده فرماندۀ اندوهِ زمین شد

آغشته به خون خندۀ جانانه دمان شد

مهدی خزعلی در کانال یک: ایران تنها کشوری است که گنبدآهنین رژیم صهیونیستی را تبدیل به آبکش کرد! پرچم ایران اکنون در کشورهای سراسر دنیا به عنوان قهرمان بالا رفته است

***

تصاویر و ویدیو‌های منتشر‌شده در شبکه‌های اجتماعی حاکی از انفجار مهیبی در شامگاه شنبه ۱۵ شهریور‌ماه در سرآسیاب ملارد است. تصاویر نشان می‌دهد نیروهای هلال احمر و امدادی همراه با سگ‌های زنده‌یاب در محل انفجار حضور داشتند.

بر اساس گزارش‌های منتشر‌شده بیش از ۱۰ واحد مسکونی تخریب شده و شدت انفجار منجر به ایجاد نگرانی برای مردم منطقه شده است.

تا این لحظه، گزارشی درباره علت حادثه، تلفات احتمالی یا میزان خسارات وارده منتشر نشده است

ویدیویی که به تازگی در رسانه‌های اجتماعی بازتاب داشته، نشان می‌دهد که گروهی از مردم در مسجد جامع یزد در حال همخوانی ترانه «قصه عشق» هستند که با صدای ابی اجرا شده است.

ترانه ای از سحرقیز* [تلگرام] [اینستاگرام]

*من می‌نویسم، هوش مصنوعی می‌خونه

***

میرا نصیری در شبکه اکس با انتشار این ویدئو نوشت: این لمپن، "علی ترامشلو"؛ همان «قلک» منسوب به غلامحسین محسنی اژه‌ای است.

شاید او فکر می کند اینجا هم مانند ایران از حمایت پلیس و دستگاه قضایی برخوردار است و البته باوری سخت اشتباه!

کانادا، کشور قانون و درستکاریست. علی و رجبعلی (با نام جدید بهرام) ترامشلو، با هر میزان هزینه‌ و گرفتن وکلای به ظاهر با نفوذ، در دادگاه فدرال کانادا درس گرانقیمتی خواهند گرفت که قانون در این سرزمین از هر قدرت و ثروتی، برتر است.

***

بی بی سی - نفرین یا آسمان چشم او، یکی از ترانه‌های ماندگار موسیقی پاپ ایران است که با صدای آرتوش، آهنگی از پرویز مقصدی و ترانه‌ای از پرویز وکیلی، نخستین‌بار در سال ۱۳۴۳ اجرا شد.

آرتوش با نام کامل آرتاشس آودیان، خواننده ارمنی‌تبار ایرانی، در دهه ۱۳۴۰ خورشیدی چند تک‌آهنگ منتشر کرد که بیشتر آن‌ها حاصل همکاری با مقصدی و وکیلی بودند.

او پس از حدود ۲۰ سال سکوت، در سال ۱۴۰۲ این ترانه را به‌صورت اختصاصی برای بی‌بی‌سی بازخوانی کرد.

جرای تازه‌ی «نفرین» را همراه با گلچینی از آثار رعنا منصور، سیاوش شمس، جاستینا، فتانه، منصور و سوگند در برنامه موسیقی این هفته بی‌بی‌سی ببینید:

:::

ویدیوهای منتشر‌شده در رسانه‌های جمهوری اسلامی و تلویزیون المسیره، وابسته به حوثی‌های یمن، نشان می‌دهد شامگاه جمعه ۱۴ شهریور‌ شماری از مقام‌های حوثی و یمنی‌های ساکن ایران در مراسمی که حکومت به‌ مناسبت زادروز پیامبر اسلام در «امامزاده ناصر‌الحق اطروش» در شهرستان آمل برگزار کرد، حضور داشتند.

در این جشن مذهبی شعارهایی علیه آمریکا، انگلیس و اسرائیل سرداده شد.

توانا - خبرگزاری میزان، ارگان قوه‌قضاییه جمهوری اسلامی، اعلام کرد که بامداد امروز شنبه ۱۵ شهریور ۱۴۰۴، حکم اعدام مهران بهرامیان، به اتهام محاربه اجرا شد. جمهوری اسلامی کشته شدن یک مامور سرکوبگر بسیجی در روز دهم دی ماه ۱۴۰۱ را به مهران بهرامیان منتسب کرد.

این در حالیست که با وجود دوربین در تمام مناطق شهر و حتی مناطق مسکونی در هیچ یک از این پرونده ها فیلمی از لحظه ارتکاب جرم ادعایی ثبت نشده است.

مهران بهرامیان، در تمام مدت روند دادرسی از داشتن وکیل انتخابی محروم بود. قوه قضاییه ویدیویی از اعترافات اجباری او را منتشر کرد. مهران بهرامیان و سایر بازداشت شدگان سمیرم، مدت‌ها در انفرادی و تخت شکنجه بودند. حکم اعدام یک بار نقض شد و متهمان با قرار وثیقه آزاد شده بودند. تا زمانی که یک ماه پیش شعبه دادگاه هم عرض، دوباره حکم اعدام صادر کرد و دوباره بازداشت شدند!

اگر مهران بهرامیان گمان می‌کرد که اعدام می‌شود وقتی از بهمن سال پیش تا یک ماه پیش آزاد بود، از ایران خارج می‌شد، ولی او فکرش را نمی‌کرد که به خاطر کاری که نکرده، اعدامش کنند.

🔸در جریان بازدید وزیر نیرو از دشت ورامین در روز پنج‌شنبه سیزدهم شهریور، رفتار علی خزایی، نماینده ورامین، قرچک و پیشوا، با یک مطالبه‌گر اجتماعی خبرساز شد.

🔸خزایی در مواجهه با این شهروند چشمکی زد، اقدامی که بازتاب وسیعی در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها داشت.

🔸این رفتار، علاوه بر انتقادات شدید مخالفانش، باعث شد حتی موافقانش نیز واکنش نشان دهند. از جمله حجت‌الاسلام دلفانی، روحانی قرچکی، در اعتراض به این برخورد، آن را نامناسب و مغایر با شأن نمایندگی و ارتباط با مردم دانست.

***

:::

گزارش‌ها و تصاویر منتشرشده از شهرهای مختلف، به‌ویژه تهران، نشان می‌دهد جوانان پس از جنبش «زن زندگی آزادی» آزادانه‌تر از گذشته در پوشش و سبک تفریح خود عمل می‌کنند. بررسی این موضوع با فرنوش فرجی، عضو تحریریه ایران‌اینترنشنال

***

ایندیپندنت فارسی - وزارت خارجه اسرائیل به صحبت‌های فاطمه محمدبیگی، نماینده قزوین درباره پخش اعترافات خلبانان اف۳۵ اسرائیل که جمهوری اسلامی مدعی است آنها را اسیر کرده، واکنش نشان داد.

وزارت خارجه اسرائیل به فارسی در اکس نوشت «فقط حواستان باشد که وسط پخش اعترافات خلبان اسیرشده اسرائیلی برق قطع نشود.» فاطمه محمدبیگی به تازگی در یک مصاحبه تلویزیونی در صداوسیمای جمهوری اسلامی گفت که به زودی اعترافات خلبانان اف۳۵ اسرائیل که اسیر شده‌اند پخش خواهد شد.

از زمان جنگ ۱۲ روزه میان اسرائیل و جمهوری اسلامی، رسانه‌ها در ایران به ویژه صدا و سیما بارها مدعی شده‌اند که یکی از جت‌های اف۳۵ اسرائیل را ساقط کرده و دو خلبان آن را به اسارت گرفته‌اند، موضوعی که ارتش اسرائیل بارها آن را تکذیب کرده است.

:::

وبسایت جماران

حضرت آیت‌الله، درباره اوضاع و احوال امروز نظرتان چیست؟ این انسجامی که به وجود آمده را چگونه باید حفظ کنیم؟

بعضی‌ها هستند که خرابکارند؛ اینها چند نفرند و من همه‌شان را می‌شناسم. دانه به دانه‌شان را می‌شناسم، کارشان را هم می‌دانم. واقعاً الان صلاح نمی‌دانم آدم این‌ها را برملا کند. اگر روزی خیلی بخواهند [ادامه دهند]، {حرفم را خواهم زد}. من همه‌شان را دقیقاً می‌شناسم، کارشان را می‌دانم، اینکه کجا بوده‌اند و الان از چه کسی پول می‌گیرند؛ همه این‌ها را من می‌دانم ولی الان چیزی نمی‌گویم. اگر دیده باشید، یکی از آقایان یک جمله گفت. گفت فلانی در مجلس کارخرابی می‌کند و اسمش را هم برد.

کار افراطیون بسیار بد است و الان هم دارند دولت را تخریب می‌کنند. این‌که چه کسی پولشان می‌دهد را هم می‌دانم. هرچه بخواهند می‌دهند برای اینکه خرابکاری کنند. بدون اینکه الان اسم ببرم، دارم می‌گویم خودشان را جمع کنند. اگر بنا شد [ادامه دهند]، دیگر هیچی باقی نمی‌گذارم؛ اسامی‌شان را می‌گویم، کارشان را می‌گویم، پولشان را هم که از چه کسانی می‌گیرند، می‌گویم. باید مواظب باشند که خرابکاری نکنند.

:::

ع.ص

رزمنده سابق و مجروح جنگ با عراق
پزشک فعلی شاغل در ایران

:::

جناب آقای روحانی،
برای این حرف‌ها بسیار بسیار دیر شده است! مردم ایران هرگز پشت این نظام نخواهند آمد. به این دلیل ساده که نظامی که شما نیز یکی از مهره‌هایش بودید و همچنان هستید، کاری با ایران و ایرانیان کردید که در حافظه تاریخی آنان نیست، نه لااقل تا عصر ایلخانیان.
شما دارید رو به که سخن می‌گویید؟

اگر رو به سپاه‌پاسداران می‌گویید، آنان هرگز رانت‌های عظیم‌شان را واگذار نخواهند کرد. اگر رو به اولیگارشی دست‌پروده خودهاتان سخن می‌گویید، هزار البته اعتنایی نخواهند نمود. اگر رو به رهبر سخن می‌گویید چه انتظاری دارید که اعلان ورشکستگی‌به‌تقصیرِ بیش از سی‌سال سیاست‌های ایران‌بربادده‌اش را بکند. اگر رو به اندک‌شمار مردم هوادار نظام سخن می‌گویید، آن‌ها را بیشتر مضطرب از آینده‌ نزدیک می‌کنید تا دل بدهیدشان. و اگر رو به اکثریت تقریبا جامع ایرانیان سخن می‌گویید، حتی خیلی پرت‌تر از هر ایستار دیگر ایستاده‌اید!
شما که استخوان‌شکسته سیاست هستید چرا باید متوجه نباشید که این دست سخنان کمترین بهره‌ای را از هیچ جانب به‌بار نخواهند آورد.

جمهوری‌اسلامی به پایان راه تاریخی‌اش رسیده است و کمترین امیدی به دوام و بقای او نیست، چه برسد به رونق و اعتلا! تمام شد! بکلی تمامش کردید!
فقط هم این نظام را تمام نکردید، ژرفای آنچه در این تقریبا نیم‌قرن کردید، دامن "ایمان‌دینی" مردم نسل من را هم گرفت، تا چه برسد به نسل‌های نو که آنان را بکلی از فرهنگ مسلمانی گسستید!
یعنی این‌هایی را می‌گویم، شما نمی‌دانید؟! چطور می‌شود باور کرد این ندانستن را؟! و اگر می‌دانید چرا گمان می‌کنید که می‌شود آب رفته را به جوی بازگرداند؟!

همه امید اندک‌شمارانی چون من‌ها آن است که نگذاریم - اگر بتوانیم - مردم با شما آن کنند که شما با کارگزاران حکومت پهلوی کردید. نه از آن روی که شماها را مستحق مجازات بسیار سخت نمی‌دانم، نه! بلکه از آن روی که منِ هجده‌ساله زمان انقلاب‌، امروز پیرانه‌سر آنقدر "شعور" یافته‌ام که خشونت سخت کردن با شماها را واجد عاقبت خوش ندانم.

اما و هزار اما که من‌ها متاسفانه در اقلیت بسیار ضعیفی هستیم تا نفرت عظیمی که در دل‌های شکسته و سوخته و دریده مردم انباشتید، بس بعید باشد تا خشم خود را عنان زند.

روزگار بسیار سختی درپیش است که مسئولیت تام آن برعهده شماها کارگردانان و مدیران و سیاست‌گذاران و دست‌اندکاران فاجعه‌ای است که به‌نام "حکومت‌اسلامی" کرده و رقم زدید.
و من از این روزگار سخت، بیمناک و سخت در اَسَفم.

ایران وایر - «نادره رضایی»، معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در گفت‌وگو با خبرگزاری ایرنا، از مردم و هنرمندان کشور،‌ به‌ویژه «همایون شجریان»، به دلیل عدم توانایی در برگزاری یک کنسرت خیابانی عذرخواهی کرد.

در این گفتگو معاون وزیر ارشاد علاوه بر عذرخواهی تاکید کرده است که همه نهادهای مربوطه در مکاتباتی از خبر برگزاری کنسرت خیابانی، زمان و مکان برگزاری آن مطلع شده بودند و مخالفتی در کار نبود.

همایون شجریان قرار بود امروز ۱۴شهریور ۱۴۰۴ در فضای باز میدان آزادی تهران کنسرتی «رایگان» برگزار کند؛ خبری که بسیار در رسانه‌های رسمی و شبکه‌های اجتماعی پر واکنش شد و بعد از جنجال فراوان لغو شد.

بعد از انتشار خبر لغو این کنسرت «علیرضا زاکانی» شهردار تهران گفت که شورای تأمین اعلام کرده که «تمام دستگاه‌های ذیربط» با برگزاری این کنسرت مخالفت کردند.

این در حالی است که نادره رضایی در گفتگو با ایرنا تصریح کرد «نامه‌نگاری‌ها، تعاملات و جلسات با مجموعه وزارت کشور، استانداری تهران و نهادهای مختلف از جمله نهادهای امنیتی مجدد صورت گرفت و برنامه‌ها را برای هفته وحدت پی گرفتیم.»

او در ادامه تاکید کرد: «این موضوع که بعضی از نهادها اعلام می‌کنند مطلع نبودند، خیلی صادقانه نیست، اما نمی‌خواهم به این فضاها ورود کنم.»

اجرای این کنسرت در روزهای اخیر با پشتیبانی و مخالفت‌های زیادی در شبکه‌های اجتماعی روبرو شده بود. مخالفان جمهوری اسلامی برگزاری این کنسرت را نشانی از همراهی با حکومت دانسته و به شدت از همایون شجریان انتقاد کرده بودند، موافقان اما آن را اقدامی برای «شادی» مردم دانستند.

ایران اینترنشنال - وزیر دفاع اسرائیل اعلام کرد ارتش این کشور مرحله تازه‌ای از عملیات را در نوار غزه آغاز کرده است و از صدور نخستین اخطار تخلیه پیش از حمله به یک ساختمان مرتفع وابسته به حماس در شهر غزه خبر داد.

یسرائیل کاتز جمعه ۱۴ شهریور در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «میله‌های دروازه جهنم در غزه گشوده شده است. وقتی این روند آغاز شود، دیگر متوقف نخواهد شد.»

او افزود: «عملیات ارتش اسرائیل تا زمانی ادامه خواهد یافت که قاتلان و متجاوزان حماس شرایط اسرائیل برای پایان جنگ، به‌ویژه آزادی همه گروگان‌ها و خلع سلاح کامل را بپذیرند یا نابود شوند.»

دقایقی پس از این اعلامیه وزیر دفاع اسرائیل، ارتش این کشور یک برج بلندمرتبه در شهر غزه را هدف قرار داد و هم‌زمان، برای یک ساختمان دیگر در شهر غزه نیز دستور تخلیه صادر کرد.

در روزهای اخیر، شدت گرفتن حملات ارتش اسرائیل در نوار غزه، به‌ویژه طرح تصرف شهر غزه، موجی از نگرانی را در میان فعالان و نهادهای حقوق بشری برانگیخته است.

با این حال، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، بی‌اعتنا به انتقادات، بر ادامه کارزار نظامی در غزه تاکید کرده است.

نتانیاهو ۱۰ شهریور در نشست کابینه امنیتی اسرائیل گفت دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا، از او خواسته است «با تمام قوا» به مواضع حماس حمله کند.

دولت ترامپ منع خرید بدون اجازه هیات اعزامی جمهوری اسلامی از عمده‌فروشی‌های نیویورک را بررسی می‌کند

ایندیپندنت فارسی - یکی از محدودیت‌ها برای هیات جمهوری اسلامی شامل ممنوعیت خرید آن‌ها از فروشگاه‌های بزرگ عمده‌فروشی مانند کاستکو بدون دریافت اجازه وزارت خارجه است، فروشگاهی که همواره مورد علاقه هیات جمهوری اسلامی در جریان سفر به نیویورک است

دولت ترامپ در حال بررسی افزایش محدودیت‌ها بر چند هیئت دیگر از جمله هیات جمهوری اسلامی است که به شدت توانایی سفر آن‌ها خارج از شهر نیویورک را محدود خواهد کرد.

به گزارش اسوشیتدپرس به نقل از یادداشتی داخلی در وزارت امور خارجه، ممکن است به زودی محدودیت‌های سفر و دیگر محدودیت‌ها بر هیئت‌های جمهوری اسلامی، سودان، زیمبابوه و شاید به شکلی قابل‌توجه، برزیل اعمال شود؛ کشوری که به طور سنتی جایگاه ویژه‌ای در گردهمایی رهبران در مجمع عمومی سازمان ملل، که از ۲۲ سپتامبر آغاز می‌شود، داشته است. براساس این محدودیت‌ها، تحرک‌های عوامل و دیپلمات‌های جمهوری اسلامی در نیویورک به شدت محدود شده است، اما یکی از پیشنهادات مطرح‌شده شامل ممنوعیت خرید آن‌ها از فروشگاه‌های بزرگ عمده‌فروشی مانند کاستکو Costco و سمزکلاب Sam's Club بدون دریافت اجازه صریح وزارت امور خارجه است. در سال‌های اخیر، کامیون‌ها و ون‌هایی مقابل محل استقرار هیات جمهوری اسلامی در هتل ملینیوم مقابل سازمان ملل دیده شده است که عوامل جمهوری اسلامی مقادیر قابل توجهی اجناس و کالا که برخی از آن‌ها از فروشگاه‌های مشهور عمده‌فروشی آمریکا خریداری شده‌اند را به آن انتقال داده‌اند.

مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی

این فروشگاه‌ها به دلیل امکان خرید مقادیر زیادی محصول که در ایران در دسترس نیست و ارسال آن‌ها به کشور، همواره مورد علاقه دیپلمات‌های جمهوری اسلامی مستقر و بازدیدکننده در نیویورک بوده است. هنوز مشخص نیست که ممنوعیت خرید پیشنهادی برای جمهوری اسلامی چه زمانی و چگونه اجرا خواهد شد، اما یادداشت مذکور گفته است وزارت امور خارجه در حال بررسی تدوین قواعدی است که اجازه دهد شرایط و ضوابطی برای عضویت تمام دیپلمات‌های خارجی در فروشگاه‌های عمده‌فروشی در آمریکا اعمال کند.

به گزارش روزنامۀ بلژیکی «اکو» روز شنبه ۶ سپتامبر، بروکسل صحنۀ گردهمایی بزرگ سازمان مجاهدین خلق ایران خواهد بود. قرار است در این روز در میدان مشهور «اتومیوم»، ده‌ها هزار نفر از ایرانیان تبعیدی و حامیان این سازمان از کشورهای مختلف اروپا به دعوت «شورای ملی مقاومت ایران»یک گردهم‌آیی برگزار کنند. برگزارکنندگان این گردهم‌آیی صدها اتوبوس برای نقل و انتقال افراد از آلمان، فرانسه، هلند و دیگر کشورها تدارک دیده‌اند و خود را آماده نمایش یکی از بزرگ‌ترین اجتماعات سیاسی ایرانیان خارج از کشور کرده‌اند

ناصر اعتمادی - رادیو بین المللی فرانسه

به نوشتۀ روزنامۀ بلژیکی این گردهم‌آیی تنها به حضور فعالان ایرانی محدود نخواهد بود. چهره‌های سیاسی سرشناسی از غرب نیز در آن شرکت می‌کنند، از جمله مایک پنس، معاون پیشین رئیس‌جمهوری آمریکا و گی فرهوفستاد، نخست‌وزیر پیشین بلژیک. پیش‌تر نیز شارل میشل، رئیس پیشین شورای اروپا، در نشستی مشابه در رم از «ضعف رژیم ایران» سخن گفته بود. حضور این شخصیت‌ها در گردهم‌آیی مجاهدین نشان می‌دهد که این سازمان توانسته است دست‌کم در عرصۀ لابی‌گری، حمایت بخشی از سیاستمداران غربی را به دست آورد.

روزنامۀ «اکو» می‌افزاید : شورای ملی مقاومت ایران بازوی سیاسی «سازمان مجاهدین خلق ایران» است : گروه چریکی که در دهه ۱۹۶۰ میلادی با الهام از اسلام و مارکسیسم شکل گرفت، در سقوط رژیم پهلوی نقش داشت و پس از انقلاب ۱۹۷۹، زیر فشار نظام تازه‌تأسیس جمهوری اسلامی به تبعید رانده شد. این سازمان در جنگ ایران و عراق با صدام حسین متحد شد؛ تصمیمی که به نوشتۀ روزنامۀ بلژیکی و کارشناسانی چون تیه‌ری کوویل، پژوهشگر مؤسسۀ روابط بین‌الملل و استراتژیک (IRIS)، «اشتباهی راهبردی» بود و هنوز سایه‌اش بر اعتبار اجتماعی این گروه در ایران سنگینی می‌کند.

با این همه، شورای ملی مقاومت خود را بزرگ‌ترین و سازمان‌یافته‌ترین نیروی اپوزیسیون ایرانی می‌داند. مسئولان آن مدعی‌اند شبکه‌ای از «واحدهای مقاومت» در داخل ایران دارند که روز به ‌روز گسترش می‌یابد. برنامه‌های ماهواره‌ای آن‌ها، هرچند در ایران ممنوع است، ولی به گفته خودشان مخاطبان زیادی دارد و جوانان را به پیوستن به این واحدها تشویق می‌کند.

👈مطالب بیشتر در سایت رادیو بین المللی فرانسه

روزنامۀ «اکو» می‌افزاید : با وجود این ادعاها، کارشناسان مستقل نسبت به پایگاه واقعی این گروه در داخل ایران تردید دارند. به باور تیه‌ری کوویل، «قدرت لابی‌گری در غرب لزوماً به معنای حمایت مردمی در ایران نیست». علاوه بر این، شیوه سازمانی مجاهدین خلق - صفوف یک‌دست، لباس‌های متحدالشکل و رعایت اجباری حجاب سختگیرانه برای زنان - تصویر یک فرقه را تداعی می‌کنند. همچنین این شورا تمایل دارد اعتبار جنبش‌های دیگر، از جمله جنبش «زن، زندگی، آزادی» را که در سال ۲۰۲۲ به نقطۀ اوج اعتراضات داخلی بدل شد، کم‌اهمیت جلوه دهد.

ثمانه قدرخان

پنج عضو یک خانواده‌ای ایرانی در کانادا قربانی آتش‌سوزی شدند. «گلبرگ بهاری کاشانی»، زن ایرانی ساکن «ریچموندهیل» در نزدیکی تورنتو بارها پلیس را از خشونت و تهدیدهای شوهرش آگاه کرده بود. او به‌دلیل تهدیدهای همسرش، به خانه پدری پناه برده بود، همان خانه‌ای که دچار آتش‌سوزی شده است. همسر گلبرگ بهاری کاشانی، اینک مظنون است.

صبح‌گاه مرگ‌بار

صبح دوشنبه، اول سپتامبر۲۰۲۵، ساعت ۳ بامداد، آتش‌سوزی مرموزی در خانه‌ای در منطقه آرام و مسکونی ریچموندهیل در تورنتوی کانادا، ساکنان خوابیده خانه را به کام مرگ کشاند. پلیس منطقه «یورک» این حادثه را یک پرونده قتل خانوادگی با آتش‌سوزی عمدی اعلام کرده است.

نخستین قربانی، یک دختر ۱۱ساله به نام «رُز» بود که در بیمارستان جان باخت. روز بعد، «هلیا بهاری‌کاشانی»، زن جوان ۲۴ساله و از ساکنان خانه، دومین فردی بود که بر اثر جراحات آتش‌سوزی درگذشت. هلیا خاله دختربچه کشته شده در این آتش‌سوزی عمدی است.

سه عضو دیگر خانواده، گلبرگ ۴۲ساله، فرزند ارشد خانواده کاشانی و مادر کودک کشته‌شده، به‌همراه پدر و مادرش با وضعیت بحرانی در آی سی یوی بیمارستان «مک» بستری هستند. پلیس تایید کرده است که هر پنج نفر ساکن در خانه، اعضای یک خانواده بوده‌اند.

حال گلبرگ و پدر و مادرش تا لحظه تنظیم این گزارش وخیم اعلام شده است.

خانه‌ای که در آن فاجعه رخ داد، منزل مسکونی «محمد بهاری کاشانی»، پدر گلبرگ است که جراح بازنشسته است. فرد یا افراد مهاجم، احتمالا با آگاهی دقیق از نقشه داخلی ساختمان و موقعیت اتاق‌های خواب، بخشی از خانه را هدف آتش‌سوزی قرار داده‌اند. با گسترش حریق، دود غلیظ و گاز مونوکسید کربن به سرعت در فضای خانه پخش شده و موجب خفگی ساکنان شده است.

اعضای بدن هلیا به ۶نفر اهدا شد

هلیا دومین کشته این آتش‌سوزی، مسافری از لس‌آنجلس بود. نزدیکان این خانواده می‌گویند: «هلیا دختر باهوش و بسیار درس‌خوانی بود. او برای ادامه تحصیل به لس‌آنجلس نقل‌مکان کرد و در رشته علوم تحصیل می‌کرد. با پایان سال چهارم و فارغ‌التحصیلی برای دریافت پذیرش از دانشکده پزشکی و شرکت در آزمون "ام کت" به تورنتو آمد.»

M-CAT مخفف "Medical College Admission Test" است. این آزمون در کشورهای مثل آمریکا و کانادا برگزار می‌شود و برای ورود به دانشکده‌های پزشکی کاربرد دارد.

نزدیکان او اضافه می‌کنند: «هلیا قصد داشت با گذراندن این آزمون برای رشته پزشکی پذیرش بگیرد.»

ایران اینترنشنال - جان کندی، سناتور جمهوری‌خواه در صحن سنای آمریکا از تصمیم بریتانیا، فرانسه و آلمان برای فعال‌سازی سازوکار «ماشه» و بازگرداندن تحریم‌های جمهوری اسلامی استقبال کرد و گفت برای فشار بر ایران راهی جز «خفه کردن اقتصادی رژیم» وجود ندارد.

او در اظهارات خود تاکید کرد: «تحریم‌ها قرار است بخش‌های بانکداری، حمل‌ونقل دریایی، نفت و تسلیحات ایران را در بر بگیرند، اما بازگرداندن آن‌ها به تنهایی کافی نیست؛ باید این تحریم‌ها به‌طور جدی اجرا شوند و آمریکا باید در این زمینه پیشگام باشد.»

اظهارات او روز پنج‌شنبه ۱۳ شهریور در وب‌سایت رسمی کندی منتشر شده است.

کندی هشدار داد که روسیه و چین احتمالا مانع تشکیل کمیته‌ای در سازمان ملل برای نظارت بر اجرای این تحریم‌ها خواهند شد، اما گفت واشینگتن همراه با لندن، برلین و پاریس باید تضمین کند که «دنیا بفهمد این تحریم‌ها واقعی هستند».

محمد کشاورززاده،‌ سفیر پیشین جمهوری اسلامی در چین ۱۰ شهریور گفته بود که چینی‌ها مخالف فعال شدن مکانیسم ماشه هستند و به طرق مختلف در تلاشند تا جلوی فعال شدن آن را بگیرند. او افزود: «فعال شدن مکانیسم ماشه بر روابط ایران و چین اثر خواهد گذاشت، بالاخره بازگشت تحریم‌ها مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد.»

کندی با اشاره به سوابق جمهوری اسلامی در «پیمان‌شکنی» و حمایت از حملات تروریستی در خارج از ایران، تاکید کرد: «ما ناچاریم رژیم را از نظر اقتصادی خفه کنیم. من برای مردم ایران متاسفم اما هیچ همدلی‌ای با آیت‌الله ندارم.»

این سناتور جمهوری‌خواه در ادامه گفت نباید موضوع ایران در سایه جنگ اوکراین نادیده گرفته شود: «آنچه اجازه دهید ادامه خواهد یافت. اگر تحریم‌ها جدی گرفته نشوند، رفتار ایران تغییر نخواهد کرد.»

این اظهارات در حالی بیان شده است که وزارت خزانه‌داری آمریکا ۱۲ شهریور اعلام کرد شرکت بین‌المللی حمل‌ونقل فراخت (Fracht) که دفتر مرکزی آن در هیوستون تگزاس قرار دارد، با پرداخت یک میلیون و ۶۱۰ هزار دلار برای حل‌وفصل اقدام‌هایش در ارتباط با نقض چندین برنامه تحت تحریم از جمله علیه ونزوئلا و ایران، موافقت کرده است.

به گفته دولت آمریکا، این شرکت با یک هواپیمایی دولتی ونزوئلا که در فهرست تحریم‌ها قرار دارد قرارداد بسته بود تا کالاهایی را از مکزیک به آرژانتین منتقل کند. این شرکت هواپیمایی از هواپیمایی استفاده می‌کرد که تحت بهره‌برداری ماهان‌ایر ایران بود؛ شرکتی که طبق قوانین آمریکا به‌دلیل ارتباط با تروریسم و فعالیت‌های مرتبط با اشاعه تسلیحات کشتارجمعی تحریم شده است.

ما خیلی بلدیم! این قدر که اگر امکان اش را داشتیم در باره سقوط اسپیس اکس در دریا هم نظر می دادیم آن هم با قاطعیتی که اگر مهندس ارشد ایلان ماسک نظرمان را می شنید همین فردا استعفا می داد و ما را برای حل مشکلات غامض این موشک معرفی و توصیه می کرد!

خدا را شکر که در عالم علم عوامگرایی جایی ندارد در عوض در عالم مبارزه ی سیاسی این در به روی همگان باز است؛ از عوام گرفته تا خواص عوامی که دستکمی از راننده های تاکسی متخصص سیاست و مبارزات سیاسی ندارند!

من هر وقت به گفتگوی چرچیل و روزولت و استالین و اتحاد آن ها در مقابل هیتلر فکر می کنم، شگفت زده می شوم. واقعا این ها چجوری رضایت دادند در تهران با هم ملاقات و توافق کنند؟ چنین چیزی مگر شدنی ست؟ خودهامان را که نگاه می کنم چنین کاری را غیر ممکن می بینم. وقتی بزرگان سیاسی مخالف حکومت نکبت اسلامی توانایی چنین کاری را ندارند عجیب نیست که بقال و چقال و میوه فروش برای خودشان نظر صادر کنند آن هم در دوران فضای مجازی.

میهن دوستی را باید از این دو ایرانی آموخت، آقای قاسم شعله سعدی و آقای فانی یزدی

کوروش گلنام - ویژه خبرنامه گویا

در بخش نخست به سخنان آقای شعله‌سعدی می‌پردازم

اندک، اندک جمع مستان می‌رسند!

دفاع ملی در برابر اسرائیل؟ ادعای شعله سعدی از اهداف پنهان جنگ

خوانندگانی که با گذشته آقای شعله‌سعدی آشنایی دارند حتمن بسیار شگفت زده شدند که ایشان که سال‌ها با شعارهای تند خواستار برکناری حکومت اسلامی و شعاردهنده راه سوم بود، چگونه ناگهان رگ میهن‌دوستی‌اشان به جنبش درآمده و دچار دگردیسی بزرگی شده است. من نخست از خود انتقاد کنم که سالیانی پیش که قرار بود در جایی نشستی شکل بگیرد از دوستی که از فراهم کنندگان نشست بود، خواستم که آقای شعله سعدی را نیز دعوت کنند با این تاکید وهُشدار که ایشان خیلی رهبر محور هستند و خود را شایسته رهبری نه تنها در نشست‌ها که در حکومت آینده می‌داند. البته ایشان دعوت نشد و اینک با سخنرانی تازه ایشان در ده بند برای من روشن شد که به چنین کسان ضد یهودی که هرآن بنا بر امتیاز روز امکان دگردیسی و نفی گفته‌های گذشته خود را دارند. نباید اعتماد داشت.

نکته‌هایی شگفت‌آور در سخنان ایشان

ایشان در این سخنرانی ده ماده‌ا ی هم نابودی سرداران تبه‌کار، قاتلان فرزندان ایران را تسلیت عرض نموده است و هم تهدید به نابودی علی خامنه‌ای را محکوم نموده است. ولی بگذارید از همآن بند یک و دروغ‌های شاخدار ایشان آغاز کنم:

در بند نخست در باره هدف های اسراییل از بنا به گفته ایشان"تجاوز" به ایران فرموده‌اند یکی هم "...تجزیه ایران، ثالثا: هموار کردن راه تشکیل «اسرائیل بزرگ بود. ایران با وسعت جغرافیایی بزرگ اش، مانع مهمی در راه تشکیل اسرائیل بزرگ است و باید به تکه های کوچک تقسیم شود."

در باره همین بند دو نکته را ایشان باید روشن نماید. نخست چه کشوری به دیگری تجاوز نموده است؟ پرسش بسیار ساده‌ای است. اسراییل اینک نزدیک به 47 سال است که مورد تهاجم همیشگی نیروهای نیابتی حکومت ایران بوده است که با هزینه کردن میلیاردها دلار از سرمایه‌هایِ مردم ایران بی‌اجازه ازمردم تشکیل داده شده است. برنامه ریزی یورش وحشیانه تروریست‌های حماس با شرکت، برنامه‌ریزی و پول حکومت ایران انجام شده است. در حقیقت این حکومت اسلامی ایران بوده است که پیش از 4 دهه به اسراییل تجاوز کرده است و اسراییل پس از یورش وحشیانه حماس ناچار کمر همت بست که به این روند پایان داده و ریشه این برنامه‌های جنایت‌کارانه را بسوزاند که بی هیچ تردید باید دامان حکومت اسلامی را نیز می‌گرفت که به حق گرفت.

اعضای حماس در بازار با چوب و میله‌های آهنی به جان شهروندانِ غیرنظامی غزه افتاده و آنها را به جرم برداشتن بدون اجازه‌ی غذا کتک می‌زنند:

بخش دوم این بند سراسر دروغ است. آقای شعله سعدی اگر خیلی شهامت دارد سندها در رابطه با قصد اسراییل به تجزیه ایران را منتشر کند.

زلزله در افغانستان؛ گزارش‌ها از رهاشدن زنان مجروح زیر آوار

دویچه وله - گزارش‌های میدانی حاکی است "ممنوعیت سخت‌گیرانهٔ تماس" میان زنان و مردان غیرخویشاوند در مناطق تحت کنترل طالبان، امدادرسانی و درمان زنان در مناطق زلزله‌زده را به‌شدت دشوار کرده و به تأخیرهای مرگبار انجامیده است.

به‌گفته مقام‌های طالبان، دست‌کم ۲۲۰۰ نفر از آغاز موج اخیرزمین‌لرزه‌ها جان باخته‌اند؛ اما به‌دلیل قطع ارتباط با بسیاری از روستاها و ضعف ثبت و احصای قربانیان، آمار واقعی احتمالاً بالاتر است. منابع امدادی می‌گویند شمار زیادی از نیازمندان به‌ویژه در کانون‌های روستایی، با تأخیر طولانی به کمک دسترسی یافته‌اند.

روایت‌های میدانی: "تماس ممنوع" حتی بر سر آوار

به‌نقل از گزارش‌های میدانی، به زنان مجروح اغلب کمک فوری داده نشده است؛ دلیل اصلی، قواعدی است که هرگونه تماس مردانِ نامحرم با زنان را منع می‌کند. در مواردی، حتی پیکر زنانِ جان‌باخته برای اجتناب از تماس مستقیم با بدن زنان، "آن‌ها را از لباس‌ گرفته‌اند و از میان آوار بیرون کشیده‌اند". شاهدان عینی گفته‌اند برخی زنان تا رسیدن امدادگر زن در زیر آوار رها مانده‌اند.

بنا بر گزارش نیویورک تایمز، حتی به زنانی که بعد از زلزله موفق شدند خود را نجات دهند از دادن امکانات پزشکی به دلیل "نامحرم بودن" خودداری شده است.

👈مطالب بیشتر در سایت دویچه وله

کمبود پزشک و پرستار زن در مناطق زلزله‌زده چشمگیر گزارش شده است. منع ادامه تحصیل پزشکی برای زنان، محدودیت شدید اشتغال و اخراج سامان‌مند کارکنان زن از بخش امداد و (NGO) سمن‌ها در سال‌های اخیر، ظرفیت پاسخ‌گویی را به‌طور ساختاری کاهش داده است. بنا به توصیف خبرنگاران از منطقه "مزاردره"، عملیات امدادی عمدتاً با نیروی مرد انجام شده و تعداد اندک امدادگران زن نیز دیرهنگام و زیر نظارت نیروهای طالبان به محل رسیده‌اند.

سخنگوی طالبان کمبود نیروی زن را در برخی نقاط پذیرفته اما مدعی شده این مشکل عمومی نیست. با این حال، گزارش‌های میدانی و مشاهدات از محل حادثه نشان می‌دهد محدودیت‌های جنسیتی، سرعت و کیفیت امدادرسانی را به‌ویژه برای زنان کاهش داده است.

فراتر از زلزله: هشدار نهادهای بین‌المللی

گزارش تازهٔ نهاد زنان سازمان ملل درباره وضعیت بازگشت‌خوردگان از پاکستاننیز از پیامدهای همین ممنوعیت‌ها می‌گوید: محدودیت دسترسی امدادگران زن به زنانِ نیازمند در گذرگاه "تورخم"، فقدان مراقبت‌های پزشکی و بهداشتی مناسب، و حتی وابستگی امدادگران زن به همراهی سرپرست مرد برای دسترسی به امکانات اولیه.

این یافته‌ها، همراه با گزارش‌های میدانی از مناطق زلزله‌زده، تصویری از اثر مستقیم سیاست‌های جنسیتی بر افزایش تلفات و رنج بازماندگان ارائه می‌کند.

اکنون که کنسرت میدان آزادی لغو شده است می‌توان در فضایی آرام و بدون تنش برگزاری چنین واقعه‌ای را بررسی کرد.

آیا برگزاری چنین رخدادی حتی با لحاظ سوءنیت محض حکومت در استفاده صرفا تبلیغاتی از این برنامه و طراحی آن با قصد خدمت صرف به سیستم پروپاگاندای نظام و قرار دادن این فرض که هنرمندان اجرا کننده نیز فقط برای منافع شخصی خود پا به میدان گذاشته‌اند، اقدامی آسیب زا برای جامعه، برخلاف مصالح جامعه مدنی و تحقق دمکراسی بود یا این سکه روی دیگری هم می‌تواند داشته باشد.

در تاریخ سیاسی جهان لحظه‌هایی وجود دارد که فرهنگ و اجتماع و نه توپ و تانک، سرنوشت رژیم‌های اقتدارگرا را رقم می‌زنند.

در لهستان، کنسرت‌های راک در دهه ۱۹۸۰ تبدیل به تریبونی برای اعتراض شدند، در مجارستان نیز، یک فستیوال ساده، جرقه فروپاشی دیوار برلین را زد. پرسش امروز این است که آیا ایران هم می‌تواند چنین تجربه‌ای را تکرار کند؟

لهستان؛ موسیقی راک به جای بیانیه سیاسی!

در لهستانِ کمونیستی، کنسرت‌های راک در ظاهر فقط برنامه‌های موسیقی بودند که تحت نظارت دولت و شاید برای سرگرمی نسل جوان و برای دور شدن از مبارزه با حکومت اجازه اجرا پیدا کرده بودند، اما همان‌طور که گرامشی می‌گوید، هژمونی سیاسی بدون هژمونی فرهنگی پایدار نمی‌ماند.حکومت لهستان تلاش می‌کرد همه‌چیز را تحت کنترل داشته باشد، اما روی صحنه موسیقی در عین تحمیل اقدامات و الزامات امنیتی نتوانست سلطه فرهنگی خود را به پیش ببرد.

جوانان در کنسرت‌ها می‌رقصیدند، فریاد می‌زدند و احساس آزادی می‌کردند و این لحظه‌های کوچک، همان چیزی بود که جیمز اسکات "مقاومت روزمره" یعنی کنشی که بی‌سلاح اما پرقدرت است، می‌نامد. نهایتا هم این فضای سرگرمی، به یاری جنبش کارگری سالیدارنوشچ که توسط لخ والسا رهبری می‌شد آمد، که در نهایت پایه‌های حکومت کمونیستی را لرزاند و گذاری دمکراتیک را رقم زد.

در دهه‌هایی که ایران در مسیر مدرن‌سازی و اصلاحات ساختاری قرار داشت، گروهی از روشنفکران چپ‌گرا، مسلح به ایدئولوژی‌های وارداتی و بی‌اعتنا به واقعیت‌های جامعه، با توسل به خشونت، پایه‌های ثبات کشور را لرزاندند. امروز، بسیاری از همان چهره‌ها که روزی رویای انقلاب در سر داشتند، نه در کوبا یا کره شمالی، بلکه در فرانسه، آلمان، سوئد و آمریکا زندگی می‌کنند و هنوز از آرمان‌هایی دفاع می‌کنند که تنها ویرانی بر جای گذاشت.

در میانه دهه ۴۰ شمسی، ایران در حال تجربه یکی از ریشه‌ای‌ترین دگرگونی‌های اجتماعی و اقتصادی در تاریخ معاصر خود بود. «انقلاب سفید شاه و مردم»، که از سال ۱۳۴۱ آغاز شد، با محورهایی نظیر اصلاحات ارضی، اعطای حق رأی به زنان، ملی‌کردن جنگل‌ها، سهیم‌کردن کارگران در سود کارخانه‌ها، مبارزه با بی‌سوادی از طریق تأسیس سپاه دانش، و گسترش زیرساخت‌های صنعتی و بهداشتی، چهره‌ای نوین از ایران پدید آورد.

بر اساس گزارش‌های بانک جهانی و سازمان ملل در دهه ۵۰ میلادی، ایران یکی از سریع‌ترین نرخ‌های رشد اقتصادی را در منطقه داشت. طی یک دهه، نرخ سواد از حدود ۱۵٪ به بیش از ۴۷٪ رسید؛ سهم طبقه متوسط در ساختار اجتماعی افزایش یافت و شهرنشینی سرعت چشمگیری گرفت.

(منبع: گزارش بانک جهانی درباره ایران، 1973)

اما در همین دوران، در دل دانشگاه‌های مدرن ایران، ایدئولوژی‌هایی رشد کرد که نه از دل نیازهای جامعه، بلکه از فضای جنگ سرد، شکست استعمار، و جذابیت‌های کمونیسم انقلابی تغذیه می‌شد.

«اینگونه در وجدان اجتماعی مردم روسیه که بعد از فرو پاشی شوروی، نگاهی بسیار تحسین گر نسبت به غرب و دموکراسی غربی و رشد وجود داشت و در رویای گورباچف خود را عضو «خانه مشترک اروپایی» می دید، با تحمیل «شوک اقتصادی» دچار شوک دومی شدند و آن فروریختن رویایی بود که از غرب دموکراتیک داشتند. اینگونه، برای اکثریت مردم روسیه، دموکراسی معادل تحقیر و فقر و رنج فهم شد. به بیان دیگر، شوک اقتصادی در زیر چتر بازار آزاد و دموکراسی، اکثریت مطلق مردم روسیه را هم فقیر کرد و هم تحقیر.»

بخش اول

https://news.gooya.com/2025/08/post-100866.php

بخش دوم:
https://news.gooya.com/2025/08/post-100983.php

بخش سوم:

https://news.gooya.com/2025/08/post-101083.php

بخش چهارم:
https://news.gooya.com/2025/09/post-101174.php

چگونه روسیه، روسیه پوتین شد؟

دولتها و رسانه های غربی، جنگ اوکراین-روسیه را جنگ بین دموکراسی و استبداد/ autocracy توصیف کردند. در اینکه روسیه رژیمی دموکراتیک نیست، اجماع وجود دارد. در واقع رویای گورباچف برای «خانه مشترک اروپایی/Common European Home» با تحمیل شوک اقتصادی که «سرمایه داری وحشی» و یا «سرمایه داری گانگستری» به روسیه تحمیل کرد و همه در زیر چتر دموکراسی و دموکراتیزه کردن انجام شد، به کابوسی منجر شد که هنوز جامعه ملی روسیه از ترومای آن خارج نشده است. توضیح اینکه تحمیل شوک اقتصادی، چنان ضربه ای به روسیه وارد کرد و چنان فرو پاشی زیرساختهای حمایتی به گسترش فقر و بیکاری منجر شد که در عرض چند سال، سن متوسط مرگ و میر، حداقل 7 سال کاهش پیدا کرد. (80) (تا 20 سال نیز گفته شده است) و روسیه به کشوری معروف شد که در آمریکا آن را با تمسخر «پمپ بنزین با بمب اتمی» توصیف می کردند. پروفسور جفری ساکس، مشاور اقتصادی گورباچف و یلستین که از طرف آمریکا به شوروی/روسیه فرستاده شده بود، در مصاحبه های متعددی گفته است که برای موفقیت سیاست اقتصادی «شوک اقتصادی» بعد از فروپاشی شوروی نیاز به تور حمایتی برای طبقات فقیر بود. ایشان این تور را از طریق گرفتن وام یک میلیارد دلاری از آمریکا در رابطه با لهستان به آسانی گرفته بود. ولی زمانی که وام مناسب برای روسیه را خواست، واشنگتن مخالفت کرد و اینکه حتی یک دلار به روسیه وام داده نخوهد شد و اینگونه اقتصاد روسیه را ویران کردند. (81)

اینگونه در وجدان اجتماعی مردم روسیه که بعد از فرو پاشی شوروی، نگاهی بسیار تحسین گر نسبت به غرب و دموکراسی غربی و رشد وجود داشت و در رویای گورباچف خود را عضو «خانه مشترک اروپایی» می دید، با تحمیل «شوک اقتصادی» دچار شوک دومی شدند و آن فروریختن رویایی بود که از غرب دموکراتیک داشتند. اینگونه، برای اکثریت مردم روسیه، دموکراسی معادل تحقیر و فقر و رنج فهم شد. به بیان دیگر، شوک اقتصادی در زیر چتر بازار آزاد و دموکراسی، اکثریت مطلق مردم روسیه را هم فقیر کرد و هم تحقیر.

بر آن اضافه شد، بردن مرزهای ناتو به طرف مرزهای روسیه. بوریس یلستین با وجود روابط بسیار نزدیکی که با غرب داشت، به کلینتون، رئیس جمهور آمریکا هشدار داد و این عمل را تحقیر کردن روسیه توصیف کرد:

«اگر (توسعه ناتو) را ادامه دهید، من چیزی جز تحقیر روسیه نمی بینم. چرا می خواهید این کار را انجام دهید؟ ما به یک ساختار جدید برای امنیت پان اروپایی نیاز داریم، نه ساختارهای قدیمی! .... اما موافقت من با گسترش مرزهای ناتو به سمت مرزهای روسیه - این به منزله خیانت من نسبت به مردم روسیه است.» (82)

همانگونه که قبلا پروفسور جورج فراست کنان، تئوریسین و دیپلمات معتبر آمریکایی که سقوط شوروی را پیش بینی کرده بود هشداری سخت داد که بردن ناتو به مرزهای روسیه، گرایش های ناسیونالیستی، ضد غربی و نظامی گرایانه را شعله ور خواهد کرد:

«[صریحاً] گفته شده است... گسترش ناتو، مهلک‌ترین اشتباه سیاست آمریکا در کل دوران پس از جنگ سرد خواهد بود. انتظار می‌رود چنین تصمیمی، گرایش‌های ناسیونالیستی، ضد غربی و نظامی‌گرایانه را در افکار عمومی روسیه شعله‌ور کند؛ تأثیر نامطلوبی بر توسعه دموکراسی روسیه داشته باشد؛ فضای جنگ سرد را به روابط شرق و غرب بازگرداند و سیاست خارجی روسیه را به جهاتی سوق دهد که قطعاً مطابق میل ما نیست...» (83)

به عنوان تجربه شخصی شاید در اینجا لازم باشد بگویم زمانی که در سال 2002 برای تدریس در دانشگاه آمریکایی آسیای مرکزی به قرقیزستان رفتم و در پایتخت کشور، بیشکک که درصد بالایی از روس ها زندگی می کردند، سخت شوکه شدم که هر روز در مسیرهای مختلف، بسیاری از بازنشستگان روسی را می دیدم که در کنار پیاده روها تکدی می کردند و پیرزنان روسی که از طریق فروش چند تخم مرغ گذران زندگی می کردند. در آن زمان در نامه ای به دانشگاهم، (دانشگاه اقتصاد و علوم سیاسی لندن)، نوشتم که غرب وظیفه اخلاقی دارد تا به داد این بازنشستگان برسد چرا که همین مردها و زنها بودند که ارتش هیتلر را در هم شکستند و غرب را از حلقوم فاشیسم بیرون کشیدند. هنوز نمی دانستم که علت وضعیت اسفناک آنها، سیاست تحمیلی همین دولتمردان و زنان غرب، بخصوص آمریکا بود تا روسیه را در هم بشکنند. بقول پروفسور نیل مک فارلین/ Neil MacFarlane که گفت، ما در حالی که روسیه به زمین افتاده بود به او لگد می زدیم. به هشدار یلستین هم توجهی نشد که می گفت روسیه را تحقیر نکنید و در غیر اینصورت بها خواهید پرداخت.

پاسخ دستگاه سیاسی روسی، به آن سیاستها و تحقیر ها، پوتین بود. رئیس جمهوری که بگونه ای تدریجی سیاست فقر زدایی و باز گرداندن غرور ملی را پیش گرفته بود. البته بهایی داشت و آن آب رفتن و انقباض تدریجی آزادی های سیاسی نسبی بود که در دوران یلستین ایجاد شده بود. در نتیجه روسیه تزاری دوباره در ردای پوتین و رهبری قدرتمند باز می گشت. و لذا همانگونه که سفره ها بزرگتر می شد، آزادی های سیاسی کوچکتر می شد.

در واقع، پوتین و اقتدارگرایی او پاسخی به تحقیری که غرب به روسیه تحمیل کرد می بود. گورباچف سخن از خانه مشترک اروپایی می زد و نئوکانزواتیوهای آمریکا که روسیه را مزاحم تنها ابر قدرت شدن می دانستند، نه تنها اجازه واقعیت بخشیدن به این رویا را نمی دادند. بلکه در پی اجرای برنامه برژینسکی لهستانی برای منزوی کردن و تجزیه روسیه ای بودند که بقول او، بگونه ای ژنتیکی توسعه طلب توصیف می کرد.(84)

پروفسور نیل مک فارلین/ Neil MacFarlane کارشناس روسیه و سیاست خارجی در دانشگاه آکسفورد سوءاستفاده از ضعف روسیه و بردن ناتو به مرزهای روسیه را خطرناک توصیف و هشدار داده بود:

«این یک اشتباه بود (گسترش ناتو به شرق اروپا)، " در آن زمان گفتم نادیده گرفتن روسیه فقط به دلیل فروپاشی خطرناک است... اولین چیزی که تاریخ روسیه بما می آموزد این است که (روسیه) همیشه بازمی گردد و برای کارهای بیشتر آماده است... این یک اشتباه بود که روس‌ها را حذف کردیم و سپس آنها را در حالی که زمین افتاده بودند لگد زدیم... در دهه 90، رئیس جمهور جورج اچ دبلیو بوش ادعا کرد که "جنگ سرد به پایان رسیده است: ما پیروز شدیم". بعدها، پرزیدنت اوباما روسیه را به عنوان یک "قدرت منطقه ای" رد کرد. این (برای روسیه) دردناک بود. آنها باید بازگشت روسیه را پیش بینی می کردند. ما اشتباهات بزرگی مرتکب شدیم - برای مثال، اعلام ناتو در سال 2008 مبنی بر اینکه گرجستان و اوکراین [در مقطعی در آینده] به عضویت ناتو در می‌آیند، تصمیمی به‌شدت غیرمسئولانه بود [با توجه به اینکه دولت روسیه گسترش ناتو در همسایگی خود را اقدامی خصمانه می‌دانست[.» (85)

نتیجه این سیاستها و پذیرفتن نظرات متفکرانی مانند برژینسکی، که بر این باور بودند که هر کاری که می خواهیم می توانیم با روسیه بکنیم، چرا که روسیه جز غرب، جایی را برای رفتن ندارد و محال ممکن است که به طرف چین و ایران برود:

«پروفسور جفری ساکس/Jefferey Sachs: این هم برژینسکی در صفحه 118 صفحه شطرنج بزرگ:

« تنها گزینه واقعی ژئواستراتژیک روسیه - گزینه ای که می تواند نقش بین المللی واقع بینانه را به روسیه بدهد و همچنین فرصت تغییر و نوسازی اجتماعی خود را به حداکثر برساند - اروپا است و نه هر اروپایی، بلکه اروپای فرا آتلانتیک اتحادیه اروپا و ناتو در حال گسترش. چنان که در فصل 3 دیدیم، چنین اروپایی در حال شکل گیری است و همچنین احتمالاً پیوند نزدیکی با آمریکا خواهد داشت. اگر بخواهد از انزوای خطرناک ژئوپلیتیکی اجتناب کند، این همان اروپایی است که روسیه باید با آن ارتباط برقرار کند.»
ساکس در ادامه می گوید:

«در واقع، او می گوید گسترش اروپا به سمت شرق و نه فقط اروپا، بلکه ناتو. این یک طرح ایالات متحده بود، یک پروژه و برژینسکی توضیح می دهد که چگونه روسیه هرگز با چین همسو نخواهد شد. غیرقابل تصور روسیه هرگز با ایران همسو نخواهد شد.» (86)

البته، هدف نهایی برژینسکی تجزیه روسیه با سه کشور «روسیه اروپایی»، «روسیه سیبری یایی» و «روسیه شرق دور» بود.

هویت ملی اوکراینی چیست؟

در پی انقلاب فرانسه در سال 1789 و بخصوص بعد از فتوحات ناپلئون و انحلال امپراطوری رم مقدس در سال 1806، در دو جهت مخالف، اروپا شاهد ظهور قدرتهای کوچک و مبارزه برای ایجاد دولت- ملت شد. یک علت این ظهور، الهام گرفته از انقلاب فرانسه و ظهور مقوله ای به نام شهروندی و حق حاکمیت بود و علت دیگر این ظهور، واکنش به تحقیری بود که در سرزمینهای فتح شده بدست ناپلئون ایجاد شد. از یک منظر، نظر هابرماس:

«دولت ملی و دموکراسی دوقلوهایی هستند که از انقلاب فرانسه متولد شده اند.»

صحیح است، چرا که بعضی از این دولت- ملتهای نوظهور در پی کپی برداری از مدل فرانسه بودند. (87) ولی اینگونه نبود که در همه جا مقوله دولت ملی، همزاد دموکراسی باشد. ظهور دولت اقتدارگرای آلمان بدست بیسمارک تنها نمونه نبود.

در هر حال، مناطقی در اروپا که از منظر دین یا زبان و یا قومیت/اتنیک دارای اشتراکات بودند و کوشش در ایجاد ملت داشتند، کم کم بعد از انقلاب فرانسه یکی بعد از دیگری سر بر آوردند. البته این ملل تازه متولد شده و یا کوشش در متولد شدن نیاز به هویت مشترک داشتند و این هویت تا زمانی که هنوز نژاد پرستی "علمی" (88) که طرف دیگر سکه استعمار و توجیه گر استعمار دراواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم به گفتمان غالب تبدیل نشده بود سعی می کرد که هویت خود را از تاریخ بگیرد.

در همین دوران و در رابطه با همین عوامل است که ما کم کم شاهد ظهور هویتی به نام هویت اوکراینی می باشیم. پروفسور دومینیک آرل/Dominique Arel کارشناس تاریخ اوکراین این ظهور را اینگونه توضیح می دهد که چگونه هویت ملی اوکراین در قرن نوزدهم، در قلمروی که بعداً به اوکراین تبدیل شد، بین امپراتوری روسیه در شرق و امپراتوری اتریش-مجارستان در غرب تقسیم شد، شروع به ظهور کرد.

آرل می گوید: «تولد ناسیونالیسم اوکراینی به عنوان یک جنبش اجتماعی توده ای که واقعاً با جنگ جهانی اول متبلور شد، در غرب اوکراین بسیار بیشتر از شرق اوکراین توسعه یافته بود، زیرا در امپراتوری روسیه، ناسیونالیسم اوکراینی سرکوب شده بود و حتی زبان اوکراینی ممنوع شده بود. آرل توضیح می دهد که در دوران اتحاد جماهیر شوروی، در حالی که ناسیونالیسم اوکراینی در ابتدا تحت رهبری ولادیمیر لنین تشویق می شد، به عنوان یک "مقاومت ملی گرایانه که باید محو می شد" تلقی شد. (89)

به عنوان تجربه شخصی بگویم که در سال 1993 در دانشگاه اقتصاد و علوم سیاسی لندن، یکی از درسهایم درس «تئوریهای ناسیونالیستی» بود که بسیار مورد استقبال دانشجویان قرار می گرفت بطوری که سمینار را چهار استاد اداره می کردند. در یکی از جلسات، دو استاد علوم سیاسی از دانشگاه کیف در سمینار حضور یافتند. یکی از آنها علت آمدن خود را اینگونه توضیح داد:

«ما اوکراینی ها هیچوقت ملت نبودیم و نمی دانیم ملت و هویت ملی چیست. به همین علت، دولت ما را به اینجا فرستاده است تا هویت اوکراینی را ساخته و به دولت پیشنهاد دهیم تا دولت از طریق رسانه ها این هویت را در اوکراین ایجاد کند.» نقل به مفهوم.

حدود 10 سال بعد از ریاست جمهوری لئونید کوچما/Leoni Kuchma بعد از کودتا/انقلاب نارنجی در سال 2004، رئیس جمهور ضد روسیه، ویکتوریوشچنکو/Viktor Yushchenko ،هویت اوکراینی را در کتاب خود اینگونه تعریف کرد که « اوکراین، روسیه نیست» (90)

تعریفی که فقط هویت خود را از نداشتن هویتی که او را دشمن می داشت می گرفت و اینکه من آنی هستم که او نیستم. ولی معلوم نمی کرد که اگر آن دشمن را از او بگیرند، آنگاه چگونه هویت خود را تعریف می کند و این او کیست و هویت اوکراینی چیست. این، به امثال اینجانب، نشان می داد که آن دو دانشمند علوم سیاسی دانشگاه کیف، نتوانسته اند که هویتی اوکراینی خود را مدون کنند و یا اینکه دولت اوکراین پیشنهادات این دو نفر را نپذیرفته است.

بنابر این تنها هویتی که باقی می ماند و عمق تاریخی داشت، هویت ناسیونالیتهای افراطی می بود. هویتی که رهبر آن، استپان باندرا/Stepan Bandera، در جریان جنگ جهانی دوم به ارتش هیتلری پیوسته و از فرمانده هان اس اس و لشکر اوکرایتی او در کشتار صدها هزار یهودی و لهستانی نقش اول را بازی کرده بود. شخصیتی که حال تقدس پیدا کرده بود. (91)

از دیگر فرماندهان اوکراینی اس اس ارتش هیتلر، رومن شوکویچ/Roman Shukhevych است که در این کشتارها نقشی مهم بازی کرده و حال یکی از استادیومهای فوتبال اوکراین نام او را برای روزشگاه خود برگزیده بود که سبب اعتراض دولتهای لهستان و اسرائیل هم شد. (92)

با این وجود، دولت زلنسکی میلیونها دلار خرج ساخت مجمسه های باندرا در شهرهای مختلف کرد و اینگونه، فرمانده اس اس به نماد هویت اوکراینی تبدیل شد. (93) و زلنسکی یهودی که احتمالا تعدادی از اقوامش بدست اس اس های باندرا به قتل رسیده بودند در رثای استپان باندرا

گفت:

«او یکی از کسانی بود که از آزادی اوکراین دفاع کرد.» (94)

به بیان دیگر، زلنسکی در ستایش فردی سخن می گفت که تاریخدان سوئدی- آمریکایی پر اندرس رودلینگ/Per Anders Rudling ، کارشناس تاریخ اوکراین، باندرا و حزبش را اینگونه توصیف کرده بود:

«از پرورش گزینشی(به سخن دیگر، از بین بردن نژادهای "غیر خالص") برای ایجاد نژاد "خالص" اوکراینی حمایت کردند و "سازمان ناسیونالیستی اوکراین" ویژگی های فاشیستی ضد لیبرالیسم، ضد محافظه کاری و ضد کمونیسم، یک حزب مسلح، توتالیتاریسم، یهودستیزی را به اشتراک گذاشت.» (95)

در واقع استپان باندرا پیرو ایدئولوژی نازیسم بود با این تفاوت که "نژاد اوکراینی" را هم در کنار "نژاد آلمانی" نشانده بود. در همین رابطه بود که رودلینگ درمصاحبه ای با واشنگتن پست گفت:

« او و پیروانش، مشابه نازی‌ها، از پرورش انتخابی برای ایجاد اوکراینی‌های «خالص» حمایت کردند.» (96)

:::

***

پلیس شهر دیر‌بورن هایتس در ایالت میشیگان نخستین نشان یونیفرم به زبان عربی در سراسر امریکا را معرفی کرد.

برآوردها نشان می‌دهد که حدود ۵۵ درصد از جمعیت این شهر مسلمان هستند.

رئیس جدید پلیس، احمد حیدر، چند ماه پیش به جای جرود هارت اداره پلیس این شهر را بر عهده گرفت.

عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی، در ۶۳ سالگی اعلام کرده که صاحب فرزند شده است.

او در گفت‌وگویی درباره نام‌گذاری دختر تازه‌ متولدشده‌اش گفت: «این‌که اسم دخترم چیست خیلی فرقی نمی‌کند؛ مهم این است که دختر ایران و ذُریه حضرت زهرا است.»

چندی پیش هم انتشار تصاویری از عباس عراقچی همراه با نوه اش در شبکه‌های اجتماعی خبرساز شده بود.

امیرفرشاد ابراهیمی در شبکه اکس نوشت

شاید خیلی ها ندانند اما ربنای مشهور شجریان بعد از قتل فجیع سید جواد ذبیحی خواننده دعای ربنای رادیو تلویزیون به جرم پهلوی دوستی توسط پنجاه و هفتی‌ها خوانده شد و هدفش هم این بود که جامعه متوجه فقدان ربنای ذبیحی نشود. ربنای شجریان ربنای خونشوری ذبیحی و پاک کننده یک جنایت است. #سید_جواد_ذبیحی مؤذن، مداح و مناجات‌خوان و خواننده دعاهای مذهبی و آوازهای اصیل ایرانی بود. وی بارها در مجالس شاه دعا و مناجات خوانده بود و صدایش مورد علاقه شاهنشاه بود و از همین رو در تمامی سفرهای مذهبی شاه به مشهد ،قم و یا شیراز همراه وی بود. پس از انقلاب، از آنجایی که مورد خشم آخوندها بود، ذبیحی به زندان افتاد.

طبق گفته عزت شاهی از فرماندهان کمیته خلخالی می‌گوید چون او مداح است او را نباید در زندان کشت ،وی آزاد می‌شود و دو هفته پس از آزادی، در تیر ۱۳۵۹ بصورت فجیعی به قتل می‌رسد. عصر روز ۲۴ تیرماه ۱۳۵۹، عکسی از قتل فجیع ذبیحی به دفاتر روزنامه‌های کیهان و اطلاعات رسید. تصویر ارسال شده نشان می‌داد که قاتلان بدن وی را مثله کرده‌اند.[۵] روزنامه اطلاعات به نقل از گروه شاهین انقلاب اسلامی، گزارشی را چاپ کرد که قتل سید جواد ذبیحی را به دلیل مداحی و مناجات‌خوانی او در رادیوی وابسته به رژیم سابق به گردن گرفتند.

بعدها صادق خلخالی در کتاب خاطرات خود که در سال ۱۳۷۹ منتشر شد، نام سید جواد ذبیحی را در فهرست کسانی قرار داده بود که حکم اعدامشان را صادر کرده است. محمدعلی ابطحی که خود در صداوسیما دستور نابودی تمام نسخه های صدا و مناجات ذبیحی را داده بود در نوشته‌ای با عنوان «تاریخ شفاهی رادیو» در رابطه با کشته شدن سید جواد ذبیحی می‌نویسد: «ذبیحی‌ها دو برادر بودند که در رادیو تهران و مشهد برنامهٔ مذهبی، دعای سحر و اذان اجرا می‌کردند. البته جواد ذبیحی که در تهران بود، مشهورتر بود.

صدای خوبی هم داشت. آن‌ها در رادیو فقط اشعار مذهبی می‌خواندند ولی آخر اشعارشان گاه به گاه برای سلامت وجود ذات همایونی، دعا می‌کردند. برادر بزرگتر که در تهران می‌خواند، ردیف‌های موسیقی را می‌شناخت ولی همیشه مناجات‌هایش را بدون موزیک خواند. بلافاصله بعد انقلاب دستگیر شد و بعد مدت کوتاهی آزاد شد اما بعد از مدتی توسط نیروهای مذهبی انقلابی ربوده شده و در بیابان‌های اطراف تهران کشته شد. یادم هست در مشهد چند نفر از روحانیون طرفدار شاه یا مخالف مبارزات، مورد کینهٔ مضاعفی قرار داشتند که آن‌ها را نیز به بیابان‌های اطراف بردند و بلاهای مختلف از جمله قتل بر سر آنان آمد.»

گزارش دیده‌بان حقوق بشر از حملات موشکی ایران به اسرائیل: احتمالا جنایت جنگی است

یورونیوز - دیده‌بان حقوق بشر در گزارشی اعلام کرد که دست‌کم پنج موشک بالستیک ایران در طول درگیری مسلحانه ژوئن ۲۰۲۵ به مناطق مسکونی اسرائیل اصابت کرده که ناقض قوانین جنگ است و باید به‌عنوان جنایت جنگی مورد تحقیق قرار گیرد.

ایران وایر - یک سریال تلویزیونی به نام «مشاور» که از شبکه «افق» صداوسیمای جمهوری اسلامی پخش می‌شود، اخیرا بهاییان را به «جذب سرمایه برای اسراییل» به‌منظور بمباران «ایران، فلسطین و غزه» متهم کرده است.

فصل دوم سریال مشاور به کارگردانی «محمدحسین امانی»، به‌روایت زندگی و کار یک روحانی جوان به‌عنوان مشاور خانواده در مسجد یکی از محله‌های سنتی تهران می‌پردازد.

در یکی از قسمت‌های این سریال که به‌تازگی پخش شده، این روحانی خطاب به فردی که انگشتری با نشان «بهاءالله» به انگشت دارد، می‌گوید: «راه درست از نظر شما قتل امیرکبیر بود. راه درست از نظر شما جذب سرمایه و توریست برای اسراییل است، تا همان پول‌ها به بمب و گلوله تبدیل شوند و بر سر ما و شما یا بچه‌های بی‌گناه غزه و فلسطین فرود بیایند.»

وب‌سایت خبری-تحلیلی «فرقه‌نیوز» ضمن بازنشر این بخش‌های سریال، ادعا کرده است که بهاییان به «فعالیت‌های زیرزمینی در حوزه‌های مختلف از جمله برخی مدارس، داروخانه‌ها و گروه‌های موسوم به عرفان‌های کاذب» مشغول هستند.

فرقه‌نیوز همچنین اضافه کرده که این قسمت‌های سریال مشاور، بازتاب گسترده‌ای در میان مخاطبان ایرانی داشته و از آن با تعبیر «موش‌ها را جلوی دوربین بیاورید» یاد کرده است.

وب‌سایت‌ها و رسانه‌های دیگری مانند «رسانیوز» و «بهایی‌فکت» نیز پخش این اظهارات بهایی‌ستیزانه در سریال تلویزیونی مشاور را بازتاب داده و آن را مثبت ارزیابی کرده‌اند.

پخش این اظهارات که آشکارا جامعه بهایی ایران را به ارتباط و همکاری با کشور اسراییل متهم می‌کند، در حالی است که پس از جنگ دوازده روزه، موج بی‌سابقه‌ای از سرکوب، آزار، ارعاب، بازداشت، محاکمه و صدور احکام سنگین علیه بهاییان ایران آغاز شده است.

هشدار یک سناتور آمریکایی درباره "جاسوس ایرانی" در پنتاگون

تام کاتن در نامه‌ای هشدار داد یکی از کارکنان پنتاگون در دوران بایدن همچنان به اطلاعات محرمانه آمریکا دسترسی دارد. اشاره به آرین طباطبایی است که به "جاسوسی برای ایران متهم است". کاتن خواستار مداخله اف‌بی‌آی و پنتاگون شد

دویچه وله - نیویورک پست در یک گزارش اختصاصی نوشت سناتور تام کاتن نامه‌ای به کش پتل، مدیر اف‌بی‌آی و پیت هگست، وزیر دفاع آمریکا ارسال کرده و خواستار تحقیق درباره "جاسوسان احتمالی ایران در جامعه اطلاعاتی آمریکا" شده است.

این نامه که روز چهارشنبه سوم سپتامبر ارسال شده، از اف‌بی‌آی و وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) خواسته موضوع را "به طور کامل از منظر نگرانی‌های ضدجاسوسی و جنبه‌های احتمالی جنایی" بررسی کنند و هشدار داد که ممکن است "اطلاعات امنیت ملی" این کشور به "قدرت خارجی متخاصم" داده شده باشد. او احتمال داده است که "شهروندان آمریکایی در خدمت دولت دشمن برای تأثیرگذاری بر سیاست آمریکا عمل کرده باشند".

در این نامه به طور مشخص از آرین طباطبایی نام برده شده که عضو و بنیان‌گذار "ابتکار متخصصان ایرانی" است؛ پروژ‌ه‌ای که در سال ۲۰۱۴ به ابتکار وزارت خارجه ایران برای "ترویج استدلال‌های تهران در غرب" راه‌اندازی شد.

خانم طباطبایی ۴۰ ساله، محقق ایرانی آمریکایی حوزه علوم سیاسی است که در دوران ریاست‌جمهوری جو بایدن سمت بالایی در وزارت خارجه داشت. او هنوز در سمت مشاور ارشد سیاسی پنتاگون کار می‌کند. طباطبایی پس از روی کار آمدن جو بایدن به عنوان رئیس‌‌جمهور آمریکا در ژانویه ۲۰۲۱ به تیم مذاکره‌کننده این کشور در مذاکرات هسته‌ای با ایران پیوست.

درز اطلاعات حمله اسرائیل به ایران

سال گذشته نیز اسکای نیوز عربی به نقل از یک مقام پنتاگون گزارش داد که تحقیقات نهادهای اطلاعاتی واشنگتن به این نتیجه منجر شده که آرین طباطبایی احتمالا در درز اطلاعات طرح حمله اسرائيل به ایران به نهادهایی در تهران دست داشته است. او در اسناد فاش‌شده سال ۲۰۲۳ متهم شده بود که به‌طور داوطلبانه در عملیات نفوذ وزارت خارجه ایران به‌کار گرفته شده است.

👈مطالب بیشتر در سایت دویچه وله

اکتبر گذشته اسناد محرمانه آمریکا درباره یک حمله برنامه‌ریزی‌شده علیه ایران که ضربه بزرگی به تلاش جنگی اسرائیل وارد کرد، افشا شد. در این اسناد دستگاه اطلاعاتی اسرائیل به طور مستقیم طباطبایی را به‌عنوان مظنون اصلی معرفی کرد. آن‌زمان جنیفر گریفین، خبرنگار فاکس نیوز این خبر را تکذیب کرد و انتشار این خبر را "غیرمسئولانه" دانست.

ایران اینترنشنال - پس از ماه‌ها ابهام درباره هویت فرمانده جدید قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیا سپاه پاسداران، با انتشار بیانیه‌ای مشخص شد که علی عبداللهی علی‌آبادی به این سمت منصوب شده است. او جانشین غلامعلی رشید و علی شادمانی شده است که هر دو در جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل کشته شدند.

عبداللهی پنج‌شنبه ۱۳ شهریور در پیامی تاکید کرد که نیروهای مسلح جمهوری اسلامی پس از جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل «آماده‌تر» از گذشته هستند و «از دستاوردهای بالاتر و بیشتری» برخوردارند.

او خطاب به مردم گفت: «نباید هیچ‌گونه نگرانی نسبت به آینده داشته باشند.»

پیش‌تر، صفحه فارسی‌زبان منتسب به موساد در شبکه اجتماعی ایکس نوشته بود که علی عبداللهی فرمانده جدید قرارگاه خاتم‌الانبیا است؛ خبری که جمهوری اسلامی به‌طور رسمی به آن واکنشی نشان نداده بود.

خبرگزاری تسنیم نیز پیش‌تر اعلام کرده بود به‌دلیل نگرانی‌های امنیتی، هویت فرمانده جدید این قرارگاه افشا نخواهد شد.

اسرائیل در عملیات طلوع شیران از بامداد جمعه ۲۳ خرداد، به مدت ۱۲ روز اهدافی را در ایران هدف قرار داد.

این اهداف شامل اشخاص کلیدی نظامی، امنیتی، مراکز موشکی، نظامی، هسته‌ای و دست‌اندرکاران برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی بودند.

ارتش اسرائیل اعلام کرده است جنگنده‌های این کشور هزار و ۵۰۰ بار در آسمان ایران پرواز و به هزار و ۴۸۰ هدف نظامی حمله کردند.

دست‌کم ۳۰ فرمانده نظامی بلند پایه جمهوری اسلامی که زنجیره فرماندهی آن را تشکیل داده بودند، در این حملات کشته شدند.